ภาษาพวน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ภาษาพวน | ||
|---|---|---|
| พูดใน: | ประเทศไทย ลาว | |
| ภูมิภาค: | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ | |
| จำนวนผู้พูด: | 306,000 คน [1] | |
| ตระกูลภาษา: | ไท-กะได คำ-ไท บี-ไท ไท-แสก ไท ไทตะวันตกเฉียงใต้ ไทกลาง-ตะวันออก เชียงแสน ภาษาพวน |
|
| ระบบการเขียน: | อักษรพวน, อักษรลาว, อักษรไทย, อักษรตัวธรรมลาว | |
| รหัสภาษา | ||
| ISO 639-1: | ไม่มี | |
| ISO 639-2: | — | |
| ISO 639-3: | phu | |
| หมายเหตุ: บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากลปรากฏอยู่ คุณอาจต้องการไทป์เฟซที่รองรับยูนิโคดเพื่อการแสดงผลที่สมบูรณ์ | ||
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา |
||
ภาษาพวน เป็นภาษาในตระกูลไท-กะได คำศัพท์ใกล้เคียงกับภาษาไทยถิ่นอีสานและภาษาลาวมากกว่าภาษาไทยภาคกลาง มีเสียงพยัญชนะ 20 เสียง เป็นตัวสะกดได้ 9 เสียง มีเสียงควบกล้ำเฉพาะ /คฺว/ เท่านั้น สระมี 21 เสียง เป็นสระเดี่ยว 18 เสียง สระประสม 3 เสียง วรรณยุกต์มี 6 เสียง
[แก้] ตัวอย่างคำในภาษาพวน[2][3][4]
| ภาษาพวน | ภาษาลาว | ภาษาไทย | |
|---|---|---|---|
| 1 | ฮัก | ฮัก | รัก |
| 2 | หัวเจอ | หัวไจ | หัวใจ |
| 3 | เผอ | ไผ | ใคร |
| 4 | ไปกะเลอ/ไปเก๋อ | ไปไส/ไปได๋ | ไปไหน |
| 5 | บ่วง/ช้อน | บ่วง | ช้อน |
| 6 | เห้อ | ไห่/ไห้ | ให้ |
| 7 | เจ้าเป็นไทยบ้านเลอ [5] | เจ้าเปนไทบ้านได๋ | คุณเป็นคนบ้านไหน |
| 8 | เอ็ดผิเลอ/เอ็ดหังก้อ | เฮ็ดหยัง | ทำอะไร |
| 9 | ไปแท้อ้อ | ไปอีหลีตั๊ว | ไปจริงๆหรอ |
| 10 | เจ๊าแม่นเผอ | เจ้าแม่นไผ | คุณเป็นใคร |
| 11 | ป่องเอี๊ยม | ป่องเอี๊ยม | หน้าต่าง |
| 12 | มันอยู่กะเลอบุ๊ | มันอยู่ไสบ่ฮู้ | มันอยู่ไหนไม่รู้ |
| 13 | ไปนำเดียวกันบ๊อ | ไปนำกันบ่ | ไปด้วยกันไหม |
| 14 | มากันหลายหน่อล้า | มากันหลายคือกันน้อ | มากันเยอะเหมือนกันนะ |
| 15 | มากี๊ท้อ | มานี่เถอะ | |
| 16 | บ๊าแฮ้ง | อีแฮง | อีแร้ง |
| 17 | บ๊าจ๊อน | กระรอก | |
| 18 | หม่ากะทัน | หมากกะทัน | พุทรา |
| 19 | หน้าแด่น | หน้าผาก | |
| 20 | หม่ามี้ | บักมี่ | ขนุน |
[แก้] อ้างอิง
- วีระพงศ์ มีสถาน. สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์ พวน. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบท. 2539.
|
||||||||||||||||||||||||||
