ซูเปอร์จูเนียร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

"SJ" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับความหมายอื่น ดูที่ เอสเจ (แก้ความกำกวม)

? ซูเปอร์จูเนียร์
ซูเปอร์จูเนียร์ ในคอนเสิร์ตเอสเอ็มทาวน์ไลฟ์อินแบงคอก
ข้อมูลพื้นฐาน
แหล่งกำเนิด	เกาหลีใต้
แนวเพลง	เค-ป๊อป, ป็อป
ปี	พ.ศ. 2548 - ปัจจุบัน
ค่าย	เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เอเว็กซ์ แทร็กซ์
ส่วนเกี่ยวข้อง	ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. ซูเปอร์จูเนียร์ ที ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้
เว็บไซต์	super-junior.co.kr
สมาชิก
อีทึก ฮีชอล ฮันกยอง เยซอง คังอิน ชินดง ซองมิน อึนฮยอก ดงเฮ ชีวอน รยออุค คีบอม คยูฮยอน

ซูเปอร์จูเนียร์ (อังกฤษ: Super Junior; เกาหลี: 슈퍼주니어) หรือที่เรียกสั้นๆว่า "เอสเจ (SJ)" หรือ "ซูจู (SuJu)" เป็นกลุ่มวงดนตรีบอยแบนด์จากประเทศเกาหลีใต้ ในสังกัดของ เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เดิมประกอบด้วยสมาชิกทั้งหมด 12 คน (ชาวเกาหลี 11 คน และชาวจีน 1 คน) แต่ก็ได้รับสมาชิกเพิ่มขึ้นอีก 1 คน ทำให้ซูเปอร์จูเนียร์มีสมาชิกรวมแล้ว 13 คน ถือได้ว่าเป็นวงบอยแบนด์ที่มีสมาชิกมากที่สุดอีกวงหนึ่ง โดยสมาชิกทั้งหมดของวงล้วนแล้วแต่ผ่านการคัดเลือกจากเวทีต่างๆเข้ามา และทั้งหมดก็ล้วนแต่มีความสามารถที่มีลักษณะเฉพาะตัว โดยล้วนแล้วแต่ผ่านการทำงานในสายบันเทิงมาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นงานด้านการแสดง พิธีกร หรือนายแบบ

สีประจำวง : สีน้ำเงินมุก หรือ สีน้ำเงินมรกต (Sapphire Blue) ^[1]

เนื้อหา 1 ประวัติและความเป็นมา 1.1 ก่อนการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ 1.2 2548 - 2549 : เปิดตัวต่อสาธารณชน 1.3 2549 - 2550 : ซิงเกิล "U" และความสำเร็จ 1.4 2550 : อัลบั้มที่ 2 Don't Don 1.5 2551 : ปีทองของซูเปอร์จูเนียร์และการบุกตลาดต่างประเทศ 1.6 2552 : อัลบั้มที่ 3 Sorry, Sorry 1.7 2553 : อัลบั้มที่ 4 2 ผลงานเพลง 2.1 สตูดิโออัลบั้ม 3 ทัวร์คอนเสิร์ต 4 แนวเพลงและสไตล์ทางดนตรี 4.1 ลักษณะเสียงและความสามารถในการขับร้อง 4.1.1 ข้อกังขาในเรื่องความสามารถ 4.2 รูปแบบการเต้น 5 ผลงานการแสดง 5.1 ก่อนและหลังการเปิดตัว 5.2 ปฏิบัติการจู่โจมหนุ่มสุดฮอต 6 กลุ่มย่อย 6.1 ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. 6.2 ซูเปอร์จูเนียร์ ที 6.3 ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม 6.4 ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ 7 รางวัลที่ได้รับ 8 เหตุการณ์สำคัญ 8.1 อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อวันที่ 19 เมษายน 2550 8.2 แนวความคิดของการเพิ่มสมาชิกและ "เราต้องการ 13" 9 อ้างอิง 10 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] ประวัติและความเป็นมา

[แก้] ก่อนการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ

ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2547 เกิดข่าวลือหนาหูแพร่สะพัดไปในอินเทอร์เน็ต เกี่ยวกับการก่อตั้งบอยแบนด์กลุ่มใหญ่ของ เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ของเกาหลีใต้ จนกระทั่งในตอนต้นของปี พ.ศ. 2548 เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ได้ออกมายืนยันข่าวลือดังกล่าว พร้อมทั้งประกาศว่า บอยแบนด์กลุ่มดังกล่าวจะมีจำนวนสมาชิกทั้งสิ้นกว่า 12 คน และจะทำการเปิดตัวต่อสาธารณชนในช่วงก่อนสิ้นปี นอกจากนี้ ยังได้กล่าวเน้นว่า บอยแบนด์กลุ่มนี้จะกลายเป็น "ประตูสู่ความเป็นดาวแห่งเอเชีย ( The Gateway to Stardom of Asia )" ในขณะนั้น พวกเขาถูกเรียนขานว่า โอเวอร์ หรือ โอ.วี.อี.อาร์. ( O.V.E.R. ) ซึ่งย่อมาจาก "ยึดมั่นในท่วงทำนองของแต่ละจังหวะ ( Obey the Voice for Each Rhythm )" และในภายหลัง ได้กลายมาเป็น ซูเปอร์จูเนียร์ 05 ก้าวแรกของซูเปอร์จูเนียร์ในปัจจุบัน

ซูเปอร์จูเนียร์ได้ออกมาปรากฏตัวเป็นครั้งแรก ก่อนหน้าการเปิดตัวในวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2548 ทางสถานี M.NET ในรายการดังกล่าว ซูเปอร์จูเนียร์ได้แสดงการเต้นสไตล์ฮิบฮอปในหลากหลายรูปแบบ พวกเขาทั้งหมดเต้นร่วมกันในเพลง "Take It To The Floor" ของวง บีทูเค (B2K) นอกจากนั้น ฮันคยอง, อึนฮยอค และดงแฮ ยังได้เต้นเพลง "Caught Up" ของ อัชเชอร์(Usher) อีกด้วย แต่อย่างไรก็ดี รายการดังกล่าวไม่ได้ถูกนำออกอากาศ จนกระทั่ง เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2548 รายการที่บันทึกไว้ได้กลายเป็นช่วงหนึ่งของรายการ "Super Junior Show" ซึ่งเป็นรายการสารคดีทางโทรทัศน์เรื่องแรกของพวกเขา

[แก้] 2548 - 2549 : เปิดตัวต่อสาธารณชน

ซูเปอร์จูเนียร์ได้เปิดตัวและออกรายการโทรทัศน์ครั้งแรกที่สถานีเอสบีเอส ในรายการ "Ingigayo" หรือ "Popular Songs" เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายนพ.ศ. 2548 พร้อมกับการแสดงในเพลง "Twins (Knock Out)" ซิงเกิลแรกของพวกเขา ซึ่งภายหลังจากการแสดงครั้งนั้น ซูเปอร์จูเนียร์ได้รับกระแสตอบรับเป็นอย่างดีจากแฟนเพลง และด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ทางต้นสังกัดตัดสินใจที่จะออกวางขายอัลบั้มเต็มอัลบั้มแรกของซูเปอร์จูเนียร์ในวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2548 โดยที่ก่อนหน้านี้นั้นซูเปอร์จูเนียร์ ได้ออกซิงเกิลพิเศษที่มีชื่อว่า "Show Me Your Love" ร่วมกับสมาชิกร่วมค่ายอย่างวงดง บัง ชิน กิ‎ไปแล้ว เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2548^[2]

นอกจากความโด่งดังของซูเปอร์จูเนียร์ในประเทศเกาหลีใต้บ้านเกิดแล้ว พวกเขายังเป็นที่รู้จักในต่างประเทศอีกด้วยโดยเฉพาะในประเทศไทย ที่พวกเขาได้มีโอกาสไปร่วมงาน "พัทยามิวสิกเฟสติวอล 2006" เมื่อวันที่ 17 มีนาคม - 19 มีนาคม พ.ศ. 2549 ที่ผ่านมา ซึ่งได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี นอกจากนี้ในประเทศจีนเองพวกเขาก็มีเว็บไซต์ที่เหล่าแฟนคลับทำขึ้น

[แก้] 2549 - 2550 : ซิงเกิล "U" และความสำเร็จ

ในวันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ตันสังกัดได้ประกาศสมาชิกคนที่ 13 คยูฮยอน ทำให้ซูเปอร์จูเนียร์ประกอบด้วยสมาชิกทั้งหมด 13 คน และพวกเขาได้ออกซิงเกิลใหม่ที่มีชื่อว่า "U" โดยได้เปิดให้ดาวน์โหลดได้ที่เว็บไซต์ของ เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ฟรี ในวันที่ 25 พฤษภาคม และ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 ตามลำดับ เพื่อตอบแทนแฟนเพลงที่ให้การตอบรับซูเปอร์จูเนียร์เป็นอย่างดี โดยมียอดดาว์นโหลดกว่า 400,000 ครั้งภายใน 5 ชั่วโมง และยอดดาว์นโหลดรวมกว่า 1.4 ล้านครั้ง

ซีดีซิงเกิล "U" ได้ออกวางจำหน่ายอย่างเป็นทางการในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2549 และสามารถขายได้กว่า 83,000 หน่วย^[3]

ในช่วงต้นเดือนสิงหาคมที่ผ่านมิวสิกวิดีโอของพวกเขา ที่มีชื่อว่า "Dancing Out" ได้เริ่มออกอากาศตามสถานีโทรทัศน์ และซูเปอร์จูเนียร์ก็ได้ออกแสดงโปรโมทตามรายการโทรทัศน์สถานีต่างๆ โดยมิวสิกวีดีโอเพลงนี้ถ่ายทำกันที่ประเทศมาเลเซีย เมื่อครั้งที่ซูเปอร์จูเนียร์ได้เป็นแขกรับเชิญพิเศษให้กับคอนเสิร์ตของนักร้องร่วมค่ายอย่าง ดง บัง ชิน กิ ที่จัดขึ้นที่นั่นในช่วงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2549 อย่างไรก็ดีเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้นถึง 2 เรื่องเมื่อคุณพ่อของดงเฮ 1 ในสมาชิกในวงเกิดเสียชีวิตลงอย่างกระทันหันด้วยอาการป่วยเรื้อรังเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2549 ทำให้สมาชิกในวงต้องเดินทางกลับไปยังเกาหลีใต้เพื่อร่วมพิธีศพที่จัดขึ้นในวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2549 หลังจากเสร็จสิ้นงานพิธีศพแล้ว ในระหว่างการเดินทางกลับของ 1 ในสมาชิกในวง ฮีชอล ได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้ต้องเข้ารับการผ่าตัดที่ขา ซึ่งแพทย์ระบุว่าฮีชอลนั้นต้องพักงานนานเป็นเวลากว่า 3-6 เดือนด้วยกัน^[4] ส่งผลให้ซูเปอร์จูเนียร์จำเป็นต้องพักงานที่รับไว้ในช่วงหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น 1 สัปดาห์เกือบทั้งหมด

[แก้] 2550 : อัลบั้มที่ 2 Don't Don

สืบเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ของสมาชิกในวง ทำไห้โครงการสตูดิโออัลบั้มลำดับที่ 2 ของซูเปอร์จูเนียร์ต้องเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด จนกระทั่ง Don't Don ได้รับการออกวางจำหน่ายในที่สุด เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2550 ซูเปอร์จูเนียร์ได้ร่วมกันขึ้นแสดงอีกครั้งเป็นครั้งแรกสำหรับการโปรโมทอัลบั้มชุดนี้ ที่รายการมิวสิกแบงก์ ทางสถานีเคบีเอส เมื่อวันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2550 และการแสดงในครั้งนี้ก็นับเป็นแรกที่ทั้ง 13 คนได้ขึ้นแสดงพร้อมกันในรอบ 1 ปีอีกด้วย

Don't Don เปิดตัวด้วยอันดับที่ 1 บนชาร์ต โดยภายใน 7 วันหลังออกวางจำหน่าย สามารถทำยอดจำหน่ายได้กว่า 60,000 หน่วย^[5] และหลังจากนั้น 3 เดือน Don't Don สามารถทำยอดจำหน่ายได้มากถึง 164,058 ชุด และกลายเป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดของซูเปอร์จูเนียร์ นอกจากนี้ ยังรั้งอันดับ 2 ในชาร์ตอัลบั้มขายดีที่สุดในปี พ.ศ. 2550 เป็นรองแค่อัลบั้ม The Sentimental Chord ของเอสจีวอนนาบีที่รั้งอันดับหนึ่ง ด้วยยอดขายที่นำอยู่ราว 26,940 ชุด

จากผลงานอัลบั้ม Don't Don ซูเปอร์จูเนียร์มีชื่อเข้าชิงรางวัลในงาน 2007 M.NET/KM Music Festival ซึ่งจัดขึ้นเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ถึง 7 สาขา และสามารถคว้ารางวัลกลับบ้านได้ถึง 3 รายการ ได้แก่ Netizen Choice Award และ Mobile Popularity รวมไปถึงรางวัลใหญ่ที่สุดในงาน (แดแซง - Daesang) Best Artist of the Year.^[6][7] ซึ่งนับเป็นความสำเร็จอย่างสูงของซูเปอร์จูเนียร์และอัลบั้มชุดนี้ และจากความนิยมในตัวซูเปอร์จูเนียร์อย่างล้นหลามในประเทศไทย ทำให้ล่าสุด พวกเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นทูตกระชับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทย - เกาหลีใต้ ในโอกาสครบรอบ 50 ปีของความสัมพันธ์อีกด้วย^[8]

[แก้] 2551 : ปีทองของซูเปอร์จูเนียร์และการบุกตลาดต่างประเทศ

เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เตรียมเปิดตัวกลุ่มย่อยกลุ่มใหม่ ในชื่อซูเปอร์จูเนียร์ ไชนา ท่ามกลางการประท้วงของเหล่าแฟนคลับ จนกระทั่งเมื่อวันที่ 3 เมษายน มีการแถลงข่าวของกลุ่มย่อยกลุ่มนี้ ภายใต้ชื่อ ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม โดยตัวเอ็ม (M) ย่อมาจาก แมนดาริน ประกอบด้วยสมาชิกจากซูเปอร์จูเนียร์จำนวน 5 คนคือ ฮันกยอง , ดงเฮ , คยูฮยอน , รยออุค , ชีวอน และอีก 2 แขกรับเชิญพิเศษ คือ เฮนรี และ โจวมี

7 มิถุนายน ได้มีการเปิดตัวกลุ่ยย่อยใหม่อีกกลุ่มหนึ่งของซุปเปอร์จูเนียร์ ภายใต้ชื่อ ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ (Super Junior Happy) ^[9] ที่งาน 2008 Dream Concert โดยมีสมาชิกคือ อีทึก , คังอิน , อึนฮยอค , ชินดง , ซองมิน และ เยซอง และ 35 ชั่วโมงหลังจากการจำหน่ายอัลบั้มก็สามารถทำยอดขายได้ถึง 3500 แผ่น และมียอดขายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะนี้ ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ กำลังได้รับความนิยม และกระแสตอบรับอย่างดีจากแฟน ๆ

เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ซูเปอร์จูเนียร์ได้เดินทางไปร่วมงาน เอ็มทีวี เอเชีย อวอร์ดส 2008 ที่จัดขึ้นที่เก็นติงไฮแลนด์ ประเทศมาเลเซีย พวกเขาได้ขึ้นแสดงเพลง "Mirror" "Don't Don" และ "A Man In Love" ซึ่งในงานนี้ ซูเปอร์จูเนียร์ได้รับรางวัล "ศิลปินยอดนิยมจากเกาหลี" อีกด้วย^[10][11]

[แก้] 2552 : อัลบั้มที่ 3 Sorry, Sorry

อัลบั้มลำดับที่ 3 ของซูเปอร์จูเนียร์ในชื่อ Sorry, Sorry ออกวางจำหน่ายเมื่อวันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2552 โดยก่อนวางจำหน่ายอย่างเป็นทางการนั้น มียอดจองอัลบั้มกว่า 150,000 ชุด^[12] และซูเปอร์จูเนียร์ได้ทำการขึ้นแสดงเพลง "Sorry, Sorry" ซิงเกิลแรกจากอัลบั้ม และเพลง "Why I Like You" ที่รายการมิวสิกแบงก์เพื่อประกาศถึงการกลับมา โดยท่าเต้นที่ใช้ในการแสดง รวมไปถึงในมิวสิกวิดีโอนั้น ได้รับการออกแบบโดยนิค แบส นักออกแบบท่าเต้นชื่อดัง^[13]

อัลบั้ม Sorry, Sorry ขึ้นอันดับหนึ่งในชาร์ตอัลบั้มขายดีของเกาหลีใต้ซึ่งมียอดจำหน่ายสูงถึง 200,000 ก็อปปี้ ส่วนซิงเกิล "Sorry, Sorry" นั้นก็ขึ้นอันดับหนึ่งในชาร์ตเพลงเช่นกัน^[14]

นอกจากนั้น single ที่ 2 ของซูเปอร์จูเนียร์ เพลง It's you หลังจากเปิดตัวได้เพียง 1 สัปดาห์ ก็สามารถครองอันดับ 1 ในชาร์ตต่างๆของเกาหลีได้ เช่น รายการมิวสิคแบง ของ KBS

[แก้] 2553 : อัลบั้มที่ 4

ได้รับการยืนยันจาก SM Entertainment ต้นสังกัดแล้วว่าซูเปอร์จูเนียร์จะคัมแบ๊คพร้อมผลงานอัลบั้มเต็มชุดที่ 4 ในเดือนพฤษภาคมนี้ จะออกทีเซอร์ในวันที่ 7 พ.ค. 53 มิวสิกวิดีโอเต็มวันที่ 10 พ.ค. 53 อัลบั้มเต็มจะคัมแบ็ค วันที่ 13พ.ค. 53 โดยประกอบด้วยสมาชิกเข้าร่วม 10 คน ขาดคังอินซึ่งติดเกณท์ทหาร คิบอมที่ติดงานแสดง และฮันเกิงยังไม่สิ้นสุดคดีกับต้นสังกัด

[แก้] ผลงานเพลง

ดูบทความหลักที่ ผลงานเพลงของซูเปอร์จูเนียร์

[แก้] สตูดิโออัลบั้ม

• 2548 : SuperJunior05 (TWINS)
• 2550 : Don't Don
• 2552 : Sorry, Sorry
• 2553 : BONAMANA

[แก้] ทัวร์คอนเสิร์ต

• 2550 : 2007 SMTOWN Summer Concert
• 2551 : Super Show The 1st Asian Tour
• 2551 : SMTOWN Live '08
• 2552 : Super Show 2 The 2nd ASIA TOUR

[แก้] แนวเพลงและสไตล์ทางดนตรี

ผลงานเพลงของซูเปอร์จูเนียร์นั้น อาจจะกล่าวได้ว่า เป็นแนว เค-ป็อป อันเป็นแนวเพลงที่กำลังได้รับความนิยม เพลงในลักษณะนี้มักจะมีการผสมผสานกันระหว่างดนตรี ร็อก และ อาร์แอนด์บี เพิ่มเข้ามาด้วย ซิงเกิลเปิดตัวของพวกเขา "TWINS (Knock Out)" เป็นเพลงที่ถูกนำกลับมาร้องใหม่ หรือที่เรียกว่า เพลงคัฟเวอร์ ต้นฉบับเดิมเป็นของวง "Triple Eight" บอยแบนด์จากเกาะอังกฤษในชื่อเพลง "Knockout" ออกวางจำหน่ายในปี พ.ศ. 2546 ในฉบับของซูเปอร์จูเนียร์นั้นมีการเปลี่ยนแปลงสไตล์ของเพลงให้เป็นแร็ป - ร็อกที่หนักหน่วงยิ่งขึ้นกว่าเดิม ด้วยท่อนแร็ปที่เร็วขึ้น และเน้นเสียงเบสที่มีจังหวะรุนแรง^[15] ซิงเกิลต่อมา "Miracle" เป็นเพลงรักในแนวป็อปที่เบาสบาย ส่วนซิงเกิ้ล "U" อาจเรียกได้ว่า เป็นแนวเออร์บัน เพราะได้รับอิทธิพลของดนตรีอาร์แอนด์บีเข้ามาใช้มากขึ้น

ในอัลบั้มที่ 2 "Don't Don" ซิงเกิลเปิดอัลบั้มในชื่อเดียวกันนั้น เป็นเพลงร็อกที่หนักหน่วง บวกกับแร็ปและอาร์แอนด์บี และได้มีการนำเอาไวโอลินเข้ามาประกอบด้วย ในขณะที่ซิงเกิลที่ 2 อย่าง "Marry U" เป็นเพลงบัลลาด อาร์แอนด์บี นอกจากนี้ยังเพลงกึ่งฮิปฮอบอย่าง "A Man In Love" ซึ่งประกอบด้วยเครื่องดนตรีแบบเคาะให้จังหวะ เช่น djemba ของแอฟริกัน และ tabla ของอินเดีย

ฮีชอล, ชินดง และอึนฮยอค มีรายชื่อในฐานะผู้เขียนท่อนแร็ปในซิงเกิ้ลร่วมระหว่างซูเปอร์จูเนียร์ และดง บัง ชิน กิ อย่าง "Show Me Your Love" ^[16] นอกจากนั้น อึนฮยอค ยังมีชื่อในฐานะผู้เขียนท่อนแร็ปของซิงเกิล "U" อีกด้วย ในอัลบั้ม "Don't Don" สมาชิกหลายคนได้เริ่มมีบทบาทมากขึ้นในส่วนของการเขียนเนื้อเพลง อีทึก, ซองมิน, อึนฮยอค และดงเฮ ร่วมกันเขียนเพลงในสไตล์ป็อปชื่อ "I am" และอึนฮยอคยังคงเป็นสมาชิกหลักที่มีบทบาทมากที่สุดในการเขียนและร้องแร็ปในอัลบั้มชุดนี้

[แก้] ลักษณะเสียงและความสามารถในการขับร้อง

การที่ซูเปอร์จูเนียร์มีจำนวนสมาชิกที่มากถึง 13 คนนั้นย่อมหมายถึง การมีเสียงในลักษณะแตกต่างและหลากหลายช่วง สมาชิกบางคน โดยเฉพาะ เยซอง นั้นได้รับการยอมรับถึงความสามารถในการใช้เทคนิคโหนเสียงสูง อีทึก, ฮีชอล, ฮันคยอง, ซองมิน, ดงเฮ และรยออุค จัดว่ามีเสียงอยูในช่วงแบริโทนขั้นสูง จนถึง ช่วงเทเนอร์ ในขณะที่คังอิน และซีวอนมีเสียงอยู่ในช่วงแบริโทนที่ต่ำกว่า ส่วนชินดง, คิบอม และคยูฮยอนนั้นมีเสียงอย่ในช่วงเบส

ในฐานะแร็ปเปอร์ของวง อึนฮยอค, ชินดง, คิบอม ,ฮีชอลและดงแฮ ล้วนมีความสามารถในการสังเคราะห์จังหวะ และการขยับลิ้นที่รัวเร็ว

[แก้] ข้อกังขาในเรื่องความสามารถ

ซูเปอร์จูเนียร์ถูกมองว่ายังขาดความสามารถในการขับร้องและยังถูกกังขาในเรื่องของการลิปซิง โดยในประเด็นดังกล่าวร้อนแรงยิ่งขึ้น หลังจากทางวงทำการขึ้นแสดงในรายการ Music Core ทางสถานีโทรทัศน์เอ็มบีซี ของเกาหลีใต้ ซึ่งเป็นรายการสำหรับการแสดงสด ถึงแม้ว่าแฟนๆจะออกมาโต้แย้งว่า นั่นเป็นอาการเจ็บป่วยของฮีชอลอันนำมาซึ่งความไม่พร้อมในการใช้เสียง (เพราะเขาได้ใช้เสียงในการทำโทนเสียงเอฟเฟคต์ในเพลง Don't don จนไอออกมาเป็นเลือดทุกครั้งที่แสดง) แต่นักวิจารณ์กลับมีความเห็นว่า คำอธิบายดังกล่าวฟังไม่ขึ้น โดยนักวิจารณ์มองว่า ในฐานะวงดนตรีที่มีสมาชิกจำนวนกว่า 13 คน อาการเจ็บป่วยของสมาชิกเพียงคนเดียวย่อมไม่อาจนำมาเป็นข้ออ้างได้ แต่อย่างไรก็ดี การถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักนี้ ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อความนิยมของแฟนเพลงที่มีต่อซูเปอร์จูเนียร์ โดยยอดขายอัลบั้มยังดำเนินไปอย่างเป็นที่น่าพอใจ

และเพื่อเป็นการลบคำสบประมาท ในการขึ้นแสดงเพลง Don't Don เพื่อประกาศการกลับมาพร้อมกับอัลบั้มที่ 2 นั้น ซูเปอร์จูเนียร์ได้ทำการแสดงสดทั้งหมด โดยในทัวร์คอนเสิร์ตซูเปอร์โชว์ ได้มีการใช้ลิปซิ้งเพียง 6 เพลงเท่านั้น ซึ่งก็ได้รับคำวิจารณ์ในเชิงบวก

[แก้] รูปแบบการเต้น

จุดเด่นในการแสดงบนเวทีของซูเปอร์จูเนียร์อย่างหนึ่งคือ การเต้น รูปแบบการเต้นของพวกเขานั้นเรียกกันว่า “การเต้นบนท้องถนน” หรือ “สตรีท แดนซิ่ง” ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมอยู่ในขณะนี้ การเต้นในลักษณะดังกล่าวมีพื้นฐานมาจากการเต้นในสไตล์ฮิปฮอป หรือ บี-บอย ในเพลงส่วนใหญ่ของซูเปอร์จูเนียร์นั้นจะมีท่อนบริดจ์ ซึ่งจะมีสมาชิก 2 – 6 คนออกมาทำการเต้น ฮันคยอง, ชินดง, อึนฮยอก, และดงเฮ เป็นสมาชิกที่มีทักษะการเต้นอยู่ในระดับๆ ต้นของวง และมักจะได้รับโอกาสไห้เต้นนำ และเต้นเดี่ยว อยู่บ่อยครั้ง นอกจากนี้ การเต้นโดยใช้รูปแบบของศิลปะป้องกันตัว ยังได้ถูกนำมาใช้ โดยเฉพาะฮันคยองและซองมินซึ่งมีความสามารถพิเศษในทักษะดังกล่าว และสมาชิกบางคนยังได้มีส่วนร่วมในการออกแบบท่าเต้น เช่น ชินดงซึ่งได้ออกแบบท่าเต้นให้กับซิงเกิล "U" รวมไปถึงเพลงอื่นๆ ส่วนสมาชิกที่เหลือ ก็ได้ร่วมคิดท่าเต้นสำหรับซิงเกิล "Don’t Don" อีกด้วย นอกจากนี้ ซูเปอร์จูเนียร์ยังได้มีโอกาสรวมงานกับ นักออกแบบท่าเต้นชื่อดังอย่าง นิค แบส ที่เคยออกแบบท่าเต้นให้กับศิลปินระดับโลกอย่าง จัสติน ทิมเบอร์เลค โดยแบสเป็นผู้ออกแบบท่าเต้นสำหรับซิงเกิล "Sorry, Sorry" ซึ่งเป็นซิงเกิลแรกจากอัลบั้มล่าสุดนี้ด้วย^[17]

[แก้] ผลงานการแสดง

ดูเพิ่มที่ ผลงานการแสดงของซูเปอร์จูเนียร์

[แก้] ก่อนและหลังการเปิดตัว

ก่อนการเปิดตัวของซูเปอร์จูเนียร์ สมาชิกหลายๆคนได้เคยมีผลงานออกอากาศทางโทรทัศน์มาแล้ว อีทึกเป็นสมาชิกคนแรกที่เคยแสดงเป็นตัวประกอบในละครเรื่อง สงครามแห่งความรัก (อังกฤษ: All About Eve)^[18] ในปี พ.ศ. 2543 ฮีชอล, ซีวอน และคิบอม ต่างก็เคยแสดงละครอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะคิบอม เขาเคยแสดงละครถึง 4 เรื่อง นับตั้งแต่ซูเปอร์จูเนียร์เปิดตัวต่อสาธารณชนในปี พ.ศ. 2548

ซีวอน เป็นสมาชิกคนแรกที่มีโอกาสได้รับบทบนจอเงิน ในปี พ.ศ. 2549 กับภาพยนตร์แนวประวัติศาสตร์ ทุนสร้างของฮ่องกง เรื่อง มหาบุรุษกู้แผ่นดิน (อังกฤษ: Battle of Wits) ในบทเหลียงชือ ซึ่งในภาพยนตร์เรื่องดังกล่าว ซีวอนได้มีโอกาสร่วมงานกับนักแสดงชื่อดัง หลิวเต๋อหัวด้วย^[19]

ในปี พ.ศ. 2550 ฮีชอล คังอิน และชินดง ได้ให้เสียงพากย์ในภาพยนตร์แอนนิเมชั่นของฝั่งฮอลลีวู้ดเรื่อง อัลวินกับสหายชิพมังค์จอมซน(อังกฤษ: Alvin and the Chipmunks)

และในปี พ.ศ. 2551 คังอิน มีโอกาสได้รับเล่นภาพยนตร์ของเกาหลีใต้เรื่อง Romantic Comic (Pure Manhwa) ร่วมกับนักแสดงชั้นนำของเกาหลีใต้คนอื่นๆเช่น ยู จิ แท และ ลี ยอน ฮี^[20] โดยออกฉายทั่วเกาหลีใต้เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551^[21]

[แก้] ปฏิบัติการจู่โจมหนุ่มสุดฮอต

สมาชิกของซูเปอร์จูเนียร์(ยกเว้นคยูฮยอน) ได้ร่วมเล่นในภาพยนตร์เรื่องแรกอย่างเป็นทางการในเรื่อง ปฏิบัติการจู่โจมหนุ่มสุดฮอต (อังกฤษ: Attack on the Pin-Up Boys หรือ Flower Boys) ซึ่งจัดสร้างโดย เอสเอ็ม พิคเจอร์ส^[22]

ปฏิบัติการจู่โจมหนุ่มสุดฮอต ออกฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ในประเทศเกาหลีใต้ ถึงแม้ว่า ตัวภาพยนตร์ได้รับคำวิจารณ์ในเชิงบวก แต่กระนั้น ยอดการขายบัตรเข้าชมกลับไม่เป็นไปตามที่ต้นสังกัดคาดหมายไว้ ถึงแม้ว่าจะทำรายได้ได้ดีในสัปดาห์แรกของการเข้าฉาย โดยนับว่าเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ของ เอสเอ็ม พิคเจอร์ส

แต่อย่างไรก็ดี เมื่อฉบับดีวีดีของ ปฏิบัติการจู่โจมหนุ่มสุดฮอต ออกวางจำหน่าย กลับขึ้นแท่นชาร์ตดีวีดีขายดีทั้งในและนอกเกาหลีใต้ โดยสามารถทำรายได้ให้กับ เอสเอ็ม พิคเจอร์สกว่า 8 พันล้านวอน^[23]

[แก้] กลุ่มย่อย

นับตั้งแต่ ซูเปอร์จูเนียร์ เปิดตัวเป็นต้นมา ทางวงได้แบ่งตัวเองออกเป็นกลุ่มย่อยทั้งสิ้น 4 ครั้ง จุดมุ่งหมายของ เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ในการแบ่งซูเปอร์จูเนียร์ออกเป็นกลุ่มย่อยก็เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการทำกิจกรรมของทางวง ตลอดจนความหลากหลายของแนวเพลง

[แก้] ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย.

ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. (Super Junior K.R.Y.) ก่อตั้งขึ้นเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2549^[24] ประกอบไปด้วยสมาชิกสามคนจากซูเปอร์จูเนียร์ได้แก่ คยูฮยอน, รยออุค และเยซอง ซึ่งชื่อของกลุ่ม เค.อาร์.วาย. (K.R.Y.) ก็มาจากชื่อของพวกเขาทั้งสามนั่นเอง โดยกลุ่มนี้ จะมีการเน้นเพลงช้าที่ใช้พลังเสียงและความไพเราะของแต่ละคนได้อย่างยอดเยี่ยมจนโด่งดังไปทั่ว

ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. ขึ้นแสดงสดเป็นครั้งแรกในรายการ มิวสิก แบงค์ ทางสถานีเคบีเอสของเกาหลีใต้ พวกเขาทั้งสามได้ร่วมร้องเพลงประกอบละครเรื่อง "Hyena" ทั้งสิ้น 3 เพลงรวมถึงเพลงหลักด้วย นอกจากนี้ ยังได้นำเพลงดังกล่าวเข้าบรรจุในเพลงประกอบละครอีกสองเรื่องคือ "Snow Flower" และ "Billy Jean Look at Me" อีกด้วย

ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย.แตกต่างจากกลุ่มย่อยกลุ่มอื่นๆของซูเปอร์จูเนียร์ เนื่องจากซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. นั้นไม่ได้ออกอัลบั้มหรือซิงเกิลอย่างเป็นทางการ ผลงานที่ออกมาเป็นแค่อัลบั้มเฉพาะกิจและอัลบั้มเพลงประกอบละครแต่เพียงเท่านั้น แต่อย่างไรก็ดี มีการคาดหวังว่า ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. จะออกซิงเกิลหรืออัลบั้มอีกครั้งในอนาคต

[แก้] ซูเปอร์จูเนียร์ ที

ซูเปอร์จูเนียร์ ที (Super Junior-T) หรือ ซูเปอร์จูเนียร์ ทรอท (Super Junior-Trot) เป็นกลุ่มย่อยอย่างเป็นทางการลำดับที่ 2 ของซูเปอร์จูเนียร์ ก่อตั้งขึ้นเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 ประกอบไปด้วยสมาชิกจำนวนจำนวน 6 คนจากซูเปอร์จูเนียร์ ได้แก่ อีทึก(หัวหน้ากลุ่ม) , ฮีชอล , คังอิน, ชินดง, ซองมิน และอึนฮยอค

ซูเปอร์จูเนียร์ ที เกิดขึ้นจากแนวคิดของ เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ที่เล็งเห็นว่า แนวดนตรีแบบทรอท อันเป็นแนวเพลงดั้งเดิมและเก่าแก่ของเกาหลีกำลังค่อยๆเสื่อมความนิยมลง จึงต้องการให้วงดนตรีรุ่นใหม่รับเอาแนวดนตรีแบบทรอทเข้ามาผสมผสานกับแนวดนตรีแบบใหม่ เช่น โมเดิร์น ป๊อป และแร็ป

เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 ก่อนหน้าการเปิดตัวอย่างเป็นทางการสามเดือน ซูเปอร์จูเนียร์ ที ได้ขึ้นแสดงสดเพลง "Don't Go Away" ในงาน M.NET/KM Music Festival ร่วมกับทงเฮ สมาชิกอีกคนของซูเปอร์จูเนียร์ ซึ่งนับเป็นการขึ้นแสดงสดเป็นครั้งแรกของทางกลุ่ม

ซูเปอร์จูเนียร์ ทีได้ปล่อย "Rokkugo!!!" ซิงเกิลแรกอย่างเป็นทางการของทางกลุ่มออกมาทางสถานีวิทยุเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 และหลังจากนั้นไม่นาน ทางกลุ่มได้ออกวางจำหน่ายซีดีซิงเกิล "Rokkugo!!!" ซึ่งสามารถขึ้นสู่จุดสูงสุดของชาร์ตได้ภายใน 3 วันหลังวางจำหน่าย

ซูเปอร์จูเนียร์ ที เปิดตัวอย่างเป็นทางการต่อสาธารณชน เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 โดยการขึ้นแสดงซิงเกิล "Rokkugo!!!" และ "First Impress" ร่วมกับ Bang Shil Yi ซึ่งเป็นศิลปินเพลงเพลงทรอทผู้มีชื่อเสียงของเกาหลีใต้

เมื่อวันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2551 มีการประกาศว่า ซูเปอร์จูเนียร์ ที จะกลับมาพร้อมกับซิงเกิลอย่างเป็นทางการซิงเกิลที่ 2 แต่อย่างไรก็ดี ในภายหลัง ซูเปอร์จูเนียร์ เอช (Super Junior-H) หรือ ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ (Super Junior-Happy) ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยลำดับที่ 4 ของซูเปอร์จูเนียร์ได้ถูกเปิดตัวขึ้นมาแทน ทำให้โครงการ ซูเปอร์จูเนียร์ ทีถูกระงับไว้โดยไม่มีกำหนด

ซูเปอร์จูเนียร์ ที ขึ้นแสดงครั้งสุดท้ายก่อนการเปิดตัวของซูเปอร์จูเนียร์ เอช เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2551ในพิธีเปิดงานเทศกาลดนตรีเกาหลีครั้งที่ 6 ที่นครลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา

[แก้] ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม

ดูบทความหลักที่ ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม

ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม (อังกฤษ: Super Junior M) เป็นกลุ่มย่อยลำดับที่ 3 ของซูเปอร์จูเนียร์ และนับเป็นกลุ่มดนตรีนานาชาติกลุ่มแรกในอุตสาหกรรมดนตรีของประเทศจีน ที่มีสมาชิกจากทั้งจีนและเกาหลีใต้ ประกอบไปด้วยสมาชิกจากซูเปอร์จูเนียร์จำนวน 5 คนคือ ฮันกยอง(หัวหน้ากลุ่ม), ดงเฮ, ซีวอน, รยออุค และ คยูฮยอน และสมาชิกนอกวงอีก 2 คน คือ เฮนรี่ และ โจวมี่

[แก้] ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้

ดูบทความหลักที่ ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้

ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ ( Super Junior-Happy ) หรือ ซูเปอร์จูเนียร์ เอช ( Super Junior-H ) เป็นกลุ่มย่อยลำดับที่ 4 ของซูเปอร์จูเนียร์ ก่อตั้งขึ้นเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2551 ประกอบไปด้วยสมาชิกจากซูเปอร์จูเนียร์จำนวน 6 คนคือ อีทึก(หัวหน้ากลุ่ม), เยซอง, คังอิน, ชินดง, ซองมิน และ อึนฮยอค

[แก้] รางวัลที่ได้รับ

ดูบทความหลักที่ รางวัลที่ซูเปอร์จูเนียร์ได้รับ

[แก้] เหตุการณ์สำคัญ

[แก้] อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อวันที่ 19 เมษายน 2550

เมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2550 เวลาราว 00.20 น. สมาชิกในวงซูเปอร์จูเนียร์ ประกอบด้วย อีทึก อึนฮยอก ชินดง คยูฮยอน และผู้จัดการวงได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ระหว่างเดินทางกลับมาจากการอัดรายการวิทยุ "Kiss The Radio" บนทางด่วน ใกล้แยกบริเวณสะพานทงจัก (Dongjak Bridge) โดยคนขับได้สูญเสียการควบคุมเครื่องยนต์ ก่อนที่รถจะเสียหลัก และพุ่งชนข้างถนน

คยูฮยอน ผู้ซึ่งนั่งอยู่ข้างคนขับนั้นมีอาการบาดเจ็บมากที่สุด เพราะกระดูกซี่โครงขวาหัก ปอดเลือดไหลไม่หยุด กระดูกเชิงกรานและข้อเท้าหัก ซึ่งจะต้องเข้าตรวจรักษาอย่างใกล้ชิด อีทึกนั้นมีบาดแผลที่ใบหน้าหลายแห่งซึ่งต้องการเย็บกว่า 170 เข็ม ในขณะที่ชินดง และอึนฮยอค มีอาการบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยจากการบาดของเศษกระจกที่แตกเท่านั้น และสามารถออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 23 เมษายน ต่อมา อึทึกและคยูฮยอน นั้นฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บเร็วกว่าที่คาดไว้ โดยอีทึกออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 30 เมษายน ส่วนคยูฮยอนนั้นต้องรออีกกว่า 2 เดือน โดยออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 และต้องพักรักษาร่างกายต่อ ก่อนจะกลับมาทำงานต่อได้ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2550 ^{[25][26][27][28]}

[แก้] แนวความคิดของการเพิ่มสมาชิกและ "เราต้องการ 13"

หลังจากการประกาศครั้งแรกของเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ในเรื่องการก่อตั้งกลุ่มย่อย ซูเปอร์จูเนียร์ ไชน่า (Super Junior China) ^[29] หรือภายหลังได้เปลี่ยนชื่อกลุ่มเป็น ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม^[30] ได้เกิดปฏิกิริยาต่อต้านจากกลุ่มแฟนคลับที่ไม่เห็นด้วยกับความคิดดังกล่าว ในเบื้องต้น เว็บไซต์และเครื่อข่ายได้ถูกจัดตั้งขึ้นในชื่อ "เราต้องการ 13 (Only 13)" เพื่อเป็นที่รวบรวม และวางแผนการณ์ต่อต้านโครงการดังกล่าว ในช่วงแรก พวกเขามีแนวคิดที่ทำการคว่ำบาตรสินค้าทุกชนิดของเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ดังเช่นที่กลุ่มแฟนคลับของ ดง บัง ชิน กิ เคยทำในอดีต แต่ในภายหลัง สมาชิกส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการดังกล่าว และเลือกที่จะใช้สันติวิธีแทน โดยกลุ่มแฟนจำนวนหลายร้อยคนได้ไปรวมตัวกันอย่างสงบที่หน้าที่ทำการของเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ในกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ แล้วชูป้ายเรียกร้องให้ทางเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ยกเลิกแผนการดังกล่าวเสีย^[31]

แต่สถาณการณ์กลับยิ่งแย่ลงกว่าเดิม เมื่อภายหลังเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ได้กล่าวกับสื่อมวลชนว่า ซูเปอร์จูเนียร์ นั้นไม่ใช่กลุ่มถาวร ทั้งๆที่เคยได้ประกาศไว้เมื่อช่วงกลางปี พ.ศ. 2549 ในตอนที่เพิ่มสมาชิกคนที่ 13 คยูฮยอน ว่าซูเปอร์จูเนียร์จะเป็นกลุ่มถาวร แฟนๆนับพันคนได้เขียนจดหมายไปยังผู้บริหารของ เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์เพื่อขอความชัดเจนในเรื่องนี้ แต่กลับไม่ได้รับคำตอบใดๆ จนกระทั่งเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 กลุ่มแฟนคลับนับพันคน ได้ไปร่วมชุมนุมที่หน้าที่ทำการของเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ อีกครั้ง ในครั้งนี้ พวกเขาได้ร่วมร้องเพลงหลายเพลงของซูเปอร์จูเนียร์ และตะโกนคำว่า "เราต้องการ 13 (Only 13)"หรือในภาษาเกาหลีเป็นคำว่า ยอล เซ มยอง^[32]

ในที่สุด เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ได้ออกมาให้คำตอบกับกลุ่มแฟนคลับว่า ศิลปินภายนอก นั้นจะถูกเข้าไปในกลุ่ม ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม แต่จะไม่ถูกเพิ่มเข้าไปในกลุ่มหลัก อย่างไรก็ดี ก็ยังมีแฟนคลับจำนวนหนึ่งยังคงปักใจเชื่อว่า มีความเป็นไปได้ในอนาคตที่จะได้เห็นสมาชิกคนใหม่ของซูเปอร์จูเนียร์ และเมื่อมีข่าวรั่วออกมาอีกว่า จะมีการเพิ่มโจว มี่ สมาชิกภายนอกเข้าไปกลุ่ม ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม เหล่าแฟนคลับได้ตัดสินร่วมกันลงทุนซื้อหุ้นของบริษัทเอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์^[33]โดยในวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2551 มีรายงานว่ากลุ่มแฟนคลับได้ทำการซื้อหุ้นเป็นจำนวนกว่า 58,206 หุ้น โดยคิดเป็น 0.3% ของหุ้นทั้งหมด และพวกเขาได้ออกแถลงการณ์ยืนยันว่าจะทุกวิถีทางเพื่อหยุดยั้งแผนการเพิ่มสมาชิกเข้าไปในซูเปอร์จูเนียร์ให้จงได้

[แก้] อ้างอิง

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

• http://www.super-junior.co.kr
• http://www.smtown.com
• http://superjunior-happy.iple.com/
• http://www.superjuniorizm.net
• http://www.suju-thailand.com
• http://www.pingbook.com
• ซูเปอร์จูเนียร์ ที่ เฟซบุ๊ก
• ซูเปอร์จูเนียร์ ที่ ทวิตเตอร์
• เว็บข้อมูลดาราเกาหลี (ไทย)

ด • พ • ก ซูเปอร์จูเนียร์ อีทึก · ฮีชอล · ฮันกยอง · เยซอง · คังอิน · ชินดง · ซองมิน · อึนฮยอค · ดงเฮ · ซีวอน · รยออุค · คีบอม · คยูฮยอน กลุ่มย่อย ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. · ซูเปอร์จูเนียร์ ที · ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม · ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ สมาชิกกลุ่มย่อย เฮนรี่ (SJ-M) · โจวมี่ (SJ-M) สตูดิโออัลบั้ม SuperJunior05 (TWINS) · Don't Don · Sorry, Sorry · Bonamana SJ-M: Me อีพี U (Taiwan Special Edition) SJ-M: Super Girl SJ-Happy: Cooking? Cooking! อัลบั้มบันทึกการแสดงสด Super Show Tour Concert Album · Super Show 2 Tour Concert Album ผลงานการแสดง ภาพยนตร์: Attack on the Pin-Up Boys · Alvin and the Superband (voice-over) รายการโทรทัศน์: Super Junior Show · Princess Diary · Mystery 6 · Full House · Super Adonis Camp · Super Junior Mini-Drama · Idol Show · Super Summer · Explorers of the Human Body · Band of Brothers ทัวร์คอนเสิร์ต 2007 SM Town · Super Show · SM Town Live '08 · Super Show 2 บทความที่เกี่ยวข้อง ผลงานเพลง · ผลงานการแสดง · รางวัล · เอสเอ็ม เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ · Soo-Man Lee · Yoo Young-jin

ด • พ • ก เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ศิลปินปัจจุบัน SM Town · โบอา · Choo Ka Yul · เกิร์ลสเจเนเรชัน · เอฟ(เอกซ์) · The Grace · Kangta · ชายน์นี่ · Song Kwang Sik · ซูเปอร์จูเนียร์ · TRAX · ดง บัง ชิน กิ · Yoo Young Jin · จาง ลี่อิ่น นักแสดงและวีเจ Ahyoomee · Go Ara · Hyun Jin · Isak · Lee Yeon-hee · Park Heebon · Victoria Song กลุ่มย่อย ซูเปอร์จูเนียร์ แฮปปี้ · ซูเปอร์จูเนียร์ เค.อาร์.วาย. · ซูเปอร์จูเนียร์ เอ็ม · ซูเปอร์จูเนียร์ ที · เกิร์ลสเจเนเรชัน เจทิฮยอน ศิลปินในอดีต Black Beat · Fly to the Sky · H.O.T. · Moon Hee Jun · Isak N Jiyeon · M.I.L.K · S.E.S. · Shinhwa · Shinvi ความร่วมมือ Kangta & Vanness · S