จังหวัดกาลีมันตันตะวันออก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แผนที่ประเทศอินโดนีเซียแสดงจังหวัดกาลีมันตันตะวันออก

กาลีมันตันตะวันออก (East Kalimantan; Kalimantan Timur หรือเขียนย่อ ๆ ว่า kaltim) หนึ่งใน 4 ของจังหวัดกาลีมันตันของประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียว มีเมืองหลวงชื่อซามารินดา (samarinda)

เนื้อหา

[แก้] ประวัติ

จังหวัดกาลีมันตันตะวันออกเป็นที่รู้จักในนามที่ตั้งของอาณาจักรฮินดูที่เก่าแก่ที่สุดของอินโดนีเซีย อาณาจักรกีไต (kitai) สมัยกษัตริย์มูลวรมัน การดำรงอยู่ของอาณาจักรนี้ปรากฏอยู่บนหินสลักที่เขียนด้วยลายมือ (Prasasti) ซึ่งเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์นานาชาติจังหวัดจาการ์ตา หินสลักนี้เขียนด้วยอักษรปัลลวะและภาษาสันสกฤต สามารถดูได้ที่สำนักรัฐบาลที่เมืองซามารินดา

จังหวัดกาลีมันตันตะวันออกใหญ่เป็นอันดับสองของอินโดนีเซียรองจากจังหวัดปาปัว มีประชากรทั้งหมด 2.44 ล้านคน ซามารินดาเป็นบริเวณของจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดประมาน 521,471 คน นอกจากนั้นจะอยู่ในพื้นที่เมืองบาลิก์ปาปัน และในชนบทเขตการปกครองของกีไต

[แก้] การปกครอง

กาลิมันตันตะวันออกได้แบ่งเขตการปกครองเป็น 9 เขต (regencies) กับ 4 เมือง (cities) เมืองต่าง ๆ ได้แก่

  1. ปาซีร์ (Pasir)
  2. ปนาจัมปาเซร์อูตารา (Penajam Paser Utara)
  3. กูไตการ์ตานการา (Kutai Kartanegara)
  4. กูไตตะวันตก (Kutai Barat)
  5. กูไตตะวันออก (Kutai Timur)
  6. บูลูงัน (Bulungan)
  7. บเรา (Berau)
  8. มาลีเนา (Malinau)
  9. นูนูกัน (Nunukan)

ส่วนเมืองต่าง ๆ ได้แก่

  1. บาลิก์ปาปัน (Balikpapan)
  2. ซามารินดา (Samarinda)
  3. บนตัง (Bontang)
  4. ตารากัน (Tarakan)

[แก้] สถานที่ที่น่าสนใจในกาลิมันตันตะวันออก

[แก้] ซามารินดา

ซามารินดา เป็นที่รู้จักในเรื่องของเสื้อซารง (Sarong) เป็นเมืองที่มีความเจริญ สำนักงานคณะรัฐบาลและอาคารสาธารณะชนกำลังพัฒนาในหลายพื้นที่ ซามารินดามีชื่อเสียงในเรื่องของการโรงแรม จึงมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก

[แก้] บาลิก์ปาปัน

บาลิก์ปาปันเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมน้ำมันในกาลิมันตัน ควบคุมเส้นทางไปยังกาลิมันตันตะวันออกด้วยทะเลเชื่อมต่อจาการ์ตาและจุดสำคัญหลายจุดในอินโดนีเซีย นอกจากนั้นการเดินทางไปยังซามารินดาเริ่มขึ้นที่บาลิก์ปาปัน จึงทำให้เมืองนี้ได้รับความสำคัญ บาลิก์ปาปันขึ้นชื่อในเรืองของโรงแรม รวมถึงการท่องเที่ยว สนามบิน และความเหมาะสมทางยุทธศาสตร์

[แก้] บเราและมาลีเนา

ตั้งอยู่บนบนเกาะดราวัน (Derawan) มีการค้นพบกระดูกของกษัตริย์ Keratan Gunung Tambur และ Teratan Sambaling เกาะดราวันนั้นสามารถไปได้โดยขึ้นเรือจากตันจุงเรเดป (Tanjung Redep) เมืองหลวงของบเรา หรือขึ้นเรือที่ Via Tarakan ประมาณ 3 ชั่วโมง

ที่บเราและมาลีเนาแห่งนี้มีสัตว์หายากเป็นจำนวนมาก เช่น เต่าสีเขียว (gren turtle) เต่าสีเลือดหมู (scarlet turtle) เต่ามะเฟือง (star fruit turtle) และปลาพะยูน (sea cow)

นอกจากนี้ก็ยังมีเหรียญหายากจากกรมทหารเรือ แนวปะการังใต้ทะเลสีแดงสด อิกัวนา นกทะเล ปูและไข่มุก รวมถึงมีกีฬาทางน้ำอีกหลายชนิด

[แก้] บนตัง

เดิมเป็นเขตการปกครองของผู้สำเร็จราชการแผ่นดินของกีไตประมาณ 2 แสนปีที่แล้ว บนตังมีพืชและสัตว์ที่หายาก มีสวนกีไตนานาชาติอยู่ใกล้เคียง

[แก้] บูลูงัน

บูลูงัน มีประวัติความเป็นมาที่เก่าแก่ และเก็บรวบรวมผลงานทางด้านศิลปะและพิธีกรรมด้านขนบธรรมเนียมประเพณี

[แก้] ตานะห์ มระห์ อินดะห์ เลิมปาเก

มีสวนสันทนาการที่เรียกว่า ตานะห์ มระห์ อินดะห์ เลิมปาเก (Tanah Merah Indah-Lempake) มีน้ำตกที่สวยงาม ตั้งอยู่ประมาณ 16 กิโลเมตรจากใจกลางเมืองซามารินดา สามารถไปได้โดยรถยนต์ของตังเองหรือมีรถทัวร์นำเที่ยว

[แก้] เตอังการง

เตอังการง (Teanggarong) ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำมาฮากัม (mahakam) จากซามารินดา เป็นเมืองที่ปกครองโดยผู้สำเร็จราชการกีไต และต่อมาก็มอบอำนาจการปกครองให้สุลต่าน ตำหนักของสุลต่านตั้งอยู่บริเวณริมฝั่งแม่น้ำ ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์เก็บของใช้ส่วนตัวแบบเก่าแก่และเป็นที่รวบรวมเครื่องใช้สิ่งของที่ทำด้วยเซรามิก ศิลปะสมัยโบราณของจีน

ทุกวันที่ 14 ของเดือนกันยายน ประชาชนจะมีการจัดงานเลี้ยงมีการแสดงดนตรีและเต้นรำเพื่อเฉลิมฉลองในวันครบรอบของการสถาปนาเมือง

[แก้] ตันจุงอีซุย

ตันจุงอีซุย (Tanjung Isuy) เป็นชุมชนเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่บริเวณทะเลสาบเจิมปัง (jempang) ในทะเลสาบกาลิมันตันตะวันออกที่ห่างไกลจากเขตตัวเมืองล้อมรอบด้วยป่าไม้ การเดินทางไปยังตันจุงอีซุยเหนือแม่น้ำมาฮากัมที่มีระยะทางยาว ตันจุงอีซุยมีขนบธรรมเนียมประเพณีของดายัคเช่น กระท่อมสำหรับการใช้เป็นที่ประชุม มีหลุมฝังศพของชนเผ่าดายัคที่ต้องเดินเข้าตามถนนหมู่บ้านเล็ก ๆ มี beliam หรือหมอผี เป็นหมอรักษาผู้ป่วยในเวลากลางคืนโดยมีพิธีกรรมการสั่งจ่ายยาจากบรรพบุรุษซึ่งมีการใช้ฆ้องและกลองประกอบในพิธี มีชาวดายัคจำนวนมากที่นำเอาการรักษาดั้งเดิมมาเปลี่ยนแปลงแต่ก็ยังคงความคล้ายคลึงอยู่

[แก้] มละก์-เกอร์ซิก์ลูไว

มละก์ (Melak) เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ซึ่งมีเข้ามาทวนกับแม่น้ำมาฮากัม ในส่วนกลางของดินแดนตันจุงดายัก (Tanjung Dayak) ไม่ไกลมากนักกับป่าสงวนเกอร์ซิก์ลูไว (Kersik Luway) เป็นที่เจริญเติบโตของดอกกล้วยไม้สีดำ (Black Orchid)

[แก้] มูวาราอันจาลง-มูวาราวาเฮา

มูวาราอันจาลง-มูวาราวาเฮา (Muara Ancalong-Muara Wahau) มีการแสดงการเต้นรำของ Kenya Dayak รวมถึงมีงานหัตถกรรมหลากหลายอย่าง

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

  • WWF Heart of Borneo conservation initiative - ข้อมูลเกี่ยวกับใจกลางบอร์เนียว มีพื้นที่ 220,000 ตร.กม. เป็นป่าฝนเขตร้อน มีสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เช่น อุรังอุตัง แรด ช้างแคระ เป็นต้น
ASpacer.gifBlankMap-World6.svg จังหวัดกาลีมันตันตะวันออก เป็นบทความเกี่ยวกับ ประเทศ เมือง หรือเขตการปกครองต่าง ๆ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ จังหวัดกาลีมันตันตะวันออก ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ