ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

Nobel prize medal.svg ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอ
Jean-Marie Gustave Le Clézio
นักเขียน
Jean-Marie Gustave Le Clézio-press conference Dec 06th, 2008-2.jpg

ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอ, ค.ศ.
ชื่ออื่น J. M. G. Le Clézio
เชื้อชาติ ชาวฝรั่งเศส, ชาวมอริเชียส
อาชีพ นักเขียน
ประเภท/สาขา นวนิยาย, เรื่องสั้น, บทความ, งานแปล
หัวข้อ การพลัดถิ่น, การโยกย้าย, ชีวิตวัยเด็ก, สิ่งแวดล้อม
งานสำคัญ Le Procès-Verbal, Désert
รางวัล รางวัลโนเบล ค.ศ. 2008
รับอิทธิพลจาก Euclides da Cunha, Robert Louis Stevenson
ข้อมูลส่วนตัว
เกิด 13 เมษายน ค.ศ. 1940
นีซ, ฝรั่งเศส
ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม

ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอ หรือเรียกสั้นว่า เจ.เอ็ม.จี. เลอ เคลซีโอ (ฝรั่งเศส: Jean-Marie Gustave Le Clézio หรือ J. M. G. Le Clézio, ออกเสียง) (13 เมษายน ค.ศ. 1940 - ปัจจุบัน) ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอเป็นนักเขียนนักเดินทางรอบโลกและศาสตราจารคนสำคัญชาวฝรั่งเศสผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในปี ค.ศ. 2008[1] นอกจากนั้นเลอ เคลซีโอผู้มีงานเขียนกว่าสี่สิบชิ้นก็ยังได้รับรางวัลเรอโนโดต์ (Prix Renaudot) สำหรับนวนิยายเรื่อง “Le Procès-Verbal

เนื้อหา

[แก้] ประวัติ

มารดาของเลอ เคลซีโอเกิดที่เมืองนีซในริเวียราฝรั่งเศส บิดาบนเกาะมอริเชียส (ซึ่งเป็นดินแดนของอังกฤษแต่บิดามีเชื้อชาติฝรั่งเศส) บรรพบุรุษของทั้งบิดาและมารดาเดิมมาจากจังหวัดมอร์บิยองทางชายฝั่งทะเลด้านตะวันตกของบริตานี[2] บรรพบุรุษทางฝ่ายบิดา ฟรองซัวส์ อเล็กซิส เลอ เคลซีโอหนีจากฝรั่งเศสพร้อมกับภรรยาและบุตรีในปี ค.ศ. 1798 ไปตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เกาะมอริเชียสที่ขณะนั้นเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส แต่ต่อมาตกไปเป็นของอังกฤษ แต่ชาวอาณานิคมฝรั่งเศสได้รับอนุญาตให้ยังคงรักษาขนบประเพณีและใช้ภาษาฝรั่งเศสได้ แม้ว่าเลอ เคลซีจะไม่เคยไปพำนักอาศัยอยู่ที่เกาะมอริเชียสมากไปกว่าครั้งละสองสามเดือน แต่นอกจากเป็นชาวฝรั่งเศสแล้วเลอ เคลซีก็ยังดำรงรักษาความเป็นชาวมอริเชียสอยู่[3][4] ฉะนั้นเลอ เคลซีจึงเป็นบุคคลสองสัญชาติ--ชาวฝรั่งเศส และ ชาวมอริเชียส (มอริเชียสได้รับอิสรภาพในปี ค.ศ. 1968) และเรียกมอริเชียสว่าเป็น “บิดรประเทศ” (little fatherland)[5][6]

เลอ เคลซีโอเองเกิดที่นีซซึ่งเป็นเมืองเกิดของมารดาระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อบิดาไปรับราชการอยู่กับกองทัพบริติชในไนจีเรีย[7] เลอ เคลซีโอเติบโตขึ้นที่ Roquebillière ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ไม่ไกลจากนีซจนกระทั่งปี ค.ศ. 1948 เมื่อมารดาและน้องชายย้ายไปสมทบกับบิดาในอาณานิคมไนจีเรีย นวนิยาย “Onitsha” ที่เขียนปี ค.ศ. 1991 เป็นนวนิยายกึ่งอัตชีวประวัติ ในปี ค.ศ. 2004 บทความ “The African” บรรยายถึงชีวิตวัยเด็กในไนจีเรียและความสัมพันธ์กับบิดามารดา

หลังจากที่เข้าศึกษาจากมหาวิทยาลัยบริตอลในอังกฤษระหว่างปี ค.ศ. 1958 ถึงปี ค.ศ. 1959[8] เลอ เคลซีโอก็ไปได้รับปริญญาตรีที่นีซจากสถาบันวรรณกรรมศึกษา (Institut d’études littéraires) ในปี ปี ค.ศ. 1964 เลอ เคลซีโอได้รับปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยโปรวองซ์ โดยการเขียนวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับกวีและนักเขียนชาวเบลเยียมอองรี มิโชซ์[9]

หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่ที่ลอนดอนและบริสตอลอยู่หลายปี เลอ เคลซีโอก็ย้ายไปยังสหรัฐอเมริกาไปเป็นอาจารย์ ระหว่างปี ค.ศ. 1967 ก็ได้เข้ารับราชการในกองทหารฝรั่งเศสในประเทศไทย แต่ไม่นานก็ถูกย้ายไปยังเม็กซิโกเพราะไปทำการประท้วงต่อต้านการค้าประเวณีเด็ก ระหว่างปี ค.ศ. 1970 ถึงปี ค.ศ. 1974 เลอ เคลซีโอไปใช้ชีวิตอยู่กับชนเผ่าEmbera-Wounaanใน ปานามา เลอ เคลซีโอสมรสกับเฌเมียชาวโมร็อกโกในปี ค.ศ. 1975 และมีลูกสาวด้วยกันสองคน (เลอ เคลซีโอมีลูกสาวอีกคนหนึ่งจากการสมรสครั้งแรก) ตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1990 เลอ เคลซีโอก็แบ่งเวลาระหว่างอัลเบอเคอร์คี (นิวเม็กซิโก), มอริเชียส และ นีซ[10]

ในปี ค.ศ. 1983 เลอ เคลซีโอเขียนดุษฎีนิพนธ์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์การเป็นอาณานิคมของเม็กซิโกแก่มหาวิทยาลัยแพร์พินยองในหัวเรื่องการพิชิตชน P'urhépecha (ที่เดิมเรียกว่า “ทาราสคัน” (“Tarascans”)) ผู้ที่ในปัจจุบันตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณมิชอคัน (Michoacán) ดุษฎีนิพนธ์ได้รับการนำไปพิมพ์เป็นตอนๆ ในนิตยสารฝรั่งเศส และได้รับการแปลเป็นภาษาสเปนในปี ค.ศ. 1985[11]

เลอ เคลซีโอเป็นอาจารย์สอนตามมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วโลก และมักจะเดินทางไปเยือนประเทศเกาหลีใต้ เลอ เคลซีโอสอนภาษาฝรั่งเศสและวรรณคดีที่ Ewha Womans University ในโซล ระหว่างปีการศึกษา 2007[12][13]

[แก้] งานเขียน

[แก้] นวนิยาย

[แก้] บทความ

[แก้] อนุทินบันทึกการเดินทาง

[แก้] งานแปล

[แก้] หนังสือสำหรับเยาวชน

[แก้] รางวัลและเกียรติยศ

[แก้] รางวัล

Year Prize Work
1963 prix Théophraste-Renaudot Le Procès-Verbal (The Interrogation)
1972 prix littéraire Valery-Larbaud For his complete works[14]
1980 grand prix de littérature Paul-Morand,
awarded by the Académie française
1997 Mécénat des prix Jean Giono[15] Poisson d'or
1998 prix Prince-de-Monaco For his complete works and upon publication of Poisson d'or [16]
2008 Stig Dagermanpriset for his complete works and upon publication of Swedish translation of a travelogue Raga. Approche du continent invisible[17]
2008 Nobel Prize in Literature

[แก้] เกียรติยศ

[แก้] อ้างอิง

  1. ^ nobelprize.org: The Nobel Prize in Literature 2008
  2. ^ A Frenchman and a geographer. 5th paragraph. review is taken from the TLS (April 21, 2006). สืบค้นวันที่ 9 December 2008 “"Le Clézio's family were originally from Morbihan on the west coast of Brittany. At the time of the Revolution, one of his ancestors, who had refused to enlist in the Revolutionary Army because they had insisted he cut his long hair, fled France with the intention of reaching India, but disembarked on Mauritius, and stayed there”
  3. ^ Internet might have stopped Hitler. comcast.net (2008-12-07). สืบค้นวันที่ 12 December 2008 “"Though he was born in France, Le Clézio's father is British and he holds dual nationality with Mauritius, where his family has roots"”
  4. ^ A Frenchman and a geographer. Adrian Tahourdin. The Times Literary Supplement (2006-04-21). สืบค้นวันที่ 11 December 2008 “"Le Clezio regards himself as Franco-Mauritian”
  5. ^ Angelique Chrisafis. "Nobel award restores French literary pride", The Guardian, 2008-10-10
  6. ^ "Jean-Marie Gustave Le Clezio wins the 2008 Nobel Literature Prize", Times Online, 2008-10-09. สืบค้นวันที่ 2008-10-09
  7. ^ della Fazia Amoia, Alba (2009). Multicultural Writers Since 1945. Westport,Connecticut: Greenwood Publishing Group. ISBN 9780313306884. 
  8. ^ Jean-Marie Gustave Le Clézio wins Nobel Prize. University of Bristol (2008-10-10). สืบค้นวันที่ 2008-11-07
  9. ^ Marshall, Bill; Cristina Johnston. France and the Americas. ABC-CLIO, 2005. ISBN 1851094113. p.697
  10. ^ Pollard, Niklas, Estelle Shirbon. ""Nomadic" writer wins Nobel prize", 'International Herald Tribune', 2008-10-09. สืบค้นวันที่ 2008-10-09
  11. ^ Le Clézio, La Conquista divina de Michoacán. Fondo de Cultura Económica
  12. ^ Lee Esther. "Acclaimed French author praises Korean literature", JoongAng Daily, 2008-01-02
  13. ^ Yonhap News. "한국과 각별한 인연 가진 르클레지오", Dong-a Ilbo, 2008-10-09 (ในKorean)
  14. ^ Prix Valery Larbaud. Prix littéraires (2009). สืบค้นวันที่ 2009-02-16 “Pour l'ensemble de son oeuvre”
  15. ^ Prix Jean Giono. Fondation Pierre Bergé - Yves Saint Laurent (2009). สืบค้นวันที่ 2009-02-16 (French)Grand Prix Jean Giono. Prix littéraires (2009). สืบค้นวันที่ 2009-02-16
  16. ^ pour l'ensemble de son œuvre, à l'occasion de la sortie de Poisson d'or 2008
  17. ^ Ritournelle de la faim - Jean-Marie-Gustave Le Clézio. Ses Prix et Récompenses. ciao.fr (2008). สืบค้นวันที่ 2009-02-16 (French) “pour l'ensemble de son œuvre, à l'occasion de la sortie suédoise de Raga. Approche du continent invisible”
  18. ^ "Décret du 31 décembre 2008 portant promotion et nomination" (2009-01-01). JORF 2009 (1). PREX0828237D. เรียกข้อมูลวันที่ 2009-04-05 
  19. ^ Simone Veil, Zidane et Lagardère décorés. C.M. (lefigaro.fr) avec AFP. lefigaro.fr (2009-01-01). สืบค้นวันที่ 2009-04-14 (French) “Le Clézio est pour sa part élevé au grade d'officier”
  20. ^ "ORDRE NATIONAL DU MERITE Décret du 14 novembre 1996 portant promotion et" (1996-11-15). JORF 1996 (266). PREX9612403D. เรียกข้อมูลวันที่ 2009-04-05 

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น


Crystal Clear app Login Manager.png ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอ เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ฌอง-มารี กุสตาฟ เลอ เคลซีโอ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ