ฮิมุระ เคนชิน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฮิมุระ เคนชิน | |
---|---|
ตัวละครจาก ซามูไรพเนจร | |
ฮิมุระ เคนชิน โดย โนบุฮิโระ วาสึกิ |
|
ปรากฎตัวครั้งแรก | ซามูไรพเนจร ตอนที่ 1 |
ให้เสียงโดย | ภาษาญี่ปุ่น มาโยะ ซุสึกาเซะ (แอนิเมชั่น) เมกุมิ โอกาต้า (ซีดีดราม่า) ภาษาอังกฤษ ริชาร์ด คันสิโน่ |
รายละเอียด | |
ชื่อเล่น | มือพิฆาตบัตโตไซ |
อายุ | 28[1] |
เกิด | 20 มิถุนายน พ.ศ. 2392[1] |
อาชีพ | เดิม มือสังหาร ปัจจุบัน คนพเนจร |
ความสัมพันธ์ | ยูกิชิโร่ โทโมเอะ (ภรรยาคนแรก, เสียชีวิตแล้ว) คามิยะ คาโอรุ (ภรรยา) ฮิมุระ เคนจิ (ลูกชาย) |
ฮิมุระ เคนชิน (緋村 剣心, Himura Kenshin) หรือมือพิฆาตบัตโตไซ เป็นตัวละครจากการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องซามูไรพเนจร
ระวังเสียอรรถรส ข้อความด้านล่างนี้กล่าวถึงเนื้อเรื่องหรือฉากจบ |
เนื้อหา |
[แก้] ประวัติ
บุรุษผู้เก่งฉกาจที่สุดในคณะปฏิวัติเมจิ ผู้กลายเป็นตำนานและเจ้าของฉายา "มือพิฆาตบัตโตไซ" ในอดีตฆ่าคนมามากมาย แต่ปัจจุบันเขาเลิกฆ่าคน และกลายเป็นเพียงคนพเนจรธรรมดาๆ คนหนึ่ง คอยรักษาความยุติธรรมให้กับคนที่อ่อนแอ ดาบที่เขาใช้ก็เป็นเพียง"ดาบสลับคม" ซึ่งยังไม่เคยได้ดื่มเลือดใคร เพลงดาบประจำตัวเขาคือ"เพลงดาบล่องนภา" โดยปกติเป็นคนที่มีใบหน้าอ่อนเยาว์มาก แต่ความจริงอายุถึง 28 ปีแล้ว มีสัญลักษณ์คือแผลเป็นรูปกากบาทที่แก้มซ้าย
[แก้] วัยเด็กและคณะปฏิรูป
มือสังหารในตำนาน ชื่อจริง ชินตะ ถูกขายเป็นทาสตอนอายุ 10 ขวบ ในระหว่างที่เดินทางพ่อค้าทาสและทาสคนอื่นๆเสียชีวิตเนื่องจากถูกโจรปล้น ชินตะได้พวกพี่สาวปกป้องไว้จึงรอดชีวิตมาได้เพราะฮิโกะ เซจูโร่มาช่วยไว้ได้ทัน หลังจากนั้นเซจูโร่ประทับใจที่ชินตะลงมือฝังศพให้กับพรรคพวกที่ตายรวมทั้งโจรด้วยจึงรับเป็นศิษย์และเปลี่ยนชื่อให้ว่า เคนชิน หลังฝึกเพลงดาบล่องนภาจากอาจารย์แล้ว เคนชินมีความคิดอยากจะช่วยเหลือผู้คนจากยุคมืดจึงได้แยกทางกับอาจารย์ที่เลี้ยงดูมาแต่เล็ก เมื่ออายุ 14 ปี เขาเข้าร่วมกับกลุ่มปฏิรูปโจชู และกลายเป็นมือสังหาร ฮิมูระ บัตโตไซ คอยลงมือสังหารซามูไรของรัฐบาลโตกุกาวะ เวลานั้นเคนชินเกิดความสับสนเกี่ยวกับวิธีการที่เขาจะช่วยผู้คนจากยุคมืดด้วยการสังหารชีวิตผู้คน เขาได้พบกับ ยูกิชิโร่ โทโมเอะ ภรรยาคนแรกและเธอเคือผู้ที่ทำให้เคนชินเข้าใจชีวิตถ่องแท้มากขึ้น หากแต่สุดท้ายความจริงก็ปรากฏ โทโมเอะต้องการแก้แค้นให้กับคู่หมั้นที่เสียชีวิตจากฝีมือของเคนชินซึ่งเขาฝากรอยแผลไว้บนหน้าเคนชิน แต่สุดท้ายโทโมเอะพบว่า เธอหลงรักเคนชินจึงไม่สามารถแก้แค้นได้ ซึ่งต่อมาโทโมเอะติดกับนินจาในเงามืด ทำให้เคนชินต้องเดินทางไปช่วย ผลสุดท้ายที่แสนเศร้า เคนชินสังหารโทโมเอะด้วยมือของตนเอง เพราะไม่ตั้งใจ ในขณะที่มีดที่โทโมเอะถืออยู่ได้ฝากรอยแผลไว้บนใบหน้าเคนชิน ทำให้กลายเป็นแผลรูปกากบาทที่แก้มซ้าย หลังจากนั้น เคนชินออกจากเงามืดมาเป็น แนวหน้าของขบวนพยุหะสังหารของโจชู ทำหน้าที่ปกป้องพวกพ้องซามูไรด้วยกัน
[แก้] ร่อนเร่พเนจร
เมื่อจบสงคราม เปิดยุคใหม่ได้ เคนชินก็ตั้งใจว่าจะไม่ฆ่าใครอีก ซึ่งนักตีดาบชื่อ อาไร ชักคู ได้มอบดาบสลับคมให้กับเคนชิน เขาได้พเนจรไปทั่วญี่ปุ่นจนกระทั่งในปีเมจิที่ 10 เคนชินได้พบและให้การช่วยเหลือ คามิยะ คาโอรุ เจ้าของโรงฝึกคามิยะ คัทชินริว ก่อนที่จะตัดสินใจอาศัยอยู่ ณ โรงฝึกในเวลาต่อมา
[แก้] อ้างอิง
- ^ 1.0 1.1 Watsuki, Nobuhiro (1999). 剣心華伝. Shueisha. p. p. 162. ISBN 4-08-782037-8.
|