ภาคตะวันออก (ประเทศไทย)
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาคตะวันออก เป็นภูมิภาคย่อยทางตะวันออกของประเทศไทย เดิมถือเป็นส่วนหนึ่งของภาคกลาง อยู่ติดชายฝั่งอ่าวไทยด้านตะวันออก นับเป็นอีกภูมิภาคหนึ่งที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ เนื่องจากเป็นแหล่งอุตสาหกรรม ผลไม้ และอัญมณีของประเทศ
เนื้อหา |
[แก้] เขตพื้นที่
พื้นที่ของทางภาคตะวันออก มีขอบเขตจรดภูมิภาคต่างๆ ดังนี้
- ทิศตะวันตก และทิศใต้ จรดอ่าวไทย
- ทิศตะวันออก จรด ราชอาณาจักรกัมพูชา
- ทิศเหนือ จรด ภาคกลาง
[แก้] การแบ่งภูมิภาค
การแบ่งภูมิภาคตามราชบัณฑิตยสถาน แบ่งภาคตะวันออกประกอบไปด้วย 7 จังหวัดอย่างเป็นทางการ [1]
- จังหวัดจันทบุรี
- จังหวัดชลบุรี
- จังหวัดตราด
- จังหวัดระยอง
- จังหวัดฉะเชิงเทรา
- จังหวัดปราจีนบุรี
- จังหวัดสระแก้ว
การจัดแบ่งภูมิภาคตามคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ แบ่งภาคตะวันออกประกอบด้วย 9 จังหวัด[1] ได้แก่
- จังหวัดจันทบุรี
- จังหวัดชลบุรี
- จังหวัดตราด
- จังหวัดระยอง
- จังหวัดฉะเชิงเทรา
- จังหวัดปราจีนบุรี
- จังหวัดสระแก้ว
- จังหวัดนครนายก
- จังหวัดสมุทรปราการ
[แก้] ลักษณะภูมิประเทศ
ภาคตะวันออกมีลักษณะภูมิประเทศเป็นที่ราบสูงสลับกับภูเขาลูกเตี้ยๆ มีชายฝั่งทะเลที่เรียบยาวและโค้งเว้า มีเทือกเขาจันทบุรีอยู่ทางด้านชายฝั่งทะเลตะวันออกทอดตัว ไปทางด้านทิศตะวันตก จรดกับเทือกเขาบรรทัด ซึ่งเป็นเทือกเขาที่เป็นเส้นแบ่งเขตอาณาจักรของประเทศไทยกับประเทศกัมพูชา และมีแม่น้ำสายสำคัญอยู่หลายสาย ที่ไหลลงสู่อ่าวไทย ได้แก่ แม่น้ำระยอง แม่น้ำจันทบุรี แม่น้ำประแสร์ และแม่น้ำตราด
[แก้] อ้างอิง
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
|
|
ภาคตะวันออก (ประเทศไทย) เป็นบทความเกี่ยวกับ จังหวัด อำเภอ หรือเขตการปกครองต่าง ๆ ของประเทศไทย ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาคตะวันออก (ประเทศไทย) ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประเทศไทย |