โครงการหอดูดาวเอก
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โครงการหอดูดาวเอก (อังกฤษ: Great Observatories Program) เป็นโครงการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ขนาดใหญ่ขององค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ สหรัฐอเมริกา หรือนาซา ประกอบด้วยกล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่ที่มีกำลังสูงมากจำนวน 4 ตัว ซึ่งสร้างผลสังเกตการณ์ที่มีอิทธิพลต่อวงการดาราศาสตร์เป็นอย่างสูง กล้องทั้งสี่ตัวออกแบบมาให้สามารถจับภาพวัตถุท้องฟ้าในสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าได้[1]
[แก้] อุปกรณ์สังเกตการณ์ขนาดใหญ่
อุปกรณ์สังเกตการณ์ขนาดใหญ่ในโครงการ ประกอบด้วยกล้องโทรทรรศน์อวกาศ 4 ตัว ดังนี้
- กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล สังเกตแสงที่มองเห็นได้ รังสีเหนือม่วงใกล้ รังสีใต้แดงใกล้
- กล้องรังสีแกมมาคอมพ์ตัน สังเกตรังสีแกมมา และรังสีเอกซ์เข้ม
- กล้องรังสีเอกซ์จันทรา สังเกตรังสีเอกซ์อ่อน
- กล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ สังเกตสเปกตรัมรังสีใต้แดง
[แก้] ภาพกล้องโทรทรรศน์ในโครงการ
 กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล |
 กล้องรังสีแกมมาคอมพ์ตัน |
 กล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ |
[แก้] อ้างอิง
- ^ Stern, David P. (2004-12-12). "(S-6) Seeing the Sun in a New Light". จาก Stargazers to Starships. NASA Goddard Space Flight Center. เก็บข้อมูลเมื่อ 2007-12-07.
 |
โครงการหอดูดาวเอก เป็นบทความเกี่ยวกับ ดาราศาสตร์ หรือ จักรวาลวิทยา ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ โครงการหอดูดาวเอก ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ดาราศาสตร์ |
