พระมหาธรรมราชาที่ 2

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พระมหาธรรมราชาที่ 2
พระบรมนามาภิไธย พระยาลือไท
พระปรมาภิไธย พระมหาธรรมราชาที่ 2
พระอิสริยยศ พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรสุโขทัย
ราชวงศ์ ราชวงศ์พระร่วง
ครองราชย์ พ.ศ. 1911-พ.ศ. 1942
(โดยประมาณ)
ระยะครองราชย์ 31 ปี (โดยประมาณ)
รัชกาลก่อนหน้า พระยาลิไท
รัชกาลถัดไป พระมหาธรรมราชาที่ 3

พระยาลือไท หรือพระมหาธรรมราชาที่ 2 พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรสุโขทัยลำดับที่ 7 ครองราชย์สืบต่อจากพระยาลิไทย หรือ พระมหาธรรมราชาที่ 1 (ครองราชย์ พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1942)

พระยาลือไทย ขึ้นครองราชย์เมื่ออาณาจักรสุโขทัยอ่อนแอเสื่อมอำนาจ อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 แคว้นคือ แคว้นชากังราวประกอบด้วยเมืองตาก ชากังราว (กำแพงเพชร) และนครสวรรค์ กับแคว้นสุโขทัย ประกอบด้วยเมืองสุโขทัย อุตรดิตถ์ สองแคว (พิษณุโลก) พิจิตร นอกจากนี้เมืองขึ้นสำคัญ เช่น เมืองหงสาวดีและเมืองอู่ทองต่างแข็งข้อ ลุถึง พ.ศ. 1921 สุโขทัยก็ตกเป็นเมืองขึ้นของกรุงศรีอยุธยา พระยาลือไทยจึงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายของอาณาจักรสุโขทัย

อย่างไรก็ดี พระยาลือไทยยังทรงครองเมืองต่อไปที่ราชธานีพิษณุโลกในฐานะเป็นเมืองประเทศราชของอาณาจักรอยุธยาจนถึงประมาณ พ.ศ. 1931 และมีรัชทายาทครองเมืองสืบต่ออีก 2 พระองค์ จนถึงวาระที่เมืองพิษณุโลกถูกรวมไว้ในอาณาจักรอยุธยาโดยเด็ดขาดเมื่อ พ.ศ. 1981 โดยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 หรือ เจ้าสามพระยา ส่งพระโอรสคือพระราเมศวรขึ้นไปครองเมืองพิษณุโลกแทน มีผลให้อาณาจักรสุโขทัยสิ้นสุดลงโดยสิ้นเชิง

[แก้] พระราชวงศ์

ทรงมีพระโอรสเดียวคือ พระมหาธรรมราชาที่ 3 (ไสลือไท)

[แก้] ดูเพิ่ม

สมัยก่อนหน้า พระมหาธรรมราชาที่ 2 สมัยถัดไป
พระมหาธรรมราชาที่ ๑ (ลิไท)
ราชวงศ์พระร่วง
2leftarrow.png พระมหากษัตริย์ไทย
อาณาจักรสุโขทัย

(พ.ศ. 1919 - พ.ศ. 1920)
2rightarrow.png พระมหาธรรมราชาที่ ๓ (ไสลือไท)
ราชวงศ์พระร่วง
ภาษาอื่น