รัฐซาราวัก
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
|
|||||
| คำขวัญประจำรัฐ: เบอซาตู, เบอรูซาฮา, เบอร์บะก์ติ | |||||
| เพลงประจำรัฐ: อิบู เปอร์ติวิกู | |||||
 |
|||||
| เมืองหลวง | กูชิง | ||||
| ผู้ว่าราชการรัฐ | อบัง มุฮัมหมัด ซาลาฮุดดิน | ||||
| มุขมนตรี | อับดุล ทาอิบ มะห์มุด | ||||
| พื้นที่ | 124,450 ตร. กม. | ||||
| ประชากร - พ.ศ. 2549 - ความหนาแน่น |
2,357,500 คน 19.1 คน / ตร. กม. |
||||
| HDI (2543) | 0.757 - ปานกลาง | ||||
| เว็บไซต์ | http://www.sarawak.gov.my | ||||
ซาราวัก (Sarawak) (อักษรยาวี: سراواك) เป็นหนึ่งในสองรัฐของประเทศมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียว เป็นที่รู้จักกันในชื่อ บูมีกญาลัง (Bumi kenyalang) ("ดินแดนแห่งนกเงือก") ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ และเป็นรัฐที่มีขนาดพื้นที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ส่วนอันดับสอง คือ รัฐซาบาห์ นั้น ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
เมืองศูนย์กลางการบริหารของรัฐนี้ คือ กูจิง (ประชากร 600,300 คน ใน ปี พ.ศ. 2548) มีความหมายตรงตัวว่า แมว (กูจิง - Kuching) เมืองหลักของรัฐเมืองอื่น ๆ ได้แก่ ซีบู (228,000 คน) มีรี (282,000 คน) และบินตูลู (152,761 คน)
การสำรวจสำมะโนประชากรครั้งล่าสุดเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2548 รัฐนี้มีประชากร 2,376,800 คน ซาราวักเป็นรัฐที่มีความเป็นพหุวัฒนธรรมมากที่สุดในมาเลเซียและไม่มีกลุ่มชาติพันธุ์หลัก
[แก้] ชนเผ่าต่างๆในซาราวัก
รัฐซาราวักประกอบไปด้วยชนเผ่าต่างๆไม่น้อยว่า 40 กลุ่มชน แต่ละกลุ่มมีภาษาถิ่น วัฒนธรรม และการดำรงชีวิตที่แตกต่างกันไป ในเขตเมืองประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวจีน มาเลย์ มีแลนัส และ ชาวอีบาน และ บีดายุฮ ซึ่งย้านถิ่นฐานเข้ามาทำงานในเขตเมือง รัฐซาราวักยังต่างจากรัฐอื่นๆของมาเลเซียที่มีชาวอินเดียน้อยมาก
- ดยะก์ อิบัน
- จีนโพ้นทะเล
- มาเลย์
- เมอลาเนา
- ดยะก์ บิดายุห์
- ดยะก์ ออรังอูลู
- กะยัน
- ดยะก์ เกอลาบิต
- ดยะก์ เกินยะห์
- ดยะก์ เปอนัน
|
||||||||
  |
รัฐซาราวัก เป็นบทความเกี่ยวกับ ประเทศ เมือง หรือเขตการปกครองต่าง ๆ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ รัฐซาราวัก ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
