กาหลิบอูมัวร์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุมัร อิบนุลคอฏฏอบ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ เกิดราวปี ค.ศ. ๕๘๖ ที่เมกกะฺ ในอาราเบีย นับถือศาสนาอิสลามราวปี ค.ศ. ๖๑๕ และอพยพไปมะดีนะหฺฺปี ค.ศ. ๖๒๒ เป็นบิดาของนางฮัฟเศาะหฺ ซึ่งแต่งงานกับนบีมุฮัมมัดราวในปี ค.ศ. ๖๒๕
ดำรงตำแหน่งเป็นกาหลิบฺหลังการตายของกาหลิบอะบูบักรฺ ๓ สิงหาคม ๖๓๔ ท่านได้รับสมญานามว่า อะมีรุลมุอ์มินีน(ผู้นำแห่งศรัทธาชน) ภายหลังเหล่ากษัตริย์ หรือกาหลิบฺอาหรับก็ใช้สมญานามนี้ แม้กระทั่งในเวลาปัจจุบัน นอกจากนี้ท่านอุมัรยังมีอีกสมญานามหนึ่งว่า อัลฟารูก หมายถึง ผู้ที่แยกระหว่างความจริงกับความเท็จชาวตะวันตกถือว่าคอลีฟะหฺอุมัรนี้เป็นหนึ่งในร้อยอัจฉริยะในโลก ตั้งแต่อดีตและปัจจุบัน เป็นนักปกครองที่เก่งกาจ สามารถขยายอาณาจักรอิสลามออกไปทุกสารทิศ เป็นผู้พิชิตอนาจักรเปอร์เซีย และอณาจักรโรมัน มีบุคลิกเข้มแข็ง ชอบเดินออกไปในตลาดเพื่อตรวจตราการค้าขายให้เป็นไปด้วยความยุติธรรมและดูแลความเป็นอยู่ของประชาชนภายใต้การปกครองของท่าน เมื่อพบคนเดือดร้อนท่านก็ไม่รีรอที่จะเข้าไปช่วยเหลือ ในมือถือไม้หวดตีพ่อค้าโกงตาชั่ง จนกล่าวกันว่า ไม้เรียวของท่านอุมัรน่ากลัวยิ่งกว่าดาบ ความเข้มงวดของอุมัรทำให้ผู้คนพากันเกรงกลัว อุมัรปกครองตามหลักคำสอนของศาสนาอิสลาม
อุมัรเสียชีวิตที่กรุงมะดีนะหฺเนื่องจากถูกอะบูลุลุอะหฺ ทาสจากเปอร์เซีย สังหาร เมื่อวันที่ ๓ พฤศจิกายน ค.ศ. ๖๔๔ ร่างของท่านอุมัรถูกฝังที่มัสยิดนะบี นครมะดีนะหฺ ใกล้กับที่ฝังของท่านบีมุฮัมมัด (ศ)และท่านอะบูบักรฺ (ร)
