เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย ชื่อย่อ: 宁 (หนิง) ชื่อเรียก ภาษาไทย เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย ภาษาจีน - อักษรจีนตัวย่อ 宁夏回族自治区 - อักษรจีนตัวเต็ม 寧夏回族自治區 - พินอิน Níngxià Huízú Zìzhìqū ภาษาอังกฤษ Ningxia Hui Autonomous Region ข้อมูลทั่วไป ความหมายของชื่อ 宁 หนิง - สงบ 夏 เซี่ย - เซี่ยตะวันตก ประเภทเขตปกครอง เขตปกครองตนเอง เมืองเอก หยินชวน เลขาธิการพรรค เฉิน เจี้ยนกั๋ว ผู้ว่าการ หม่า ชื่อจี พื้นที่ 66,000 ตร.กม. (อันดับที่ 27) ประชากร (ข้อมูลปี พ.ศ. 2547) - จำนวน 5,880,000 (อันดับที่ 29) - ความหนาแน่น 89.1 คน/ตร.กม. (อันดับที่ 25) GDP (พ.ศ. 2547) 46.04 พันล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 30) - ต่อหัว 7,830 เหรินหมินปี้ (อันดับที่ 23) HDI (พ.ศ. 2548) 0.712 ปานกลาง (อันดับที่ 26) กลุ่มชาติพันธุ์ ฮั่น - 79 % หุย - 20 % แมนจู - 0.4 % จำนวนจังหวัด 5 จำนวนเมือง/อำเภอ 21 จำนวนตำบล 219 ISO 3166-2 CN-64 เว็บไซต์ http://www.nx.gov.cn/

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย (อังกฤษ: Ningxia Hui Autonomous Region; จีน: 宁夏回族自治区) ชื่อย่อ "หนิง" (宁) เป็นหนึ่งในห้าเขตปกครองตนเองของจีน ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ทางตอนบนของแม่น้ำหวงเหอ (แม่น้ำเหลือง) มีเมืองหลวงชื่อ หยินชวน

[แก้] ที่ตั้งและอาณาเขต

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุยมีพื้นที่ติดต่อดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ประเทศจีน
• ทิศใต้ ติดต่อกับ มณฑลกานซู ประเทศจีน
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับ มณฑลฉ่านซี ประเทศจีน
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับ มณฑลกานซู ประเทศจีน

[แก้] การแบ่งเขตการปกครอง

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 เมืองหรือจังหวัด (市) 2 เทศมณฑลระดับเมือง (市) 11 เทศมณฑล (县) 8 เขต (区) และ 29 เขตปกครองตนเอง (自治县)

[แก้] ภูมิประเทศ

ภูมิประเทศทางใต้เป็นที่ราบสูงหวงถู่ พื้นที่ทางเหนือลาดต่ำเป็นบริเวณที่ราบหนิงเซี่ย ซึ่งมีพื้นที่เป็น 1 ใน 4 ของประเทศ พื้นที่โดยทั่วไปสูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,100-2,000 เมตร จุดสูงสุด 3,556 เมตร

[แก้] ทรัพยากร

แร่ธาตุ ที่สำรวจพบแล้วมีกว่า 50 ชนิด แร่อโลหะที่สำคัญได้แก่ ถ่านหิน ยิปซัม น้ำมันปิโตเลียม ก๊าซธรรมชาติ ดินเกาลิน

[แก้] ภูมิอากาศ

สภาพอากาศแบบภาคพื้นทวีปเขตอบอุ่นกึ่งแห้งแล้ง อุณหภูมิสูงต่ำแตกต่างอย่างมาก ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 200-600 มิลลิเมตร/ปี

[แก้] เศรษฐกิจ

[แก้] เกษตรกรรม

หนิงเซี่ยมีการพัฒนาการเกษตรให้เป็นแบบอุตสาหกรรม ซึ่งกลายมาเป็นแกนหลักของเศรษฐกิจในชนบท พืชเกษตร สำคัญได้แก่ ผลไม้ประเภทแตง แอปเปิล

[แก้] อุตสาหกรรม

ปี พ.ศ. 2546 การเติบโตของภาคอุตสาหกรรมคิดเป็น 16.3 % โดยอุตสาหกรรมขนาดใหญ่แบ่งเป็นอุตสาหกรรมเบาเติบโตขึ้น 27.4 % อุตสาหกรรมหนัก 17.2 %

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย เป็นบทความเกี่ยวกับ ประเทศ เมือง หรือเขตการปกครองต่าง ๆ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ