สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 John Paul II Papa Ioannes Paulus Secundus |
|
|---|---|
 สมเด็จพระสันตปาปาจอห์น ปอลที่ 2 เมื่อปีพ.ศ. 2547 |
|
| พระนามเดิม | คารอล วอยตีวา (Karol Józef Wojtyła) |
| ขึ้นดำรงตำแหน่ง | 16 ตุลาคม พ.ศ. 2521 |
| สิ้นสุดตำแหน่ง | 2 เมษายน พ.ศ. 2548 (27 ปี) |
| สมัยก่อนหน้า | สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 1 |
| สมัยถัดไป | สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 |
| เกิด | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2463.svg){kind=small} โปแลนด์ |
| สิ้นพระชนม์ | 2 เมษายน พ.ศ. 2548 (พระชนมายุ 84 พรรษา) นครรัฐวาติกัน |
สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่สอง (Pope John Paul II) เป็นประมุขของศาสนจักรโรมันคาทอลิก ทรงได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปา เมื่อ 16 ตุลาคม ค.ศ. 1978 เป็นสันตะปาปาที่ไม่ใช่ชาวอิตาเลียนคนแรกในรอบ 455 ปี และเป็นพระสันตะปาปาคนแรกที่เป็นชาวโปแลนด์ รวมทั้งยังเป็นพระสันตะปาปาที่อายุน้อยที่สุดแห่งศตวรรษที่ 20
สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 ทรงต่อต้านกระแสทุนนิยมที่ไร้ขอบเขต การกดขี่ทางการเมือง ยืนกรานในการต่อต้านการทำแท้ง และปกป้องวิถีทางของศาสนจักรในเรื่องเพศของมนุษย์
สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 มีพระนามเดิมว่า คารอล วอยตีวา (
Karol Józef Wojtyła ในภาษาโปแลนด์) เกิดเมื่อ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1920 ที่เมือง จากีลลอนส์ ในครอบครัวที่พ่อเป็นอดีตเจ้าหน้าที่ของกองทัพ
ในวัยหนุ่ม คารอล ทุ่มเทพลังทั้งหมดให้กับการเล่นกีฬา ทั้งฟุตบอลและสกี หลงใหลกับการนั่งชมการแสดงในโรงละคร เคยเป็นทั้งนักเขียนบทและนักแสดงมาแล้ว และครั้งหนึ่งฝันว่าจะเป็นนักแสดง ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ระหว่างที่โปแลนด์ถูกทหารนาซีครอบครองอยู่นั้น เขาคุ้นเคยกับชุมชนชาวยิว ซึ่งตอนนั้นเขาทำงานในเหมืองและโรงงานเคมี อย่างไรก็ตาม ต่อมาเขาก็สนใจในการศึกษาด้านเทววิทยา จนตัดสินใจบวชเป็นพระคาทอลิกในปี ค.ศ. 1946 และก็สอนวิชาจริยศาสตร์ใน มหาวิทยาลัยจากีลลอนส์ ในเมืองคราโกว จากนั้นได้รับเลือกให้เป็นอาร์กบิชอปแห่งคราโกว ในปี ค.ศ. 1964 และเป็นคาร์ดินัลในปี ค.ศ. 1967 ซึ่งนับว่าได้รับการเลื่อนสมณศักดิ์เร็วมาก
หลังจากการมรณภาพของสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 1 คณะพระคาร์นินัลก็มีมติเลือกให้อาร์กบิชอปแห่งคราวโกว ซึ่งขณะนั้นมีพระชนมายุเพียง 58 พรรษา ขึ้นเป็นพระประมุขแห่งศาสนจักรนิกายโรมันคาทอลิก เมื่อ เมื่อ 16 ตุลาคม ค.ศ. 1978
[แก้] พระราชกรณียกิจระหว่างดำรงตำแหน่ง
- เสด็จไปยังสถานที่ต่างๆ เป็นระยะทางรวมกันกว่า 1,247,613 กิโลเมตร หรือมากกว่าระยะทางจากโลกไปยังดวงจันทร์ 3.24 เท่า
- เสด็จไปยังสถานที่ต่างๆ นอกอิตาลี 104 ครั้ง
- เสด็จไปเยือนประเทศและอาณานิคมดินแดนต่างๆ 129 ครั้ง
- เสด็จเยี่ยมสังฆมณฑลต่างๆ ในโรม และกัสแตล กันดอลโฟ 748 ครั้ง (ในจำนวนนี้รวมถึงโบสถ์ต่าง ๆ ในโรม 301 แห่ง จาก 333 แห่ง)
- ทรงใช้เวลา 822 วัน หรือกว่า 2 ปี 3 เดือน ในการเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ นอกกรุงโรม
- ทรงกล่าวสุนทรพจน์กว่า 20,000 ครั้ง หรือกว่า 100,000 หน้า
- ทรงสถาปนาบุญราศี 1,338 องค์ (147 ครั้ง) ทรงประกาศแต่งตั้งนักบุญ 482 องค์ (51 ครั้ง) ซึ่งมากกว่าที่พระสันตะปาปาก่อนหน้าพระองค์ในรอบ 400 ปี ทั้งหมดรวมกัน ได้เคยปฏิบัติ
- ทรงเรียกประชุมคณะพระสังฆราช เพื่อแต่งตั้งพระคาร์ดินัล 9 ครั้ง และสถาปนาพระคาร์ดินัล 231 องค์ กับอีก 1 องค์ที่ทรงสงวนชื่อเป็นความลับ
- ทรงเป็นพระสันตะปาปาที่มีผู้แสวงบุญมาเฝ้ามากที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยมีผู้แสวงบุญมาเฝ้า ณ จตุรัสเซนต์ปีเตอร์ ในทุกวันพุธ เป็นจำนวนมากกว่า 17.8 ล้านคน โดยนับเป็นจำนวนครั้งได้ 1,161 ครั้ง
- ทรงเข้าประชุมร่วมกับผู้นำทางการเมืองกว่า 1,600 ครั้ง รวมไปถึงการเข้าพบกับประมุขของรัฐ 776 คน และนายกรัฐมนตรีอีก 246 คน
พระองค์ทรงเดินทางไปพบคริสตศาสนิกชนในทั่วโลกเสมอ ๆ เสด็จเยือนไปมากกว่า 100 ประเทศ หากนับการเดินทางของพระองค์ ประเมินว่าพระองค์ได้เดินทางรอบโลกแล้ว 27 รอบ อย่างไรก็ตาม ความประสงค์ของพระองค์ในการใกล้ชิดกับประชาชน ทำให้พระองค์เกือบถึงแก่ชีวิต โดยเมื่อปี ค.ศ. 1981 ขณะที่พระองค์กำลังออกทักทายประชาชน ในจัตุรัสเซนปีเตอร์ สแควร์ มะห์หมัด อาลี อักจา มุสลิมชาวตุรกีได้ยิงปืนหมายปลงพระชนม์พระองค์ แม้จะทรงรอดชีวิต แต่ก็บาดเจ็บสาหัส ทั้งนี้มีข้อสันนิษฐานที่ไม่ยืนยันว่าสหภาพโซเวียตเป็นผู้บงการ
หลังจากการรักษาที่ใช้เวลายาวนาน 2 ปี หลังจากวันคริสตมาสของปี ค.ศ. 1983 ประมุขคริสตจักรก็ได้เดินทางไปพบกับมือลอบสังหารถึงในคุก ซึ่งไม่มีการเปิดเผยว่าพระองค์ได้ตรัสอะไรกับเขาบ้าง
แม้ว่าพระองค์จะทำให้ศาสนจักรก้าวหน้าไปมาก แต่ทัศนะของพระองค์ก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเด็นที่ถกเถียงไม่จบไม่สิ้นอย่างการหย่าร้าง การคุมกำเนิด และการทำแท้ง การประชุมของวาติกันเมื่อปี ค.ศ. 2001 พระองค์ประกาศต่อต้านการอนุญาตให้หย่าร้าง การทำแท้ง การอยู่ด้วยกันของคนรักร่วมเพศ รวมทั้งสิทธิของผู้ที่ไม่ได้สมรสกัน
ผู้วิจารณ์ทั้งภายในและภายนอกศาสนจักรระบุว่า ทัศนะของพระองค์เสี่ยงที่จะทำให้เกิดความแปลกแยกกันในหมู่ชาวคาทอลิก และวาติกันก็อยู่ไกลเกินเอื้อมของคนในโลกที่เปลี่ยนแปลงเร็วเช่นนี้
ไม่นานมานี้ พระองค์มีอาการประชวรและอ่อนแอลงมาก ในปี ค.ศ. 1992 พระองค์ทรงเข้าผ่าตัดเอาเนื้องอกในปลายลำไส้ใหญ่ออก ปี ค.ศ. 1993 ทรงมีอาการไหล่หลุด ปี ค.ศ. 1994 ต้นขาหักปี ค.ศ. 1996 ทรงเข้าผ่าตัดไส้ติ่ง และในปี ค.ศ. 2001 มีการยืนยันว่าพระองค์ทรงมีอาการของโรคพาร์กินสัน หลังจากสงสัยว่าจะป่วยด้วยโรคนี้มาได้ระยะหนึ่งแล้ว
เดือนตุลาคม ค.ศ. 2003 จตุรัสเซนต์ปีเตอร์ เนืองแน่นด้วยด้วยผู้แสวงบุญจากทั่วโลก ซึ่งพากันมาร่วมฉลองการขึ้นเป็นพระสันตะปาปาครบรอบ 25 ปี ของพระองค์ 5 เดือนต่อมาพระองค์ก็กลายเป็นพระสันตะปาปาองค์ที่ 3 ที่ครองตำแหน่งนานที่สุด
ในเดือนพฤษภาคมปีถัดมา มีการเฉลิมฉลองวันประสูติครบ 84 พรรษา ในปีเดียวกัน และแม้พระพลานมัยจะไม่สมบูรณ์นัก พระองค์ก็ทรงปฏิเสธที่จะงดพระกรณียกิจ และการเดินทางเยือนต่างประเทศ
โป๊ปจอห์น ปอลที่ 2 จะทรงออกมาพบกับประชาชนทุกวันพุธ จนกระทั่งการประชวรเมื่อเร็ว ๆ นี้ ทำให้พระองค์ต้องงดเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่เดือนกันยายน ค.ศ. 2003
เมื่อวันเสาร์ที่ 2 เมษายน ค.ศ. 2005 สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 ก็สิ้นพระชนม์ด้วยพระชนมายุ 84 พรรษา เมื่อเวลา 21.37 น. ตามเวลาท้องถิ่น หรือเวลา 02.37 น. ของวันอาทิตย์ (ที่ 3) ตามเวลาในประเทศไทย หลังจากที่คืนวันพฤหัสบดีที่ 31 มีนาคม ทรงมีไข้สูง อันเป็นผลจากการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ หลังจากนั้นทรงช็อค และมีอาการพระหทัยล้มเหลว จากนั้นพระอาการของพระองค์ก็ทรุดหนักลงเรื่อยๆ จนสิ้นพระชนม์อย่างสงบในที่สุดในห้องส่วนพระองค์
อนึ่ง สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 ทรงปกครองศาสนจักรรวมระยะเวลาทั้งสิ้น 26 ปี 15 วัน ซึ่งยาวนานที่สุดเป็นอันดับที่ 3 ตามประวัติศาตร์ของศาสนจักรโรมันคาทอลิกอันยาวนานนับ 2,000 ปี โดยเชื่อว่า นักบุญปีเตอร์ ทรงเป็นผู้ดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปายาวนานที่สุด คือ 37 ปี
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
| สมัยก่อนหน้า | สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 | สมัยถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 1 |  |
พระสันตะปาปา (ค.ศ. 1978-ค.ศ. 2005) |
 |
สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 |
| The Peacemakers (เนลสัน แมนเดลา, เฟรเดอริก เดอ เคลิร์ก, ยัสเซอร์ อาราฟัต และยิตซัค ราบิน) |
|
บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ (ค.ศ. 1988) |
|
มิคาอิล กอร์บาชอฟ |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
