ภาษาวิบัติ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาวิบัติ หรือ ภาษาอุบัติ เป็นคำเรียกของการใช้ภาษาไทยที่มีการเปลี่ยนแปลง และไม่ตรงกับกับภาษามาตรฐานตามหลักภาษาไทยในด้านการสะกดคำ คำว่า 'ภาษาวิบัติ' ใช้เรียกรวมถึงการเขียนที่สะกดผิดบ่อยรวมถึงการใช้คำศัพท์ใหม่หรือคำศัพท์ที่สะกดให้แปลกไปจากคำเดิม
ในประเทศไทยมีการวิพากษ์วิจารณ์ถึงปัญหาเด็กไทยขาดการศึกษารวมถึงปัญหาภาษาวิบัติทำให้เด็กไทย ไม่สามารถใช้ภาษาไทยได้มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร[1] ในขณะเดียวกันได้มีการใช้คำว่าภาษาอุบัติแทนที่ภาษาวิบัติที่มีความหมายในเชิงลบ โดยภาษาอุบัติหมายถึงภาษาที่เกิดขึ้นมาใหม่ ตอบสนองวัฒนธรรมย่อย เช่นเดียวกับภาษาเฉพาะวงการที่เป็นศัพท์สแลง[2]
คำว่า "วิบัติ" มาจากภาษาบาลี มีความหมายถึง พินาศฉิบหาย หรือความเคลื่อนทำให้เสียหาย
เนื้อหา |
[แก้] ลักษณะและตัวอย่าง
- สะกดผิดได้ง่าย
- เป็นรูปแบบของคำที่มีการสะกดผิด ซึ่งเกิดจากคำที่มีการผันอักษรและเสียงไม่ตรงกับรูปวรรณยุกต์
- สนุ๊กเกอร์ (สนุกเกอร์)
- โน้ต (โน้ต)
- คำที่สะกดผิดเพื่อให้แปลกตา
-
- นู๋ (หนู)
- ชะมะ,ชิมิ (ใช่ไหม)
- ว้าววว (ว้าว)
- ป่าว (เปล่า)
- การลดรูปคำ
- เป็นรูปแบบของคำที่ลดรูปให้สั้นลง มีใช้ในภาษาพูด
- มหาลัย หรือ มหา'ลัย (มหาวิทยาลัย)
- วิดวะ (วิศวกรรม)
- คำที่สะกดผิดเพื่อให้ตรงกับเสียงอ่าน
-
- ใช่ไหม → ใช่มั้ย
- คำที่สะกดผิดเพื่อแสดงอารมณ์
-
- ไม่ → ม่าย
- ใช่ → ช่าย
- ใคร → คราย
- อะไร → อาราย
- เป็นอะไร → เปงราย
- ทำไม → ทามมาย
- คำที่สะกดผิดเพื่อลดความหยาบของคำ
- หรืออาจใช้หลีกเลี่ยงการกรองคำหยาบของซอฟต์แวร์
- กู → กรู
- ไอ้สัตว์ → ไอ้สาด
[แก้] ดูเพิ่ม
[แก้] อ้างอิง
- ^ เด็กไทยอ่านเขียนไม่แตก กระทรวงศึกษาธิการ
- ^ ภาษาเอ็ม ภาษาอุบัติ?
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- ภาษาวิบัติ ที่ไร้สาระนุกรม
 |
ภาษาวิบัติ เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาวิบัติ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |
