ภาษามราฐี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษามราฐี मराठी Marāṭhī มฺราฐี |
||||
---|---|---|---|---|
พูดใน: | อินเดีย มอริเชียส และอิสราเอล | |||
ภูมิภาค: | รัฐมหาราษฏร์ รัฐกัว บางส่วนของคุชราต รัฐมัธยประเทศ รัฐกรณาฏกะ รัฐอานธรประเทศ รัฐทมิฬนาฑู ดาดราและนครหเวลี และ ดามันและดีอู | |||
จำนวนผู้พูด: | ภาษาแม่ 70 ล้านคน ภาษาที่ 2 มี 20 ล้านคน |
|||
อันดับ: | 13–17 (ภาษาแม่) | |||
ตระกูลภาษา: | อินโด-ยูโรเปียน ภาษากลุ่มอินโด-อิหร่าน ภาษากลุ่มอินโด-อารยัน ภาษากลุ่มอินโด-อารยันใต้ ภาษามราฐี |
|||
ระบบการเขียน: | อักษรเทวนาครี, อักษรโมดี (traditional) | |||
สถานะทางการ | ||||
ภาษาทางการใน: | Maharashtra & Goa State, India | |||
ผู้วางระเบียบ: | Maharashtra Sahitya Parishad | |||
รหัสภาษา | ||||
ISO 639-1: | mr | |||
ISO 639-2: | mar | |||
ISO 639-3: | mar | |||
|
||||
|
||||
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา |
ภาษามราฐี (मराठी) เป็นภาษาหนึ่งในตระกูลอินเดีย-ยุโรป หรืออินโด-ยูโรเปียน (Indo-European) ที่พูดกันในประเทศอินเดีย และใช้เป็นประจำรัฐอย่างเป็นทางการของรัฐมหาราษฏระและรัฐใกล้เคียง โดยใช้อักษรที่เรียกว่า อักษรเทวนาครี
นอกจากนี้ภาษามราฐียังเป็นหนึ่งใน 18 ภาษาประจำชาติอย่างเป็นทางการของอินเดียด้วย โดยมีผู้ใช้เกือบร้อยล้านคน เฉพาะในรัฐมหาราษฏระ มีผู้ใช้ภาษามราฐีราว 90 ล้านคน ทั้งยังนับเป็นภาษาหนึ่งที่มีประวัติยาวนาน จารึกภาษามราฐีที่เก่าที่สุด พบครั้งแรกในรัฐกรณาฏกะ เป็นจารึก ของอินเดีย สันนิษฐานจารึกไว้เมื่อประมาณ 1,300 ปีที่แล้ว
เนื้อหา |
[แก้] ประวัติ
ภาษามราฐีเป็นภาษาที่สืบทอดลักษณะทางไวยากรณ์และคำศัพท์จากภาษาสันสกฤต โดยผ่านภาษามหาราษฏรี ซึ่งเป็นภาษาถิ่นหนึ่งของภาษาปรากฤต ในสมัยจักรวรรดิสตวหาน ซึ่งมีราชธานีในเมืองประติษฐาน ในราวพุทธกาล ภาษามราฐีถือเป็นภาษาหลักของภูมิภาคนั้น และนับว่าเป็นภาษาปรากฤตที่แผร่หลายกว้างขวางที่สุดในยุคนั้น และโดดเด่นเหนือกว่าภาษาปรากฤตทั้งหมดที่ใช้ในวรรณคดีประเภทบทละคร (ได้แก่ มหาราษฏรี เสารเสนี และมาคธี) นอกจากนี้ยังมีการใช้ภาษามหาราษฎรีแขนงหนึ่งในการบันทึกคัมภีร์ศาสนาเชน ขณะที่จักรพรรดิสัตตสัยทรงแต่งโศลก 700 บท เป็นชิ้นงานที่มีชื่อเสียงที่สุดในบรรดาวรรณกรรมภาษามหาราษฎรี ภาษามหาราษฏรีค่อยๆ วิวัฒนาการไปสู่ภาษามราฐี ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 15-16
[แก้] การจำแนก
ภาษามราฐีจัดเป็นภาษาในตระกูลอินเดีย-อารยะ (อินโด-อารยัน) ในตระกูลใหญ่ อินเดีย-ยุโรป อันเป็นตระกูลภาษาที่มีสาขากระจายไปทั่วเอเชียและยุโรป
[แก้] ไวยากรณ์
ไวยากรณ์ภาษามราฐีใกล้เคยงกับภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปรียนอื่นๆ เช่น ภาษาฮินดี ภาษาคุชราตและภาษาปัญจาบ หนังสือไวยากรณ์สมัยใหม่ของภาษามราฐีเล่มแรกพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2348 เขียนโดย 'William Kerry'[1] ไวยากรณืของภาษามราฐีได้รับอิทธิพลจากภาษาสันสกฤตด้วย
[แก้] เพศ
มี 3 เพศได้แก่
- เพศชาย — पुल्लिंग (ปุลลินคะ)
- เพศหญิง — स्त्रीलिंग (สตรีลินคะ)
- เพศไม่ปรากฏ — नपुंसकलिंग (นปุสกลินคะ)
คำนามเพศชายลงท้ายด้วยอะหรืออุ คำนามเพศหญิงลงท้ายด้วย อา อี หรืออู
[แก้] การกระทำ
รูปแบบประโยคมี 3 แบบ คือ
- กัรตารี ประโยค กริยาเปลี่ยนรูปตามประธาน ตัวอย่างเช่น Raam mhanato "รามพูด", Raam aambaa khaato "รามกินมะม่วง"
- กัรมนี ประโยค คือประโยคที่กริยาเปลี่ยนรูปตามกรรม เช่น Raamaane aambaa khallaa "มะม่วงถูกรามกิน", Raamaane saangitale "มันถูกกล่าวโดยราม"
- ภาเว ประโยค เป็นประโยคที่กริยาไม่เปลี่ยนรูปตามประธานหรือกรรม ใช้ในประโยคขอร้องหรือบังคับ เช่น Maajha nirop tyaala jaaun saang "ส่งข้อความของฉันให้เขา"
[แก้] สรรพนาม
มี 3 บุรุษคือ
- ประถัม ปุรุษ สรรพนามบุรุษที่ 1 ได้แก่ mi "ฉัน" aamhi "เรา (ไม่รวมผู้ฟัง)" aapan "เรา" (รวมผู้ฟัง)
- ทวิติยะ ปุรุษ สรรพนามบุรุษที่ 2 ได้แก่ tuu "คุณ" tumhi "คุณ (พหูพจน์หรือเป็นทางการ)" aapan (เป็นทางการมาก)
- ตรุติยะ ปุรุษ สรรพนามบุรุษที่ 3 ได้แก่ to "เขา (ชาย)" tii "เขา(หญิง)" te "มัน" te "พวกเขา (ชายหรือใช้เป็นรูปเอกพจน์ที่เป็นทางการ)" tyaa "พวกเขา (หญิง)" tii "พวกเขา (ไม่ระบุเพศ)" (neuter)
[แก้] ชนิดของคำ
มี 7 ชนิดคือ
- นามะ (สามานยนาม)
- วิเศศนามะ (วิสามานยนาม)
- สารวะนามะ (สรรพนาม)
- วิเศษะณะ (คุณศัพท์)
- กริยาวิเศษะณะ (กริยาวิเศษณ์)
- กริยาปะทะ (กริยา)
- อับยายะ
[แก้] โครงสร้างประโยค
เป้นแบบประธาน-กรรม-กริยา ลำดับของคำเปลี่ยนไปได้บ้างแต่ไม่ทำให้ความหมายเปลี่ยนไป
[แก้] การผันคำนาม
ภาษามราฐีเป็นภาษาที่มีการผันคำมาก เช่นเดียวกับภาษากลุ่ม อินโด-ยุโรเปียนโบราณ เช่นภาษาสันสกฤต ซึ่งใช้การผันคำแทนการใช้คำบุพบท แบ่งคำนามออกได้ 8 การก
[แก้] คำศัพท์
[แก้] การแลกเปลี่ยนคำศัพท์กับภาษาอื่นๆ
ภาษาที่มีอิทธิพลต่อภาษามราฐี ได้แก่ ภาษาปรากฤต ภาษามหาราษฏรี ภาษาอัปภรามศะ และภาษาสันสกฤต นอกจากนั้นยังมีอิทธิพลด้านคำศัพท์และไวยากรณ์จากภาษากลุ่มดราวิเดียน และภาษาจากต่างชาติ เช่นภาษาอาหรับ ถาษาเปอร์เซีย ภาษาอังกฤษ และภาษาโปรตุเกส ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างคำยืมจากภาษาอื่นๆ
- Khurchii "เก้าอี้ " มาจากภาษาอาหรับkursi
- Jaahiraat "การโฆษณา" มาจากภาษาเปอร์เซีย zaahiraat
- Shiphaaras "การแนะนำ" มาจากภาษาเปอร์เซีย sifarish
- Marjii "ต้องการ" มาจากภาษาเปอร์เซีย "marzi"
- Batataa "มันฝรั่ง", มาจากภาษาโปรตุเกส
- Ananas "สับปะรด", มาจากภาษาโปรตุเกส
- Niga "มองไปข้างหลัง" มาจากภาษาเปอร์เซียnîgâh "วิสัยทัศน์"
คำยืมภาษาอังกฤษจำนวนมากใช้ในบทสนทนาโดยทั่วไป เช่น "pen" (ภาษามราฐีlekhaṇii), "shirt" (sadaraa).
[แก้] การสร้างคำประสม
มีกฏในการเชื่อมคำคล้ายกับภาษาสันสกฤตและภาษาเยอรมัน คือการสนธิคำและการสมาส
[แก้] ระบบการนับ
ภามราฐีมีการกำหนดชื่อตัวเลขตั้งแต่ 1-20 แลละทวีคูณของ 10 มีชื่อเฉพาะของ ¼, ½, และ ¾. คือ ปาวะ, อัรธา, และ ปะอูนะ ตามลำดับ เมื่อจำนวนเหล่านี้มากกว่า 1 จะใช้อุปสรรค สัพวา-, ซาเฑ-, ปาวะเณ- ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของเลขยกกำลังของ 10
- 100: shambhar
- 1,000: hazaar
- 100,000: laakh
- 10,000,000: koti
- 1,000,000,000: abja
- 10,000,000,000: kharva
- 100,000,000,000: nikharva
- 100,000,000,000,000,000: parardha
[แก้] ตัวอย่างวลี
Words/phrases | Transliteration | Meaning |
---|---|---|
नमस्कार | Namaskār. | สวัสดี. |
तुम्ही कसे आहात? | Tumhī kase āhāt? | คุณทำอย่างไร? |
तू कसा आहेस? | Tū kasā āhes? | คุณเป็นอย่างไรบ้าง? (ใช้กับผู้ชาย) |
तू कशी आहेस? | Tū kaśī āhes? | คุณเป็นอย่างไรบ้าง? (ใช้กับผู้หญิง) |
आपण कसे आहात? | Āpaṇ kase āhāt? | คุณเป็นอย่างไรบ้าง? (เป็นทางการ) |
तुम्हाला भेटून आनंद झाला | Tumhālā bheṭūn ānaṃd jhālā. | ดีใจที่ได้พบคุณ. |
पुन्हा भेटू | Punhā bheṭū. | ลาก่อน. (ตรงตัว "เราจะพบกันอีก") |
धन्यवाद | Dhanyavād. | ขอบคุณ |
हो | Ho. | ใช่ |
नाही | Nāhī. | ไม่ |
नको | Nako. | ไม่, ขอบคุณ |
किती? | Kitī? | มากเท่าไหร่? |
कुठे? | Kuṭhe? | ที่ไหน? |
कसे? | Kase? | อย่างไร? |
केव्हा? | Kevhā? | เมื่อใด? |
कोण? | Koṇ? | ใคร? |
काय? | Kāy? | อะไร? |
शुभ रात्री। | Śubh rātrī. | ราตรีสวัสดิ์ |
[แก้] อ้างอิง
|