ภาษาสวีเดน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ภาษาสวีเดน svenska สเวนสกา |
||
|---|---|---|
| พูดใน: | สวีเดนและฟินแลนด์ | |
| จำนวนผู้พูด: | 9.3 ล้านคน | |
| อันดับ: | 89 | |
| ตระกูลภาษา: | อินโด-ยูโรเปียน เจอร์เมนิก เจอร์เมนิกเหนือ สแกนดิเนเวียตะวันออก ภาษาสวีเดน |
|
| ระบบการเขียน: | อักษรละติน | |
| สถานะทางการ | ||
| ภาษาทางการใน: | สวีเดน โดยพฤตินัย, ฟินแลนด์ (ร่วมกับภาษาฟินแลนด์) โอลันด์ (ภาษาเดียว) สหภาพยุโรป (ร่วมกับ ภาษาของสหภาพยุโรปอื่น ๆ) |
|
| ผู้วางระเบียบ: | คณะกรรมาธิการภาษาสวีเดน (กึ่งทางการ) |
|
| รหัสภาษา | ||
| ISO 639-1: | sv | |
| ISO 639-2: | swe | |
| ISO 639-3: | swe | |
| หมายเหตุ: บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากลปรากฏอยู่ คุณอาจต้องการไทป์เฟซที่รองรับยูนิโคดเพื่อการแสดงผลที่สมบูรณ์ | ||
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา |
||
ภาษาสวีเดน (svenska) เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์เมนิกเหนือ(หรือภาษาสแกนดิเนเวีย) ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของกลุ่มภาษาเจอร์เมนิก สาขาของภาษาตระกูลอินโด-ยูโรเปียน ภาษาสวีเดนเป็นภาษาราชการภาษาเดียวของสวีเดน เป็นภาษาราชการหนึ่งในสองภาษาของฟินแลนด์(อีกภาษาหนึ่งคือภาษาฟินแลนด์) และเป็นภาษาราชการภาษาเดียวของหมู่เกาะโอลันด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของฟินแลนด์ ภาษาสวีเดนสามารถใช้แทนกันกับภาษาสแกนดิเนเวียอีก 2 ภาษาคือ ภาษาเดนมาร์ก และภาษานอร์เวย์ ภาษาสวีเดนมาตรฐาน เป็นภาษาประจำชาติที่วิวัฒนาการมาจากภาษาย่อยของสวีเดนกลางในคริสต์ศตวรรษที่ 19 และมีความมั่นคงในช่วงตอนต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในขณะที่ภาษาย่อยตามภูมิภาคที่สืบมาจากภาษาพื้นเมืองในชนบทยังคงมีอยู่ ภาษาพูดและ ภาษาเขียน มีมาตรฐาน และมีอัตราความสามารถในการอ่านและเขียน 99% ในกลุ่มผู้ใหญ่ ภาษาพื้นเมืองบางภาษาต่างจากภาษามาตรฐานทั้งเรื่องไวยากรณ์และคำศัพท์ และไม่สามารถเข้าใจกับภาษาสวีเดนมาตรฐานได้เสมอไป ภาษาพื้นเมืองเหล่านี้จะจำกัดเฉพาะพื้นที่ชนบทและส่วนใหญ่คนพูดเป็นคนกลุ่มน้อยที่มีความเคลื่อนไหวทางสังคมต่ำ ถึงแม้ว่าจะไม่สูญพันธุ์ในเร็ว ๆ นี้ ภาษาพื้นเมืองเหล่านี้ได้ถดถอยในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าจะมีการวิจัยเป้นอย่างดี และเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นส่งเสริมการใช้ ภาษาสวีเดนมีลักษณะเด่นในเรื่องฉันทลักษณ์ ซึ่งจะแตกต่างกันตามชนิดต่าง ๆ มีทั้งเสียงเน้นที่ต่างกันตามแต่ละคำ และ เสียงวรรณยุกต์ ภาษาสวีเดนมีเสียงสระค่อนข้างมาก โดยที่มีเสียงสระถึง 9 เสียงที่ต่างกันด้วยความยาว และลักษณะเสียง ทำให้มีหน่วยเสียงสระ (vowel phoneme) ถึง 17 หน่วย นอกจากนี้ ภาษาสวีเดนยังมีเสียง en:voiceless dorso-palatal velar fricative ซึ่งสามารถพบได้ในภาษาพื้นเมืองหลายภาษา รวมถึงภาษามาตรฐานชั้นสูง และไม่ปรากฏในภาษาอื่น ๆ
เนื้อหา |
[แก้] ประวัติภาษาสวีเดน
ในสมัยโบราณบรรพบุรุษของพวกไวกิ้งมีภาษาพูดร่วมกันคือภาษานอร์สโบราณ จนกระทั่งในศตวรรษที่ 9 ภาษานอร์สโบราณจึงได้เริ่มเปลี่ยนแปลงเป็นภาษานอร์สตะวันตกโบราณ ซึ่งพูดกันในชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรสแกนดิเนเวียและหมู่เกาะในทะเลเหนือ และภาษานอร์สตะวันออกโบราณ ซึ่งพูดกันในชายฝั่งตะวันอกของคาบสมุทรสแกนดิเนเวียและคาบสมุทรจัตแลนด์ ในศตวรรษที่ 12 ภาษานอร์สตะวันออกโบราณได้พัฒนาจนกลายเป็นภาษาเดนมาร์กโบราณและภาษาสวีเดนโบราณ
[แก้] สัทวิทยา
[แก้] ระบบเสียงสระ
[แก้] ระบบเสียงพยัญชนะ
| ริมฝีปาก | ริมฝีปากกับฟัน | ฟัน | ปุ่มเหงือก | เพดานแข็ง | เพดานอ่อน | ช่องเส้นเสียง | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เสียงระเบิด | p | b | t | d | k | g | ||||||
| เสียงเปิด | l | j | ||||||||||
| เสียงเสียดแทรก | f | v | s | ɕ | ɧ | h | ||||||
| เสียงรัว | r | |||||||||||
| เสียงนาสิก | m | n | ŋ | |||||||||
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
|
|||||
 |
ภาษาสวีเดน เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาสวีเดน ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |
