พระยาเลอไท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พระยาเลอไท
พระปรมาภิไธย พระยาเลอไท
พระอิสริยยศ พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรสุโขทัย
ราชวงศ์ ราชวงศ์พระร่วง
ครองราชย์ พ.ศ. 1841-พ.ศ. 1866
(โดยประมาณ)
ระยะครองราชย์ 25 ปี (โดยประมาณ)
รัชกาลก่อนหน้า พ่อขุนรามคำแหงมหาราช
รัชกาลถัดไป พระยางั่วนำถุม

พระยาเลอไท เป็นพระราชโอรสองค์โต ของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และ ในรัชกาลของพระยาเลอไทนี้สุโขทัยก็เริ่มเสื่อมอำนาจ ทำให้หัวเมืองต่างๆ เริ่มแข็งข้อ อย่างเช่นขอม มอญ เป็นต้น ทำให้หัวเมืองต่างๆไม่ยอมเข้าร่วมด้วย สิ่งที่พระองค์สร้างในรัชกาลคือการสร้างเมืองชากังราว (กำแพงเพชรฝั่งตะวันออก)ให้เป็นเมืองคู่กับศรีสัชนาลัย ส่วนหลักฐานอื่นยังไม่ปรากฏ


[แก้] พญาเลอไท กรุงศรีอยุธาเป็นศัตรูหรือมิตร

ความจริง พญาเลอไท ควรจะเป็นพระมหากษัตริย์ผูยิ่งใหญ่ เพราะทรงเป็นโอรสของมหาราช โอรสของนักปราชญ์ แต่กลับตรงกันข้าม รัชกาลของพระองค์กลับเต็มไปด้วยความสูญเสีย ถึงแม้จะมองเห็นไม่เด่นชัด แต่ก็เป็นที่ทราบกันว่า อย่างน้อยก็เป็นจุดที่ก่อให้กรุงสุโขทัยต้องเสื่อมอำนาจลงไปในที่สุด

[แก้] ดูเพิ่ม


สมัยก่อนหน้า พระยาเลอไท สมัยถัดไป


พญาไสสงคราม
ราชวงศ์พระร่วง
2leftarrow.png พระมหากษัตริย์ไทย
อาณาจักรสุโขทัย

(๑๘๖๑ - ๑๘๙๗)
2rightarrow.png พระยางั่วนำถุม
ราชวงศ์พระร่วง
Crystal Clear app Login Manager.png พระยาเลอไท เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ พระยาเลอไท ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ
ภาษาอื่น