เสียดาย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| เสียดาย (Daughter) |
|
|---|---|
 |
|
| ผู้กำกับ | หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล |
| อำนวยการสร้าง | สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ |
| บทภาพยนตร์ | หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล |
| นักแสดงนำ | นุศรา ประวัณนา เขมสรณ์ หนูขาว วยุลี กิติอาภรณ์ชัย กาญจนา ขึ้นนกคุ้ม วิจิตรา ตริยะกุล จอนนี่ แอนโฟเน่ สรพงษ์ ชาตรี รณ ฤทธิชัย ธัญญา โสภณ กาญจนาพร ปลอดภัย จีรุฒน์ ณ นคร จักรกฤษณ์ คชรัตน์ องอาจ คล้ามไพบูลย์ (นักแสดงรับเชิญ) |
| จัดจำหน่าย | สหมงคลฟิล์ม |
| วันที่เข้าฉาย | 31 ธันวาคม พ.ศ. 2537 |
| ประเทศ |  ไทย |
| ภาษา | ไทย |
| รายได้ | 52 ล้านบาท |
| ก่อนหน้านี้ | ไม่มี |
| ต่อจากนี้ | เสียดาย 2 |
| ข้อมูลบนเว็บ IMDb | |
| ฐานข้อมูลภาพยนตร์ไทย (ThaiFilmDb) | |
| ข้อมูลบนเว็บ สยามโซน | |
เสียดาย (Daughter) ภาพยนตร์ไทยในปี พ.ศ. 2537 นำแสดงโดย นุศรา ประวัณนา, เขมสรณ์ หนูขาว, วิจิตรา ตริยะกุล, กาญจนา ขึ้นนกคุ้ม, วยุลี กิติอาภรณ์ชัย ร่วมด้วย จอนนี่ แอนโฟเน่, สรพงษ์ ชาตรี, ธัญญา โสภณ, รณ ฤทธิชัย, จีรุตน์ ณ นคร, กาญจนาพร ปลอดภัย, จักรกฤษณ์ คชรัตน์ บทภาพยนตร์และกำกับการแสดงโดย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล
[แก้] เนื้อเรื่อง
| ระวังเสียอรรถรส ข้อความด้านล่างนี้กล่าวถึงเนื้อเรื่องหรือฉากจบ |
เด็กวัยรุ่นมัธยมหญิง 4 คน คือ ปู (เขมสรณ์ หนูขาว) แป๋ม (วิจิตรา ตริยะกุล) เดือน (กาญจนา ขึ้นนกคุ้ม) และเงาะ (นุศรา ประวัณนา) ที่แต่ละคนมีปัญหาขาดความรักและความอบอุ่นจากครอบครัว ปูถูกพ่อเลี้ยงข่มขืน แป๋มเป็นลูกสาวตำรวจ (ไกรลาศ เกรียงไกร) แต่ติดผงขาวและขายตัว เดือนมีแม่เป็นนักร้องขายตัวและตัวเองก็มีชะตากรรมไม่ต่างจากแม่ ขณะที่เงาะมีครอบครัวที่มีฐานะ แต่มีพ่อขี้เหล้า (สรพงษ์ ชาตรี) และตบตีแม่เป็นประจำ จนวันหนึ่งทั้ง 4 คนได้หนีออกจากบ้านและมารวมกันที่แฟลตของปู เพื่อเผชิญชะตาชีวิตร่วมกัน โดยพวกเธอเลือกที่จะใช้ยาเสพย์ติดในการแก้ปัญหา ในที่สุด ก็พบว่าทุกคนต่าง "เสียดาย" กับช่วงเวลาชีวิตอันสดใส ที่ต้องสูญเสียไปกับสิ่งเลวร้าย บทสรุปของเรื่องนี้มีทั้งที่ต้องเสียน้ำตา แลกกับบทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ และแลกด้วยชีวิต
| จบเนื้อหาส่วนที่เสียอรรถรสแล้ว ข้อความด้านบนนี้กล่าวถึงเนื้อเรื่องหรือฉากจบ |
[แก้] เบื้องหลังและคำวิจารณ์
เสียดาย เป็นผลงานการกำกับและเขียนบทภาพยนตร์ของ ม.จ.ชาตรีเฉลิม ยุคล หรือ ท่านมุ้ย เมื่อเข้าฉายภาพยนตร์ได้รับความสนใจอย่างมากของสังคม เพราะเป็นภาพยนตร์ที่สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาสังคมในเรื่องยาเสพย์ติดและปัญหาทางเพศของวัยรุ่น อีกทั้งภาพยนตร์ยังดำเนินเรื่องในลักษณะของสารคดี บางช่วงจะตัดสลับกับการให้สัมภาษณ์ของตัวละครต่าง ๆ ในเรื่อง
นักแสดงนำตัวหลักในเรื่อง เป็นการแสดงครั้งแรก แต่ได้รับการวิจารณ์ว่าแสดงได้ดีมาก โดยเฉพาะ วิจิตรา ตริยะกุล มีหลากฉากที่สะเทือนอารมณ์ เช่น ฉากที่ต้องเปลือยกายยืนเกาะลูกกรงอยู่บนดาดฟ้าตึกแถว เป็นต้น แต่เสียงบางส่วนก็วิจารณ์ว่า หลายส่วนในเรื่องยังหลวมอยู่ เช่น บทบาทของ จอนนี่ แอนโฟนี่ ที่ดูเหมือนคนใจบุญเข้ามาช่วยเหลือเด็ก ๆ แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้วก็เหมือนผู้ใหญ่ที่หลอกฟันเด็กคนนึง หรือในฉากจบที่ให้เด็ก ๆ เดินเล่นบนหาดทรายชายทะเล แล้วรำลึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา และพูดกันว่า "เสียดาย" เป็นการจบที่ไม่สวย เป็นต้น
แต่กระนั้น ภาพยนตร์ก็ยังได้รับรางวัลตุ๊กตาทองประจำปี พ.ศ. 2537 ไปถึง 7 รางวัลด้วยกัน รวมทั้งภาพยนตร์ยอดเยี่ยมด้วย และทำรายได้ถึง 52 ล้านบาท โดยเปิดฉายสัปดาห์แรกก็สามารถทำรายได้ถึง 30 ล้านบาทด้วยกัน
[แก้] อ้างอิง
|
|||||||
