Exiles. “Ontwricht” uit tijd en universum. De comic is het best te omschrijven als een mix tussen de “what if” reeks en de marvel versie van Quantum Leap. Voor de jongeren onder ons, een legendarische serie op tv waarin een man van tijd naar tijd reist om allerlei dingen recht te zetten in het lichaam van de persoon in nood.

Zo ook met de Exiles. Uit verschillende dimensies worden verschillende mensen ontvoerd, en gedwongen om missies te volbrengen. Missies die belangrijk zijn voor het welzijn van het desbetreffend universum waar ze naartoe gezapt worden. Blijkbaar is er iets kosmisch verkeerd gelopen en zijn alle dimensies uit hun sas. M.a.w. dingen lopen niet zoals ze behoren te verlopen. Dat is meteen ook de reden dat zij ontwricht zijn. Ook in hun universums is er iets mis waardoor zijzelf in gevaar lopen. Willen ze hun wereld en het voortbestaan van hun eigen leven in de wereld garanderen , moeten ze eerst missies volbrengen in andere dimensies, in de hoop dat het effect over slaagt op andere en dus ook hun eigen dimensie, zodat ze veilig zijn.

Slagen ze niet in hun missie, heeft dat nare gevolgen voor dat universum. Te veel mislukkingen en een kettingreactie ontstaat waardoor alle dimensies gevaar lopen. Hun bevelen krijgen ze van een “constructie van hun gemeenschappelijke bewustzijn” en van een soort talisman, de talus, die aan de arm gedragen wordt van de leider. Dat is het uitgangspunt van deze reeks die nu toch al bijna aan haar 100 ste nummer zit.

De sfeer is door de nummers heen veel grimmiger geworden. Waar er in het begin nogal luchtig aanging, is de sfeer nu heel vaak gespannen. Dit komt mede doordat ze ondertussen het grote geheim hebben ontdekt achter die zogenaamde “constructie” en door de steeds toenemende stress die het redden van het multiversum met zich meebrengt. Want ook in het multiversum is niets wat het lijkt.

Doordat het zich niet afspeelt in earth-616 hoeven de schrijvers zich geen zorgen te maken met de continuteit van de marvelwereld, en kunnen ze lekker hun fantasie laten gaan. Van tijd tot tijd is er eens een ledenwissel, maar het overgrote gedeelte van de cast blijft hetzelfde.

Het is een vrij aangename serie. De verhalen zijn goed geschreven, nooit te lang. De tekenstijl blijft vrij constant, en is zeker niet slecht. Ben je een fan van lange what-if verhalen, dan moet je deze reeks zeker eens lezen.

Met dank aan Preske om deze Review te schrijven. Heb je zelf ook een comic reeks die je echt super vind en die hier op de blog zeker thuis hoort. Twijfel dan niet en mail het naar mij. Je review verschijnt dan op de blog en je naam word natuurlijk vermeld.

Sodacomics.be heeft een ruim aanbod van Exiles TPB, dus wil je de reeks eens uitproberen zoek het zeker eens op.

Enjoy!