อักษรพราหมี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรพราหมี (อ่านว่า พราม-มี) เป็นต้นกำเนิดของอักษรในอินเดียมากมาย รวมทั้งอักษรเขมรและอักษรทิเบตด้วย พบในอินเดียเมื่อราว พ.ศ. 43 มีความคล้ายคลึงกับอักษรอราเมอิกหรืออักษรฟินิเชียน อีกทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่ามาจากอักษรสินธุหรือฮารัปปา ที่ใช้ตั้งแต่ 1,457 ปีก่อนพุทธศักราช อักษรพราหมีพบครั้งแรก ในจารึกของพระเจ้าอโศกมหาราชแห่งราชวงศ์เมารยะ ในช่วง พ.ศ. 273 – 311
[แก้] ใช้เขียน
[แก้] ดูเพิ่ม
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- อักษรพราหมี (อังกฤษ)
