Why do we sometimes get headaches when we eat ice cream?
The nerves at roof of the mouth overreact to the cold temperature of the ice cream and assume that the brain must need heating. To heat the brain blood vessels swell. This is what causes the ice cream headache or as I call it ‘brain freeze’. It is estimated that 30% of the population suffer from these headaches.
Frustratie, dat is het woord dat mij op het ogenblik het meeste doet denken aan MARVEL. Grote frustratie en ergernis over de manier waarop Marvel met het post-Civil War universum omgaat. Ik versta ze niet op het ogenblik. Het is zelfs zover gekomen dat ik voor de eerste maal een stuk kritiek schrijf op Brainfreeze over wat tot op heden mijn favoriete uitgever was.
Laat het mij even uitleggen, iedereen weet dat er in de Marvel Civil War heeft afgespeeld. Dat Iron Man en Captain America recht tegenover elkaar hebben gestaan en dat Cap het onderspit heeft moeten delven. Dit heeft ervoor gezorgd dat er enkele nieuwe reeksen zijn gekomen en dat er grote veranderingen zijn gebeurd. Nu dat het Civil War gebeuren achter de rug is blijkt opeens elke serie zijn eigen gangetje weer te gaan, iets wat redelijk normaal is, maar dat gangetje is naar mijn mening iets te appart van elkaar. . . . . Hmmm kzal een voorbeeldje moeten geven :
* World War Hulk : Nadat Civil war gedaan is dacht iedereen dat de rust was terug was in het Marvel Universum, maar dat was buiten de Hulk gerekend die met de vuisten eerste ne vol wraak terug naar de aarde komt om daar eventjes New York te verbouwen en manhattan in bezetting neemt.
* Mighty Avengers : Bij hun eerste echte opdracht komen de Mighty Avengers een vernieuwde Ultron tegen die eruit ziet als Wasp en al snel Iron Man laat ontploffen en alle controle overneemt van de communicatie op aarde.
* New Avengers : Het voortvluchtig team van Luke Cage gaat eerst naar japan om daar te vechten tegen de Hand en ontdekt dat Elektra een Skrull is, komt dan terug naar NY om dan in aanraking te komen met The Hood en valt dan plots in een invasie van Venoms in NYC.
* Annihilation Conquest : Daarin wordt duidelijk dat het Ultron is die Phalanx leid in een veroverings tocht door het heelal.
Dat is de korte inhoud van enkele Marvel reeksen die ik lees. Als je goed gelezen hebt dan zie je dat op hetzelfde ogenblik dat Hulk NYC ondervuur neemt, er ook een hoop venoms in rondlopen die helemaal geen last hebben van de Hulk en dat Ultron ook geen last heeft van de Hulk. Laat staan dat er plots 2 Ultrons zijn zowel op aarde als in de ruimte bij de Phalanx. Ja ik weet dat er meerdere Ultron modellen zijn en er meerdere kopies zijn. Maar kom aan dit is wel een top punt van No-Idea. Is het nu zo moeilijk om de series zonder dat ze elkaar te veel beinvloeden, toch een consitente wereld kunnen weerspiegelen. Iets wat DC op het ogenblik veel beter doet op het ogenblik. Daar heb je Countdown die over het gehele DC universum afspeelt maar toch gaat elke serie verder en blijven ze uitelkaars vaarwater.
Marvel doet er dan nog wat moeite met hun X-men : Messiah complex. Wat een goed verhaal lijkt te worden dat verspreid is op alle X-titels (Xmen, Uncanny , X-Factor en New X-men) Ze maken een groots verhaal dat een verandering kan teweeg brengen in het Muntant Marvel wereldje zonder dat ze NOG EENS New York laten ontploffen. Ok, we vergeten eventjes dat Wolverine in minstens twee teams meespeelt en in elke Marvel comic minstens 1 cameo maakt om de 3-4 maand. Maar ja Wolverine is dan ook ieders favoriet. Het feit dat Iron man ontploft in Mighty Avengers (dat is tocht wat ze ons laten denken), in de pan wordt gehakt door Hulk & co zodat hij zelfs zin heeft in een Whiskey maar dan toch fris en geschoren in The Order, Avengers Initiative en in de New Avengers te voorschijn komt. Hmmmm. Daar heb ik het toch een beetje moeilijk mee. Ok ik weet dat het superhelden zijn en dat ze met een arm kwijt nog altijd 20 ninja's te baas kunnen. Maar hou het toch wat realistisch aub.
The Order gaat dan weer volledig de andere toer op, perfect in hun eigen reeks gaan ze problemen te baas zonder dat de andere series er last van hebben. Met hun zombie/dakloze vijanden brengen ze wel nieuwe gevaren en brengen ze echt The initiative zoals het bedoeld is. Maar ze nemen het imho iets te DC-achtig aan. Central City, Silver City etc geef mij maar bekendere namen van steden waar ze de slechterikken gaan verslaan. En iets minder stijf gedoe. Ik geef hen nog enkele maanden de tijd om mij volledig veslaafd te maken aan The Order.
Ja achter Civil War ,wat ik persoonlijk een prachtig verhaal en mooie coördinatie vond tussen de verschillende reeksen , krijgen we nu de chaos. Ik hoop dat ze die chaos een beetje terug op poten weten te plaatsen met de aankomende Secret Invasion, waar ze verder ontdekken wie de veraders zijn in het Marvel Universum. Wie van de bestaande helden nu een Skrull is. Ik zet mijn geld op Tony Stark/Iron Man. Voor de rest vind ik Nova nog altijd een van de betere series bij Marvel en New Avengers kan me ook nog altijd bekoren, als ik mijn ergernis aan de kant laat. Avengers the initiative doet dan wel alles wat ik wil in een comic en het lijkt erop dat deze series alleen maar aan populariteit kan winnen..
Laten we hopen dat het house of ideas snel hun ideeen in dezelfde richting kunnen krijgen want op het ogenblik is het niet meer mijn favoriete uitgever.
Als rasechte comic-junk, probeer ik zoveel en zo gedifferentieerd mogelijk te lezen. Sta me dan toe om weer eens te verwijzen naar Civil War. Deze keer naar de gebeurtenissen van de Fantastic Four. Zoals de meesten reeds gelezen hebben, stond Reed Richards mee met Tony Stark in het pro-kamp. Hij had er namelijk goede rede toe. Al jaren (maar dat weten nu maar pas) werkt hij in het geheim zijn ideeën uit. Speciaal daarvoor werd een thinktank-kamer in het leven geroepen. Een kamer waarvan de muren vol geschreven zijn met wetenschappelijke maatschappelijke kansberekingen. Wat ... ??? Maatschappelijk ??
Reeds Richards, de sience-nerd, altijd opgesloten in één of ander lab, nooit geen tijd vrouw of kinderen, in het bezit van de meest fantastische wapens (vandaar Mr. Fantastic ?) zoals oa de Nullifier, verdient zijn geld met patenten voor de Us Army. (Zekers in the Ultimate-verse) Plots blijkt hij in zijn studententijd ook mee bij te gedragen hebben tot het hippie gedachtegoed. Ok, hij en de rest van de FF, zijn echte Heroes en altijd rechtvaardig, hulpverlenend en ...
Dit is nu wat behoort tot de term, "charachter evolution". Eerlijk gezegd stond het ganse concept mij wel direct aan. Ik keek uit naar het effectief uitkomen van zijn voorspellingen en wat de schrijvers er allemaal mee van plan waren. En ja hoor, in FF#551 gaan ze er dieper op in. Benieuwd wat dat gaat geven ...?
Het eerste wat bij dit boek opvalt is dat het een zeer prachtige uitgave is, de drukker heeft hier echt iets moois van kunnen maken. Als je het ziet liggen moet je het eens in je handen nemen en doorbladeren, het is echt uniek in de wereld van graphic novels : mooie harde kaft, 450 bladzijden kwalitatief papier dat aan de zijkant een beetje gekarteld is met een leeslint en dit voor de democratische prijs van 25 euro… UNIEK !
Nu de inhoud nog. Het verhaal behandelt het wedervaren en het verleden van de huidige bewoners van het kasteel van Doornroosje. Eerst hebben we de lichtjes anarchistische Linda Medley-versie van Doornroosje (hoofdstukken 1-3). Oorspronkelijk werd dit als bundel in eigen beheer gepubliceerd in ’96 onder de naam : “Castle Waiting: The Curse of Brambly Hedge”. Hierna verandert het kasteel in een onderkomen voor een enorm kleurrijk gezelschap. De daaropvolgende hoofdstukken volgen eerst de vlucht van de, door haar man mishandelde, edelvrouw Jain naar Castle Waiting. Eenmaal toegekomen focust het boek zich meer op het leven op het kasteel. De laatste 7 hoofdstukken verhalen het verleden van de kloosterzuster Peace.
De tekeningen zijn bedriegelijk simpel, klassiek maar effectief waardoor de personages algauw bekend aanvoelen en je ze vlug in je hart sluit. Medley heeft duidelijk enorm veel inspiratie, wat begrijpbaar is als je ziet dat ze redelijk wat inspiratie haalt uit de klassieke sprookjes die ons met de paplepel zijn ingegeven. Ze verliest een beetje de teugels wanneer ze bijna de helft van het boek wijdt aan het verleden van Peace (met soms een verhaal in een verhaal in een verhaal) terwijl de lezer zou willen weten hoe de reeds aangevangen verhaallijnen in het kasteel verdergaan. Laten we maar hopen dat het volgende verzameldeel geen jaren op zich laat wachten. “Volume 1” zou kunnen de aanzet zijn van een enorm rijk sprookjes-fantasy-epos, maar door de onevenwichtigheid van het geheel ben ik hier nog niet zo zeker van. Liefhebbers van fantasierijke verhalen als “Bone” en “Billy Hazelnuts” moeten alvast niet twijfelen om dit aan te schaffen.
De laatste Ult. Spiderman-bundel “Ultimate Knights” was voor mij de bevestiging dat Bendis weer op het goede pad zit, na het redelijk fantastische “Clone Saga”. Meestal ben ik niet te vinden voor zo’n Team-Up-toestanden waarbij verschillende superhelden samenwerken of met elkaar in de clinch gaan (Ultimate Team-Up blijft het slechtste wat ik ooit van Bendis heb gelezen) maar hier werkt het gelukkig uitstekend . Daredevil wil een superteam samenstellen om nu voor eens en altijd komaf te maken met Wilson Fisk, ook gekend als Kingpin. Moon Knight maakt ook deel uit van dit team en het deed deugd dat zijn voorkomen een beetje is aangepast waardoor hij er iets minder afgeborsteld uitziet. Ook is zijn rol in dit verhaal mooi uitgewerkt. Natuurlijk zijn er ook de nodige verwikkelingen met Kitty Pryde, M.J. en May Parker. Het is pure fun om te lezen. Ultimate Spider-Man is terug één van de topreeksen van dit moment. YES !
Het laatste deeltje van deze bundel is tevens het afscheid van Mark Bagley als tekenaar en introduceert Stuart Immonen als opvolger. Een historisch feit want ik denk niet dat er ooit een ander team zo lang aan eenzelfde topserie heeft gewerkt (please correct me if I’m wrong). Het is geen gemakkelijke taak voor Immonen om in de voetsporen van Bagley te treden maar de tekeningen in het laatste deeltje beloven alvast veel goeds.
De laatste bundels van Ultimate Spider-Man waren niet bepaald hoogvliegers met als dieptepunten “Deadpool” en “Superstars” (“Superstars” kan ik iedereen afraden). De eerste tien bundels waren serieus sterk waardoor het één van de beste series op de markt was maar de laatste jaren had ik het gevoel dat Bendis niet meer wist hoe straffe verhalen rond Peter Parker te schrijven. Zo “ultimate” was het dus niet meer. Maar….
Na een flink jaar verscheen er uiteindelijk de 17de bundel geïnspireerd op de de ganse kloon-verwikkelingen van Amazing Spider-Man uit de jaren 90 dat uiteindelijk een zootje van jewelste werd. Waar deze miskleun voor Amazing Spidey voor een exodus van lezers zorgde doet Bendis juist het omgekeerde : hij brengt weer een Ultimate Spider-Man van hoog niveau. Nochtans maakt hij het de lezers niet gemakkelijk : een web van intriges, meerdere nieuwe personages (sommigen verrijzen zelfs uit de dood) en de terugkeer van één van Spider-Man’s grootste tegenstanders. Het verhaal zit vol verrassingen en bij elke nieuwe pagina weet je echt niet meer wat te verwachten.
De Ultimate-bundels zijn geen zuivere hervertellingen van oude Marvel-verhalen maar nieuwe interpretaties waarbij verhalen totaal veranderd worden (soms aangepast aan de hedendaagse realiteit) en de personages in veel gevallen een gans nieuwe verschijning krijgen en ook andere eigenschappen worden toegedicht. In deze bundel komt dit meer dan ooit naar voren. In het verleden was ik het niet altijd eens met de wijze waarop bepaalde personages naar het Ultimate-universum werden vertaald (zoals bv. Moon Knight) maar in deze bundel werkt alles wonderwel en toont Bendis dat hij nog steeds een meesterverteller is die erin slaagt zijn lezers in de ban te houden, zelfs met een serie dat gericht is naar een breder publiek. Mark Bagley behoudt de ganse bundel een hoog niveau, zijn gekende gepolijste stijl passend bij de fun-factor van de reeks.
Deze bundel is zeker één van de beste zaken dat Bendis geschreven heeft in de laatste jaren en ik hoop dat hij dit niveau weer zal kunnen aanhouden. Fingers crossed.
Marc Guggenheim is een veelzijdige kerel. Vanaf 1991, na het beëindigen van zijn studies werkte hij eerst vijf jaar als advocaat en part-time-schrijver, daarna was hij schrijver en producer voor afleveringen van series waaronder “The Practice”, “Law & Order”, “CSI : Miami” en tussendoor durft hij ook te schrijven voor DC en Marvel met titels als Wolverine, The Punisher, Blade, The Flash… en over enkele weken verschijnen zijn eerste verhalen voor Amazing Spiderman.Een tijdje geleden verscheen de bundel van “Hyperion vs. Nighthawk”. De twee personages die het tegen mekaar opnemen komen voort uit de verhalen van “Supreme Power” en later “Squadron Supreme” waarvan de eerste softcover-bundel volgende maand verschijnt.Voor de niet-ingewijden : Hyperion is zo’n beetje Marvel’s Superman met dat verschil dat hij opgeleid werd door het leger en er nog steeds mee verbonden is. Nighthawk is dan weer de Marvel-versie van Batman maar dan zonder de vleermuisobsessie en met een donkere huidskleur.
Nighthawk raakt gefrustreerd over het feit dat er geen einde in zicht is met betrekking tot de genocide in Darfoer. Hij besluit in ware Punisher-stijl korte metten te maken met de Janjaweed-militia die, oogluikend toegestaan door de Soedanese regering, etnische zuiveringen verrichten. De Amerikaanse regering zendt Hyperion naar daar om hem te stoppen, niet wetend dat Nighthawk nog een paar verrassingen in petto heeft… Het verhaal staat op zichzelf maar bevat verwijzingen naar de eerste Squadron Supreme-bundel die niet nodig zijn om het verhaal te kunnen volgen.
Het is een zeer riskant en ambitieus project geweest van Guggenheim. Je hebt fictieve superhelden die zich in een reële crisissituatie bevinden. Dit is riskant omdat je het risico neemt het soedanese conflict te banaliseren. Maar Guggenheim is niet zonder voorbereiding te werk gegaan. Het 36 pagina’s tellend dossier, dat hij zelf ter voorbereiding heeft opgesteld, is ter inzage op zijn website en hierin kan je duidelijk lezen dat bepaalde verklaringen van getuigen als basis hebben gediend voor situaties in de uiteindelijke bundel. Het moet hem veel tijd gekost hebben om zo grondig te werk te gaan, zeer lovenswaardig, ook omdat al zijn inkomsten van deze strip integraal naar organisaties gaan die trachten de situatie in Darfoer te verbeteren. De afronding van het verhaal vond ik persoonlijk minder sterk met een zeer uitgesproken boodschap maar over het algemeen vond ik het zeer straf dat Guggenheim er in slaagt om de doorsnee-comics-lezer bewuster te doen worden van dit conflict. Om dit doel te bereiken werkt hij met duidelijke nuances (zoals de zowel actieve als passieve rol van de Amerikaanse regering) alsook met shockerende passages (zoals de vernietiging door militia van nederzettingen) Niet alleen qua inhoud maar ook qua vorm heeft de scenarist geëxperimenteerd. Zo zijn de vier deeltjes om beurten verteld vanuit een ander perspectief, 2 issues per personage. Ook is er serieus gespeeld met het tijdsverloop, het verhaal springt af en toe dagen, weken en soms maanden vooruit en achteruit, wat het geheel iets complexer maar daarvoor niet minder begrijpelijk maakt.
De voor mij onbekende tekenaar, Gulacy, levert zeer goed werk af, zeer realistisch getekend, te vergelijken met de Supreme Power-bundels (getekend door Gary Frank).
Ter conclusie : Deze bundel behoort niet tot het beste wat ik gelezen heb dit jaar maar het is een zeer lovenswaardig initiatief van Guggenheim en een waardevolle aanvulling aan het universum van Squadron Supreme.
Yeah, ik heb jullie aandacht nu wel hé. Maar het klopt wel. Vanaf CAPTAIN AMERICA #34 die in Januari in de winkel zal liggen, zal iemand anders dan Steve Rogers de stars & stripes dragen. Wie de nieuwe Cap is wordt nog met veel macht geheim gehouden. Een ding is wel geweten en dat is dat niemand minder dan Alex Ross het kostuum van Captain America een redesign heeft gegeven. Het doet me iets meer denken aan de Ultimate versie denken. Ook het feit dat de nieuwe Captain het schild en een geweer draagt is een pittig detail en toetst naar een meer aggresievere Captain America. Over het feit wie hem nu opvolgt heb ik twee favorieten in gedachten.
Op de eerste plaats staat Winter Soldier, de vroegere side-kick van Cap. Heeft jaren lang voor de Soviet gewerkt maar was volledig gebrainwashed. Hij heeft de laatste jaren wel laten merken dat hij in de voetstappen van Cap kan treden als het moet. Alhoewel Winter Soldier veel ruwer en harder is dan Steve Rogers. Het feit dat de nieuwe Cap een pistool heeft/draagt is voor mij ook een hint dat het Winter Soldier is die Steve opvolgt.
Op de 2de plaats staat Hawkeye, deze Badboy gone Good Avenger heeft alles wat Captain America moet bezitten. Leiderschap, moed, charisma. Hij is een ongelooflijke kunstenaar met alle projectielen dus de alom gekende Shield Throw gaat zeker terug zijn met Hawkeye. Misschien zelfs nog beter en spectaculairder dan bij Steve. Hawkeye is getrained door de originele Captain America, ze zijn jaren lang samen team-leden geweest van de Avengers. En Tony Stark / Iron Man heeft na de dood van Steve het schild en de titel van Captain America al aangeboden aan Hawkeye. Hij weigerde deze maar mischien zijn er ondertussen al dingen gebeurd die ervoor zorgen dat hij het nu wel wilt doen. Ik denk dan aan de "Who to trust" affaire toen bekend is geraakt dat Electra al jaren een Skrull was.
Kort om stof genoeg om te discusieren wie de nieuwe opvolger gaat zijn. Een ding is zeker, deze comic ga ik zeker kopen.
Behalve zijn verschijning in Ultimate Spiderman had ik nog nooit van Moon Knight gehoord. Ik wist dus ook niet dat Bill Sienkiewicz in de vroege jaren 80 met deze serie is doorgebroken (nu weer verkrijgbaar via Marvel Essentials).
De serie behandelt de avonturen van Marc Spector die na een bijna-dood-ervaring in Egypte ervan overtuigd is dat hij de heropstanding is van de egyptische god Khonshu. Wanneer hij terug is in New York creëert hij 2 valse identiteiten : de miljonair Steven Grant en de taxichauffeur Jake Lockley. Als Moon Knight gaat hij de strijd aan met alles wat maar naar misdaad ruikt in New York. Zijn motivatie is vooral het willen compenseren van zijn eigen misdaden tijdens zijn leven als huurling voor zijn ontmoeting met Khonshu.
Na een afwezigheid van bijna 10 jaar verschijnt er nog eens een boek van Moon Knight. Deze bundel viel me direct op wegens de prachtige cover. Na het een keer doorbladerd te hebben was ik helemaal verkocht. Zo’n prachtige donkere tekeningen. Nu nog het verhaal natuurlijk.Marc Spector is verlamd, geestelijk en lichamelijk, na een gevecht met Bushman, zijn vroegere collega-huurling. Uiteindelijk behandelt het verhaal zijn wederopstanding waarbij we vooral zien hoe erg Marc Spector in de knoop ligt met zichzelf en zijn verleden. En hoe hij tracht in het reine te komen met zichzelf en de mensen om zich heen. Natuurlijk krijgen we ondertussen nog confrontaties te zien met superschurken als The Profile en de Taskmaster (beiden prachtig uitgewerkt).
Dit is Huston’s debuut als comics-schrijver en dat is zeer indrukwekkend. De manier waarop het verhaal is opgebouwd, waarbij je langzaam aan begint in te zien hoe de vork werkelijk in de steel zit, is prachtig. Het is zeker niet gemaakt om in 6 maandelijkse deeltjes te lezen. David Finch heeft hier ook straf gepresteerd. De gevechten, de conversaties van Marc met zijn innerlijke demonen, de ganse donkere, sombere sfeer, … het roept enorme bewondering op. Ik vond dat zijn stijl een beetje trekt op die van Dany, de europese tekenaar, maar dan nog een paar niveaus hoger. Dit verhaal heeft me zin doen krijgen om de Marvel Essentials-reeks van Moon Knight aan te schaffen. Hoewel het de bedoeling was om het bij 6 issues te laten werd het al vlug duidelijk dat deze mensen zo’n kwalitatief werk leveren dat het doodzonde zou zijn om ze niet te laten verder gaan….en zo geschiede.
Marvel heeft een teaser image vrij gegeven. X-men Disassembled. Is dit het einde van de X-men zoals we ze al jaren kennen? Na Avengers Disassembled nu ook X-men.
Na House of M, 198 en Endangered Species is dit het einde van de Xmen zoals we het kennen? Antwoord is simpel JA.
X-men : Messiah Complex kan je nu al pre-orderen. En als tag line krijg die New Alliances, New leaders, New Rules mee.
Brian K. Vaughan (zie Y:The Last Man, Pride of Baghdad, Ultimate X-Men,….) introduceerde in 2002 deze serie. Ondertussen zijn er drie hardcovers of 7 TPB’s verschenen die tesamen 42 deeltjes bevatten. De serie is bedoeld voor lezers van alle leeftijden dus mag je geen tweede “Y:The Last Man” of “Ex Machina” verwachten, het is duidelijk lichtere kost, maar daarvoor natuurlijk niet minder goed. De reeks kreeg in 2006 de Harvey Award voor “best continuing/limited series”.
Tijdens één van de jaarlijkse bijeenkomsten van 6 rijke gezinnen gaan de kinderen van deze gezinnen er tesamen vandoor nadat ze getuige zijn geweest van iets afschuwelijks waardoor ze hun ouders niet meer kunnen vertrouwen. Ze moeten zonder middelen trachten te overleven en uit de handen van hun ouders en de politie trachten te blijven. Ondertussen moeten ze zien te weten te komen wie hun ouders werkelijk zijn en indien nodig, hoe ze te stoppen. Wat volgt zijn : actie, romantiek, vriendschap, verraad, verrassende verhaalwendingen…
Deze titel verschilt nogal van de bekende Marvel-series : de helden dragen geen spandex of masker, ze gebruiken hun gewone namen (in het begin proberen 5 van de 6 nog een alias maar die laten ze redelijk vlug vallen), ze geven hun groepje geen naam (zoals bv. de Avengers) en het speelt zich af in Los Angeles, ver van de ganse Marvel-kliek die vooral in New York zit. Hierdoor voelt de serie vernieuwend aan en als Captain America of Spiderman in “Escape to New York” (vol. 2 #7-12) opduiken dan zijn dit ook de zwakste passages in de ganse reeks, misschien ook omdat Adrian Alphona op dat moment niet in staat lijkt een degelijke Wolverine of Iron Man te tekenen.
Het vertelritme in de eerste bundels ligt redelijk laag en het verhaal begon me tegen het einde van de 2de hardcover al wat tegen te vallen. Ook de tekeningen van Alphona konden me in het begin niet echt bekoren, maar hoe verder de serie vordert hoe beter deze worden alsook de inkleuring ervan. In de 3de hardcover (Tpb’s 6 en 7) maakt de serie voor mij alle beloftes waar, zowel qua verhaal als illustraties en ben ik toch gewonnen voor “Runaways” nadat ik het bijna had opgegeven.
Joss Whedon (Firefly, Astonishing X-Men) heeft zich van het prille begin als fan van “Runaways” geuit en nu het Vaughan/Alphona-team na 5 jaar afscheid van de serie neemt, zal hij 6 deeltjes voor zijn rekening nemen gevolgd door Terry Moore (Strangers in Paradise), met tekeningen van Humberto Ramos (Spectacular Spider-Man).
Een beetje gemengde gevoelens bij de laatste Daredevil-bundel. Ik wist dat Brubaker zo gauw mogelijk met een schone lei wou beginnen en dat hij de stront waarin Daredevil zat met dit boek wou opruimen.
Het is zeer spijtig dat deze doelstelling zo goed te voelen is tijdens het lezen. Na issue 88 waarin we te weten komen wat er met Foggy is gebeurd, volgen er 3 issues die Daredevil van de ene kant van Europa naar de andere doet reizen en het komt allemaal zo overbodig over. Hoewel de sfeer zeer goed zit, een beetje ouderwetse Hitchcock-film-noir-achtig, deden de verwikkelingen me niet zoveel, zeker niet in vergelijking met alle bundels die voorafgingen. In issue 92 is er dan de ultieme confrontatie maar het grote vuurwerk blijft uit. Misschien werden mijn verwachtingen te hoog over de uiteindelijke oplossing dat ik niet anders kon dan een beetje teleurgesteld te worden. Het laatste deeltje is dan weer een mooi sluitstuk waarin alle pionnen weer mooi op het spelbord worden geplaatst zodat issue 94 een ideaal inspringpunt zal worden voor nieuwe lezers. Vooral het samenspel tussen Daredevil en Kingpin is zeer sterk, waarbij nog eens wordt bevestigd dat ze verbonden zijn als yin en yang. Hoewel ze zo sterk elkaars tegenpool zijn, zijn ze tot de dood hun scheidt met elkaar verbonden.
In zijn eerste Daredevil-bundel bewees Brubaker dat hij wel weg weet met het Daredevil-universum en vooral dat hij zeer boeiende verhalen kan schrijven die je bij het nekvel grijpen maar in deze bundel is het tussenstuk niet echt memorabel. Maar ik ga ervan uit dat dit komt door de moeilijke Bendis-erfenis waarmee hij werd opgezadeld en waar hij echt van af wou, hoewel velen het niet erg hadden gevonden als hij dit nog een paar bundels had gerokken tot bijvoorbeeld issue 100. Daredevil is sedert de heropstanding door Kevin Smith zeer sterk bezig en ik ben er van overtuigd dat het duo Brubaker/Lark ons niet zal teleurstellen nu ze hun eigen weg kunnen gaan in Hell’s Kitchen.
Volgens mij is “The Ultimates” de beste serie binnen het Ultimate-universum van Marvel. Door tijd te nemen om een zorgvuldig uitgekiend verhaal te vertellen, met uitermatig krachtige illustraties, slaagt men er voor de tweede keer in een grand cru van een volume (bestaande uit 2 bundels of 13 issues) op het publiek los te laten. Volume 1 en Volume 2 zijn verkrijgbaar.
Op het eerste gezicht zien de Ultimates er totaal fout uit : een samenraapsel van wat mindere superhelden die als team de Verenigde Staten van Amerika helpen verdedigen en zelfs uiteindelijk nog bijdragen bij preemptive strikes (preventieve aanvallen) in het Midden-Oosten aan de zijde van militairen. Het kan echt niet fouter. Thor, de Noorse god, zoon van Odin, had dit al langer door en verliet op het eind van het eerste volume dan ook dit superteam. Hij steunt nu de anders-globalisten en de tegenstanders van de politiek van Bush, wat natuurlijk niet echt in goede aarde valt bij patrioten als Nick Fury en vooral Captain America, het ultra-conservatieve John Wayne-type. Wat zo goed is aan deze reeks is dat het een goed evenwicht vindt tussen deze polen en dat het vol zit met kritiek ten opzichte van de huidige stand van de wereldpolitiek. Ook zijn de karakters van het ganse team serieus goed uitgewerkt (ze zijn zeer menselijk (lees : ze zijn niet perfect) in hun gedrag) waardoor je echt meevoelt met wat er gebeurt, alsof het mensen van vlees en bloed waren. Het feit dat het zich allemaal afspeelt in de wereld die we elke dag op het televisiejournaal zien draagt daar natuurlijk ook bij aan het realiteitsgehalte.
Door mijn spoiler-allergie wil ik niets verklappen maar verwacht je maar aan serieuze dosissen van verraad, doodslag, humor, politiek, heroïsme, spanning… Ik zag de hoofdverhaallijn vooral als een allegorie op de wapenwedloop waarin er geen winnaars zijn, enkel verliezers, wat op het eind van de vertelling duidelijk naar voren komt…
Ik weet dat het geduld van de mensen echt op de proef werd gesteld voordat het ganse verhaal uiteindelijk tot een einde kwam (er zaten meestal meerdere maanden tussen de verschillende deeltjes), maar jongens toch, het loont weer de moeite.
Jeph Loeb en Joe Madureira zullen respectievelijk schrijver en tekenaar zijn van Ultimates 3. Ze zullen van ver moeten komen om tenminste even goed te doen als de twee reeds verschenen volumes.
Om te tonen hoe het dan weer niet moet is gelijktijdig met de laatste “The Ultimates”-bundel “Ultimate Fantastic Four” volume 8 uitgekomen. Wat een flauwe bedoening zeg : eerste een ongeïnspireerde annual rond Mole Man gevolgd door een suske-en-wiske-achtig teletijdmachine-verhaal rond een middeleeuwse magiër Diablo. Begrijp me niet verkeerd : het is allemaal wel mooi getekend en best vermakelijk, maar het blijft zeker niet aan de ribben kleven. Wat “Ultimate Fantastic Four” nodig heeft is een scenarist met een visie, die op lange termijn aan de serie werkt. Ik vond dat ze met Mark Millar op het goede spoor zaten maar helaas heeft dit maar 3 bundels mogen duren. Hopelijk wordt de volgende story-arc rond Silver Surfer meer memorabel…
Written by CHRISTOS GAGE; Penciled by MIKE PERKINS; Cover by MIKE PERKINS
Spinning out of CAPTAIN AMERICA, Britain's premier super hero has mere hours to prevent multiple terrorist attacks on London by an army of super-villains! Union Jack leads Sabra and the new Arabian Knight into battle! But when his boss at MI5 risks innocent lives to bring down the enemy, Union Jack faces a tough choice -- and the fate of London itself rests on his decision. Don't miss the book that redefines Union Jack for the 21st century, with stunning pencils by fan-favorite Captain America artist Mike Perkins! Guest-starring Sabra, Arabian Knight, Batroc the Leaper, Machette, Zaran, Boomerang, Crossfire, Jack O'Lantern, Shockwave and more! Collecting UNION JACK #1-4.
Christos Gage is één van de runner-ups in comic writers universe.Zo werkt hij al een geruime tijd aan Stormwatch.Hier vind je een link naar mijn bespreking van die serie. Gewoon lezen is de boodschap!
Een beetje gemengde gevoelens bij de laatste Daredevil-bundel. Ik wist dat Brubaker zo gauw mogelijk met een schone lei wou beginnen en dat hij de stront waarin Daredevil zat met dit boek wou opruimen. 
