เลขฐานสอง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ระบบเลขตามพัฒนาการ | |
|---|---|
| เลขฮินดู-อารบิก | |
| อารบิกตะวันตก อารบิกตะวันออก เขมร มอญ |
อินเดีย พราหฺมี ไทย |
| เลขเอเชียตะวันออก | |
| จีน ญี่ปุ่น |
เกาหลี |
| เลขตัวอักษร | |
| แอ็บยัด อาร์เมเนีย ซีริลลิก กีเอส |
ฮีบรู ไอโอเนียน/กรีก สันสกฤต |
| ระบบอื่นๆ | |
| แอตติก อีทรัสคัน โรมัน |
บาบิโลเนีย อียิปต์ มายา |
| รายชื่อระบบเลข | |
| ระบบเลขตามฐาน | |
| เลขฐานสิบ (10) | |
| 2, 4, 8, 16, 32, 64 | |
| 3, 9, 12, 24, 30, 36, 60, อื่นๆ | |
เลขฐานสอง (อังกฤษ: binary numeral system) หมายถึง ระบบเลขที่มีสัญลักษณ์เพียงสองตัวคือ 0 (ศูนย์) กับ 1 (หนึ่ง) บางครั้งอาจหมายถึงการที่มีโอกาสเลือกได้เพียง 2 ทาง เช่น ปิดกับเปิด, ไม่ใช่กับใช่, เท็จกับจริง, ซ้ายกับขวา เป็นต้น
ถ้าแปลงค่าเลขฐานสิบ มาเป็นเลขฐานสอง จะได้ดังนี้
- 1 = 1
- 2 = 10
- 3 = 11
- 4 = 100
- 5 = 101
- 6 = 110
- 7 = 111
- 8 = 1000
- 9 = 1001
- 10 = 1010
ในปัจจุบันเลขฐานสองเป็นพื้นฐานในการทำงานของคอมพิวเตอร์ โดยนำเอาหลักการของเลขฐานสอง (สถานะไม่มีไฟฟ้า และ สถานะมีไฟฟ้า) มาใช้ในการสร้างไมโครโปรเซสเซอร์ที่มีหน่วยประมวลผลแบบ 32 หรือ 64 บิต หรือมากกว่านั้น ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นการประมวลผลแบบดิจิทัล
[แก้] ดูเพิ่ม
