ฌ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อักษรไทย
ฌ
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	-ั	า	-ํ	-ิ	'	"
-ุ	-ู	เ	โ	ใ	ไ	-็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		-่	-้	-๊	-๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		-์	-๎	-ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

ฌ (เฌอ) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 12 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับหลังจาก ซ (โซ่) และก่อนหน้า ญ (หญิง) ออกเสียงอย่าง ช ช้าง จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า "ฌ เฌอ"

แต่มีบางคนก็เรียกว่า "ฌ กะเฌอ" ซึ่งไม่ถูกต้อง เพราะคำว่า "กะเชอ" นั้นสะกดด้วย ช ช้าง หมายถึง ภาชนะสานแบบหนึ่ง ดังที่ใช้ว่า "กระเชอก้นรั่ว" ส่วน "เฌอ" ที่ใช้ ฌ เฌอ แปลว่า ต้นไม้ เป็นคำมาจากภาษาเขมร

ฌ เฌอ เป็นตัวอักษรใช้เขียนคำไม่กี่คำ เนื่องจากใช้เขียนเฉพาะคำที่มาจากภาษาบาลีสันสกฤต และคำที่มาจากภาษาเขมร และในภาษานั้นก็มีคำที่ใช้ ฌ เฌอ ทั้งที่เป็นพยัญชนะต้นและพยัญชนะท้ายไม่มากนัก

ปัจจุบันมีคำที่ขึ้นต้นด้วย ฌ เฌอ อยู่น้อยคำ ได้แก่ ฌาน (ซึ่งมักสะกดผิดเป็น "ฌาณ"), ฌาปน-, ฌาปนกิจ, ฌาปนสถาน, เฌอ, เฌอเอม นอกเหนือจากนั้นใช้ประกอบกับคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต

นอกจากนี้ยังมีบุคคลบางกลุ่มใช้ ฌ เฌอ ถอดเสียง sh ในคำศัพท์ที่มาจากภาษาอังกฤษ เพื่อให้เกิดความแตกต่างระหว่าง ch และ sh^{[ต้องการอ้างอิง]}

[แก้] อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. (2550, 28 เมษายน). ฌ เฌอ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: <http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=1544>. (เข้าถึงเมื่อ: 14 มีนาคม 2552).

ฌ เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหาหรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ฌ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา