ภาษาเบงกาลี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ภาษาเบงกาลี বাংলা บังลา |
||||
|---|---|---|---|---|
| อักษร: |  |
|||
| เสียงอ่าน: | baŋla | |||
| พูดใน: | บังคลาเทศ อินเดีย และประเทศอื่น | |||
| ภูมิภาค: | ส่วนตะวันออกของเอเชียใต้ | |||
| จำนวนผู้พูด: | 207 ล้าน | |||
| อันดับ: | 4 | |||
| ตระกูลภาษา: | อินโด-ยูโรเปียน อินโด-อิหร่าน อินโด-อารยัน เขตตะวันออก อปภรันสา อวาฮัตธา ภาษาเบงกาลี |
|||
| สถานะทางการ | ||||
| ภาษาทางการใน: | บังคลาเทศ อินเดีย รัฐเบงกอลตะวันตกในอินเดีย | |||
| ผู้วางระเบียบ: | Bangla Academy | |||
| รหัสภาษา | ||||
| ISO 639-1: | bn | |||
| ISO 639-2: | ben | |||
| ISO 639-3: | ben | |||
|
||||
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา |
||||
ภาษาเบงกาลี (বাংলা: บังคลา) เป็นภาษาที่พูดโดยประชากรของประเทศบังคลาเทศ และรัฐเบงกอลตะวันตกในประเทศอินเดีย ที่ติดกับบังคลาเทศ นอกจากนี้ยังมีชุมชนของคนที่พูดภาษาเบงกอลที่ใหญ่พอควรในรัฐอัสสัม (อีกรัฐในอินเดีย ติดกับทั้งรัฐเบงกอลตะวันตกและประเทศบังคลาเทศ) และในประชากรที่อพยพไปทางตะวันตกและตะวันออกกลาง รูปแบบมาตรฐานของภาษานี้เรียกว่า cholit bhaashaa: จลิตภาษา เป็นภาษาย่อยที่พูดกันมากที่สุด มีแบบมาจาก "Calcutta Bengali" (ภาษาเบงกอลที่พูดในเมืองกัลกัตตา) ในประเทศบังกลาเทศ เขียนด้วยอักษรเบงกาลี
ในภาษาอังกฤษ Bengali ใช้เรียกทั้งภาษาและคนที่พูดภาษานี้ ในภาษาเบงกาลีเองเรียกภาษาว่า Bangla: บังคลา (বাঙলা) , ซึ่งเป็นคำที่เริ่มใช้มากขึ้นในภาษาอังกฤษ ส่วนในภาษาบังคลา ชาวเบงกอลเรียกว่า Bangali: บางกาลี (বাংলা) ถิ่นที่อยู่อาศัยตามธรรมเนียมของชาวเบงกาลีเรียกว่า Bengal: เบงกอล ในภาษาอังกฤษ และ Bongo: บองโก Banga: บางกา หรือ Bangla: บังคลา ในภาษาเบงกาลี "Bangadesh: บางกาเทศ" และ "Bangladesh: บังคลาเทศ" เป็นคำที่ใช้เรียกภูมิภาคของชางเบงกอลก่อนที่จะมีการแยกเป็นสองส่วน คือ เบงกอลตะวันตก (West Bengal หรือ Poshchim Bongo: ปอจิม บองโก หรือ ประจิมบังกา) ซึ่งได้กลายเป็นรัฐของอินเดีย และส่วนตะวันออก (เบงกอลตะวันออก: East Bengal หรือ Purbo Bongo: ปูร์โบ บองโก หรือ บูรพาบังกา) กลายเป็นประเทศบังคลาเทศ
เนื่องจากมีผู้ใช้ภาษาเบงกาลีมากกว่า250ล้านคนทั่วโลก ชีค ฮาซินา วาเจด นายกรัฐมนตรีบังกลาเทศ เสนอเมื่อ เดือนกันยายน พ.ศ. 2552 ให้สหประชาชาตินำภาษาเบงกาลีเป็นภาษาราชการของสหประชาชาติ ที่ปัจจุบันมีอยู่แล้ว 6 ภาษา คือภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส ภาษาสเปน ภาษารัสเซีย ภาษาจีนและภาษาอาหรับ [1]
เนื้อหา |
[แก้] ไวยากรณ์
บทความหลัก: ไวยากรณ์ภาษาเบงกาลี
คำนามในภาษาเบงกาลีไม่มีการกำหนดเพศ ทำให้มีการผันคำน้อย คำคุณศัพท์ คำนาม และสรรพนามมี 4 การก คำกริยามีรูปแบบการผันมาก แต่ต่างจากภาษาฮินดีที่ไม่มีการผันคำกริยาตามเพศ
[แก้] คำศัพท์
67% เป็นคำยืมจากภาษาสันสกฤต 28% เป็นคำศัพท์ดั้งเดิมในภาษาเบงกาลี นอกจากนี้มีบางส่วนเป็นคำยืมจากภาษาฮินดี ภาษาอัสสัม ภาษาจีน ภาษาพม่า ภาษาตุรกี ภาษาอาหรับ และภาษาเปอร์เซีย คำยืมที่มาจากภาษาในยุโรป ส่วนใหญ่มาจากภาษาอังกฤษ
[แก้] อ้างอิง
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||
 |
ภาษาเบงกาลี เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาเบงกาลี ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |
