จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
-
ภาษาไต หรือ ภาษาไท (อังกฤษ: Tai language, จีน: 台語支 พินอิน: tái yǔ zhī) เป็นกลุ่มภาษาย่อยของตระกูลภาษาไท-กะได ประกอบด้วยภาษาไทยในประเทศไทย ภาษาลาวในประเทศลาว ภาษาไทใหญ่ในรัฐฉานของประเทศพม่า และภาษาจ้วง หนึ่งในภาษาหลักของประเทศจีนตอนใต้
[แก้] ตารางการเปรียบเทียบ
ไทย |
ลาว |
คำเมือง |
อีสาน |
ไทใหญ่ |
ไทลื้อ |
ลม |
/lom/ |
/lom/ |
/lom/ |
/lom/ |
/lom/ |
เมือง |
/mɯaŋ/ |
/mɯaŋ/ |
/mɯaŋ/ |
/mœŋ/ |
/mœŋ/ |
ดิน (โลก) |
/din/ |
/din/ |
/din/ |
/lin/ |
/din/ |
ไฟ |
/fai/ |
/fai/ |
/fai/ |
/fai/ |
/fai/ |
หัวใจ |
/hua tɕai/ |
/hua tɕai/ |
/hua tɕai/ |
/hua tɕaɯ/ |
/hua tɕai/ |
รัก |
/hag/ |
/hag/ |
/hag/ |
/hag/ |
/hag/ |
นํ้า |
/nam/ |
/nam/ |
/nam/ |
/nam/ |
/nam/ |
หมี |
/mĭi/ |
/mĭi/ |
/mĭi/ |
/mĭi/ |
/mĭi/ |
ป่า |
/pàa/ |
/pàa/ |
/pàa/ |
/pàa/ |
/pàa/ |
ไทย |
ลาว |
คำเมือง |
อีสาน |
ไทใหญ่ |
ไทลื้อ |
|
ภาษาไต เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาไต ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |