หูปลาช่อน
| หูปลาช่อน | |
|---|---|
| |
| lilac tasselflower | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Asterids |
| อันดับ: | Asterales |
| วงศ์: | Asteraceae |
| สกุล: | Emilia |
| สปีชีส์: | E. sonchifolia |
| ชื่อทวินาม | |
| Emilia sonchifolia (L.) DC. ex Wight | |
| ชื่อพ้อง | |
|
Cacalia sonchifolia L. | |
หูปลาช่อน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Emilia sonchifolia; จีน: 葉下紅) เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นตั้งตรงสูง 10 -45 เซนติเมตร ปลายใบแหลมเรียว โคนใบกว้างรูปไข่ ขอบใบหยักเว้า หลังใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีม่วงแดง ดอกออกเป็นช่อกลางลำต้น ช่อหนึ่งแยกเป็น 2 แขนง ดอกสีแดง ขนาดเล็ก ผลมีเปลือกแข็ง
ในทางสมุนไพร รากสดนึ่งกับเนื้อหมูแก้ตานขโมย ต้นสดต้มน้ำดื่มเป็นยาแก้เจ็บคอ ทอนซิลอักเสบ ต้นสดตำคั้นน้ำพอกบริเวณที่เป็นฝี แก้บวมน้ำ ยานี้ห้ามใช้ในหญิงมีครรภ์[2]
ภาพ[แก้]
ในไฮเดอราบัด อินเดีย
ในไฮเดอราบัด อินเดีย .
_in_Hyderabad,_AP_W_IMG_0421.jpg)
_in_Hyderabad,_AP_W_IMG_0416.jpg)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Emilia sonchifolia record n° 95932" (HTML). African Plants Database. South African National Biodiversity Institute, the Conservatoire et Jardin botaniques de la Ville de Genève and Tela Botanica. สืบค้นเมื่อ 2008-05-21.
- ↑ ภูมิพิชญ์ สุชาวรรณ. พืชสมุนไพรใช้เป็นยา. กทม. มปป. 2536