ธงชาติอินโดนีเซีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ธงชาติอินโดนีเซีย สัดส่วน 2:3

ธงชาติอินโดนีเซีย รู้จักกันทั่วไปในชื่อ "Sang Merah Putih" (ในภาษาชวาแปลว่า ธงแดงขาว) เป็นธงที่มีต้นแบบมาจากธงประจำอาณาจักรมัชปาหิตในคริสต์ศตวรรษที่ 13 ลักษณะเป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 2 ส่วน ยาว 3 ส่วน พื้นธงแบ่งเป็นสองส่วนตามแนวนอน ครึ่งบนสีแดง หมายถึงความกล้าหาญและอิสรภาพ ครึ่งล่างสีขาว หมายถึงความบริสุทธิ์ยุติธรรม ธงนี้มึความคล้ายคลึงกับธงชาติโปแลนด์และธงชาติสิงคโปร์ และเหมือนกับธงชาติโมนาโกเกือบทุกประการ แต่ต่างกันที่สัดส่วนธงเท่านั้น

ขบวนการต่อสู้เรียกร้องเอกราชในอินโดนีเซียได้ใช้ธงนี้เป็นสัญลักษณ์ของตนตั้งแต่ปี พ.ศ. 2467 แต่ได้ชักขึ้นในฐานะธงชาติครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2488 อันเป็นวันประกาศเอกราชของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย และได้ใช้เป็นธงชาติอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2492 หลังประเทศเนเธอร์แลนด์ ซึ่งเป็นประเทศเจ้าอาณานิคมเดิม ได้ให้สัตยาบันรับรองให้อินโดนีเซียมีเอกราชโดยสมบูรณ์

[แก้] บทความที่เกี่ยวข้อง

• ตราแผ่นดินของอินโดนีเซีย

ธงชาติอินโดนีเซีย เป็นบทความเกี่ยวกับ ธง หรือธงชาติ ขององค์กรหรือรัฐต่างๆ  ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ธงชาติอินโดนีเซีย ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ