ชิต สิงหเสนี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชิต สิงหเสนี เป็นบุตรพระตำรวจเอก พลตรี พระยาอนุชิตชาญไชย (สาย สิงหเสนี) เป็นนักเรียนมหาดเล็กหลวงในสมัยรัชกาลที่ 6 เริ่มเข้ารับราชการในตำแหน่งมหาดเล็กในตอนต้นรัชกาลที่ 7 ดำรงตำแหน่งสุดท้ายคือ มหาดเล็กห้องพระบรรทมของพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล ถูกกล่าวหาว่ามีส่วนรวมในเหตุการณ์การสวรรคตของรัชกาลที่ 8 ในวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2489 ศาลฎีกาได้พิพากษาให้นายชิตได้รับโทษประหารชีวิต และถูกนำตัวไปประหารชีวิตที่เรือนจำบางขวางเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498 พร้อมกับนายบุศย์ ปัทมศริน และนายเฉลียว ปทุมรส ซึ่งตกเป็นจำเลยร่วมในคดีเดียวกัน
ในเวลาต่อมาได้มีการวิเคราะห์และศึกษาเกี่ยวกับกรณีสวรรคต โดยพิจารณาจากพยานหลักฐานที่ปรากฏในภายหลังคดีได้รับการพิพากษา ทำให้เกิดข้อสันนิษฐานในหมู่ผู้ศึกษาเรื่องดังกล่าวว่า นายชิต สิงหเสนี พร้อมทั้งจำเลยร่วมอีก 2 คนที่ถูกประหารชีวิตพร้อมกัน น่าจะเป็นผู้บริสุทธิ์ในคดีนี้[1]
[แก้] อ้างอิง
- ^ สุพจน์ ด่านตระกูล, ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับท่านปรีดีฯ และกรณีสวรรคต, นิตยสารสารคดี, เมษายน พ.ศ. 2543
ชิต สิงหเสนี เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ชิต สิงหเสนี ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |