ฟรานซ์ ลิซท์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟรานซ์ ลิซท์ (เยอรมัน: Franz Liszt ฮังการี: Liszt Ferenc เฟเรงค์ ลิซท์ ในภาษาฮังการี) เป็นคีตกวีและนักเปียโนชาวฮังการี เกิดที่เมืองไรดิง (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศ ออสเตรีย) เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2354 (ค.ศ. 1811) และเสียชีวิตที่เมืองเบรอยท์ (ประเทศเยอรมนี) เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2429 (ค.ศ. 1886)
[แก้] ประวัติ
[แก้] วัยเด็ก
บิดาของเขาชื่อ อดัม ลิซท์ เป็นนักเชลโลในวงออเคสตร้าท้องถิ่น อีกทั้งยังเป็นเลขานุการของเจ้าชายเอสเตอร์ฮาซี บิดาได้สอนให้ลิซท์เล่นเปียโน ตั้งแต่เด็ก ให้หัดเล่นบทเพลงของเบโทเฟน เฮย์เด้น และ โมซาร์ท เขาได้เผยให้เด่นความสามารถที่โดดเด่นเกินวัย ตั้งแต่อายุ 10 ชวบ เขาได้เดินทางไปที่กรุงเวียนนา (ประเทศออสเตรีย) เพื่อศึกษาเรื่องเสียงประสานกับซาลิเอรี และเรียนเปียโนกับเซอร์นี เป็นเวลาสองปี ในขณะที่ได้เดินทางไปเปิดการแสดงที่กรุงปารีส โดยมีบิดาไปด้วย เขาได้พยายามสมัครเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรีและนาฏศิลป์แห่งชาติ ณ กรุงปารีส (เมื่อก่อนใช้ชื่อว่า โรงเรียนดนตรีและการแสดงแห่งราชสำนัก) แต่พ่ายต่อ เชรูบินี ในการสอบเข้าด้วยเหตุผลที่ว่าลิซท์เป็นชาวต่างชาติ ในปี พ.ศ. 2367 (ค.ศ. 1824) เขาได้กลายมาเป็นศิษย์ของเฟอร์ดินานโด ปาเออร์ และได้ประพันธ์โอเปร่าเรื่อง ปราสาทแห่งรัก เมื่อมีอายุได้ 14 ปี ลิซท์ประสบปัญหาซึมเศร้าหลังการตายของบิดาในปี พ.ศ. 2370 (ค.ศ. 1827) หลังจากเดินทางไปประเทศอังกฤษ เขาก็ได้เดินทางกลับมายังกรุงปารีสอีกครั้งเพื่อหาเลี้ยงชีพด้วยการสอนเปียโน
[แก้] มีเดีย
|
|||||||||||||||||
