Μία νέα εποχή πειρατείας μέσω Internet
εμφανίζεται απειλητικά και προμηνύει μεγαλύτερα προβλήματα από
αυτά που δημιούργησε η πειρατεία των CD.
Η δισκογραφία εισέρχεται ταχύτατα
στην εποχή της ψηφιακής διανομής. Οι τεχνολογίες διάθεσης της
μουσικής αλλάζουν ριζικά, αποφέροντας τεράστια οφέλη σε παραγωγούς,
διανομείς και καταναλωτές. Για να διασφαλιστεί η προστασία της
πνευματικής ιδιοκτησίας και στον ψηφιακό κόσμο πρέπει και οι αντίστοιχοι
νόμοι να εκσυγχρονιστούν.
Όπως και να 'χει, οι θεμελιώδεις
αρχές στις οποίες στηρίζονται οι υπάρχοντες νόμοι, δεν αλλάζουν.
Οι σύγχρονοι νόμοι απλά πρέπει να διασφαλίσουν την προστασία των
δημιουργών, καλλιτεχνών, παραγωγών και από την ηλεκτρονική πειρατεία.
Οι κάτοχοι των πνευματικών δικαιωμάτων πρέπει να είναι σε θέση
να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες του Διαδικτύου για να
ελέγξουν τη χρήση των έργων τους.
Πειρατεία
στο Internet - το πρόβλημα και η αντιμετώπιση
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η πειρατεία
στο Internet αποτελούσε ελάχιστη εμπορική απειλή για τη μουσική
βιομηχανία. Αυτό άλλαξε λόγω των νέων τρόπων συμπίεσης δεδομένων
που ανακαλύφθηκαν και λόγω της αύξησης της διαθέσιμης ταχύτητας
μεταφοράς δεδομένων στο Δίκτυο. Η ηλεκτρονική πειρατεία πλέον
απειλεί τη βιωσιμότητα του ηλεκτρονικού εμπορίου μουσικής. Το
IFPI συντονίζει τις ενέργειες της διεθνούς δισκογραφίας για προστασία
των δικαιωμάτων της με τεχνολογικά μέσα και νομικές ενέργειες.
Η φύση
και το μέγεθος της ηλεκτρονικής πειρατείας
Ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια που
καλείται να αντιμετωπίσει η μουσική βιομηχανία στην ανάπτυξη ενός
περιβάλλοντος ηλεκτρονικής διανομής μουσικής είναι η "ηλεκτρονική
μουσική πειρατεία". Η γνωστότερη μορφή της είναι η συμπίεση
των τραγουδιών σε αρχεία μορφής MP3 και η διάθεσή τους μέσω του
Internet, χωρίς τη συγκατάθεση των δικαιούχων, δηλαδή χωρίς πληρωμή
των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε αυτούς που επένδυσαν στη δημιουργία
αυτών των τραγουδιών.
Το "MP3" είναι πλέον η
συχνότερη λέξη αναζήτησης στο Διαδίκτυο, παίρνοντας την πρώτη
θέση από τη λέξη "sex". Τα περισσότερα αρχεία MP3 διατίθενται
από FTP (File Transfer Protocol) servers και από World Wide Web
sites. Παράλληλα, μπορούμε να βρούμε τέτοια αρχεία και από επιχειρηματικά
intranets, πανεπιστημιακούς κόμβους με υψηλό bandwidth, Internet
Relay Chat (IRC) rooms, Mailing lists και Bulletin Boards.
Η μεγάλη απήχηση του MP3 οδήγησε
τις εταιρίες ηλεκτρονικών στην κατασκευή φορητών MP3 players όπως
τα MPMan, Diamond Multimedia's Rio και πολλά άλλα που ακολούθησαν.
Οι καταναλωτές πλέον μπορούν να ακούσουν τα αποθηκευμένα μουσικά
αρχεία όπου θέλουν, ενώ στο παρελθόν ήταν απαραίτητη η χρήση του
υπολογιστή τους.
Η χρήση αρχείων MP3 και σε συμβατική
μορφή πειρατείας αποτελεί ένα ακόμη πρόβλημα, με τη χρήση CD και
CD-R που μπορούν να περιέχουν εκατοντάδες ηχογραφημάτων. Αυτά
τα CD και CD-R διανέμονται συνήθως με ταχυδρομικές παραγγελίες
που πραγματοποιούνται στο Internet.
Η μουσική πειρατεία στο Internet
είναι ήδη διαδεδομένη. Το IFPI υπολογίζει ότι οποιαδήποτε χρονική
στιγμή, πάνω από ένα εκατομμύριο παράνομα αρχεία MP3 είναι διαθέσιμα
στο Διαδίκτυο και το πρόβλημα αυξάνεται ραγδαία. Είναι αδύνατο
να υπολογιστεί ο αριθμός των τραγουδιών που αποθηκεύονται παράνομα
κάθε χρόνο. Η εταιρία Forrester Research υπολόγισε στις αρχές
του 1999 ότι πάνω από 3 εκατομμύρια παράνομα αρχεία MP3 αποθηκεύονταν
καθημερινά.
Μεγάλης σημασίας είναι η επίδραση
της ηλεκτρονικής πειρατείας στην ανάπτυξη ενός νόμιμου περιβάλλοντος
ηλεκτρονικής διάθεσης μουσικής μέσω του Internet. Γιατί να πληρώσουν
οι καταναλωτές για να "κατεβάσουν" μουσική από το Δίκτυο,
όταν μπορούν να βρουν αυτό που θέλουν δωρεάν από τα πειρατικά
sites? Είναι προφανής η αρνητική επίδραση του φαινομένου στις
τεράστιες επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, τόσο των δισκογραφικών
εταιριών, όσο και των εταιριών ηλεκτρονικού εμπορίου.
Το IFPI και οι κατά τόπους ενώσεις
των δισκογραφικών εταιριών έχουν εντοπίσει παράνομα αρχεία μουσικής
σε πάνω από 50 χώρες. Η πλειοψηφία αυτών βρίσκεται, αναπόφευκτα,
στις ΗΠΑ όπου ο αριθμός των χρηστών είναι μεγαλύτερος. Πλήθος
αρχείων έχουν βρεθεί όμως και στις Σκανδιναβικές χώρες και τον
Καναδά, ενώ μεγάλος αριθμός αρχείων βρέθηκε και στην Αυστραλία,
Κίνα, Ιαπωνία, Ολλανδία, Ισπανία, κ.α.
Η δωρεάν διάθεση αρχείων MP3 στο
Internet από πειρατικά sites δεν γίνεται χωρίς όφελος για τους
πειρατές. Τα διαφημιστικά banners σε μία ιστοσελίδα αποφέρουν
στους ιδιοκτήτες των σελίδων 0.10 δολάρια per click. Αυτό μεταφράζεται
σε αρκετές δεκάδες έως και εκατοντάδες δολάρια το μήνα για τα
sites που είναι γνωστά και δέχονται εκατοντάδες επισκέπτες καθημερινά.
Σαν απάντηση, το IFPI, σε συνεργασία
και με άλλους οργανισμούς διαχείρισης δικαιωμάτων, επενδύει στην
ανάπτυξη ενός λογισμικού ικανού να ανιχνεύει με αυτοματοποιημένες
διαδικασίες το σύνολο του Διαδικτύου και να εντοπίζει τις ιστοσελίδες
με παράνομο περιεχόμενο, έτσι ώστε να απαιτείται λιγότερος χρόνος
για τον εντοπισμό των πειρατών και να μπορεί το ανθρώπινο δυναμικό
του IFPI να ασχοληθεί αποτελεσματικότερα με τις νομικές ενέργειες
κατά των παραβατών.
|