De Daredevil Special door Spiff : Deel 1

1) Daredevil : The Man Without Fear (Miller, Romita Jr.) 
De oorsprong van Daredevil verteld door Miller op klassieke wijze en in Romita Jr.'s kenmerkende stijl (zie : Amazing Spiderman) getekend.  Wat "Year One" is voor Batman, is deze bundel voor Daredevil.  Vond het zo spannend, heb het in één ruk uitgelezen.

2) Daredevil visionairies, Frank Miller vol. 2 en 3. (vol. 1 niet nodig)
Hier nam Frank Miller zowel het schrijven als tekenen op zich (begin jaren '80) en zette hij Daredevil definitief op de kaart van de grote amerikaanse superhelden.  In deze bundels staat ook het verhaal van Daredevil en Elektra waarop de Daredevil-film is gebaseerd.

Dit is echt "old school". t'Is eigenlijk ongelooflijk om te zien hoe striptekenen evolueerde de laatste twintig jaar bij die amerikaanse comics. Hoewel de tekeningen enorm gedateerd zijn maakt het verhaal enorm veel goed. Vooral psychologische intriges zijn goed gebracht en de terugkerende wanna-be-bad-guy 'Turk' en het café waar Daredevil er steeds in slaagt de vensters kapot te breken (soms met opzet, soms totaal niet bedoeld) brachten een glimlach op het gezicht. Je ziet echt dat Miller binnen de beperkingen van de Marvel-comics er alles uithaalde. Soms is het echt bijna Shakespeare zoals in de relatie tussen Elektra en Daredevil of de problemen van Kingpin nadat hij beslist heeft om geen Crimelord meer te zijn onder invloed van zijn goedhartige en mooie vrouw. Ik vind ook dat de reporter Urich beter is in Daredevil dan in bv. Ultimate Spiderman, je ziet een verslonste reporter in een film-noir stijl met al zijn persoonlijke problemen.

3) Daredevil : Born Again (Miller, Mazzucchelli)
Het begint allemaal met een aan lager wal geraakte actrice, die vroeger een liefje van Mat Murdock (aka DD) was, die om een volgende shot heroïne te kunnen bekostigen de identiteit van Daredevil verkoopt. Wat hierna volgt is prachtig. Het scenario is van Miller en het is fantastisch, de spanning die hij opbouwt, de manier hoe de verschillende verhaallijnen door elkaar lopen (letterlijk soms : één plaatje Kingpin, één plaatje Daredevil, één plaatje Ben Urich, enz..).  Het geheel is enorm filmisch.   Het is in principe de ondergang van Daredevil gevolgd door een hergeboorte, waardoor hij als mens ook verandert. Dit schreeuwt om een verfilming. Dit kan tippen aan het beste werk van Alan Moore, zo goed is het.