วิกิพีเดีย:รายชื่อคำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

(เปลี่ยนทางมาจาก คำที่มักเขียนผิด)

ต่อไปนี้เป็น รายชื่อคำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด เรียงลำดับตามตัวอักษรตาม คำที่เขียนถูก ตามที่ปรากฏในพจนานุกรมภาษาไทยหรือตามประกาศของหน่วยงานราชการไทย

หมายเหตุว่า วิธีการเขียนที่ระบุในนี้เป็นการเขียนในกรณีทั่วไป แต่ในกรณีเฉพาะ เช่น เป็นวิสามานยนาม อาทิ เป็นชื่อบุคคล ชื่อสถานที่ หรือในทางร้อยกรอง สามารถเขียนสะกดคำแตกต่างไปจากนี้ได้

เนื้อหา: บนสุด - 0-9

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
กงเกวียนกำเกวียน กงกำกงเกวียน กง และ กำ เป็นส่วนประกอบของล้อเกวียน
กงสุล กงศุล - "กรมการกงสุล" เรียกสั้น ๆ เป็น "กงสุล"
- ซึ่งคำว่า "กงสุล" นั้นมาจากคำในภาษาฝรั่งเศสว่า "consul"
กฎ กฏ กฎ ทุกอย่าง ใช้ ฎ ชฎา ยกเว้น ปรากฏ ใช้ ฏ ปฏัก ส่วน กรกฎ/กรกฏ สะกดได้ทั้งสองแบบ
กบฏ กบฎ, กบถ ถ้าออกเสียง "ขะ-บด" เขียน "ขบถ"
กบาล, กระบาล กะบาล, -บาน
กระเพาะ กะเพาะ, กะเพราะ, กระเพราะ
กริยา กิริยา "กริยา" (กฺริ-) คือ คำชนิดหนึ่ง บอกอาการ การกระทำ เช่น เดิน วิ่ง เขียน เหล่านี้ คือ คำกริยา
กรีฑา กรีธา, กรีทา กีฬาประเภทหนึ่ง
กรีธา กรีฑา เคลื่อน ยก เดินเป็นหมู่หรือเป็นกระบวน เช่น กรีธาทัพ
กลยุทธ์ กลยุทธ, กลยุทธิ, กลยุทธิ์
กสิณ กสิน
กเฬวราก กเลวราก
กอปร กอป, กอปร์ อ่านว่า "กอบ"
กะเทย กระเทย
กะพริบ กระพริบ
กะเพรา กะเพา, กระเพา, กระเพรา
กะลาสี กลาสี
กะละแม กาละแม, กาลาแม, กาละแมร์
กะโหลก กระโหลก จำไว้ว่า กะโหลก กะลา
กังวาน กังวาล
กาลเทศะ กาละเทศะ
กาลเวลา กาฬเวลา กาล หมายถึง เวลา , กาฬ แปลว่า รอยดำ หรือ แดง
กำเหน็จ กำเหน็ด
กิตติมศักดิ์ กิติมศักดิ์, เกียรติมศักดิ์
กินรี กินนรี แต่ "กิน-นอน" เขียน 'กินนร'
กิริยา กริยา "กิริยา" คือ อาการ การกระทำ เช่น ปฏิกิริยา
กุฎี, กุฏิ กุฎ, กุฎิ "กุฏิ" อ่านว่า "กุด" หรือ "กุด-ติ" , ถ้าต้องการอ่าน "กุ-ดี" ต้องเขียน "กุฎี" (ใช้คำไหนก็ได้)
กู กรู คำสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง
เกม เกมส์ ในภาษาไทยสำหรับกรณีทั่วไปจะไม่มีการเปลี่ยนรูปแบบคำใด ๆ ทั้งสิ้น ไม่ว่าสื่อความหมายถึงเอกพจน์หรือพหูพจน์
เว้นแต่เป็นการทับศัพท์วิสามานยนาม เช่น "SEA Games" ว่า ซีเกมส์
เกสร เกษร ส่วนในของดอกไม้
เกียรติ เกียรติ์ อ่านว่า "เกียด", ถ้าเขียน "เกียรติ์" อ่านว่า "เกียน" เช่น รามเกียรติ์
แก๊ง แก๊งค์, แก๊งก์ "แก๊ง" มาจากภาษาอังกฤษว่า "gang" ในภาษาไทยเป็นภาษาปาก หมายความว่า "กลุ่มคนที่ตั้งเป็นก๊กเป็นเหล่า (มักใช้ในความหมายไม่ดี) เช่น แก๊งโจร แก๊งอันธพาล"
แกร็น แกน, แกรน ไม่เจริญเติบโตตามปรกติ (ใช้แก่คน สัตว์ และพืช), เช่น แคระแกร็น

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ขบถ ขบฏ ดู กบฏ
ขโมย โขมย
ขวาน ขวาญ
ขะมักเขม้น ขมักเขม้น
ขาดดุล ขาดดุลย์ ดู "ดุล", "สมดุล"
ขี้เกียจ ขี้เกลียด, ขี้เกียด
ไข่มุก ไข่มุกด์, ไข่มุข

ปัจจุบันไม่มีคำที่ใช้ ฃ

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
คทา คฑา, คธา
คน ฅน ฅ ไม่เคยใช้เขียนคำว่า ฅน
ครรไล ครรลัย
ครองราชย์ ครองราช คำว่า "ราชย์" หมายถึง ความเป็นราชา, "ครองราชย์" จึงหมายถึง ครองความเป็นราชา
ทั้งนี้ คำว่า "ครองราชสมบัติ" หมายความว่า ครองสมบัติของพระราชา ก็คือ ครองความเป็นราชา (มิใช่ "ครองราชยสมบัติ" อันแปลว่า ครองสมบัติแห่งความเป็นพระราชา)
คริสตกาล คริสต์กาล ใช้ตามโบราณ
คริสตจักร คริสต์จักร ใช้ตามโบราณ
คริสต์ทศวรรษ คริสตทศวรรษ ไม่นิยมสมาสข้ามภาษา
คริสต์ศตวรรษ คริสตศตวรรษ ไม่นิยมสมาสข้ามภาษา
คริสต์ศาสนา คริสตศาสนา ไม่นิยมสมาสข้ามภาษา
ครุภัณฑ์ คุรุภัณฑ์
ครุศาสตร์ คุรุศาสตร์
คฤหาสน์ คฤหาสถ์ คฤห + อาสน
คลินิก คลีนิก, คลินิค
ค้อน ฆ้อน
คะนอง คนอง
คาร์ป คาร์ฟ, คราฟ, คาร์พ, คราพ ชื่อปลา ทับศัพท์มาจาก carp
คารวะ เคารวะ
คำนวณ คำนวน
คำสดุดี คำดุษฎี
คุกกี้ คุ้กกี้, คุ๊กกี้ ออกเสียง คุก โดยไม่ต้องใส่วรรณยุกต์
คุรุศึกษา ครุศึกษา
เค้ก เค็ก, เค๊ก
แคระแกร็น แคะแกน, แคะแกรน, แคระแกน, แคระแกรน ไม่เจริญเติบโตตามปรกติ (ใช้แก่คน สัตว์ และพืช)
โค่ง โข่ง โข่ง = เปิ่น ไม่เข้าท่า / โค่ง = โตกว่าเพื่อน
โคตร โครต, โคต, โคด
โครงการ โครงการณ์ การ คือ งาน
โควตา โควต้า ออกเสียง คว ควบกล้ำ และออกเสียง ต้า โดยไม่ต้องใส่วรรณยุกต์

ปัจจุบันไม่มีคำที่ใช้ ฅ

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฆราวาส ฆรวาส, ฆารวาส, -วาท
ฆาตกร ฆาตรกร ฆาต แปลว่า ฆ่า, ทำลาย หรือ ตี
ฆาตกรรม ฆาตรกรรม ฆาต แปลว่า ฆ่า, ทำลาย หรือ ตี
เฆี่ยน เคี่ยน

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
งบดุล งบดุลย์ ไม่ใช่ ดุลย์
ง่องแง่ง ง้องแง้ง
งูสวัด งูสวัส, งูสวัสดิ์

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
จงกรม จงกลม การฝึกสมาธิ
จระเข้ จรเข้ เครื่องดนตรีไทย เรียก "จะเข้"
จลนศาสตร์ จลศาสตร์
จลาจล จราจล มาจากคำ จล + อจล
จะงอย จงอย
จะจะ จะ ๆ คำมูลสองพยางค์
จะละเม็ด จาละเม็ด, จาระเม็ด, จรเม็ด, จระเม็ด
จักจั่น จั๊กจั่น
จักร จักร์
จักรพรรดิ จักรพรรดิ์ อ่านว่า "จัก-กฺระ-พัด"
จักรวรรดิ จักรวรรดิ์ อ่านว่า "จัก-กฺระ-หวัด"
จักสาน จักรสาน เครื่องใช้ที่ทำด้วยมือ
จาระไน จารไน
จาระบี จารบี
จำนง จำนงค์ แผลงจาก "จง"
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ปัจจุบันใช้แบบมีทัณฑฆาต
เจตจำนง เจตจำนงค์ แผลงจาก "จง"
เจียระไน เจียรไน
โจทก์ โจทย์ โจทก์ หมายถึง ผู้ฟ้องร้องในศาลกล่าวหาจำเลย โจทย์ หมายถึง ปัญหา เช่น โจทย์เลข
ใจ จัย

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฉบับ ฉะบับ
ฉะนั้น ฉนั้น
ฉะนี้ ฉนี้
ฉัน ฉันท์ เสมือน เช่น ฉันญาติ ฉันมิตร; รับประทาน ใช้กับพระสงฆ์
ฉันท์ ฉัน ความพอใจ หรือร้อยกรองประเภทหนึ่งมีบังคับครุลหุ
เฉพาะ ฉะเพาะ, ฉเพาะ
ไฉน ฉไน

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ชมพู ชมภู
ชมพู่ ชมภู่
ชะนี ชนี
ชะมด ชมด
ชะลอ ชลอ
ชัชวาล ชัชวาลย์
ชีพิตักษัย ชีพตักษัย
ชีวประวัติ ชีวะประวัติ สมาสแล้วลบวิสรรชนีย์

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ซวดเซ ทรวดเซ
ซาบซ่าน ทราบซ่าน, -ส้าน
ซาบซึ้ง ทราบซึ้ง
ซาลาเปา ซาละเปา, ซะละเปา
ซาวเสียง ซาวด์เสียง, ซาวน์เสียง, ซาวนด์เสียง หยั่งเสียงเพื่อฟังความคิดเห็น
ซีเมนต์ ซีเม็นต์, ซีเมนท์, ซีเม็นท์, ซีเม็น
ซุ่ม สุ่ม, สุ้ม ซุ่ม = ซ่อน, แอบซ่อนคอยทีอยู่ / สุ่ม = เครื่องมือจับปลา, เครื่องสานครอบขังไก่, ไม่เฉพาะเจาะจง
ซุ้ม สุ้ม สิ่งที่เป็นพุ่มมีทางลอดได้, ส่วนบนของประตูหน้าต่าง
เซ็นชื่อ เซ็นต์ชื่อ จากคำอังกฤษ sign, ไม่มี ต การันต์
เซนติเมตร เซ็นติเมตร
ไซ้ขน ไซร้ขน

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
เฌอ กะเฌอ
ฌาน ฌาณ

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ญัตติ ญัติ
ญวน ญวณ
ญาณ ญาน
ญาติ ญาต

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฎีกา ฏีกา ใช้ ฎ ชฎา ตัวอักษรที่คล้ายกันทำให้เกิดความสับสน

ยังไม่มีข้อมูล

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฐาน ฐาณ

ยังไม่มีข้อมูล

ยังไม่มีข้อมูล

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ณ. อ่านว่า "นะ" มีความหมายว่า ที่
ในการเขียน ไม่มีจุดข้างหลังเพราะมิใช่คำย่อ แต่ "ณ" แผลงรูปมาจาก "ใน" และมักเว้นวรรคหน้าวรรคหลัง "ณ" ด้วย เช่น "อยู่ ณ ที่นี้"

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ดอกจัน ดอกจันท์, ดอกจันทน์, ดอกจันทร์ เครื่องหมาย *, ดอกของต้นจัน
ดอกจันทน์ ดอกจัน, ดอกจันท์, ดอกจันทร์ รกหุ้มเมล็ดจันทน์เทศ
ดอกไม้จันทน์ ดอกไม้จัน, ดอกไม้จันท์, ดอกไม้จันทร์ ดอกไม้ประดิษฐ์สำหรับงานเผาศพ
ดัตช์ ดัชต์, ดัชท์, ดัทช์
ดำรง ดำรงค์
ดำริ ดำหริ, ดำริห์ อ่านว่า "ดำ-หริ"
ดุล ดุลย์ "ดุล" เป็นคำนามแปลว่า ความเท่ากัน หรือความเสมอกัน, ส่วน "ดุลย์" เป็นคำวิเศษณ์แปลว่า เท่ากัน หรือเสมอกัน
เดินเหิน เดินเหิร
โดยดุษณี โดยดุษฎี ดุษณี หมายถึง ยอมรับแต่โดยดี

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ตราสัง ตราสังข์
ตรึงตรา ตรึงตา หมายถึง ติดแน่น
ตะกร้า ตระกร้า
ตะราง ตาราง ที่คุมขัง
ตานขโมย ตาลขโมย
ตาราง ตะราง ช่องสี่เหลี่ยม
ตำรับ ตำหรับ
ใต้ ไต้ ใช้แสดงตำแหน่ง เช่น ใต้โต๊ะ ภาคใต้ แสงใต้ (ออโรรา)
ใต้เท้า ไต้เท้า เปรียบเหมือนเราอยู่ข้างใต้ เท้าของผู้มีอำนาจบารมี ทำนองเดียวกับ ใต้ฝ่าพระบาท ฯลฯ
ไต้ ใต้ หมายถึงคบเพลิง เช่น ขี้ไต้ จุดไต้ตำตอ น้ำตาแสงไต้ หรือใช้ทับศัพท์ภาษาอื่น
ไต้ก๋ง ใต้ก๋ง นายท้ายเรือสำเภาหรือเรือประมง ทับศัพท์จากภาษาจีน
ไต้ฝุ่น ใต้ฝุ่น ทับศัพท์มาจาก typhoon
ไตรยางศ์ ไตรยางค์
ไต้หวัน ใต้หวัน ทับศัพท์จากภาษาจีน

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ถนนลาดยาง ถนนราดยาง ลาด หมายถึง ปู
ถ่วงดุล ถ่วงดุลย์
ถั่วพู ถั่วพลู ถั่วที่ด้านข้างมีรอยเป็นพู
เถา เถาว์
ไถ่ตัว ถ่ายตัว เรียกค่าไถ่ ก็ใช้คำนี้

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ทโมน ทะโมน, โทมน
ทยอย ทะยอย
ทแยง ทะแยง, แทยง
ทรงกลด ทรงกรด
ทรมาทรกรรม ทรมานทรกรรม
ทรราช ทรราชย์ - ทรราช = ผู้ปกครองบ้านเมืองที่ใช้อำนาจสร้างความเดือดร้อน, ตามรากศัพท์หมายถึง ราชาชั่ว แต่สามารถใช้ได้กับทั้งที่เป็นราชาและไม่เป็นราชา
- ทรราชย์ = รูปแบบ ระบบ หรือลัทธิการปกครองแบบทรราช
ทระนง, ทะนง ทรนง, ทนง
ทลาย ทะลาย พังทลาย
ทศกัณฐ์ ทศกัณฑ์ กัณฑ์ แปลว่า คำเทศน์ตอนหนึ่ง; กัณฐ์ แปลว่า คอ
ทะนุถนอม ทนุถนอม
ทะนุบำรุง, ทำนุบำรุง ทนุบำรุง
ทะลาย ทลาย ช่อผลของมะพร้าว
ทะเลสาบ ทะเลสาป
ทัณฑ์ ฑัณฑ์
ทารุณ ทารุน
ทีฆายุโก ฑีฆายุโก ทีฆายุ หมายถึง อายุยืนยาว
ทุกรกิริยา ทุกขกิริยา, ทุกขรกิริยา หมายถึง กิจที่ทำได้ยาก
ทุพภิกขภัย ทุภิกขภัย ทุส + ภิกขภัย, เปลี่ยน ส เป็น พ ตามหลักการสมาส
ทุศีล ทุจศีล
ทูต ฑูต ทูตทุกอย่าง ใช้ ท ทหาร
ทูนหัว ทูลหัว
ทูลกระหม่อม ทูนกระหม่อม
เท่ เท่ห์
เทพนม เทพพนม เทวะ + นมะ ไม่ใช่ เทพ + พนม
เทเวศร์ เทเวศ, เทเวศน์ เทว + อิศร์
เทอญ เทิญ
เทอม เทิม, เทิร์ม
เท้าความ ท้าวความ เขียนเหมือน "เท้า"
เทิด เทอด
เทิดทูน เทิดทูล
แท็กซี่ แท๊กซี่
แทรกแซง แซกแซง
โทรทรรศน์ โทรทัศน์ กล้องส่องทางไกล
โทรทัศน์ โทรทรรศน์ เครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่ง
โทรศัพท์ โทรศัพย์

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ธนบัตร ธนาบัตร
ธนาณัติ ธนานัติ, ธนาณัต
ธรรมเนียม ทำเนียม ในหนังสือเก่าๆ เขียน "ทำเนียม" ก็มี, แต่ปัจจุบัน ใช้ "ธรรมเนียม" (มาจาก ธรรม + นิยม)
ธัญพืช ธัญญพืช
ธำมรงค์ ธำมรง, ทำมะรงค์ แปลว่า "แหวน"
ธำรง ธำรงค์
ธุรกิจ ธุระกิจ สมาสแล้ว ลบวิสรรชนีย์

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
นพปฎล นพปดล แปลว่า เก้าชั้น
นภดล นพดล เว้นแต่ "นพดล" ที่เป็นชื่อเฉพาะ
นวัตกรรม นวตกรรม
นอต น็อต, น๊อต ทับศัพท์จาก nut ในภาษาอังกฤษ
นะ น๊ะ ออกเสียงวรรณยุกต์ตรี โดยไม่ปรากฏรูป
นะคะ นะค่ะ, นะค๊ะ คะ เป็นเสียงตรี ไม่ต้องใช้ไม้ตรี ในขณะที่ ค่ะ เป็นเสียงโท
นัย นัยยะ
นัยน์ตา นัยตา
น่า หน้า คําประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก
นาที นาฑี พบบ้างในหนังสือเก่า, ปัจจุบันนักเขียนบางท่านนิยมใช้
นานัปการ นานับประการ
นานา นา ๆ คำมูลสองพยางค์
น้ำมันก๊าด น้ำมันก๊าซ, -ก๊าส
น้ำแข็งไส น้ำแข็งใส หมายถึงการนำน้ำแข็งไปไสบนกบ จนได้เกล็ดน้ำแข็ง เป็นวิธีทำแบบดั้งเดิม
นิเทศ นิเทศน์, นิเทส
นิมิต นิมิตร, นิรมิตร
นิเวศวิทยา นิเวศน์วิทยา
เนืองนิตย์ เนืองนิจ
แน่นหนา หนาแน่น - "แน่นหนา" ว่า มั่นคง เช่น ใส่กุญแจแน่นหนา มีหลักฐานมัดตัวแน่นหนา, แข็งแรง เช่น ประตูหน้าต่างแน่นหนา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับ ปึกแผ่น เป็น เป็นปึกแผ่นแน่นหนา.
- "หนาแน่น" ว่า คับคั่ง, แออัด, เช่น กรุงเทพฯ มีประชากรหนาแน่นมาก.
โน้ต โน๊ต, โน้ท, โน๊ท อักษรต่ำ ไม่ใส่ไม้ตรี

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
บรรทัด บันทัด
บรรทุก บันทุก
บรรลุ บันลุ
บรรเลง บันเลง
บรั่นดี บะหรั่นดี
บริสุทธิ์ บริสุทธ, บริสุทธิ
บล็อก บล็อค, บล๊อก หลักการทับศัพท์
บ่วงบาศ บ่วงบาศก์, บ่วงบาต, บ่วงบาท
บอระเพ็ด บรเพ็ด, บอระเพชร
บังสุกุล บังสกุล
บังเอิญ บังเอิน
บัญญัติไตรยางศ์ บัญญัติไตรยางค์ เหมือน ไตรยางศ์
บัตรสนเท่ห์ บัตรสนเท่
บันดาล บรรดาล
บันได บรรได
บันเทิง บรรเทิง
บันลือ บรรลือ
บางลำพู บางลำภู
บาดทะยัก บาททะยัก, บาดทยัก
บาตร บาต เครื่องใช้อย่างหนึ่งของพระสงฆ์
บาทบงสุ์ บาทบงส์ อ่านว่า บาด-ทะ-บง
บาทหลวง บาดหลวง
บำเหน็จ บำเน็จ
บิณฑบาต บิณฑบาตร, บิณฑบาท
บิดพลิ้ว บิดพริ้ว
บุคคล บุคล
บุคลากร บุคคลากร
บุคลิกภาพ บุคคลิกภาพ
บุปผชาติ บุปผาชาติ
บุษราคัม บุษราคำ
บูชายัญ บูชายันต์
บูรณปฏิสังขรณ์ บูรณะปฏิสังขรณ์ คำสมาส
เบญจเพส เบญจเพศ เพส มาจากคำว่า วีสะ=20 เบญจ =5, เบญจเพส = 25
เบนซิน เบ็นซิน, เบนซิล
เบรก เบรค ศัพท์บัญญัติ หรือใช้คำว่า ห้ามล้อ

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ปฏิกิริยา ปฏิกริยา
ปฏิสันถาร ปฏิสัณฐาน, ปฏิสันถาน
ปฏิทิน ปติทิน
ปฏิพัทธ์ ประติพัทธ์
ปฏิสังขรณ์ ปฏิสังขร
ปฐมนิเทศ ปฐมนิเทศก์, ปฐมนิเทศน์
ปณิธาน, ประณิธาน ปนิธาน, ประนิธาน ตั้งใจไว้
ปรนนิบัติ ปรณนิบัติ
ปรมาณู ปรมณู ปรม + อณู
ปรองดอง ปองดอง
ประกายพรึก ประกายพฤกษ์
ประกาศนียบัตร ประกาศณียบัตร
ประกาศิต ประกาษิต
ประจัญบาน ประจันบาน, ประจันบาล, ประจัญบาล
ประจันหน้า ประจัญหน้า
ประจันห้อง ประจัญห้อง
ประจำการ ประจำการณ์
ประณต ประนต (กริยา) น้อมไหว้
ประณม ประนม (อาการนาม) การน้อมไหว้
ประณาม ประนาม
ประณีต ปราณีต, ประนีต
ประดิดประดอย ประดิษฐ์ประดอย
ประนีประนอม ประณีประณอม
ประเมิน ประเมิณ มักสับสนกับ "ประมาณ"
ประสบการณ์ ประสพการณ์
ประสบผลสำเร็จ, ประสบความสำเร็จ ประสพผลสำเร็จ, ประสพความสำเร็จ "ประสบ" เป็นคำกริยาแปลว่าพบหรือพบปะ ส่วน "ประสพ" เป็นคำนามมีความหมายว่าการเกิดผล ในภาษาไทยจึงใช้ "ประสบ" เพียงรูปเดียว เช่น ประสบความสำเร็จ ประสบการณ์ ประสบอุทกภัย ประสบโชค
ประสูติ ประสูต, ประสูตร
ประสูติการ ประสูติกาล การคลอด
ประสูติกาล ประสูติการ เวลาที่คลอด
ประหลาด ปะหลาด, ปลาด
ประหัตประหาร ประหัดประหาร, ประหัตถ์ประหาร
ประหาณ, ปหาน ประหาร ประหาณ หรือ ปหาน หมายถึง ละทิ้ง เช่น สมุจเฉทประหาณ (การตัดขาดและการละทิ้ง), ปหานกิเลส (ละทิ้งกิเลส)
ประหาร, ปหาร ประหาณ, -หาน, ปะ- ประหาร หมายถึง ตี ฟัน ทำลาย หรือ ฆ่า เช่น ประหารชีวิต
ปรัมปรา ปรำปรา, ปะรำปะรา อ่านว่า ปะ-รำ-ปะ-รา
ปรัศนี ปรัศนีย์
ปรากฏ ปรากฎ ใช้ ฏ ปฏัก
ปราณี ปรานี ปราณี = สิ่งมีชีวิต ผู้มีชีวิต คือ ผู้มีลมหายใจ ได้แก่ สัตว์ คน เป็นต้น
ปรานี ปราณี ปรานี = กรุณา,เมตตา,เอื้ออาทร,เมตตากรุณา เอ็นดู เผื่อแผ่ เอ็นดูด้วยความสงสาร
ปรานีปราศรัย ปราณีปราศัย
ปรารถนา ปราถนา อ่านว่า "ปราด-ถะ-หนา"
ปล้นสะดม ปล้นสดมภ์ สดมภ์ แปลว่า เสาหรือช่องตามแนวตั้ง
ปวารณา ปวารนา
ปะทะ ประทะ
ปะแล่ม ปแล่ม, แปล่ม
ปักษิน ปักษิณ
ปาฏิหาริย์ ปาฏิหาร, ปาฏิหารย์
ปิกนิก ปิคนิค คำทับศัพท์
ปุโรหิต ปุโลหิต
เปอร์เซ็นต์ เปอร์เซนต์ คำทับศัพท์
เป๋อเหลอ เป๋อเล๋อ อักษรต่ำ ไม่ใช้วรรณยุกต์จัตวา

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ผดุง ผะดุง
ผรุสวาท ผรุสวาส
ผลลัพธ์ ผลลัพท์
ผล็อย ผลอย
ผลัดเปลี่ยน ผัดเปลี่ยน
ผลัดผ้า ผัดผ้า
ผลัดเวร ผัดเวร
ผลานิสงส์ ผลานิสงฆ์
ผอบ ผะอบ
ผัดผ่อน ผลัดผ่อน
ผัดวันประกันพรุ่ง ผลัดวันประกันพรุ่ง
ผัดหนี้ ผลัดหนี้
ผาสุก ผาสุข
ผีซ้ำด้ำพลอย ผีซ้ำด้ามพลอย ด้ำ เป็นภาษาเหนือ แปลว่า ผีเรือน
ผุดลุกผุดนั่ง ผลุดลุกผลุดนั่ง
ผูกพัน ผูกพันธ์
ผู้เยาว์ ผู้เยา
เผลอไผล เผอไผ
เผอเรอ เผลอเรอ
เผอิญ ผเอิญ, ผะเอิญ
เผ่าพันธุ์ เผ่าพัน
แผ่ซ่าน แผ่ส้าน, แผ่ซ้าน
แผนการ แผนการณ์
แผลงฤทธิ์ แผงฤทธิ์
ไผท ผไท, ผะไท

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฝรั่งเศส ฝรั่งเศษ
ฝักฝ่าย ฝักใฝ่, ฝักไฝ่ พวก, ข้าง
ฝักใฝ่ ฝักฝ่าย, ฝักไฝ่ เอาใจใส่, ผูกพัน
ฝากครรภ์ ฝากครร
ฝีดาษ ฝีดาด ไข้ทรพิษ
ฝึกปรือ ฝึกปือ, ฝึกปลือ
ไฝ ใฝ คำนอกกฎการใช้ไม้ม้วน

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
พงศ์พันธุ์ พงพันธุ์, พงษ์พันธุ์
ฯพณฯ พณฯ, ฯพณ, พณ อ่านว่า "พะ-นะ-ท่าน"
พยัก พะยัก
พยักพเยิด พะยักพะเยิด, พยักเพยิด
พยัคฆ์ พยัค, พยัฆ เสือ
พยาน พะยาน
พยาบาท พญาบาท, พยาบาตร
พยุง พะยุง
พเยีย พะเยีย, เพยีย พวงดอกไม้
พรรณนา พรรณา อ่านว่า พัน-นะ-นา
พรหมจรรย์ พรมจรรย์
พราหมณ์ พราห์มณ์, พรามณ์ อ่านว่า พฺราม
พร่ำพลอด พร่ำพรอด
พฤศจิกายน พฤษจิกายน
พฤษภาคม พฤศภาคม
พลศึกษา พละศึกษา คำสมาส
พละกำลัง พลกำลัง
พลาสติก พลาสติค
พหูสูต พหูสูตร
พะแนง พแนง, แพนง
พะยอม พยอม ชื่อต้นไม้ มีดอกสีขาว
พะวักพะวน พวักพวน
พังทลาย พังทะลาย
พันทาง พันธุ์ทาง ลูกผสมต่างสายพันธุ์
พัศดี พัสดี
พัสดุ พัศดุ
พากย์ พากษ์ พากย์หนัง
พาณิชย์ พานิชย์
พาหุรัด พาหุรัต, พาหุรัตน์
พิณพาทย์ พิณภาทย์
พิธีรีตอง พิธีรีตรอง
พิบูล พิบูลย์
พิพิธภัณฑ์ พิพิทธภัณฑ์
พิราบ พิราป นกชนิดหนึ่ง
พิลาป พิราป คร่ำครวญ, ร้องไห้ เช่น รำพันพิลาป
พิศวง พิสวง
พิศวาส พิสวาส
พิสดาร พิศดาร
พิสมัย พิศมัย
พึมพำ พึมพัม
พุดตาน พุดตาล ดอกไม้ชนิดหนึ่ง
พุทธชาด พุทธชาติ ดอกไม้ชนิดหนึ่ง
พู่กัน ภู่กัน
พู่ระหง ภู่ระหง
เพชฌฆาต เพชรฆาต, เพ็ชรฆาต
เพชร เพ็ชร
เพนียด พเนียด, พะเนียด
เพริศพริ้ง เพริดพริ้ง
เพิ่มพูน เพิ่มพูล
เพียบพร้อม เพรียบพร้อม
แพทยศาสตร์ แพทย์ศาสตร์
โพชฌงค์ โพชงค์
โพทะเล โพธิ์ทะเล
โพนทะนา โพนทนา
ไพฑูรย์ ไพทูรย์

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฟังก์ชัน ฟังก์ชั่น ไม่มีไม้เอก
ฟั่น ฝั้น เช่น ฟั่นเชือก ฟั่นเทียน
ฟาทอม ฟาธอม, แฟทอม, แฟธอม หน่วยวัดระยะทาง
ฟิล์ม ฟิลม์, ฟลิม
ฟิวส์ ฟิว
ฟุตบอล ฟุทบอล
ฟุลสแก๊ป ฟูลสแกป หน้ากระดาษที่มีเส้นบรรทัด
เฟิน เฟิร์น ถ้านำไปเขียนคำทับศัพท์อาจอนุโลมใช้ เฟิร์น ได้
แฟชั่น แฟชัน มีไม้เอก
ไฟแช็ก ไฟแชค, ไฟแช็ค

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ภคินี ภคิณี
ภวังค์ พวังศ์
ภัณฑารักษ์ พันธารักษ์
ภาคทัณฑ์ ภาคฑัณฑ์
ภาคภูมิ พากพูม
ภาพยนตร์ ภาพยนต์
ภาวการณ์ ภาวะการณ์, ภาวะการ
ภาววิสัย ภาวะวิสัย "ภาววิสัย" ตรงกับภาษาอังกฤษว่า "objective" บางทีใช้ "ปรนัย" (ปะระไน), "ปรวิสัย" (ปะระวิสัย) หรือ "วัตถุวิสัย" หมายความว่า "ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุ โดยไม่เกี่ยวกับความคิดหรือความรู้สึก"
ภุชงค์ พุชงค์
ภูตผี ภูติผี
ภูมิใจ พูมใจ, ภูมใจ
ภูมิลำเนา ภูมลำเนา
เภตรา เพตรา

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
มกุฎราชกุมาร มกุฏราชกุมาร ใช้ ฎ ชฎา
มงกุฎ มงกุฏ ใช้ ฎ ชฎา
มณฑป มนฑป, มณทป อ่านว่า มน-ดบ
มนเทียร มนเฑียร, มณเฑียร
มรณภาพ มรณะภาพ
มฤตยู มรึตยู
มลทิน มนทิน
มหรรณพ มหรรนพ, มหันนพ
มหรสพ มหรศพ อ่านว่า มะ-หอ-ระ-สบ
มหัศจรรย์ มหรรศจรรย์
มหาหิงคุ์ มหาหิงค์
มเหสักข์ มเหศักดิ์
มเหสี เมหสี
มไหศวรรย์ มไหสวรรค์
ม่อห้อม, ม่อฮ่อม, หม้อห้อม หม้อฮ่อม
มะหะหมัด มหะหมัด, มะหะมัด
มัคคุเทศก์ มัคคุเทศ, มัคคุเทศน์
มัคนายก, มรรคนายก มัคทายก, มรรคทายก (บาลี) มคฺค + นายก (สันสกฤต) มารฺค + นายก หมายถึง ผู้นำทาง ได้แก่ ผู้จัดการทางกุศล หรือผู้ชี้แจงทางบุญทางกุศลและป่าวประกาศให้ประชาชนมาทำบุญทำกุศลในวัด
มัณฑนศิลป์ มันทนศิลป์, มันฑณศิลป์
มัธยัสถ์ มัธยัสต์
มัศยา, มัตสยา มัสยา ปลา
มัสตาร์ด มัสตาด
มัสมั่น มัสหมั่น อ่านว่า มัด-สะ-หมั่น
มาตรการ มาตราการ
มาตรฐาน มาตราฐาน
มานุษยวิทยา มนุษยวิทยา มานุษย = ที่เกี่ยวกับมนุษย์
ม่าเหมี่ยว มะเหมี่ยว ด้วงปีกแข็งชนิดหนึ่ง, ชมพู่ผลสีแดงเข้ม
มึง เมิง
มืดมน มืดมนต์, มืดมล
มุกตลก มุขตลก ราชบัณฑิตยสถานสะกดว่า มุก ในขณะที่พจนานุกรมฉบับมติชนสะกดว่า มุข
แมงมุม แมลงมุม
แมลงภู่ แมลงพู่, แมงภู่ ทั้งชื่อแมลงและหอย
แมลงวัน แมงวัน
แมลงสาบ แมลงสาป, แมงสาบ, แมงสาป
ไมยราบ ไมยราพ ชื่อพืชชนิดหนึ่ง
ไมยราพณ์ ไมยราพ ตัวละครในรามเกียรติ์
ไมล์ ไมร์, ไมค์ หน่วยวัดระยะทาง

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ย่อมเยา ย่อมเยาว์ ราคาย่อมเยา
ยาเกร็ด ยาเกล็ด หมายถึง ตำรา
ยานัตถุ์ ยานัตถ์, ยานัด
ยีราฟ จีราฟ
เยาว์วัย เยาวัย
เยื่อใย เยื่อไย คำซ้อน เยื่อ + ใย
ใยแมงมุม ไยแมงมุม
ไย ใย หมายถึงไฉน, อะไร, ทำไม
ไยดี ใยดี
ไยไพ ใยไพ หมายถึงเยาะเย้ย, พูดให้อาย

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
รกชัฏ รกชัฎ ใช้ ฏ ปฏัก
รณรงค์ รนรงค์
รถยนต์ รถยนตร์
รมณีย์ รมนีย์, รมณี
รสชาติ รสชาด
ร้องไห้ ร้องให้
ระบบนิเวศ ระบบนิเวศน์
ระเบงเซ็งแซ่ ระเบ็งเซ็งแซ่
ระเห็จ รเห็จ, เรห็จ
รักษาการ รักษาการณ์ ปฏิบัติหน้าที่แทน เช่น รักษาการในตำแหน่ง...
รักษาการณ์ รักษาการ เฝ้าดูแลเหตุการณ์ เช่น ยามรักษาการณ์
รังเกียจ รังเกลียด, รังเกียด
รังควาน รังควาญ
รังสี รังษี, รังศี ยกเว้นชื่อเฉพาะ
รัญจวน รัญจวญ, รัญจวณ
รัฐวิสาหกิจ รัฐวิสาหะกิจ
รัศมี รัสมี, รัษมี
รากเหง้า รากเง่า เง่า หมายถึงโง่เง่า
ราชภัฏ ราชภัฎ ใช้ ฏ ปฏัก
ราชัน ราชันย์ "ราชัน" หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน, "ราชันย์" หมายถึง เชื้อสายของพระเจ้าแผ่นดิน
ราดหน้า ลาดหน้า
ราพณาสูร ราพนาสูร
รำคาญ รำคราญ, รำคาน
ริบบิ้น ริ้บบิ้น ออกเสียง ริบ โดยไม่มีรูปวรรณยุกต์
รื่นรมย์ รื่นรมณ์
เรี่ยไร เรี่ยราย เรี่ยราย = เกลื่อนกลาด
แร็กเกต แร็กเก็ต
โรงธารคำนัล โรงธารกำนัล หมายถึง ท้องพระโรง
โรมันคาทอลิก โรมันคาธอลิค

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฤกษ์พานาที ฤกษ์ผานาที สองคำที่สับสน คือ "ฤกษ์พานาที" กับ "เลขผานาที"
ฤทธิ์ ฤทธ, ฤทธ์
ฤๅ ฤา ใช้ลากข้างยาว
ฤๅษี, ฤษี ฤาษี ใช้ลากข้างยาว

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ลดาวัลย์ ลัดดาวัลย์, ลดาวัณย์ ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ยกเว้นชื่อเฉพาะ
ลมปราณ ลมปราน
ลมหวน ลมหวล
ล็อกเกต ล็อกเก็ต
ลองไน ลองใน ชื่อจักจั่นขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง
ละคร ละคอน "ละคอน" เป็นคำไทยโบราณ ใช้เมื่อต้องการรักษาความดั้งเดิมไว้ เช่น สาขาศิลปะและการละคอน
ละเมียดละไม ลเมียดลไม
ละโมบ ลโมบ
ละเอียดลออ ลเอียดลออ, ละเอียดละออ
ลักเพศ ลักเพท, ลักเพส
ลังถึง รังถึง
ลาดตระเวน ลาดตระเวณ มักสับสนกับ "บริเวณ"
ลาดยาง ราดยาง เรียกถนนที่ปูผิวจราจรด้วยยางมะตอยผสมกับหินหรือทรายเป็นต้นว่า "ถนนลาดยาง"
ลายเซ็น ลายเซ็นต์
ลาวัณย์ ลาวัลย์ หมายถึง ความงาม ความน่ารัก
ลำไย ลำใย คำนอกกฎการใช้ไม้ม้วน
ลำไส้ ลำใส้ คำนอกกฎการใช้ไม้ม้วน
ลิดรอนสิทธิ์ ริดรอนสิทธิ์
ลิปสติก ลิปสติค
ลิฟต์ ลิปต์, ลิฟ, ลิฟท์ มาจากคำภาษาอังกฤษ lift
ลือชา ฦๅชา ฦ ฦๅ ไม่มีที่ใช้ในปัจจุบัน
ลุกลี้ลุกลน ลุกลี้ลุกรน
ลูกเกด ลูกเกตุ
ลูกนิมิต ลูกนิมิตร
ลูกบาศก์ ลูกบาศ
เล่นพิเรนทร์ เล่นพิเรนท์
เล่ห์กระเท่ห์ เล่กระเท่
เลือกสรร เลือกสรรค์
โล่ โล่ห์ มิได้แผลงมาจาก "โลหะ"
โลกาภิวัตน์ โลกาภิวัฒน์

ปัจจุบันคำที่ขึ้นต้นด้วย ฦ ฦๅ ไม่นิยมใช้

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
วงศ์วาน วงษ์วาน เช่น ชื่อถนน งามวงศ์วาน
วัคซีน วักซีน
วัณโรค วันโรค, วรรณโรค
วันทยหัตถ์ วันทยาหัตถ์
วันทยาวุธ วันทยวุธ
วางก้าม วางกล้าม วางโต
วาทกรรม วาทะกรรม สมาสแล้วไม่มีสระอะ
วายชนม์ วายชน
วารดิถี วาระดิถี สมาสแล้วไม่มีสระอะ
วาฬ วาล
วิ่งเปี้ยว วิ่งเปรี้ยว
วิ่งผลัด วิ่งผัด
วิตถาร วิตถาน, วิตถาล
วิตามิน วิตตามิน, วิตะมิน
วินาที วินาฑี
วินาศกรรม วินาศะกรรม
วิหารคด วิหารคต
เวทมนตร์ เวทย์มนตร์, เวทมนต์
เวนคืน เวรคืน
เวียดนาม เวียตนาม
ไวยากรณ์ ไวยกรณ์

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ศรัทธา, สัทธา ศัทธา นิยมใช้ "ศรัทธา" มากกว่า
ศศิธร สสิธร, ศศิทร ศศิธร หมายถึง ดวงจันทร์
ศักย์ ศักดิ์ ศักย์ ที่หมายถึง ศักย์ไฟฟ้า ศักยภาพ ใช้ ย แต่ ศักดิ์ที่กล่าวถึง ศักดินา ใช้ ด
ศัตรู สัตรู, ศตรู
ศัพท์ ศัพย์
-ศาสตรดุษฎีบัณฑิต -ศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต ปริญญาเอก เช่น รัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต
-ศาสตรบัณฑิต -ศาสตร์บัณฑิต ปริญญาตรี เช่น เศรษฐศาสตรบัณฑิต
-ศาสตรมหาบัณฑิต -ศาสตร์มหาบัณฑิต ปริญญาโท เช่น นิติศาสตรมหาบัณฑิต
ศิลป์, ศิลปะ ศิลป ใช้เป็นศัพท์โดด
ศิลปกรรม ศิลปะกรรม คำสมาส
ศิลปวัฒนธรรม ศิลปะวัฒนธรรม หากต้องการแยกคำควรใช้ "ศิลปะและวัฒนธรรม"
ศิลปวัตถุ ศิลปะวัตถุ คำสมาส
ศีรษะ ศรีษะ
ศึกษานิเทศก์ ศึกษานิเทศ, ศึกษานิเทศน์
โศกนาฏกรรม โศกะนาฏกรรม, โศกนาฎกรรม ใช้ ฏ ปฏัก
โศกศัลย์ โสกศัลย์, โศกสันต์
โศกเศร้า โสกเศร้า
ไศล ไสล, ศไล หมายถึง เขาหิน

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
สกัด สะกัด
สกาว สะกาว
สแกน แสกน
สดับ สะดับ
สถานการณ์ สถานการ, สถานะการณ์
สถิต สถิตย์
สบง สะบง
สบาย สะบาย
สบู่ สะบู่
สไบ สะไบ, ไสบ
สมดุล สมดุลย์
สรรเพชญ สรรเพชร
สรรแสร้ง สรรค์แสร้ง
สรรหา สรรค์หา สรรค์ หมายถึง สร้าง, ทำให้เกิดขึ้น
สรวงสวรรค์ สวงสวรรค์
สร้างสรรค์ สร้างสรร
สวรรคต สวรรณคต
สอบเชาวน์ สอบเชาว์
สะกด สกด
สะกิด สกิด
สะคราญ สคราญ
สะดวก สดวก
สะพรึงกลัว สะพึงกลัว
สะพาน สพาน
สะเหล่อ สะเหร่อ, เสร่อ, เสล่อ
สะอาด สอาด
สักการบูชา สักการะบูชา คำสมาส
สังเกต สังเกตุ
สังเขป สังเขบ
สังวร สังวรณ์
สังวาล สังวาลย์ ยกเว้นชื่อเฉพาะ "สังวาลย์"
สังสรรค์ สังสรร
สัญลักษณ์ สัญลักษ์, สัญญลักษณ์
สัณฐาน สันฐาน, สันฐาณ, สัณฐาณ รูปพรรณสัณฐาน
สันโดษ สัญโดษ
สันนิษฐาน สันนิฐาน, -ฐาณ
สับปลับ สัปลับ
สับปะรด สัปรด, สัปปะรด, สับปะรส มิได้แผลงมาจาก สรรพรส
สัปเหร่อ สัพเหร่อ, สัปปะเหร่อ
สัพยอก สรรพยอก
สัมภาษณ์ สัมภาษ, สัมภาสน์
สัมมนา สัมนา, สำมะนา
สาทร สาธร ชื่อถนนสายหนึ่ง และเขตการปกครองในกรุงเทพมหานคร
สาธารณชน สาธารณะชน คำสมาส
สาธารณประโยชน์ สาธารณะประโยชน์ คำสมาส
สาธารณสถาน สาธารณะสถาน คำสมาส
สาธารณสุข สาธารณะสุข คำสมาส
สาบสูญ สาปสูญ
สาบาน สาบาญ
สาปแช่ง สาบแช่ง
สาปสรร สาบสรร
สามเส้า สามเศร้า เส้า หมายถึง ไม้หลักหรือวัตถุที่ตั้งหรือปักเป็นสามมุมสำหรับรองรับ
สายสิญจน์ สายสิญจ์
สารประโยชน์ สาระประโยชน์ คำสมาส
สารภี สาระพี, สารพี ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ดอกสีขาวกลิ่นหอม, มิได้หมายถึง เครื่องครัว
สาระสำคัญ สารสำคัญ มิใช่คำสมาส
สารัตถประโยชน์ สารัตถะประโยชน์ คำสมาส
สารัตถะสำคัญ สารัตถสำคัญ มิใช่คำสมาส
สำอาง สำอางค์ เครื่องสำอาง
สิงโต สิงห์โต หรือใช้เพียงคำว่า สิงห์
สิทธิ, สิทธิ์ สิทธ, สิทธ์
สีสัน สีสรร, สีสรรค์
สุกียากี้ สุกี้ยากี้ สามารถเรียกสั้น ๆ ว่า สุกี้
สุญญากาศ สูญญากาศ ใช้สระ "อุ"
สูจิบัตร สูติบัตร ใบแจ้งกำหนดการ
สูติบัตร สูจิบัตร เอกสารหลักฐานการเกิด
เสบียง สะเบียง, สเบียง
เสื้อเชิ้ต เสื้อเชิ๊ต
โสฬส โสรส อ่านว่า "โส-ลด"
ไส้ ใส้

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
หกคะเมน หกคเมน, หกคะเมร
หงส์ หงษ์
หน็อยแน่ หนอยแน่
หนาแน่น แน่นหนา - "หนาแน่น" ว่า คับคั่ง, แออัด, เช่น กรุงเทพฯ มีประชากรหนาแน่นมาก.
- "แน่นหนา" ว่า มั่นคง เช่น ใส่กุญแจแน่นหนา มีหลักฐานมัดตัวแน่นหนา, แข็งแรง เช่น ประตูหน้าต่างแน่นหนา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับ ปึกแผ่น เป็น เป็นปึกแผ่นแน่นหนา.
หน้าปัดนาฬิกา หน้าปัทม์นาฬิกา
หม้อห้อม, ม่อห้อม, ม่อฮ่อม หม้อฮ่อม
หมาใน หมาไน
หมามุ่ย, หมามุ้ย หมาหมุ้ย
หมูหย็อง หมูหยอง ของกินทำด้วยหมูเนื้อแดงปรุงรส ต้มเคี่ยวให้เปื่อยจนงวด นำไปผัดจนแห้ง ขยี้ให้เป็นฝอย, รวมถึงที่ทำจากวัตถุดิบอื่นด้วย เช่น ไก่หย็อง ฯลฯ
หยากไย่, หยักไย่ หยากใย่, หยักใย่
หย่าร้าง อย่าร้าง
หยิบหย่ง หยิบย่ง, หยิบโย่ง
ห่วงใย ห่วงไย คำที่ใช้ไม้ม้วน
หัวมังกุท้ายมังกร หัวมงกุฎท้ายมังกร (สำนวน) ไม่เข้ากัน ไม่กลมกลืนกัน (มังกุคือเรือที่มีกระดูกงูใหญ่)
เหม็นสาบ เหม็นสาป
เหล็กใน เหล็กไน ให้จำว่า เหล็กอยู่ข้างใน
เหิน เหิร
แหลกลาญ แหลกราญ, แหลกราน
โหยหวน โหยหวล
โหระพา โหรพา, โหระภา
ใหลตาย ไหลตาย ใหล หมายถึงหลับใหล (ดู ราชบัณฑิตยสถาน)
ไหม มั๊ย, ไม๊ อักษรต่ำเติมไม้ตรีไม่ได้ อาจอนุโลมใช้ มั้ย ตามเสียงพูด แผลงมาจาก "หรือไม่"
ไหหลำ ใหหลำ ทับศัพท์จากภาษาจีน

ปัจจุบันไม่มีคำที่ขึ้นต้นด้วย ฬ

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
องคชาต องคชาติ
อธิษฐาน อธิฐาน, -ฐาณ
อนาถ อนาจ
อนาทร อนาธร
อนุกาชาด อนุกาชาติ
อนุญาต อนุญาติ ญาติ เขียนมีสระ อิ
อนุสาวรีย์ อนุเสาวรีย์, อณุสาวรีย์
อเนก เอนก เช่น อเนกประสงค์
อเนจอนาถ อเนถอนาถ
อภิรมย์ อภิรมณ์
อภิเษก อภิเสก
อมรินทร์ อัมรินทร์ ยกเว้นชื่อเฉพาะ "อัมรินทร์"
อลักเอลื่อ อะหลักอะเหลื่อ
อลังการ อลังการ์ อ่านว่า อะ-ลัง-กาน
อวสาน อวสาณ, อวสานต์
อหังการ์ อหังการ อ่านว่า อะ-หัง-กา
อหิวาตกโรค อะหิวาตกโรค
ออฟฟิศ อ็อฟ-, -ฟิซ, -ฟิส, -ฟิต หรือใช้คำว่า สำนักงาน
อะลุ่มอล่วย, อะลุ้มอล่วย อะลุ่มอะล่วย, อลุ่มอล่วย
อะไหล่ อะหลั่ย
อักขรวิธี อักขระวิธี สมาสแล้วตัดสระอะ
อักษร อักศร, อักสร
อัญชัน อัญชัญ
อัฒจันทร์ อัธจันทร์
อัตคัด อัตคัต
อัตนัย อัตตะนัย "อัตนัย" ตรงกับภาษาอังกฤษว่า "subjective" บางทีใช้ "อัตวิสัย" หรือ "จิตวิสัย" หมายความว่า "ที่มีอยู่ในจิต, ที่เกี่ยวกับจิต; ที่จิตคิดขึ้นเองโดยไม่อาศัยวัตถุภายนอก"
อัธยาศัย อัทยาศัย, อัธยาษัย
อัมพาต อัมพาส
อากาศ อากาส
อาฆาตมาดร้าย อาฆาตมาตร้าย
อาเจียน อาเจียร
อานิสงส์ อานิสงฆ์
อาเพศ อาเพส, อาเภส
อารมณ์ อารมย์
อาวรณ์ อาวร
อาสน์สงฆ์ อาสสงฆ์
อำนาจบาตรใหญ่ อำนาจบาทใหญ่
อำมหิต อัมหิต
อินทรธนู อินธนู, อินทร์ธนู
อินทรียวัตถุ อินทรีวัตถุ, อินทรีย์วัตถุ
อินฟราเรด อินฟาเรด, อินฟาร์เรด ทับศัพท์จาก infrared
อิริยาบถ อิริยาบท
อิสรภาพ อิสระภาพ คำสมาส
อิสรเสรี อิสระเสรี คำสมาส
อีสาน อิสาน, -สาณ
อุกกาบาต อุกาบาต
อุดมการณ์ อุดมการ
อุทธรณ์ อุธรณ์
อุทาหรณ์ อุธาหรณ์, อุทาหร
อุบาทว์ อุบาท
อุปการคุณ อุปการะคุณ คำสมาส
อุปถัมภ์ อุปถัมธ์, อุปถัมน์
อุปโลกน์ อุปโลก
อุปัชฌาย์ อุปัชฌา, อุปัชชา
อุโมงค์ อุโมง
เอกเขนก เอกขเนก
เอกฉันท์ เอกฉัน, เอกะฉันท์
โอกาส โอกาศ
ไอศกรีม ไอศครีม, ไอติม

คำที่เขียนถูก มักเขียนผิดเป็น หมายเหตุ
ฮ่อยจ๊อ หอยจ๊อ, ห้อยจ๊อ, -จ้อ
เฮโลสาระพา, เฮละโลสาระพา เฮโลโหระพา, เฮละโลโหระพา
เนื้อหา: บนสุด - 0-9

ดูเพิ่ม

อ้างอิง