Poseł Zbigniew Dolata mówił, że zeznania prezesa, jakie usłyszał podczas rozprawy przeciwko Zdzisławowi Kujawie w miniony czwartek, nie zgadzają się z opisem jaki prezes przesłał do sejmowej Komisji Etyki Poselskiej. Poseł chciał te pisma dołączyć do sprawy, ale przewodnicząca zgodziła się na to dopiero po zakończeniu przesłuchania posła.

 

Kto miał rację? Poseł zeznaje przeciwko prezesowi.

 

Wśród nich było także pismo podpisane przez Michała Królikowskiego, Dyrektora Analiz Sejmowych, do Grzegorza Kurczuka, Przewodniczącego Komisji Etyki Poselskiej, w sprawie legalności interwencji poselskiej Zbigniewa Dolaty na zebranie grupy członkowskiej GSM. Stwierdza się w nim, że prawa wynikające z art. 20 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora nie sięgają tak daleko, aby zobowiązać grupę członkowską spółdzielni mieszkaniowej do dopuszczenia posła do udziału w zebraniu.

 

Należałoby zatem – czytamy w piśmie – uszanować wolę grupy (i władz spółdzielni), która w głosowaniu nie dopuściła posła do udziału w zebraniu grupy. Jednak ten sam dokument stwierdza, że art. 20 ustawy poselsko-senatorskiej „ wyposaża posłów w prawo podejmowania interwencji m. in. w imieniu wyborców (a więc np. grupy członków spółdzielni mieszkaniowej, którzy zwracają się do posła o interwencję w sprawie związanej z działalnością tej spółdzielni) m. in. wobec „jednostek gospodarki niepaństwowej”.

 

Tym samym dyrektor M. Królikowski napisał, że interwencja podjęta przez posła Dolatę na wniosek grupy członków spółdzielni mieści się podmiotowo i przedmiotowo w ramach instytucji interwencji przewidzianej w art. 20 wspomnianej poselsko-senatorskiej ustawy. Wobec takiej interpretacji obie strony miały, i nie miały racji. Kolejny przykład „elastyczności” polskich przepisów i ustaw. Czwartkowa rozprawa trwała dokładnie 8 godzin, ale jeszcze się nie skończyła. Ze względu na absencję jednego ze świadków, sąd wyznaczył kolejny termin procesu na 10 października br.