ฟ้าลั่น ลูกมิ่งขวัญ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 |
||
| ข้อมูลส่วนตัว | ||
|---|---|---|
| ชื่อจริง | ธงชัย อุทัยดา | |
| วันเกิด | 10 เมษายน พ.ศ. 2511 | |
| สถานที่เกิด | อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม | |
| รุ่น | มินิฟลายเวท จูเนียร์ฟลายเวท ฟลายเวท |
|
| ผู้จัดการ | มาโนช บัวบุศย์ พ.อ. (พิเศษ) บรรจุ อ่องแสงคุณ พ.ต.ท.กรีรินทร์ อินทร์แก้ว เอกรัตน์ ไชยโชติช่วง |
|
| สถิติ | ||
| ชก | 61 | |
| ชนะ | 54 | |
| ชนะน็อก | 23 | |
| แพ้ | 4 | |
| เสมอ | 3 | |
ฟ้าลั่น ลูกมิ่งขวัญ มีชื่อจริงว่า ธงชัย อุทัยดา เกิดเมื่อวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2511 ที่ ตำบลหนองปลิง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม ฟ้าลั่นชกมวยครั้งแรกจากมวยไทยในละแวกบ้านอย่างโชกโชน จากนั้นได้เดินทางเข้าสู่กรุงเทพมหานครและได้ชกมวยสากลในสังกัดของ มาโนช บัวบุศย์ ที่จังหวัดนนทบุรี โดยชกครั้งแรกก็พบกับความพ่ายแพ้เสียแล้ว เมื่อพบกับ ชนะ ป.เปาอินทร์ ที่ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นแชมป์โลกมินิมั่มเวท ของสมาคมมวยโลก (WBA) โดยแพ้คะแนน เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2531
ต่อมาฟ้าลั่นทำฟอร์มชนะรวด 13 ครั้ง และได้เป็นแชมป์มินิฟลายเวทของเวทีมวยราชดำเนินด้วย จนกระทั่งได้ชิงแชมป์โลกในรุ่นมินิฟลายเวท ของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) กับ อีริค ชาเวซ นักมวยชาวฟิลิปปินส์ เมื่อปี พ.ศ. 2533 ด้วยการชนะแตก ได้กลายเป็นแชมป์โลกคนที่ 15 ของไทย แต่การชกในครั้งนั้นก็ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางว่าฟ้าลั่นใช้หัวชน
จากนั้นฟ้าลั่นได้ป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกเอาไว้ได้ถึง 7 ครั้งด้วยกัน ก่อนที่จะมาเสียแชมป์โลกไปอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อกลางปี พ.ศ. 2535 ต่อ แมนนี่ เมลชอร์ นักมวยชาวฟิลิปปินส์ เมื่อเป็นฝ่ายแพ้คะแนน ซึ่งเบื้องหลังการเสียตำแหน่งครั้งนี้เป็นเพราะมีเหตุขัดกันด้วยเรื่องผลประโยชน์ระหว่าง มาโนช บัวบุศย์ หัวหน้าคณะกับ พ.อ.(พิเศษ) บรรจุ อ่องแสงคุณ ส่งผลให้มีการตัดสินให้ฟ้าลั่นแพ้คะแนนไป เพื่อที่จะหานักมวยรายใหม่ขึ้นแชมป์โลกต่อไป (ซึ่งก็คือ รัตนพล ส.วรพิน ที่ได้ชิงแชมป์โลกรุ่นนี้ สถาบันนี้ในปลายปีเดียวกัน)
จากนั้นฟ้าลั่นได้หยุดชกมวยไปนาน 2 ปี ก่อนที่จะกลับมาชกใหม่ในสังกัดใหม่กับ พ.ต.ท.กรีรินทร์ อินทร์แก้ว (ยศในขณะนั้น) พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเป็น "ฟ้าลั่น ศักดิ์กรีรินทร์" และได้ขยับเลื่อนรุ่นไปชกในรุ่นฟลายเวท จนได้แชมป์โลกในสถาบันสหพันธ์มวยโลก (WBF) และได้ป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้อีกหลายครั้ง มีแฟนมวยหลายรายอยากให้ฟ้าลั่นไปชิงแชมป์โลกในสถาบันหลักเนื่องจากเคยเป็นแชมป์โลกในสถาบันหลักมาแล้ว ซึ่งฟ้าลั่นก็ได้มีโอกาสชิงแชมป์โลกในสถาบันหลัก คือ องค์กรมวยโลก (WBO) ในรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท ถึง 2 ครั้ง รวมถึงแชมป์โลกในสถาบันเดิมที่เจ้าตัวเคยเป็นแชมป์โลกมาก่อน คือ สหพันธ์มวยนานาชาติ อีก 2 ครั้ง แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จจนกระทั่งแขวนนวมไป
มีสถิติการชกทั้งหมด 61 ครั้ง ชนะ 54 (น็อค 23) เสมอ 3 แพ้ 4
[แก้] ชื่อนักมวยอื่นๆ
- ฟ้าลั่น ศักดิ์กรีรินทร์
[แก้] เกียรติประวัติ
- แชมป์ประเทศไทยรุ่นมินิฟลายเวท (2532)
- ชิง, 27 กรกฎาคม 2532 ชนะน็อค เด็ด ดอนเจดีย์ ยก 2
- ป้องกันครั้งที่ 1, 4 ตุลาคม 2532 ชนะคะแนน คม ส.ธนิกุล
- แชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวท IBF (2533 - 2535)
- ชิง, 22 กุมภาพันธ์ 2533 ชนะแตก อีริค ชาเวซ ยก 7 ที่ เวทีราชดำเนิน
- ป้องกันครั้งที่ 1, 14 มิถุนายน 2533 ชนะคะแนน โจ คอนสแตนติโน ที่ เวทีราชดำเนิน
- ป้องกันครั้งที่ 2, 15 สิงหาคม 2533 ชนะคะแนน อีริค ชาเวซ ที่ เวทีราชดำเนิน
- ป้องกันครั้งที่ 3, 20 ธันวาคม 2533 เสมอ พริตตี้ บอย ลูกัส ที่ เวทีราชดำเนิน
- ป้องกันครั้งที่ 4, 2 กรกฎาคม 2534 ชนะคะแนน แอปดี้ โปฮัง ที่ เวทีลุมพินี
- ป้องกันครั้งที่ 5, 21 ตุลาคม 2534 ชนะคะแนน แอนดี้ ทานาบาส ที่ เวทีราชดำเนิน
- ป้องกันครั้งที่ 6, 23 กุมภาพันธ์ 2535 ชนะน็อค เฟลิกซ์ นารันโจ ยก 2 ที่ นครปฐม
- ป้องกันครั้งที่ 7, 14 มิถุนายน 2535 ชนะน็อค ซาอิด อิสกันดาร์ ยก 8 ที่ เวทีราชดำเนิน
- เสียแชมป์, 6 กันยายน 2535 แพ้คะแนน แมนนี่ เมลชอร์ ที่ สมุทรปราการ
- แชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBF (2537 - 2543)
- ชิง, 22 ตุลาคม 2537 ชนะคะแนน คาร์ซิมา โซลาคอฟ ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันครั้งที่ 1, 1 เมษายน 2538 ชนะคะแนน โซลี่ เอ็มบิทยี่ ที่ อำนาจเจริญ
- ป้องกันครั้งที่ 2, 5 สิงหาคม 2538 ชนะคะแนน โรเจอร์ เอสปาโนรา ที่ สมุทรสาคร
- ป้องกันครั้งที่ 3, 25 พฤศจิกายน 2538 ชนะคะแนน โฮเซ่ มานูเอล รามิเรซ ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันครั้งที่ 4, 22 มีนาคม 2539 ชนะน็อค เกร์ราโด การ์เซีย ยก 7 ที่ ชุมพร
- ป้องกันครั้งที่ 5, 12 กรกฎาคม 2539 ชนะคะแนน ออร์ลันโด มาโลน ที่ ชุมพร
- ป้องกันครั้งที่ 6, 13 กันยายน 2539 ชนะคะแนน ฮาเวียร์ ฮัวเรซ ที่ มหาสารคาม
- ป้องกันครั้งที่ 7, 10 พฤษภาคม 2540 ชนะคะแนน วูโย โตยิเซ ที่ นราธิวาส
- ป้องกันครั้งที่ 8, 12 กุมภาพันธ์ 2542 ชนะน็อค จูลี่ ตากาล็อก ยก 5 ที่ สุราษฎร์ธานี
- พฤศจิกายน 2543 ถูกปลด
- แชมป์ IBF แพนแปซิฟิครุ่นจูเนียร์ฟลายเวท (2545 - 2547)
- ชิง, 26 เมษายน 2545 ชนะคะแนน ฮูลิโอ ดีลาบาเซส ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันครั้งที่ 1, 12 กันยายน 2545 ชนะคะแนน มูน จอง มิน ที่ นครสวรรค์
- ป้องกันครั้งที่ 2, 26 กุมภาพันธ์ 2546 ชนะน็อค โรเบิร์ต คอสเตโล ยก 7 ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันครั้งที่ 3, 30 เมษายน 2546 ชนะน็อค จิมมี่ คาเปเซโน ยก 6 ที่ เชียงใหม่
- ป้องกันครั้งที่ 4, 20 มิถุนายน 2546 ชนะน็อค โรแลนโด อดันเต ยก 4 ที่ กรุงเทพฯ
- ป้องกันครั้งที่ 5, 23 กันยายน 2546 ชนะน็อค แฟลซ อีราแฮม ยก 7 ที่ กรุงเทพฯ
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท WBO 3 กุมภาพันธ์ 2544 เสมอ แอนดี้ ทานาบาส ที่ สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท WBO 29 กันยายน 2544 แพ้คะแนน เนลสัน เดียปปา ที่ สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท IBF, 15 พ.ค. 2547 แพ้น็อค โฮเซ่ วิคเตอร์ บูโกส (เม็กซิโก) ยก 6 ที่ สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวท IBF, 5 เม.ย. 2548 เสมอกับ โมฮัมหมัด รัชแมน (อินโด) ที่ อินโด
[แก้] อ้างอิง
- สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)
- นิตยสารคนเด็ด 22 แชมป์โลกชาวไทย (พ.ศ. 2538)
