เมืองหลวง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เมืองหลวง คือ เมืองหลักที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาล ส่วนใหญ่เป็นที่ตั้งของทำเนียบรัฐบาล คำในภาษาอังกฤษ capital มาจากภาษาละติน caput หมายถึง "ศีรษะ" และอาจเกี่ยวข้อง เนินเขาแคปิทอไลน์ เนินเขาที่สูงที่สุดในโรมโบราณ ศูนย์กลางทางประวัติศาสตร์และศาสนา
ในภาษาไทย มีหลายคำที่ใช้ในความหมายนี้ เช่น กรุง หรือ พระนคร สำหรับคำว่าเมืองหลวงนั้นยังก็มีความหมายเป็นสองนัย กล่าวคือ หมายถึงเมืองใหญ่ (หลวง หมายถึง ใหญ่) หรือเมืองของหลวง (คือเมืองของพระเจ้าแผ่นดิน, เพราะเป็นที่ประทับของกษัตริย์) ก็ได้
เมืองหลวงในบางประเทศ มีขนาดเล็กกว่าเมืองอื่น เช่นใน สหรัฐอเมริกา อินเดีย บราซิล สำหรับคำว่าเมืองหลวงนี้ อาจเป็นเมืองหลวงของรัฐ (ในประเทศที่ปกครองแบบสาธารณรัฐ เป็นต้น) หรือเมืองหลวงของเขตการปกครองระดับใดๆ ก็ได้ เช่น อำเภอเมือง เปรียบเหมือนเป็นเมืองหลวงของจังหวัด
[แก้] เมืองหลวงที่ใหญ่ที่สุดในแต่ละทวีป
ชื่อทวีป ชื่อเมืองหลวง และจำนวนประชากรในวงเล็บ
- แอฟริกา: กรุงไคโร (16,100,000)
- เอเชีย: กรุงโตเกียว (21,237,000)
- ยุโรป: กรุงลอนดอน (14,400,000)
- อเมริกาเหนือ: เม็กซิโกซิตี (19,809,471)
- โอเซียเนีย: กรุงเวลลิงตัน (445,400)
- อเมริกาใต้: กรุงบัวโนสไอเรส (12,430,000)
เปรียบเทียบกับ กรุงเทพมหานคร ที่มีประชากร 5,716,248 คน เมื่อ พ.ศ. 2550 จากข้อมูลของสำนักทะเบียนกลาง[1]
