ศาสนาพุทธในประเทศอัฟกานิสถาน
ส่วนหนึ่งของ |
|
ศาสดา | |
จุดมุ่งหมาย | |
นิพพาน | |
ไตรรัตน์ | |
ความเชื่อและการปฏิบัติ | |
ศีล (ศีลห้า) · ธรรม (เบญจธรรม) สมถะ · วิปัสสนา บทสวดมนต์และพระคาถา |
|
คัมภีร์และหนังสือ | |
พระไตรปิฎก พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก |
|
หลักธรรมที่น่าสนใจ | |
ไตรลักษณ์ อริยสัจ ๔ · มรรค ๘ · อิทัปปัจจยตา |
|
นิกาย | |
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน | |
สังคมศาสนาพุทธ | |
ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล | |
การจาริกแสวงบุญ | |
พุทธสังเวชนียสถาน · การแสวงบุญในพุทธภูมิ |
|
ดูเพิ่มเติม | |
อภิธานศัพท์ศาสนาพุทธ หมวดหมู่ศาสนาพุทธ |
พุทธศาสนาได้เผยแพร่เข้ามาตั้งแต่สมัยพุทธกาล โดยกลุ่มชาวศากยะที่หนีตายจากพระเจ้าวิฑฑูภะมีเจ้าชายองค์หนึ่งได้สมรสกับกับพระเทพธิดาพญานาค แล้วตั้งรกรากอยู่ที่แคว้นอุทยาน (Udyana) ทางตอนเหนือของอัฟกานิสถานในปัจจุบัน และต่อมาก็หลังทุติยสังคายนาก็มีพระกลุ่มมหาสังฆิกะได้เผยแพร่ในบริเวณแคว้นนครหาร (Nagarahara) ซึ่งใกล้แคว้นคันธาระทางทิศเหนือ แต่สองยุคนี้ ไม่ปรากฏแน่ชัดทางประวัติศาสตร์
เนื้อหา |
[แก้] สมัยพระเจ้าอโศกมหาราช
ต่อมา พ.ศ. 300 พระเจ้าอโศกมหาราชได้ส่งพระธรรมทูตไปเผยแพร่ 2 สาย คือ พระมัชฌันติกเถระเป็นหัวหน้า เผยแพร่พุทธศาสนาในแคว้นกัษมีระ และแคว้นคันธาระและพระมหาธัมมรักขิตเถระเป็นหัวหน้า เผยแพร่พุทธศาสนาในแคว้นโยนกบ้านเกิดของท่านเองเป็นเขตแดนบากเตรียหรืออัฟกานิสถานในปัจจุบัน ซึ่งยุคนั้นอยู่ภายใต้การปกครองของกรีกตั้งแต่พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช เป็นต้นมา
[แก้] สมัยพระเจ้ามิลินท์ (เมนันเดอร์)
ปี พ.ศ. 360 หรือ พ.ศ. 500 พระเจ้าเมนันเดอร์หรือพระเจ้ามิลินท์ (Menander) กษัตริย์เชื้อสายกรีก ได้สร้างเมืองสาคละใกล้กับตักศิลา และได้ขยายดินแดนทางใต้จรดเมืองมถุราลุ่มแม่น้ำยมุนาของอินเดีย พระองค์ทรงเป็นปราชญ์ได้โต้ตอบปัญญาธรรมกับภิกษุชื่อ พระนาคเสน จากนั้นก็เลื่อมใสพระพุทธศาสนา ดังปรากฏในคัมภีร์มิลินทปัญหา พระพุทธศาสนาได้รับการทำนุบำรุงจนเจริญรุ่งเรือง พระพุทธรูปศิลปกรรมกรีกผสมอินเดียแบบคันธาระเกิดของเป็นยุคแรก เพราะนำวัฒนธรรมกรีก ผสมความเชื่อในเทพเจ้าของศาสนาพราหมณ์และพระโพธิสัตว์พุทธศาสนานิกายมหายานซึ่งเป็นเทวนิยม
[แก้] ยุคมุสลิมรุกรานและปัจจุบัน
หลายพันปีต่อมา ชาวมุสลิมรุกราน พระพุทธศาสนาจึงเสื่อมลงเรื่อยๆ และมีการทำลายพระพักตร์ของพระพุทธรูปบามิยันทั้งสององค์ แต่ในสมัยนั้นก็ยังมีผู้นับถือพระพุทธศาสนาอยู่หลักหมื่น สิทธิการแสดงออกของเขาทำได้แค่ ใช้ผ้าสีเหลืองเล็กๆ ผูกหางเปียสั้นๆเท่านั้น
ต่อมาในยุคตอลีบันเข้าปกครองประเทศนี้ เป็นเวลา 5 ปี ชาวพุทธจะต้องผ่านเหตุการณ์อันเลวร้าย รอดเพียงไม่กี่ราย และมีความหวังที่จะไปสัมผัสหุบเขาบามิยันสักครั้งในชีวิต แต่พระพุทธรูปแห่งบามิยันก็ถูกทำลายอย่างย่อยยับ โดยกลุ่มตอลีบัน และชาวพุทธในอัฟกานิสถานที่รอดชีวิตมาได้ ก็อพยพไปประเทศเพื่อนบ้านของอัฟกานิสถาน
ปัจจุบันมีชาวพุทธจำนวนเล็กน้อยในประเทศอัฟกานิสถาน ซึ่งมีจำนวนร้อยะ 0.3 จากชาวอัฟกานิสถานทั่งประเทศ ชนพวกนี้มีพวกที่นับถือศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และศาสนาสิกข์ เรียกกันว่า ฮินด์กิ (Hindki)[1]
[แก้] ดูเพิ่ม
[แก้] อ้างอิง
- ^ "Hindki". Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. http://encyclopedia.jrank.org/PAS_PER/HINDKI.html. เรียกข้อมูลเมื่อ 2007-09-15.
- มิลินทปัญหาฉบับแปลในมหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย, (กรุงเทพฯ:มหามงกุฏฯ,2515). ; Horner,I.B.,Milinda's Questions. 2 vols. (London:PTS.,1969).;Rhy Devids, T.W., The Qurstions of King Milinda, (Dehli:Motilal Banarsidass Publishers,1992).
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- http://www.geocities.com/afghan_buddhists/index.htm (Afghan buddhist website)
- http://web.singnet.com.sg/~sidneys/afghanitan.htm
- http://www.berzinarchives.com/islam/history_afghanistan_buddhism.html
- http://www.punjabilok.com/afghanistan/bamiyan_buddhas1.htm
- http://folk.uio.no/atleom/manuscripts.htm
- http://www.silkroadfoundation.org/artl/buddhism.shtml