Deze eerste bundel gaat over iemand die in het misdaadmilieu bekend is als een lafaard, die bepaalde confrontaties uit de weg gaat. Maar in werkelijkheid is hij iemand die elke potentiële overval zo zorgvuldig mogelijk voorbereidt zodat er niks kan foutlopen en als er daadwerkelijk iets foutloopt hij tenminste kan ontsnappen. Als er niet aan die voorwaarden wordt voldaan doet hij het niet. Zijn tragische verleden zorgt ervoor dat hij hier redelijk fanatiek in is. Het is een klassiek verhaal van een overval die uiteindelijk in het honderd loopt en de gevolgen ervan. Laat ik toegeven dat het een cliché-verhaal is maar dan wel één die verhaaltechnisch perfect in mekaar zit en waarvan de karakters zéér goed uitgewerkt zijn. Hoewel ik een vermoeden had waar het allemaal op ging uitdraaien kon ik niet meer stoppen met lezen, leefde ik met de personages mee en legde ik uiteindelijk tevreden de uitgelezen bundel neer. Het is een mooi afgerond verhaal (toch wel uitzonderlijk bij comics) en de volgende bundel zal over een totaal andere groep mensen gaan.

De sfeer zit hier enorm juist, waarschijnlijk ook door de donkere, vlekkerige tekeningen van Philips, die zowel de donkere atmosfeer als de innerlijke grauwheid van de karakters perfect weet te illustreren. Die man is niet de meest fantastische tekenaar maar hij is verdomd effectief. Sean Philips is op dit moment waarschijnlijk het meest gekend voor zijn werk aan “Marvel Zombies” maar heeft al eerder met Brubaker samengewerkt, namelijk aan “Sleeper”, ook een aanrader.