Η Οράνια, στη μέση της ερήμου Καρού, είναι μια πόλη 600 κατοίκων, αποκλειστικά λευκών Αφρικάνερς, που αποσύρθηκαν στις αρχές του '90 από τη σύγχρονη Νότιο Αφρική για να δημιουργήσουν μια καθαρή φυλετικά πατρίδα για τον εαυτό τους.
Οι Αφρικάνερς ή Μπόερς, γνωστοί και ως "λευκή φυλή της Νοτίου Αφρικής" είναι Ολλανδικής, Γαλλικής και Γερμανικής καταγωγής. Εγκαταστάθηκαν πρώτη φορά στην Νότιο Αφρική το 1652, όταν και δημιούργησαν αποικία στο Ακρωτήριο Καλής Ελπίδας προκειμένου να διακινούν πλοία προς και από τις αποικίες των Ανατολικών Ινδιών. Το 1814 η αποικία αυτή εντάχθηκε στην Βρετανική Αυτοκρατορία.
Στις 11 Οκτωβρίου 1899 ξέσπασε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ δύο δημοκρατιών των Μπόερ (Transvaal και Orange Free State) και της Μεγάλης Βρετανίας που διήρκησε μέχρι τις 31 Μαΐου 1902 και έμεινε γνωστή ως "Πόλεμος των Μπόερ". Αιτία στάθηκε ο χρυσός της περιοχής.
Οι Βρετανοί ήθελαν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους προκειμένου να τον ελέγχουν, ενώ οι Μπόερς ήθελαν να διατηρήσουν την αυτονομία και την κουλτούρα τους. Η ανάμνηση της ήττας στον "πόλεμο των Μπόερ" εξακολουθεί να υποκινεί στους Αφρικάνερς έντονα εθνικά συναισθήματα.
Από την στιγμή που εγκαταστάθηκαν στη Νότιο Αφρική οι Αφρικάνερς δυνάστευσαν τους ντόπιους πληθυσμούς. Είχαν την κυριαρχία στη διοίκηση, τις θέσεις εργασίας και τον φυσικό πλούτο. Από το 1948, με την ανάληψη της εξουσίας από το Εθνικό Κόμμα, επέβαλαν την εξουσία τους και νομικά με το σύστημα του απαρτχάιντ.
Οι Αφρικάνερς ήταν, στην πλειοψηφία τους, αντίθετοι στις διαπραγματεύσεις που ξεκίνησε το 1990 ο τότε Πρόεδρος Ντε Κλερκ με τους έγχρωμους πληθυσμούς για την λύση του απαρτχάιντ. Ορισμένοι βέβαια από αυτούς, οργανωμένοι σε ομάδες, είχαν συμπαρασταθεί στους αγώνες των μαύρων.
Αυτή τη στιγμή οι Αφρικάνερς φτάνουν περίπου τα 3,5 εκατομμύρια ως πληθυσμός στη Νότιο Αφρική. Πολλοί από αυτούς μετά τον εκδημοκρατισμό αποφάσισαν να ενταχθούν στη νέα "πολύχρωμη" Νότιο Αφρική, άλλοι θέλησαν να φύγουν, και άλλοι κατέφυγαν σε ακραίες θέσεις όπως η απομόνωσή τους στη βάση της επίκλησης από μέρους τους της αρχής της αυτοδιάθεσης ή η βίαιη δράση, την οποία ακολουθούν ομάδες όπως οι Μποέρεμαγκ, σε σύνδεση με τη ναζιστική οργάνωση AWB και άλλες ανάλογες.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κόνσταντ Φίλγιουν (Αρχηγός Ένοπλων Δυνάμεων απαρτχάιντ '77-'85)

"Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι ότι η όλη ιδέα του εθνικισμού των μαύρων, θα μεγαλώνει και θα μεγαλώνει και τελικά θα εκραγεί κατά των μειονοτικών ομάδων, όχι μόνο καταστρέφοντας τις μειονοτικές ομάδες και ό,τι έχουν χτίσει, αλλά τελικά καταστρέφοντας και την οικονομία και τις συνθήκες ζωής των δικών τους ανθρώπων, αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου."

-Πώς αποφασίσατε να λάβετε μέρος στις εκλογές;

Είχαμε κάνει προετοιμασίες σε όλη τη χώρα για να κάνουμε έναν ένοπλο αγώνα αν αποφασίζαμε εκείνη την περίοδο να κάνουμε κάτι τέτοιο. Έπρεπε να διαλέξουμε αν θα ακολουθούσαμε τον ειρηνικό τρόπο ή αν θα ακολουθούσαμε τον βίαιο τρόπο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν αποφασίζαμε να ακολουθήσουμε τον βίαιο τρόπο θα μπορούσαμε να είχαμε διαλύσει τις εκλογές. Και θα μπορούσαμε να είχαμε αναβάλλει τις εκλογές.

Για μας η ιδέα ενός ενιαίου κράτους ήταν εκείνη την περίοδο απαράδεκτη γιατί στην πραγματικότητα δεν γνωρίζαμε πως θα λειτουργούσαν οι συνέταιροί μας σε ένα ενιαίο κράτος και ποια θα ήταν η συμπεριφορά τους όντας μάλιστα η πλειοψηφία.

Η Αφρική είναι γνωστή για την φιλοσοφία της μαύρης δύναμης. Αν ο μαύροι εθνικιστές πάρουν αυτή την εξουσία σε οποιαδήποτε χώρα έχουν την τάση να προσκολλούνται στην εξουσία για όσο περισσότερο διάστημα μπορούν. Επομένως ήμασταν σίγουρα αβέβαιοι για το τι επιφύλασσε το μέλλον.

-Οι αγρότες αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη εγκληματικότητα;

Οι εγκληματίες φαίνεται ότι βρίσκουν ότι οι Αφρικάανερς αγρότες, ή οι αγρότες γενικά, είναι τόσο ευάλωτοι και τόσο εύκολοι στόχοι που στοχεύουν σε μας για τους εγκληματικούς σκοπούς τους. Και πιστεύουμε επίσης ότι ίσως υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από την εγκληματικότητα που βιώνουν οι αγρότες. Η κύρια κατάσταση στην Αφρική σήμερα είναι να αποσπούν τη γη και να την δίνουν πίσω στους μαύρους.

-Ποια είναι η γνώμη σας για την δήλωση δέσμευσης των λευκών που πρότεινε ο Κάρλ Νιχάους;

Είναι λάθος η εντύπωση ότι εμείς οι Αφρικάανερς, εμείς οι Νοτιοαφρικάνοι, οι λευκοί Νοτιοαφρικάνοι, ήμασταν μόνο κακοί προς τους μαύρους στο παρελθόν, δεν είναι αλήθεια. Κάναμε πολλά και αυτοί επωφελήθηκαν πολύ από την ανάπτυξη που με την καθοδήγησή μας και τις νεωτερικές ικανότητές μας στην Νότιο Αφρική, και αυτοί επωφελήθηκαν.

Είναι πολύ λάθος να πει κανείς ότι εσκεμμένα αποκλείσαμε τους μαύρους από πολλές ευκαιρίες. Ναι, είχαμε ορισμένες πρακτικές που δεν ήταν τόσο αποδεκτές, αλλά μέσα στο πλαίσιο εκείνης της περιόδου, θα έλεγα ότι κάναμε πολλά καλά πράγματα στη Νότιο Αφρική.

-Θεωρείτε ρεαλιστικό να έχουν οι Αφρικάανερς αυτοδιάθεση στη σημερινή Νότιο Αφρική;

Ο αριθμός μας είναι τόσο μικρός στην χώρα και παρ' όλ' αυτά παίζουμε έναν τόσο σημαντικό οικονομικό ρόλο για την χώρα. Αλλά πρέπει να βρούμε έναν τρόπο όπου εμείς σαν ομάδα θα νοιώθουμε ασφαλείς, θα επιβιώσουμε και θα περάσουμε στη νέα Νότιο Αφρική που να ωφελεί εμάς καθώς κα τη νέα Νότιο Αφρική.

-Τι θα θέλατε να γίνει για τους Αφρικάανερς;

Νομίζω ότι στους Αφρικάανερς πρέπει να επιτραπεί να έχουν το μεγαλύτερη μορφή αυτονομίας σχετικά με τα δικά τους προσωπικά ζητήματα, όπως η κουλτούρα, όπως η γλώσσα, όπως η μόρφωση των παιδιών, όπως η θρησκεία των παιδιών κλπ..

Η πολιτική εξουσία δεν σημαίνει τίποτα αν δεν μπορείς επίσης να δώσεις στους ανθρώπους περισσότερα κέρδη, καλύτερο τρόπο ζωής, καλύτερες υπηρεσίες και αν είχαμε προχωρήσει πιο γρήγορα σε διακανονισμό θα είχαμε προχωρήσει πολύ περισσότερο απ' όσο έχουμε προχωρήσει μέχρι τώρα.

-Λέτε ότι υπάρχει μια αντιστροφή του ρατσισμού;

Οι νέοι λευκοί νοιώθουν ότι γίνονται διακρίσεις εναντίον τους και είναι πολύ δυσαρεστημένοι γι' αυτό. Γιατί δεν κατηγορούν τον εαυτό τους για το απαρτχάιντ και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν θα συναγωνιστούν στα ίσια παρά μόνο στη βάση του χρώματος του δέρματός τους. Αυτό είναι δυστυχώς ένα είδος ρατσισμού που δυστυχώς έχει συμπεριληφθεί στο σύνταγμά μας, έχει συμπεριληφθεί με έναν τρόπο που δεν υπάρχει καμία λογική στην όλη κατάσταση.

-Ποια είναι η μεγαλύτερη ευχή και ποιος ο μεγαλύτερος φόβος σας γι' αυτή τη χώρα;

Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι ότι η όλη ιδέα του εθνικισμού των μαύρων, θα μεγαλώνει και θα μεγαλώνει και τελικά θα εκραγεί κατά των μειονοτικών ομάδων, όχι μόνο καταστρέφοντας τις μειονοτικές ομάδες και ό,τι έχουν χτίσει, αλλά τελικά καταστρέφοντας και την οικονομία και τις συνθήκες ζωής των δικών τους ανθρώπων, αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δρ Τζον Στρίντομ (Κάτοικος Οράνια)

"Πρέπει να γεννιέσαι Αφρικάνερ στην καρδιά, να έχουμε την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία, κοινή ιστορία, εν ολίγοις να νιώθει κανείς πατρίδα την Οράνια."

-Πώς μπορεί να έρθει κανείς να μείνει στην Οράνια;

Πρέπει πρώτα να αποφασίσουμε εάν θα είμαστε άνετοι με την όλη ιδέα της κουλτούρας των Αφρικάνερ. Πρέπει να γεννιέσαι Αφρικάνερ στην καρδιά, να έχουμε την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία, κοινή ιστορία, εν ολίγοις να νιώθει κανείς πατρίδα την Οράνια.

-Γιατί δημιουργήσατε την Οράνια;

Αρκετές μελέτες έχουν γίνει, και η ιδέα ήταν ότι στην περιοχή που μένεις, θα πρέπει να είσαι πλειοψηφία, γιατί όλοι οι φυσιολογικοί κανόνες της δημοκρατίας θα πρέπει να εφαρμόζονται εκεί. Δεν πρέπει να σου είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσεις βία για να κυβερνήσεις ή για να είσαι ελεύθερος, κάτι που ήταν μια από τις κύριες προϋποθέσεις, μια περιοχή όπου οι Άφρικανς ή οι Αφρικάνερς είναι πλειοψηφία, ή μπορούν εύκολα να γίνουν πλειοψηφία χωρίς να απομακρυνθούν πολλοί άνθρωποι.

-Πώς θα είναι το σύστημα της Οράνια βιώσιμο, τι προβλέπεται για το μέλλον.

Θα το επεκτείνουμε με τις φυσιολογικές δυνάμεις της αγοράς, δε θα χρησιμοποιήσουμε βία, θα αγοράζουμε ότι χρειαζόμαστε και θα δουλεύουμε πάνω σε αυτό με τέτοιο τρόπο που θα γίνει ιδιοκτησία μας. Έτσι δεν προβλέπουμε βία, δεν προβλέπουμε τριβές με την κυβέρνηση, γιατί η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή ακολουθεί το καπιταλιστικό σύστημα. Έτσι νιώθουμε πεπεισμένοι ότι θα είναι εύκολο για εμάς να επεκτείνουμε το σύστημα μέσω των δυνάμεων της αγοράς. Δε χρειάζεται να αγωνιστούμε για αυτό, μπορούμε απλά να το αγοράσουμε και μπορούμε να δουλέψουμε πάνω σε αυτό.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Άντρε Βισάτζιε (Αντιπρόεδρος ακροδεξιού κόμματος AWB)

"Θέλουμε να χωριστούμε από την υπόλοιπη Νότιο Αφρική. Οι Μπόερς δεν έχουν καμιά επιθυμία να αναμιχθούν με τα υπόλοιπα έθνη στη Ν. Αφρική. Και αυτός θα είναι ο σκοπός μας για το υπόλοιπο της ύπαρξης μας."

-Τι είναι το AWB;

Το AWB είναι μια οργάνωση που ιδρύθηκε το 1973. Τα αρχικά AWB σημαίνουν Κίνημα Αντίστασης των Αφρικάανερς. Εκείνη την περίοδο οι άνθρωποί μας συνειδητοποίησαν ότι θα βιώναμε καταπίεση στη Νότιο Αφρική σε τέτοιο βαθμό που θα έπρεπε να ενεργοποιήσουμε κάποιο είδος αντίστασης προκειμένου να διασφαλίσουμε την επιβίωσή μας σε αυτή τη χώρα.

-Ποια ήταν η θέση του κόμματος για την πολιτική του Ντεκλερκ

Πριν από αυτές τις εκλογές (1994) και κατά τη διάρκεια αυτών των εκλογών υπήρξε βίαιη αντίσταση, εκρήξεις βομβών, οι άνθρωποι του AWB πήραν μέρος σε αυτό, έγινε δικαστήριο και σήμερα είναι στην φυλακή. Εξαιτίας του μικρού αριθμού μας δεν μπορούσαμε πραγματικά να προχωρήσουμε σε πόλεμο. Προσπαθήσαμε να ξεκινήσουμε κάποια αντίσταση, αλλά λόγω του μικρού αριθμού μας απέναντι στους 35-40 εκατ μαύρους της Νοτίου Αφρικής δεν είχαμε πραγματικά καμιά τύχη.

-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος που αντιμετωπίζετε σήμερα;

Οι μαύροι δολοφονούν τους ανθρώπους μας. Σκοτώνουν τους ανθρώπους μας στις φάρμες, κάθε μέρα. Μαύροι σκοτώνουν τους λευκούς στις φάρμες. Φυσικά τι θα ακολουθήσει; Θα πρέπει να αντισταθούμε. Το μικρό παιδί μου που είναι 9 χρονών μου είπε τις προάλλες "μπαμπά, πρέπει να αρχίσουμε να πολεμούμε τώρα γιατί αν δεν αρχίσουμε να πολεμούμε θα είμαστε πολύ λίγοι άνθρωποι για να αρχίσουμε πόλεμο. Αν αυτό μπορεί να το καταλάβει αυτό, είναι καιρός εμείς οι λευκοί να το καταλάβουμε αυτό. Έχουμε το ANC, είναι μαύροι, έχουν την δική τους γλώσσα, τη δική τους κουλτούρα, τη δική τους θρησκεία. Και καταπιέζουν εμάς. Δεν μας επιτρέπουν να διατηρήσουμε αυτά τα πράγματα που είναι σημαντικά για μας όπως η κουλτούρα μας, η γλώσσα μας, η θρησκεία μας. Απλά δεν το αντέχουν.

-Θεωρείτε λοιπόν ρεαλιστικό ένα κράτος των Μπόερς;

Φυσικά το κράτος των Μπόερς είναι μια ρεαλιστική προοπτική αρκεί να το ξεκινήσουμε νωρίτερα και όχι αργότερα. Γιατί αν περιμένουμε μέχρι να έχουμε όλοι δολοφονηθεί και σκοτωθεί από αυτούς τους αγρίους, τότε δεν θα υπάρχουν άνθρωποι να ξεκινήσουν αυτό το κράτος.

Εμείς οι λευκοί καταπιεζόμαστε όταν υπάρχει "θετική δράση" για τους ανθρώπους στη βάση του χρώματος του δέρματός τους. Τους απολύουμε από την δουλειά τους, γιατί; Απλά γιατί το χρώμα τους είναι λευκό. Γιατί θα έπρεπε να υποβιβάσουμε το επίπεδό μας από πρώτου κόσμου σε τρίτου κόσμου. Ποιο όφελος υπάρχει για μας, κανένα, δεν έχουμε κανένα όφελος να ενσωματωθούμε με άλλα έθνη στη Νότιο Αφρική.

Θέλουμε να χωριστούμε από την υπόλοιπη Νότιο Αφρική. Οι Μπόερς δεν έχουν καμιά επιθυμία να αναμιχθούν με τα υπόλοιπα έθνη στη Ν. Αφρική. Και αυτός θα είναι ο σκοπός μας για το υπόλοιπο της ύπαρξης μας.

Θέλουμε να είμαστε μόνοι μας. Οπότε δώστε μας ένα κομμάτι γης. Και δεν αναφέρομαι σε ένα κομμάτι γης τελείως υπανάπτυκτο στη μέση της ερήμου. Δεν θέλουμε να αναπτύξουμε μια νέα πόλη, μια νέα χώρα. Θέλουμε να ξεκινήσουμε την δικιά μας χώρα, τις δικές μας πόλεις, κωμοπόλεις.

Και πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ του να περιμένουμε τη δικιά μας σειρά να μας σκοτώσουν οι μαύροι της Ν. Αφρικής από τη μια, και από την άλλη να τους σκοτώσουμε εμείς, λοιπόν τότε δεν έχει μείνει τίποτα άλλο από το να πάμε γι' αυτό.

Όσο οι διακρίσεις και η καταπίεση συνεχίζονται από την κυβέρνηση, θα έχουν μια ισάξια αντίσταση από τους ανθρώπους μας. Αλλά οι μποέρεμαγκ δεν είναι τίποτα άλλο από έναν πρακτικό τρόπο με τον οποίο η αντίσταση αναδύεται, όταν η καταπίεση γίνεται αβάστακτη, και ότι θα συνεχιστεί, αν όχι από την πλευρά μας, προς την πλευρά των "μποέρεμαγκ" και οποιαδήποτε άλλη πλευρά. Για όσο η καταπίεση συνεχίζεται.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ