การเกณฑ์ทหาร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ประเภทของกองกำลังป้องกันตนเองแต่ละประเทศทั่วโลก:
     ไม่มีกองกำลังป้องกันตนเอง      ไม่มีการเกณฑ์ทหาร      มีกำหนดจะยกเลิกการเกณ์ทหารภายใน 3 ปี      มีการเกณฑ์ทหาร      ไม่มีข้อมูล

การเกณฑ์ (อังกฤษ: Conscription) หมายถึงการเรียกใช้แรงงานอย่างไม่สมัครใจโดยฝ่ายปกครอง เช่น การเกณฑ์แรงงานไพร่ ในปัจจุบันมักกล่าวถึงแต่การเกณฑ์ทหารเท่านั้น ซึ่งเป็นนโยบายของแต่ละรัฐบาลที่กำหนดให้ประชาชนมารับราชการในกองทหารของประเทศตนเอง หลายประเทศได้ยกเลิกการเกณฑ์ทหารไปแล้ว และอาศัยกองกำลังทหารอาชีพหรืออาสาสมัครเป็นหลัก อย่างไรก็ตามกลุ่มประเทศเหล่านี้ก็อาจสงวนสิทธิ์การเกณฑ์ทหารไว้ในยามคับขันได้

การเกณฑ์ทหาร ใช้กล่าวถึงการรับราชการทหารตามที่บังคับโดยกฎหมายเท่านั้น และผู้ที่ถูกเกณฑ์ไปเรียกว่า ทหารเกณฑ์ (อังกฤษ: Conscripts) หรือเรียกว่า "Selectee" ในสหรัฐอเมริกา

เนื้อหา

[แก้] ประวัติ

[แก้] ยุคศักดินา

ตั้งแต่สมัยกลางในยุคศักดินา ได้มีการเกณฑ์แรงงานประชาชนเพื่อทำกิจการต่างๆ รวมถึงกิจกรรมทางทหารโดยกษัตริย์หรือผู้ปกครองในท้องถิ่น โดยมักจะกำหนดให้ชายที่มีอายุตามที่ระบุมีหน้าที่ต้องไปใช้แรงงานให้กับรัฐ ผู้ใดฝ่าฝืนถือว่ากระทำผิดกฎหมายและต้องได้รับการลงโทษ อย่างไรก็ตามกฎหมายนี้แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ และระยะเวลาที่ต้องเข้าไปใช้แรงงานนั้นอยู่ระหว่างหนึ่งถึงสามเดือน

[แก้] ระบบทาสทหาร

สุลต่านหรือผู้นำทางทหารของจักรวรรดิออตโตมัน ได้ลักพาเด็กจำนวนมากโดยเฉพาะลูกหลานชาวยุโรปเพื่อนำไปฝึกใช้กำลังอาวุธ กองกำลังทหารทาสนี้มีชื่อเรียว่า Kapıkulu ในปี ค.ศ. 1609 กองกำลังดังกล่าวมีจำนวนมากถึง 100,000 นาย วิธีการลักพาตัวเด็กที่ไม่ใช่มุสลิมและนำมาล้างสมองฝึกใช้เป็นทาสทหารนี้เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในหลายประเทศในตะวันออกกลาง เช่น กรณี Mamluk และในทวีปแอฟริกา เช่น กรณี Black Guard

[แก้] ระบบการเกณฑ์ทหารสมัยใหม่

ระบบการขึ้นบัญชีประชาชนในชาติเป็นทหารนั้นเกิดขึ้นครั้งแรกในยุคการปฏิวัติฝรั่งเศส เพื่อให้สาธารณรัฐมีกำลังป้องกันตัวเองจากการรุกรานของราชอาณาจักรยุโรปอื่น ๆ พระราชบัญญัติที่ออกเมื่อ 5 กันยายน ค.ศ. 1798 มีมาตราหนึ่งกล่าวว่า "ชายฝรั่งเศสทุกคนเป็นทหารและมีหน้าที่ในการปกป้องประเทศชาติ"

ในสหรัฐอเมริกานั้นการเกณฑ์ทหารเกิดขึ้นในช่วงสงครามกลางเมืองอเมริกาโดยฝ่าย Union Army ตามพระราชบัญญัติ Enrollment Act ปี ค.ศ. 1863 นั้นอนุญาตให้มีการจ้างบุคคลอื่นเข้ารับราชการทหารแทนได้ ทำให้เกิดความไม่พอใจกันในหมู่สาธารณชน และเกิดเหตุการณ์ความวุ่นวายขึ้น

การส่งทหารเกณฑ์ไปสู้รบในสมรภูมิต่างชาติที่ไม่เกี่ยวข้องกับมาตุภูมิของตนเองเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันอย่างมากในหลายประเทศ เช่น ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งได้มีการถกเถียงเรื่องการเกณฑ์ทหารกันอย่างแพร่หลายใน แคนาดา ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ซึ่งเป็นประเทศที่มิได้อยู่ในขอบเขตของสงคราม แต่ได้ส่งทหารไปร่วมรบด้วย ต่อมาสงครามเวียดนามก็ก่อให้เกิดประเด็นการถกเถียงอย่างนี่อีกเช่นกันในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1970

[แก้] รายชื่อประเทศที่มีและไม่มีการเกณฑ์ทหาร

เปรียบเทียบการเกณฑ์ทหารกับอาณาเขต สถานทางเศรษฐกิจ และการเมืองการปกครอง
ประเทศ อาณาเขต[1] ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (ล้านดอลล่าร์สหรัฐ)[2] ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติต่อหัว (ดอลล่าร์สหรัฐ)[3] ประชากร[4] รัฐบาล[5] การเกณฑ์ทหาร[6]
แอลเบเนีย 27,398 $10,620 $2,949.57 3,619,778 ประชาธิปไตยเกิดใหม่ มี
อัลจีเรีย 2,381,740 $90,000 $2,700.01 33,333,216 สาธารณรัฐ มี
อังโกลา 1,246,700 $28,610 $2,332.92 12,263,596 สาธารณรัฐ; multiparty presidential regime มี
อาร์เจนตินา 2,736,690 $210,000 $5,210.67 40,301,927 สาธารณรัฐ มี (ทางนิตินัย); ไม่มี (ทางพฤตินัย)
ออสเตรเลีย 7,617,930 $644,700 $31,550.09 20,434,176 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา รัฐรวม ไม่มี (ยกเลิกการเกณฑ์ทหารโดยรัฐสภาในปี ค.ศ. 1972)[7]
ออสเตรีย 82,444 $310,100 $37,818.07 8,233,300 สาธารณรัฐ รัฐรวม มี
บาฮามาส 10,070 $6,586, $21,547.17 307,451 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มี
บังคลาเทศ 133,910 $72,420 $481.36 153,546,896 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มี
เบลเยี่ยม 30,528 $316,200 $31,400 10,584,534 ประชาธิปไตย ไม่มี (ยุติการเกณฑ์ทหารตั้งแต่ปี ค.ศ. 1994)
เบลิซ 22,806 $1,274 $4,327.67 301,270 ประชาธิปไตยโดยรัฐสภา อาสาสมัคร
ภูฏาน 47,000 $1,308 $561.89 682,321 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มี
โบลิเวีย 1,084,390 $13,190 $1,446.41 9,247,816 สาธารณรัฐ มี
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 51,197 $14,780 $3,246.78 4,590,310 สาธารณรัฐประชาธิปไตย รัฐรวม มี
บราซิล 1,314,000 $967,000 $6,915.40 196,342,592 สาธารณรัฐ รัฐรวม มี
บัลแกเรีย 110,550 $39,610 $5,409.09 7,262,675 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มี (ยกเลิกการเกณฑ์ทหารเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 2008[8])
พม่า 657,740 $13,530 $285.60 47,758,180 military junta ไม่มี (ทางนิตินัย); มี (ทางพฤตินัย)[6]
จีน 9,326,410 $3,251,000 $2,459.43 1,330,044,544 คอมมิวนิสต์ มี
โครเอเชีย 56,414 $51,360 $11,430.32 4,491,543 ประชาธิปไตยแบบกึ่งประธานาธิบดีกึ่งรัฐสภา ไม่มี (ยกเลิกการเกณฑ์ทหารในปี ค.ศ. 2008)[9]
คิวบา 110,860 $45,580 $4,000.34 11,423,952 คอมมิวนิสต์ มี (ทั้งสองเพศ)
เดนมาร์ก 42,394 $311,900 $57,039.71 5,484,723 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มี
จิบูติ 22,980 $841 $1,694.29 506,221 สาธารณรัฐ ไม่มี
เอลซัลวาดอร์ 20,720 $20,370 $2,931.75 7,066,403 สาธารณรัฐ มี (ทางนิตินัย); ไม่มี (ทางพฤตินัย)
ฟินแลนด์ 304,473 $245,000 $46,769.47 5,244,749 สาธารณรัฐ มี
ฝรั่งเศส 640,053[10] $2,560,000 $35,240.62 61,037,510 สาธารณรัฐ ไม่มี (ยกเลิกการเกณฑ์ทหารในปี ค.ศ. 2001)[11]
แกมเบีย 10,000 $653 $386.77 1,735,464 สาธารณรัฐ ไม่มี
เยอรมนี 349,223 $3,322,000 $40,315.05 82,369,552 สาธารณรัฐ รัฐรวม มี
กรีซ 130,800 $314,600 $29,384.60 10,722,816 รัฐสภา สาธารณรัฐ มี
เกรนาดา 344 $590 $6,557.67 90,343 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มีกองกำลังป้องกันตนเอง
ฮังการี 92,340 $138,400 $13,901.01 9,930,915 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา มี
อิหร่าน 1,636,000 $193,500 $2,958.83 68,251,090 สาธารณรัฐสงฆ์ มี
อินเดีย 2,973,190 $1,099,000 $972.68 1,147,995,904 สาธารณรัฐ รัฐรวม ไม่มี
อิสราเอล 20,330 $161,900 $25,191.86 7,112,359 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา มี (ทั้งสองเพศ)
จาเมกา 10,831 $11,210 $4,032.18 2,804,332 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภาภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่มี
ญี่ปุ่น 374,744 $4,384,000 $34,402.26 127,288,416 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มี
จอร์เดน 91,971 $16,010 $2,644.89 6,198,677 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่ทราบแน่ชัด[12]
เกาหลีเหนือ 120,410 $40,000[13] $1,800[13] 23,479,088[13] คอมมิวนิสต์ เผด็จการโดยบุคคลคนเดียว[13] มี[14]
เกาหลีใต้ 98,190 $957,100 $19,514.81 48,379,392 สาธารณรัฐ มี
คูเวต 17,820 $60,720 $24,234.11 2,505,559 สมบูรณาญาสิทธิราชภายใต้รัฐธรรมนูญ มี
เลบานอน 10,230 $24,640 $6,276.90 3,971,941 สาธารณรัฐ ไม่มี (ยกเลิกการเกณฑ์ทหารในปี ค.ศ. 2007)[15]
ลิเบีย 1,759,540 $57,060 $9,451.85 6,173,579 "รัฐของมวลชน" ปกครองโดยผู้แทนสภาท้องถิ่น (ในทางทฤษฎี); รัฐอำนาจนิยม (ในทางปฏิบัติ) มี
ลักเซมเบิร์ก 2,586 $50,160 $104,451.69 486,006 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่มี
สาธารณรัฐมาซิโดเนีย 24,856 $7,497 $3,646.55 2,061,315 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา มี
มาเลเซีย 328,550 $186,500, $7,513.71 25,274,132 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มี
มัลดีฟส์ 300 $1,049 $2,842.58 385,925 สาธารณรัฐ ไม่มี
มอลตา 316 $7,419 $18,460.73 403,532 สาธารณรัฐ ไม่มี
มอลโดวา 33,371 $4,227 $978.36 4,324,450 สาธารณรัฐ มี
เนเธอร์แลนด์ 33,883 $768,700, $46,389.35 16,645,313 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่มี
นิวซีแลนด์ 268,021 $128,100 $31,124.18 4,173,460 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มี
ฟิลิปปินส์ 298,170 $144,100 $1,582.17 96,061,680 สาธารณรัฐ มี
โปแลนด์ 304,459 $420,300 $10,911.71 38,500,696 สาธารณรัฐ ไม่มี[16]
กาตาร์ 11,437 $67,760 $74,688.97 824,789 สมบูรณาญาสิทธิราช ไม่มี
โรมาเนีย 230,340 $166,000 $7,451.95 22,246,862 สาธารณรัฐ ไม่มี (ยกเลิกการเกณฑ์ทหารในปี ค.ศ. 2007)[17]
รัสเซีย 16,995,800 $1,290,000 $9,124.49 140,702,096 สหพันธรัฐ มี
รวันดา 24,948 $3,320 $335.10 10,186,063 สาธารณรัฐ; ประชาธิปไตยแบบประธานาธิบดี หลายพรรคการเมือง ไม่มี
ซาอุดิอาระเบีย 376,000 $276,900 $13,622.68 28,146,656 สมบูรณาญาสิทธิราช ไม่มี
เซเชลส์ 455 $710 $8,669.64 82,247 สาธารณรัฐ มี
สิงคโปร์ 682.7 $161,300 $35,427.12 4,608,167 รัฐสภา สาธารณรัฐ มี (คิดเป็นระยะเวลานานที่สุดในวีปเอเชีย[18])
สโลวีเนีย 20,151 $46,080 $22,933.99 2,007,711 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา สาธารณรัฐ มี
แอฟริกาใต้ 1,219,912 $282,600 $6,423.04 48,782,756 สาธารณรัฐ ไม่มี
สเปน 499,542 $1,439,000 $35,576.37 40,491,052 รัฐสภา สมบูรณาญาสิทธิราช ไม่มี
ซีเรีย 184,050 $37,760 $1,954.98 19,747,586 สาธารณรัฐภายใต้การครอบงำของทหาร มี
สวาซิแลนด์ 17,203 $2,936 $2,591.20 1,128,814 สมบูรณาญาสิทธิราช ไม่มี
สวิตเซอร์แลนด์ 39,770 $423,900 $56,111.06 7,581,520 เป็นระบบสมาพันธรัฐอย่างเป็นทางการ แต่มีโครงสร้างคล้ายสาธารณรัฐ รัฐรวม มี
ไต้หวัน[19]
(Republic of China)
32,260 $383,300 $16,768.11 22,920,946 ประชาธิปไตยหลายพรรคการเมือง มี (alternative service available[20])

An all-volunteer force is planned by the end of 2014.[21]

ไทย 511,770 $245,700 $3,776.0 65,493,296 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มี
ตองกา 718 $219 $1,873.06 119,009 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่มี
ตรินิแดดและโตเบโก 5,128 $20,700 $19,590.99 1,047,366 ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ไม่มี
ตุรกี 770,760 $663,400 $9,322.83 71,892,808 สาธารณรัฐ ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา มี
สหราชอาณาจักร 241,590 $2,773,000, $45,626.38 60,943,912 ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่มี (ยกเว้น Bermuda Regiment)
สหรัฐอเมริกา 9,161,923 $13,840,000 $45,958.70 303,824,640 สาธารณรัฐรวมภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่มี[22]
วานูอาตู 12,200 $455 $2,146.52 215,446 รัฐสภา สาธารณรัฐ ไม่มี

[แก้] แนวความคิดต่อต้านการเกณฑ์ทหาร

[แก้] สิทธิมนุษยชน

การเกณฑ์ทหารขัดกับปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งที่ประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ ให้การรับรองตามข้อมติที่ 217 A (III) เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2491 โดยประเทศไทยออกเสียงสนับสนุน ข้อ 2 3 4 18 20 23

[แก้] การใช้แรงงานทาส

"การเกณฑ์ทหารเป็นการใช้แรงงานทาสรูปแบบหนึ่ง" อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ซิกมุนด์ ฟรอยด์ H.G. Wells, Bertrand Russell and Thomas Mann [23]

[แก้] การเหยียดเพศ เหยียดอายุ

การเกณฑ์ทหารอาจจำกัดเพศหรืออายุของผู้ที่ถูกเกณฑ์ แสดงถึงความไม่เท่าเทียมกันของผู้ที่อยู่ในกำหนดต้องเกณฑ์ทหารกับผู้ที่ไม่อยู่ในกำหนดต้องเกณฑ์ทหาร

[แก้] ปัญหาวินัยและคุณภาพของทหารเกณฑ์ที่ด้อยกว่าทหารอาสาและทหารอาชีพ

ในสงครามเวียดนามมีกรณีทหารเกณฑ์สังหารกันเอง [24] หรือการกลับไปเข้ากับฝ่ายตรงข้ามของ Andrey Vlasov[25] ในสงครามโลก

[แก้] ชาตินิยมและความแข็งกร้าวทางการทหาร

"รัฐที่คิดว่าตัวเองสามารถบังคับประชาชนให้ไปร่วมสงครามได้ตามใจชอบ ย่อมไม่มีวันที่จะคิดถึงคุณค่าและความความสุขของประชาชนในยามสงบ" ไอน์สไตน์และคานธี [26]

[แก้] ความสิ้นเปลืองและสูญเสียทางเศษรฐกิจในยามที่บ้านเมืองสงบ

ผลตอบแทนต่อต้นทุนของการเกณฑ์ทหารในยามสงบอยู่ในระดับต่ำเนื่องจาก การเกณฑ์ทหารมีต้นทุนที่รัฐต้องจ่ายโดยตรงในการฝึกอบรม และการที่ประชาชนมิได้ไปประกอบอาชีพของตนนั้นเป็นการใช้แรงงานจำนวนมากของชาติไปในทิศทางที่ไม่เพิ่มผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ [27]

[แก้] แนวความคิดสนับสนุนการเกณฑ์ทหาร

[แก้] การสานต่อประเพณีและการฝีกฝนที่มีคุณค่า

ในหลายประเทศการเกณฑ์ทหารเป็นการส่งต่อการฝึกฝนของคนจากรุ่นสู่รุ่น เป็นการทดสอบความเป็นชายชาติทหารหรือชายชาตรี

[แก้] ได้ความสามารถของบุคคลที่หลากหลายเข้ามาใช้ในงานบ้านเมือง

บุคคลที่ถูกเกณฑ์ทหารมีที่มาหลากหลาย ต่างกันในทั้งความถนัดและการศึกษา หากทางการทหารนำความแตกต่างและความรู้ความสามารถที่ทหารเกณฑ์มีมาใช้ให้เหมาะสมก็จะเกิดประโยชน์อย่างยิ่งแก่ประเทศชาติ

[แก้] แรงบันดาลใจทางการเมืองและจริยธรรม

ชอง-ชาก รุสโซ ต่อต้านการใช้ทหารอาชีพและกล่าวว่าเป็นหน้าที่และสิทธิพิเศษของพลเมืองทุกคนที่จะป้องป้องบ้านเมืองของตน

[แก้] ดูเพิ่ม

[แก้] อ้างอิง

  1. ^ Nationmaster: Land area. SOURCE: All CIA World Factbooks 18 December 2003 to 18 December 2008.
  2. ^ Nationmaster: GDP. SOURCE: All CIA World Factbooks 18 December 2003 to 18 December 2008
  3. ^ Nationmaster: Per capita GDP. SOURCE: All CIA World Factbooks 18 December 2003 to 18 December 2008.
  4. ^ Nationmaster: Population. SOURCE: World Development Indicators database and CIA World Factbooks.
  5. ^ Nationmaster: Government type. SOURCE: All CIA World Factbooks 18 December 2003 to 18 December 2008.
  6. ^ 6.0 6.1 Nationmaster: Conscription. SOURCE: Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, Geneva, Switzerland, 1997. Data collected from the nations concerned, unless otherwise indicated. Acronyms: Amnesty International (AI); European Council of Conscripts Organizations (ECCO); Friends World Committee for Consultation (FWCC); International Helsinki Federation for Human Rights (IHFHR); National Interreligious Service Board for Conscientious Objectors (NISBCO); Service, Peace and Justice in Latin America (SERPAJ); War Resisters International (WRI); World Council of Churches (WCC).
  7. ^ Conscription was abolished by law in 1973.) But the Defence Act 1903 as amended retained a provision that it could be reintroduced by proclamation of the Governor-General. Potentially all Australian residents between the ages of 18 and 60 could be called up in this way. However, the Defence Legislation Amendment Act 1992 further provided that any such proclamation is of no effect until it is approved by both Houses of Parliament. Though actual legislation is not required, the effect of this provision is to make the introduction of conscription impossible without the approval of both the Senate and the House of Representatives, Gary Brown (October 12, 1999). Current Issues Brief 7 1999-2000 — Military Conscription: Issues for Australia. Parliamentary library; Foreign Affairs, Defence and Trade Group. สืบค้นวันที่ 2007-08-10
  8. ^ Country report and updates: Bulgaria22 Oct 2008, War Resisters' International, 22 Octobar 2008, http://www.wri-irg.org/programmes/world_survey/country_report/en/Bulgaria 
  9. ^ Croatia to abolish conscription military service sooner, Southeast European Times, May 10, 2007, http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/en_GB/newsbriefs/setimes/newsbriefs/2007/10/05/nb-07, เรียกดูวันที่ 2008-05-30 
  10. ^ Includes the overseas regions of French Guiana, Guadeloupe, Martinique, and Reunion. France, CIA World Factbook, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/fr.html, เรียกดูวันที่ 2008-04-09 
  11. ^ อ้างอิงผิดพลาด: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named France-conscription
  12. ^ Data from the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, Geneva, Switzerland, 1997 indicates that Conscript Service was suspended indefinitely in 1992 and all members of the armed forces are regular volunteers. The CIA World Factbook entry for Jordan indicates based on 2004 data that conscription at age 18 was suspended in 1999, although all males under age 37 are required to register. The Child Soldiers Global Report 2008 indicates, citing "Mustafa al-Riyalat, Representatives agree flag and reserve la, ad-Dustour, April 2007", that compulsory Military Service Act ไม่มี. 23 of 1986 put the minimum age limit at 18 and that this would be retained in the 2007 amendments.
  13. ^ 13.0 13.1 13.2 13.3 เกาหลีเหนือ. CIA World Factbook. สืบค้นวันที่ 2007-08-12 (2008 est.)
  14. ^ เกาหลีเหนือ, Military Conscription and Terms of Service. Based on the Country Studies Series by Federal Research Division of the Library of Congress. สืบค้นวันที่ 2007-08-12.
  15. ^ Lebanon, CIA World Factbook, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/le.html, เรียกดูวันที่ 2008-05-30 
  16. ^ "Poland's defence minister, Bogdan Klich, said the country will move towards a professional army and that from January, only volunteers will join the armed forces.", Matthew Day (5 August 2008), Poland ends army conscription, telegraph.co.uk, http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/poland/2505447/Poland-ends-army-conscription.html, เรียกดูวันที่ 2009-02-11 
  17. ^ Background ไม่มีte: Romania, Bureau of European and Eurasian Affairs, US Department ofState, April 2008, http://www.state.gov/r/pa/ei/bgn/35722.htm, เรียกดูวันที่ 2008-05-30 
  18. ^ Lee, Kuan Yew. The Singapore Story: From Third World to First. Singapore Press Holdings
  19. ^ ไต้หวัน. CIA World Factbook. สืบค้นวันที่ 2007-12-09 (estimates based on 2006 data)
  20. ^ Substitute Service Center, Department Of Compulsory Military Service, Taipei City Government, http://english.taipei.gov.tw/docms/index.jsp?categid=2073&recordid=1347, เรียกดูวันที่ July 25, 2008 
  21. ^ Jimmy Chuang (March 10, 2009), Professional military by 2014: MND, Taipei times, http://www.taipeitimes.com/News/taiwan/archives/2009/03/10/2003438077 .
  22. ^ The United States abandoned the draft in 1973 under President Richard Nixon, ended the Selective Service registration requirement in 1975 under President Gerald Ford, and then re-instated the Selective Service registration requirement in 1980 under President Jimmy Carter. Today the U.S. Selective Service System remains as a contingency, should a military draft be re-introduced. For more information see the U.S. Selective Service System website.
  23. ^ http://www.peace.ca/manifestoagainstconscription.htm
  24. ^ http://en.wikipedia.org/wiki/Fragging
  25. ^ http://en.wikipedia.org/wiki/Andrey_Vlasov
  26. ^ Einstein and Gandhi's Anti-Conscription Manifesto
  27. ^ http://www.econjournalwatch.org/pdf/HendersonCharacterIssuesAugust2005.pdf