ภาษากลุ่มนูริสถาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาษากลุ่มนูริสถาน (Nuristani languages) เป็นกลุ่มย่อยของภาษากลุ่มอินโด-อิหร่าน ใช้พูดในอัฟกานิสถานและบริเวณใกล้เคียง

เนื้อหา

[แก้] ประวัติศาสตร์

เริ่มมีการกล่าวถึงภาษากลุ่มนูริสถานครั้งแรกเมื่อพุทธศตวรรษที่ 24 ชื่อเก่าของบริเวณที่ใช้ภาษานี้คือกาฟิริสถาน และเรียกภาษาที่ใช้ในเขตนั้นว่าภาษากาฟิริสถาน ต่อมาจึงถูกแทนที่ด้วยคำว่านูริสถานซึ่งหมายถึงดินแดนแห่งแสงสว่าง

มุมมองในปัจจุบันจัดให้ภาษากลุ่มนูริสถานเป็นสาขาเอกเทศของภาษากลุ่มอินโด-อิหร่าน แต่บางครั้งถือว่าเป็นภาษากลุ่มอิหร่านที่ได้รับอิทธิพลจากภาษาที่อยู่ใกล้เคียงคือภาษากลุ่มดาร์ดิก ดูเหมือนว่าผู้พูดภาษานี้เข้ามาอยู่ในบริเวณปัจจุบันไม่นานนักและไม่เคยเคลื่อนย้ายลงมาถึงบริเวณที่เป็นรัฐปัญจาบ

ภาษากลุ่มนี้ใช้โดยชนเผ่าในบริเวณเทือกเขาฮินดูกูซ และไม่เคยเคลื่อนย้ายไกลออกไปจากบริเวณนี้ เทือกเขานี้อยู่ทางชายแดนด้านตะวันออกเฉียงเหนือของอัฟกานิสถานและตะวันตกเฉียงเหนือของปากีสถาน ภาษาในกลุ่มนี้เสี่ยงที่จะเป็นภาษาตายเพราะมีผู้พูดน้อยลง

ภาษากลุ่มนูริสถานมี 5 ภาษา แบ่งย่อยได้เป็นหลายสำเนียง สำเนียงหลักได้แก่ สำเนียงกาตา-วิรี สำเนียงกัมวิรีและ สำเนียงไว-อลา ผู้พูดในปากีสถาน ส่วนใหญ่พูดสำเนียงกัมวิรี ภาษาเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากภาษากลุ่มดาร์ดิกมากจนบางครั้งจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน

Georg Mergenstierne กล่าวว่าบริเวณไครัลเป็นบริเวณที่มีความหลากหลายทางภาษามากบริเวณหนึ่งของโลก แม้ว่าภาษาโควาร์จะเป็นภาษาหลักของบริเวณไครัลแต่ก็มีภาษาอื่นใช้พูดในบริเวณนี้ เช่น ภาษากาลาชา-มุน ภาษาปาลูลา ภาษาดาเมลี ภาษาคาร์วา-บาตี ภาษากลุ่มนูริสถาน ภาษายิดคา ภาษาบูรุสชานสกี ภาษาคูชาร์ ภาษาวาคี ภาษาคีร์กิซ ภาษาเปอร์เซียภาษาพาซตู ภาษาเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่มีภาษาเขียนโดยใช้ภาษาอูรดูหรือภาษาเปอร์เซียเป็นภาษาเขียนแทน

[แก้] รายชื่อภาษาในกลุ่มนี้

[แก้] อ้างอิง

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น