ประเทศบาห์เรน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| مملكة البحرين Mamlakat al-Bahrayn มัมละกัต อัลบะห์รอยน์ ราชอาณาจักรบาห์เรน
|
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
| คำขวัญ: ไม่มี | ||||||
| เพลงชาติ: Bahrainona (บาห์เรนของเรา) |
||||||
 |
||||||
| เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) |
มานามา | |||||
| ภาษาทางการ | ภาษาอาหรับ | |||||
| รัฐบาล | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | |||||
| พระมหากษัตริย์ นายกรัฐมนตรี |
สมเด็จพระราชาธิบดีฮามัด บิน อิซา อัล คอลีฟะห์ เชคคอลีฟะห์ อิบน์ ซุลมัน อัลคอลีฟะห์ |
|||||
| ได้รับเอกราช | ||||||
| - วันที่ | จากสหราชอาณาจักร 15 สิงหาคม พ.ศ. 2514 |
|||||
| เนื้อที่ | ||||||
| - | ทั้งหมด | 665 กม.² (ลำดับที่ 176) | ||||
| - | พื้นน้ำ (%) | น้อยมาก | ||||
| ประชากร | ||||||
| - | กรกฎาคม 2548 ประมาณ | 688,345 (อันดับที่ 157) | ||||
| - | ความหนาแน่น | 987/กม.² (อันดับที่ ?) | ||||
| GDP (PPP) | 2548 ประมาณ | |||||
| - | รวม | 14.08 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 130) | ||||
| - | ต่อประชากร | 20,500 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 50) | ||||
| HDI (2546) | 0.846 (สูง) (อันดับที่ 43) | |||||
| สกุลเงิน | ดีนาร์บาห์เรน (BHD) |
|||||
| เขตเวลา | (UTC+3) | |||||
| รหัสอินเทอร์เน็ต | .bh | |||||
| รหัสโทรศัพท์ | +973 | |||||
บาห์เรน (อังกฤษ: Bahrain) หรือชื่อทางการ ราชอาณาจักรบาห์เรน (อังกฤษ: Kingdom of Bahrain; อาหรับ: مملكة البحرين) เป็นประเทศเกาะที่ไม่มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศอื่นในอ่าวเปอร์เซีย
เกาะบาห์เรนเชื่อมต่อกับซาอุดีอาระเบียซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกด้วยสะพานคิงฟาฮัด (เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2529) ส่วนสะพานมิตรภาพกาตาร์-บาห์เรน ที่กำลังอยู่ในระหว่างวางแผนงานนั้น จะเชื่อมต่อบาห์เรนเข้ากับกาตาร์ ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ และจะเป็นสะพานขึงที่ยาวที่สุดในโลก[ต้องการอ้างอิง]
เนื้อหา |
[แก้] การแบ่งเขตการปกครอง
ก่อนหน้า 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2545 ประเทศบาห์เรนแบ่งเขตการปกครองเป็นเทศบาลที่ปกครองจากเมืองหลวง (กรุงมานามา) 12 แห่ง คือ
- อัลฮิดด์ (Al Hidd)
- อัลมะนามะห์ (Al Manamah)
- อัลมินตะเกาะห์อัลกะร์บียะห์ (Al Mintaqah al Gharbiyah)
- อัลมินตะเกาะห์อัลวุสตะ (Al Mintaqah al Wusta)
- อัลมินตะเกาะห์อัลชะมาลียะห์ (Al Mintaqah al Shamaliyah)
- อัลมุฮาร์รัก (Al Muharraq)
- อาร์ริฟาวาอัลมินตะเกาะห์อัลจะนูบียะห์ (Ar Rifa' wa al Mintaqah al Janubiyah)
- จิดด์ฮัฟส์ (Jidd Haffs)
- มะดีนัตฮามัด (Madinat Hamad ไม่แสดงบนแผนที่ แบ่งจากเทศบาลอาร์ริฟาฯ เมื่อ พ.ศ. 2534)
- มะดีนัตอิซา (Madinat 'Isa)
- จุซูร์ฮะวาร์ (Juzur Hawar)
- ซิตระห์ (Sitrah)
ในปัจจุบันประเทศบาห์เรนแบ่งเป็น 5 เขตผู้ว่าราชการ (governorates) ได้แก่[1]
- เขตผู้ว่าราชการเมืองหลวง (Capital)
- เขตผู้ว่าราชการกลาง (Central)
- เขตผู้ว่าราชการมุฮาร์รัก (Muharraq)
- เขตผู้ว่าราชการเหนือ (Northern)
- เขตผู้ว่าราชการใต้ (Southern)
[แก้] ภูมิศาสตร์
บาห์เรนตั้งอยู่ในอ่าวเปอร์เซีย ประกอบด้วยเกาะต่างๆประมาณ 33 เกาะในอ่าวเปอร์เซีย ซึ่งห่างจากฝั่งทะเลตะวันออกของซาอุดีอาระเบีย 24 กิโลเมตรและห่างจากชายฝั่งทะเลตะวันตกของกาตาร์ 27 กิโลเมตร
[แก้] ที่ตั้ง
ที่ตั้งและพื้นที่ ประเทศบาห์เรนประกอบด้วยหมู่เกาะเล็ก ๆ (archipelago) ประกอบด้วยเกาะต่าง ๆ ประมาณ 33 เกาะในอ่าวเปอร์เซีย จากฝั่งทะเลตะวันออกของซาอุดีอาระเบีย 15 ไมล์ และจากชายฝั่งทะเลตะวันตกของกาตาร์ 17 ไมล์ บาห์เรนมีพื้นที่ประมาณ 620 ตร.กม.(264.4 ตารางไมล์) ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยทรายและหินอากาศ เดือนธันวาคมถึงปลายเดือนมีนาคม อุณหภูมิจะอยู่ประมาณ 19C – 29C แต่จะร้อนชื้นมากในฤดูร้อน โดยในเดือนสิงหาคมและกันยายนอุณหภูมิอาจขึ้นสูงถึง 40C
[แก้] ลักษณะภูมิอากาศ
ช่วงฤดูหนาว (ธันวาคม-มีนาคม) อากาศเย็นสบาย อุณหภูมิจะอยู่ระหว่าง 19 - 29 องศาเซลเซียส ช่วงฤดูร้อน (เดือนเมษายน-ตุลาคม) อากาศร้อนชื้น อุณหภูมิอาจสูงถึง 49 องศาเซลเซียส
[แก้] ลักษณะภูมิประเทศ
ภูมิประเทศเกือบทั้งหมดเป็นที่ราบต่ำในทะเลทราย ค่อยๆ ชันขึ้น ทางตอนกลาง
[แก้] เศรษฐกิจ
ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญ น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ ปลา ไข่มุก
เศรษฐกิจ - ก่อนการค้นพบน้ำมัน เศรษฐกิจของบาห์เรนขึ้นอยู่กับไข่มุก การค้าและการประมง แต่หลังจากปี ค.ศ. 1932 ซึ่ง เป็นปีที่มีการค้นพบน้ำมันภายในประเทศ น้ำมันก็กลายเป็นที่มาของรายได้สำคัญซึ่งได้ถูกนำไปใช้จ่ายในการพัฒนาประเทศ อย่างไรก็ตาม จากการที่น้ำมันและก๊าซธรรมชาติสำรองของบาห์เรนมีจำนวนน้อย และคาดกันว่าจะหมดลงในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า จึงได้มีการสำรวจหาแหล่งน้ำมันและก๊าซธรรมชาติแหล่งอื่นเพิ่มขึ้น อีกทั้งยังเปลี่ยนแนวเศรษฐกิจของประเทศไปเป็นธุรกิจการกลั่นน้ำมันและการทำ ให้บาห์เรนเป็นจุดศูนย์กลางทางด้านการค้าและธุรกิจของภูมิภาคอีกด้วย และตั้งแต่ทศวรรษ 1970 เป็นต้นมา บาห์เรนได้ดำเนินนโยบายที่จะกระจายแหล่งรายได้ของประเทศออกไปจากน้ำมันโดยมี การพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรมมากขึ้น โดยเฉพาะอุตสาหกรรมอะลูมิเนียม - บาห์เรน ได้ชื่อว่าเป็นศูนย์กลางของธุรกิจบริการ กล่าวคือ ด้านการเงินและการธนาคารของภูมิภาคอ่าวอาหรับ นโยบายของรัฐบาลบาห์เรนจึงมุ่งไปที่การรักษาสถานะของประเทศให้เป็นศูนย์กลาง การค้าเสรี และภาคบริการของภูมิภาค แข่งกับสหรัฐอาหรับเอมิเรสต์ ด้วยการส่งเสริมการลงทุนของต่างชาติ รักษาเสถียรภาพการเมืองภายในประเทศให้มั่นคง และรัฐบาลบาห์เรนได้เปิดระบบการธนาคารอิสลามระหว่างประเทศขึ้นเป็นครั้งแรก เพื่อให้บริการทางการเงินในต่างประเทศด้วยตั้งแต่เดือนตุลาคม 2544
[แก้] ศาสนา
ประชากรส่วนมากของประเทศนับถือ และยึดศาสนาอิสลามเป็นแบบแผน ในการดำเนินชีวิต ซึ่งจะเห็นได้ว่าสิ่งก่อสร้าง โบราณวัตถุ โบราณสถาน วัฒนธรรมต่างๆ เป็นสิ่งสะท้อนอิทธิพลของศาสนาอิสลาม ให้เห็นเด่นชัดในประเทศ บาห์เรน และประชากรส่วนมากพูด ภาษาอาหรับซึ่งใช้กันในแถบภูมิภาคนี้
[แก้] ประชากร
ประชากร 645,361 คน (ก.ค.2544) รวมทั้งต่างชาติ 228,424 คน ชาวบาห์เรน 63% เอเชีย 19% อาหรับอื่นๆ 10% อิหร่าน 8 %
[แก้] อ้างอิง
  |
ประเทศบาห์เรน เป็นบทความเกี่ยวกับ ประเทศ เมือง หรือเขตการปกครองต่าง ๆ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ประเทศบาห์เรน ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
