Ik ben niet vies van een goeie zombiefilm. Vooral de 4 Living Dead-films van zombie-godfather Romero doen mijn hartje wat sneller kloppen. Robert Kirkman (zie ook “Invincible”) startte in 2003 de serie “The Walking Dead” die zich afspeelt in een gelijkaardige wereld als deze neergezet in de films van George A. Romero. In het nawoord van de het eerste boek uit Kirkman zich als ware fan van het genre die vooral gefrustreerd is door de open eindes van de zombie-films waarna hij zich altijd afvroeg hoe het verderging met bepaalde personages. Zo is zijn plan om deze reeks zo lang mogelijk verder te zetten met een minimum van honderd issues tot hij letterlijk gedwongen wordt om te stoppen. Hij heeft alvast ideeën genoeg om het allemaal zeer boeiend te houden verklaarde hij zelf in een interview met comicbookresources.com .

Wat Kirkman hier als auteur presteert is buitengewoon spannend. Je wordt letterlijk vanaf de eerste pagina’s opgezogen in het verhaal en ik garandeer je dat je niet meer zal kunnen stoppen met lezen tot aan de laatste pagina. Kirkman focust zich vooral op de relaties tussen zeer herkenbare mensen (het zouden je buren, je familie of je collega’s kunnen zijn) die in een totaal verwoeste en bedreigende wereld moeten zien te overleven en overeen te komen. Het begint met het ontwaken uit een coma van hoofdpersonage Rick Grimes. (beetje zoals in “28 days later”). Na het vaststellen van de harde realiteit trekt hij naar Atlanta waar de niet-geïnfecteerde bevolking op aanraden van de overheid naartoe trok in de hoop daar veilig te zijn. Ik ga de ganse plot niet uiteenzetten maar verwacht u aan redelijke heavy zombie-shit waarbij een groep overlevenden onder leiding van Rick Grimes op zoek gaat naar de ideale schuilplaats.

Het enige minpunt dat ik ondervond was de veelheid aan personages waarbij ik soms niet meer precies wist wie iemand precies was, voornamelijk bij drie blonde vrouwen die ik soms niet kon uit elkaar houden.

De eerste 6 issues zijn getekend door de fantastische Tony Moore (zie ook “Exterminators”) maar deze gaf wegens te hoge werkdruk de fakkel over aan Charlie Adlard (hoewel Moore blijft de covers tekenen, waarvoor hij zelfs werd genomineerd voor een Eisner Award voor beste cover-artiest, naast zijn nominatie voor het werk aan de eerste 6 deeltjes) Beide tekenaars leveren excellent werk en blinken niet alleen uit in het tekenen van de meest gevarieerde zombies maar ook in het uitbeelden van de meeste uiteenlopende emoties die de protagonisten ondergaan.

Wat me ook opvalt bij “The Walking Dead” is het enthousiasme van de stripwinkeliers van de “Sodacomics“en Manu van “De Striep” die met superlatieven deze comic aan hun klanten aanraden. Je mag ze echt geloven !

Enjoy !!