De serie behandelt de avonturen van Marc Spector die na een bijna-dood-ervaring in Egypte ervan overtuigd is dat hij de heropstanding is van de egyptische god Khonshu. Wanneer hij terug is in New York creëert hij 2 valse identiteiten : de miljonair Steven Grant en de taxichauffeur Jake Lockley. Als Moon Knight gaat hij de strijd aan met alles wat maar naar misdaad ruikt in New York. Zijn motivatie is vooral het willen compenseren van zijn eigen misdaden tijdens zijn leven als huurling voor zijn ontmoeting met Khonshu.

Na een afwezigheid van bijna 10 jaar verschijnt er nog eens een boek van Moon Knight. Deze bundel viel me direct op wegens de prachtige cover. Na het een keer doorbladerd te hebben was ik helemaal verkocht. Zo’n prachtige donkere tekeningen. Nu nog het verhaal natuurlijk.Marc Spector is verlamd, geestelijk en lichamelijk, na een gevecht met Bushman, zijn vroegere collega-huurling. Uiteindelijk behandelt het verhaal zijn wederopstanding waarbij we vooral zien hoe erg Marc Spector in de knoop ligt met zichzelf en zijn verleden. En hoe hij tracht in het reine te komen met zichzelf en de mensen om zich heen. Natuurlijk krijgen we ondertussen nog confrontaties te zien met superschurken als The Profile en de Taskmaster (beiden prachtig uitgewerkt).

Dit is Huston’s debuut als comics-schrijver en dat is zeer indrukwekkend. De manier waarop het verhaal is opgebouwd, waarbij je langzaam aan begint in te zien hoe de vork werkelijk in de steel zit, is prachtig. Het is zeker niet gemaakt om in 6 maandelijkse deeltjes te lezen. David Finch heeft hier ook straf gepresteerd. De gevechten, de conversaties van Marc met zijn innerlijke demonen, de ganse donkere, sombere sfeer, … het roept enorme bewondering op. Ik vond dat zijn stijl een beetje trekt op die van Dany, de europese tekenaar, maar dan nog een paar niveaus hoger. Dit verhaal heeft me zin doen krijgen om de Marvel Essentials-reeks van Moon Knight aan te schaffen. Hoewel het de bedoeling was om het bij 6 issues te laten werd het al vlug duidelijk dat deze mensen zo’n kwalitatief werk leveren dat het doodzonde zou zijn om ze niet te laten verder gaan….en zo geschiede.