ภาษาพาร์เซล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

   

ภาษาพาร์เซล (Parseltongue) เป็นภาษาหนึ่งในเรื่องแต่งชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์ ที่ได้รับการกล่าวถึงครั้งแรกในหนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับห้องแห่งความลับ ซึ่งเป็นภาษางู ตามท้องเรื่องเชื่อกันว่าภาษาพาร์เซลมีส่วนเกี่ยวข้องกับการใช้ศาสตร์มืด (อัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ ปฏิเสธความเชื่อนี้) และผู้ที่มีความสามารถในการพูดภาษาพาร์เซล (ภาษาอังกฤษใช้คำว่า "Parselmouth") ก็หาได้ยากมาก เท่าที่ปรากฏในเนื้อเรื่องจนถึงปัจจุบันพอจะอนุมานได้ว่าการพูดภาษาพาร์เซลนั้นไม่ใช่ความสามารถที่สามารถเรียนรู้กันได้ แต่น่าจะมาจากการสืบทอดสายเลือด หรือโดยใช้เวทมนตร์มืดบางอย่าง แฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นคนหนึ่งที่สามารถพูดภาษาพาร์เซลได้ มีข้อสังเกตหลายจุดในเรื่องแต่งชุดนี้ว่าความสามารถในการพูดภาษาพาร์เซลของแฮร์รี่เป็นผลพวงจากการที่ลอร์ดโวลเดอมอร์พยายามฆ่าเขาตอนที่ยังเป็นทารก

ผู้มีความสามารถในการพูดภาษาพาร์เซลคนอื่นๆ เช่น ซัลลาซาร์ สลิธีริน และทายาทของเขา รวมไปถึงสมาชิกตระกูลก๊อนท์ (ได้แก่มาร์โวโล่ มอร์ฟิน และเมโรเพ) ลอร์ดโวลเดอมอร์ และ เฮอร์โป ผู้น่าขยะแขยง (Herpo the Foul) เชื่อกันว่าอัลบัส ดัมเบิลดอร์ มีความสามารถในการเข้าใจภาษาพาร์เซล เห็นได้จากเหตุการณ์ในแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเจ้าชายเลือดผสม ที่ดัมเบิลดอร์ทวนคำพูดของมอร์ฟิน ก๊อนท์ ซึ่งพูดเป็นภาษาพาร์เซล นี่อาจหมายความว่าดัมเบิลดอร์เป็นผู้มีความสามารถในการพูดภาษาพาร์เซล หรือไม่ก็เคยดูความทรงจำนี้ร่วมกับบุคคลที่พูดภาษาพาร์เซลได้อีกคนหนึ่ง

อย่างไรก็ดี จินนี่ วีสลีย์ ไม่ใช่ผู้มีความสามารถในการพูดภาษาพาร์เซล แม้เนื้อหาในแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับห้องแห่งความลับจะกล่าวเอาไว้ว่าเธอพูดภาษาพาร์เซลก็ตาม ทั้งนี้เนื่องจากในช่วงเวลาที่เกิดเหตุการณ์ดังกล่าว จินนี่ถูกควบคุมโดย "วิญญาณ" ของทอม ริดเดิ้ล นั่นเอง

ภาษาพาร์เซล เป็นบทความเกี่ยวกับ วรรณกรรม วรรณคดี นวนิยายหรือหนังสือ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาพาร์เซล ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:โลกวรรณศิลป์