گيله‌مرد: يادداشت‌های حسن رجب‌نژاد از شمال کاليفرنيا

Friday, February 28, 2003
امريكا ........آى امريكا .....!!
" پاسخ به چند سئوا ل سا ده "



1_ چند در صد جمعيت دنيا در امريكا زندگى مى كنند ؟؟
ج _ شش در صد
2 _ چند در صد ثروت دنيا در امريكا ست ؟؟
ج _ پنجا ه در صد !
3 _ كدا م كشور دا را ى بزرگ ترين منا بع نفتى دنيا ست ؟؟
ج _ عربستا ن سعود ى
4_. كدا م كشور دومين منا بع نفتى جها ن را در اختيا ر دارد ؟؟
ج :. عرا ق
5_ . سالا نه در جها ن ، چه ميزان پول صرف امور نظا مى و تسليحا تى ميشود ؟؟
ج :. نهصد ميليا رد دلا ر !!
6 _. امريكا سا لا نه چقدر صرف امور نظا مى مى كند ؟؟
ج : چها ر صد و پنجا ه ميليا رد دلا ر !!
7 _ با چه مقدار پول مى توان همه سا له گرسنگا ن جها ن را از مرگ نجا ت داد ؟؟
ج : چهل ميليا رد دلا ر !!
8-- از زما ن جنگ جها نى دوم تا كنون ، چه تعدا د انسا ن در جنگ ها جا ن با خته اند ؟؟
ج : 86 ميليون نفر !!
9 -- از چه زما نى كشور عر ا ق سلا ح ها ى شيميا يى و بيولوژيكى در اختيا ر دارد ؟؟
ج : از سال 1980
10 -- آ يا اين سلا ح ها توسط زراد خا نه ها ى عراق سا خته شده اند ؟؟
ج : خير ! ايا لا ت متحده ، انگلستا ن ، و برخى كمپا نى ها ى بزرگ تسليحا تى ، اين سلا ح ها ى مرگبا ر را در اختيا ر عر ا ق گذاشته اند .
11 -- آ يا هيچوقت دولت امريكا استفا ده عرا ق از سلا ح ها ى شيميا يى را محكوم كرده است ؟؟
ج : هر گز !
12 -- در حملا ت شيميا يى صدا م حسين به حلبچه در سا ل 1988 چند نفر جا ن با خته اند ؟؟
ج : پنجهزا ر نفر !!
13-- كدا م كشور غربى اين حملا ت را محكوم كرده است ؟؟
ج : هيچكدا م
14 -- آيا تا كنون هيچ سند و مدركى مبنى بر دست دا شتن عر ا ق در حمله تروريستى يا زده سپتا مبر بدست آمده است ؟؟
ج : خير !
15 -- در جنگ خليج فا رس ، چند نفر غير نظا مى جا ن با خته اند ؟؟
ج : 35 هزار نفر !
16 -- چند هزار تن از سر با زا ن عر ا قى در جريان جنگ خليج فا رس ، توسط تا نك ها ى امريكا يى زنده زنده به خا ك سپرده شدند ؟؟
ج : شش هزا ر نفر !!
17 -- بعد از خا تمه ى جنگ خليج فا رس ، چه مقدا ر اورانيوم در عر ا ق و كويت بر جا ى ما ند ؟؟
ج : چهل تن !
18 -- بر اسا س گزارش سا زما ن ملل ، رشد بيما رى ها ى سرطا نى در عراق پس از جنگ خليج فا رس چند در صد افزا يش دا شته است ؟؟
ج : هفتصد در صد !!
19 -- بر اسا س ادعا ى امريكا ، چند در صد ارتش عر ا ق پس از جنگ خليج فا رس نا بود شده بود ؟؟
ج : هشتا د در صد
20 -- بر مبناى بر آورد ها ى پنتا گون ، در صورت حمله ى امريكا به عر ا ق ، چه تعدا د غير نظا مى به قتل خوا هند رسيد ؟؟
ج : ده هزا ر نفر
21 -- چند در صد اين كشته شدگا ن كودكا ن خوا هند بود ؟؟
پنجا ه در صد !
22 -- چند سا ل است كه امريكا ، بى محا با عر ا ق را بمبا را ن مى كند ؟؟
ج : يا زده سا ل
23 -- در فا صله ى دسا مبر 1998 تا سپتا نبر 1999 ،چه مقدا ر بمب بر روى عر ا ق ريخته شده است ؟؟
ج : بيست ميليون پا ند !!
24 -- چند سا ل است كه قطعنا مه ى شما ره ى 661 سا زما ن ملل متحد ، عرا ق را در محا صره ى اقتصا دى قر ار داده است ؟؟
ج : دوا زده سا ل
25 -- در سا ل 1989 ، در صد مرگ و مير كودكا ن عر ا قى چقدر بوده است ؟؟
ج : 38 نفر " در هر هزار تولد "
26 -- در سا ل 1999، در صد مرگ و مير كودكا ن عر ا قى چقدر بوده است
ج : 131 نفر " افزا يشى معا دل 345 در صد !! "
27 -- تا اكتبر 1999 ، چند هزار نفر از مردم عر اق در نتيجه ى محا صره ى اقتصا دى آن كشور ، جا ن با خته اند
ج : يك ميليون و پا نصد هزا ر نفر !!
28 -- چند هزا ر كودك عر ا قى در ميا ن اين قربا نيا ن هستند ؟؟
ج : هفتصد و پنجا ه هزا ر نفر !!
29 -- دولت اسرا ييل ، تا كنون چند قطعنا مه ى سا زما ن ملل را زير پا گذا شته است ؟؟
ج : 65 قطعنا مه
30 -- دولت امريكا تا كنون چند قطعنا مه ى سا ز ما ن ملل عليه اسرا ييل را وتو كرده است ؟؟
ج : بيش از 30 قطعنا مه
31 -- چند كشور جها ن دا را ى سلا ح ها ى اتمى هستند ؟؟
ج : هشت كشور
32 -- عر ا ق چند كلا هك اتمى در اختيا ر دارد ؟؟
ج : هيچ !
33 -- امريكا چند كلا هك انمى دارد ؟؟
بيش از ده هزا ر كلاهك !!
34 - اسرا ييل چند كلا هك اتمى دارد ؟؟
ج : بيش از چها رصد كلا هك

..... ما رتين لوتر كينگ مى گويد : زما نى كه ما در بر ابر مسا يل بسيار مهم سكوت ميكنيم ، نشا نه ى آ ن است كه ما به پا يا ن زندگى خود رسيده ايم ....


**** گزارشگر : CHARLES SHEKETOFF ،رييس هيئت اجرا ييه ى مركز سيا ست ها ى عمومى ايا لت اورگان .
P. 0 BOX -- 7
SILVERTON . OR. 97381 --U. S. A
ترجمه و تنظيم : گيله مرد . ينگه دنيا .

Tuesday, February 25, 2003
جرج بوش ....و ملا نصر الدين ...!!!
** آنچه اكنون مى خو ا نيد متن گفتگوى تلفنى آقا ى جرج بوش ريا ست جمهورى امريكا با ملا نصر الدين است كه توسط اداره ى امنيت ملى ايا لا ت متحده ترجمه شده و در اختيا ر ما قرار گرفته است !!

**** آقا ى جرج بوش ، ريا ست جمهورى امريكا ، در اتاق كا رش در كا خ سفيد نشسته بود و سر گرم بررسى طرح حمله به يك كشور خا رجى بود كه تلفن دفترش زنگ زد و از آنور سيم يك آ قا يى با يك لهجه ى بسيا ر غليظ گفت :
--الو ...؟؟ الو ...؟؟؟ آ قاى بوش ؟ من ملا نصر الدين هستم .و از همدان از داخل يك " اينترنت كا فه " به شما زنگ ميزنم ! آقا جان ! من رسما به شما اعلان جنگ ميدهم !!
جرج بوش : بسيا ر خوب ! بسيا ر خوب آ قا ى ملا نصر الدين !حالا كه به ما اعلان جنگ داده اى ، ميشود به من بگويى ارتش شما چقدر سر با ز دارد ؟؟

ملا نصر الدين : راستش.......(ملا شروع ميكند به چرتكه اندا ختن وپس از چند لحظه ميگويد : )خودم هستم ، غلا معلى همسا يه ام هست . برادر زاده ام غلا م قلى هست .آن يكى برادر زاده ام غلا مرضا هست . آن يكى برادر زاده ام غلامحسين هست .گا رسن كا فه اينتر نت همدان هم هست . به اين ترتيب ميشويم هشت تا !!!
جرج بوش : من با يد به شما آقاى ملا نصر الدين بگويم كه يك ميليون نفر در ارتش من خدمت ميكنند و منتظرند تا من به آنها فرما ن بدهم كه .....
ملا نصر الدين : يا خدا ...!! يا خدا ...! من فردا دوبا ره بشما زنگ ميزنم آ قا ى بوش ....

روز بعد ، دو با ره ملا نصر الدين به آقا ى بوش زنگ ميزند :
ملا نصر الدين : الو ...؟؟ الو...؟؟ آقا ى بوش ؟؟ با يد به اطلاع شما برسا نم كه ما آما ده ى جنگيم !! ما توانستيم مقدارى تسليحا ت نظا مى فرا هم كنيم !
جرج بوش : شما چه نوع سلا ح هايى در اختيار داريد مستر ملا نصر الدين ؟؟
ملا نصر الدين : راستش .... يك مرسدس بنز مدل 180 ....دو تا پيكا ن . پنج تا موتور سيكلت ويسپا !! و يك وانت بار ...!!!!
جرج بوش : من دو با ره با يد به اطلا ع شما برسا نم آقاى ملا نصر الدين كه من دوازده هزار تانك ،و بيست هزار نفر بر زرهى در اختيا ر دارم . ضمنا از آخرين تلفنى كه بمن زدى تا امروز ، من پا نصد هزار نفر به سر با زا ن امريكا يى اضا فه كرده ام .حالا آقاى ملا نصر الدين ، يك و نيم ميليون نفر سربا ز تحت فرما ن من است !
ملا نصر الدين : يا اما م زما ن !!! من فردا دوبا ره به شما زنگ ميزنم مستر پرزيدنت !!

روز بعد ، ملا نصر الدين دو با ره به آ قا ى بوش زنگ ميزند .
ملا نصر الدين : آ قا ى بوش ؟؟ ما برا ى جنگ آما ده ايم !! كلى هم تسليحا ت در اختيا ر داريم !! علاوه بر اين ، چها ر تا از همسا يگا ن ما هم به ارتش ما ملحق شده اند !!!
جرج بوش : " چند لحظه سكوت ميكند " آ قا ى ملا نصر الدين ، شما بهتر است بدا نيد كه من يكهزار هواپيما ى بمب افكن و ده هزار هوا پيما ى جنگى در اختيا ر دارم .كاخ سفيد و پنتا گون هم توسط موشك هاى ليزرى حفا ظت ميشوند . علاوه بر اين ، از ديروز تا حا لا ما تعداد رزمندگا ن ارتش امريكا را به دو ميليون نفر رسا نده ايم .. ميفهمى ؟ دو ميليون نفر ...!!
ملا نصر الدين : واى ددم سوخت ..!! واى ددم سوخت ...!! آقا ى بوش من دو با ره به شما زنگ خوا هم زد ...

اول صبح روز بعد ، ملا نصر الدين به آقا ى بوش تلفن ميكند و ميگويد :
ملا نصر الدين : آ قا ى بوش ! من خيلى متا سف هستم كه به اطلاع شما برسا نم كه ما تصميم گرفته ايم از جنگ صرفنظر كنيم !
جرج بوش : لبخند پيروز مندا نه اى بر لب دارد و ميگويد : " از شنيدن اين خبر متا سف هستم آقا ى ملا نصر الدين ! ولى چرا به اين سرعت تصميم تا ن را عوض كرديد ؟؟

ملا نصر الدين : را ستش آ قا ى بوش !ما با ارتش ما ن توى اينترنت كا فه ى همدان نشستيم و چند تا قهوه ى تركى خورديم و چند پك هم به قليا ن زديم و بعد از يك مذا كره ى درا ز مدت ، به اين نتيجه رسيديم كه ما نمى توا نيم شكم دو ميليون زندا نى جنگى را سير كنيم !! به همين خا طر است كه آتش بس اعلا م مينما ييم !!!!

Monday, February 24, 2003
چه فرما نده كل قو ا يى ..؟؟!!
آقا ! ما ديشب به سر ما ن زد كه نگا هى به يا د ها و يا د بود ها ى جنگ ايرا ن و عرا ق بيندا زيم .
بعدش كه رفتيم بخوا بيم ، به خود مان گفتيم : چقدر حيف شد كه اين صدا ميان كا فر بعثى ، دم شا ن را گذا شتند روى كول شا ن و گور شا ن را گم كردند و گر نه با فرما ندهى هاى پيا مبر گونه ى اما م خمينى ، هيچ بعيد نبود كه رزمند گا ن جا ن بر كف اسلا م ، تا امروز ، كربلا كه سهل است ، بغدا د و قا هره و مرا كش و يمن و شاخ آفريقا و سا حل عا ج و دما غه ى سبز و صحر اه ى سوزا ن حبشه را فتح كرده بودند و حالا راهى اين آمريكا ى جها نخوا ر شده بودند ، و ما را هم از شر بوش و شركا ً!! خلاص ميكردند و ما هم جزيى از امت اسلام ميشديم .


حا لا برا ى ا ينكه شما هم حظى از اين گشت و گذار شبا نه ما ن ببريد ، اجا زه بفرما ييد دو فقره از پا سخ هاى ا ما م خمينى رهبر انديشمند و فرزا نه ى انقلاب و فرما نده ى كل قوا ، به استفتا ها ى رزمند گا ن اسلا م را براى تا ن با ز گو كنم تا بلكه شما هم مثل خود ما كلى محظوظ !! بشويد و دو تا شا خ تر و تميز روى كله ى مبا رك تا ن سبز بشود و چها ر تا فا تحه هم نثا ر روح آ ن بزرگو ار بفر ما ييد كه براستى نه تنها يكى از بزر گ ترين فرماند ها ن كل قوا ، بلكه يكى از شگفت انگيز ترين پديده هاى آفرينش هم بوده اند !!

1.... استفتا : خلبا نا ن ، گا هى اوقا ت سا عت ها ى متما دى در پروا ز هستند . آيا مى توا نند در حين پرواز نما ز بخو ا نند تا قضا نشود ؟؟
. "پا سخ : بسمه تعا لى .ما نع ندا رد .ولى با يد در صورت امكا ن رو به قبله با يستند ...." روح االله الموسوى الخمينى :

حالا شما تصور بفرما ييد آ ن خلبا ن بيچا ره اى را كه سو ار جت فا نتوم است و يك عا لمه بمب هم با خودش دا رد و قر ار است بمب ها يش را روى بغداد يا نجف بريزد .ا ين آ قا ى خلبا ن ، ضمن اينكه با يد از پد ا فند هوايى دشمن بگذرد ، ميبا يست هر لحظه چشمش هم به سا عتش با شد كه مبا دا نما زش قضا بشود .لا جرم بجا ى اينكه بمب ها يش را روى سنگر دشمن خا لى كند ، ا ول با يد قبله را پيدا كند و رو به قبله با يستد و نما زش را توى هما ن جت فا نتومى كه با سرعتى ما فوق سرعت صوت در پر وا ز است بخو ا ند و وقتى چشمش را با ز كند ببيند كه اى داد و بيد اد ، بجا ى بمبا را ن بغداد ، سر از آفريقا ى جنوبى در آورده است و نا چار است بمب ها يش را روى مردم آ نجا بريزد !! حا لا خوب شد كه خلبا ن هاى ما بر اى اما م خمينى و شركا ً ، تره هم خورد نميكردند و گرنه معلوم نبود كه كا ر جنگ امت اسلا م به كجا ها ميكشيد !!

2..... استفتا ً ...ا گر شدت در گيرى جنگ ، ما نع از پيدا كردن قبله شود ، آ يا مى توان به هر طرف نما ز خواند ؟؟
پا سخ : ...بسمه تعا لى ،
با يد به چها ر طرف نما ز بخو ا ند ...." روح الله الموسوى الخمينى "

آقا ! خوب شد ما توى اين جنگ شركت نداشتيم ها !! و گر نه مجبور بوديم برا ى اينكه نما ز ما ن قضا نشود ، روزى هفده با ر ، به سر با ز ها ى عر ا قى آ تش بس بدهيم تا بتو انيم به چها ر طرف نما ز بخو انيم تا نكند خد اى نكرده دروا زه ها ى بهشت بروى ما ن بسته بشود و از آنهمه حور و غلما ن ما ما نى !! محروم بما نيم !
اصلا سا ده ترين و مطمئن ترين و كم خرج تر ين را ه اين بود كه روزى هفد ه با ر سر ما ن را از سنگر هاى ما ن بيرون بيا وريم و خطا ب به سر با ز ها ى عر ا قى فر يا د بزنيم : يا اخى ! جان ما درت ، ميشود به ما بگويى قبله از كدا م طر ف است ؟؟!!

به قول رفيق ما ن عبا س چرچيل ، خا ك بر سر ما ن با اين انقلا ب كردن مان !!!
.........
نه
من هرا سم نيست :
ز نگا ه و ز سخن عا رى
شب نها دانى از قعر قرون آمده اند
آرى
كه دل پر تپش نور انديشا ن را
وصله ً چكمه ً خود مى خوا هند ،
و چو بر خا ك در افكندندت
با ور دا رند كه سعا دت با ايشا ن به جها ن آ مده است .

با شد ! با شد !
من هراسم نيست ،
چون سر انجا م پر از نكبت هر تيره روا نى را
كه جنا يت را چون مذهب حق موعظه فرما يد
مى دا نم چيست
خوب مى دا نم چيست
....احمد شا ملو ....


به چه مينا زى ...؟؟

به اسب و پيل چه نا زى ؟ كه رخ به خون شستند
در اين سراچه ى ما تم ، پيا ده ، شا ه ، وزير ...
سلام ..
آ قا ! دو سه روز است كه اين كامپيوتر لعنتى دوباره هى ادا در ميآورد و هر چه مينويسم و تايپ ميكنم در يك چشم بهم زدن دود ميشود و به هوا ميرود .
يا حضرت صاحب الزمان ادركنى !!

Thursday, February 20, 2003
نژاد پرست سيا ه ......!!!

با خا نم سيا ه پوستى آشنا ميشوم كه در بر خورد اول چنين بنظرم مى آيد كه يك سر و گردن از زن ها ى امريكا يى با لا تر است . بجا ى صحبت كردن از شو ها ى تلويزيونى و زندگى هنر پيشه ها ، از سيا ست و نژاد پر ستى و كليسا ى كا توليك و دروغپردازى ها ى سيا ستمداران امريكا يى برا يم صحبت ميكند .
وقتيكه ميفهمد ايرا نى هستم ، علاقه نشا ن ميدهد تا در با ره ى ايران و انقلاب و اينجور چيز ها برا يش صحبت كنم . چند تا از پرت و پلا ها يى را كه اينجا و آنجا نوشته ام برايش ترجمه ميكنم و ميخوانم .
ظا هرا خوشش ميآيد . وعده ميدهد كه آنها را در يكى از روزنا مه هاى محلى چاپ كند .
يك روز پسرش را ميآ ورد به من معرفى ميكند .ميگويد چها رده سا له است . اما پسرك بيست سا له بنظر ميآ يد .چنا ن گردن كلفت و درشت استخوان است كه مى تواند با يك مشت ، مرا پيش با با بزرگ خدا بيا مرزم بفرستد !
مى نشينينم از اين در و آن در گپ ميزنيم . مى بينم پسرك از سفيد ها نفرت دارد . خشم و نفرت را نه تنها در نگا هش ، بلكه در كلامش هم مى توان ديد .
من با رها نژاد پرست سفيد پوست ديده بودم . ديده بودم كه چه جورى از عرب ها و يهودى ها و سيا ها ن و چينى ها و كره اى ها بيزارند .اما اين اولين با ر است كه يك سيا ه نژاد پرست مى بينم . ما درش هم دستكمى از او ندارد .....
عجب پتيا ره اى .....!!!


دخترك ، شكل و شما يل ظا هرى اش نشا ن ميدهد كه با يد حدود هفده هيجده سا لش با شد. وارد فروشگا ه من ميشود و شروع ميكند با زن سيا هى كه همرا ه اوست فحش و فحش كا رى .
نيمى از فحش ها يش را مى فهمم ، نيمى ديگر را نه .
به خودم ميگويم : عجب سگ ها رى ؟؟
ميوه اى و سيگا رى ميخرد و در حا ليكه به زمين و زما ن نا سزا ميگويد از فروشگا هم بيرون ميرود . زن سيا هى كه همرا ه اوست ، پوست و استخوا نى بيش نيست . به من نگا ه ميكند و زهر خندى ميزند و ميگويد : ديوا نه است !!
من چيزى نمى گويم ، لبخندى تحويلش ميدهم و به كا رم مشغول ميشوم .
لحظه اى بعد ، دخترك دوبا ره سر و كله اش پيدا ميشود .شروع ميكند به داد و بيدا د كردن .لهجه اش طورى است كه نيمى از حرف ها يش حا لى ام نميشود .
ميگويم : ببخشيد خا نم !اينجا مغا زه ى من است .من نه قا ضى هستم نه مدعى العموم ! داد و بيدا د هم نكنيد . اگر شما مشكلى داريد برويد بيرون مغا زه هر قدر دل تا ن ميخوا هد جيغ بكشيد . مشكل شما مشكل من نيست . من اينجا هزار جور گرفتا رى دارم .
دخترك ، بدون آنكه به حرف ها يم توجهى بكند ميگويد : ميدا نى ؟ من مدتى است كه ديگر كوكا يين نمى كشم !! نشستم و فكر كردم ديدم كوكا يين دارد روزگا رم را سيا ه ميكند !! تركش كرده ام !! در عوض فقط مشروب ميخورم ! آنهم فقط دو سه استكا ن !
به قيا فه اش خيره ميشوم . مى بينم بزور هفده سا لش ميشود . با خود ميگويم : عجب پتيا ره اى !!
دخترك ، چند تا كبريت از من ميگيرد و از مغا زه ام بيرون ميرود .نفس راحتى ميكشم و به خودم ميگويم : همه را برق ميگيرد ما را آژان __!!!
سر گرم كا رم ميشوم . يكى دو سا عتى ميگذرد . دو با ره سر و كله ى دخترك پيدا ميشود . چنا ن مست و خراب است كه سر از پا نمى شنا سد . چشما نش چنا ن قرمز است كه گويى آتش از آن ميبا رد . چند تاى ديگر كبريت از من ميگيرد و چيز ها يى بلغور ميكند و را هش را ميكشد و ميرود . و من ميما نم واين انديشه كه : ما در كجاى زما ن ايستا ده ايم ؟؟؟


Wednesday, February 19, 2003
مصيبت بود پيرى و ...؟؟!!



رودكى ، شا عر بزرگ ايرانى ، ميفرما يد :

من موى خويش نه از آن ميكنم سيا ه
تا نو كنم جوا نى و از نو كنم گنا ه
چون جا مه ها بوقت مصيبت سيه كنند
من موى در مصيبت پيرى كنم سيا ه !

از يكى پرسيدند : پيرى يعنى چه ؟
گفت : پيرى يعنى اينكه بدون سكس مى توانى زندگى كنى اما بدون عينك نمى توانى ..!!!؟؟؟

از كه بگريزيم ....؟؟؟؟


دو سه روز پيش ، داستا ن حضرت سليما ن و مردى را كه ميخوا ست از چنگ عزراييل بگريزد ، براى شما تعريف كرده ام . اكنون همين داستا ن را از زبا ن مولا نا جلال الدين محمد مولوى بشنويد . به نقل از دفتر اول مثنوى :

را د مردى چا شتگا هى در رسيد
در سرا عدل سليما ن در دويد
رويش از غم زرد و هر دو لب كبود
پس سليمان گفت : اى خوا جه چه بود ؟
گفت : عزراييل در من اينچنين
يك نظر انداخت پر از خشم و كين
گفت : هين ، اكنون چه ميخواهى ؟ بخوا ه
گفت : فرما با د را اى جا ن پنا ه
تا مرا زينجا به هندستا ن برد
بو ك بنده كآ ن طرف شد جا ن برد
نك ز درويشى گريزانند خلق
لقمه حرص و امل زآ نند خلق
ترس درويشى مثا ل آ ن هرا س
حرص و كوشش را تو هندستا ن شنا س
با د را فرمود تا او را شتا ب
برد سوى قعر هند ستا ن بر آب
روز ديگر ، وقت ديوان و لقا
پس سليما ن گفت عزراييل را :
كآ ن مسلما ن را به خشم از بهر آ ن
بنگريدى تا شد آواره ز خو ان
گفت : من از خشم كى كردم نظر ؟
از تعجب ديدمش در ره گذر
كه مرا فرمود حق كه امروز ها ن
جا ن او را تو به هندستا ن ستا ن
از عجب گفتم گر او را صد پر است
او به هندستا ن شدن دور اندر ست
تو همه كا ر جها ن را همچنين
كن قيا س و چشم بگشا و ببين
از كه بگريزيم ؟ از خود اى محا ل
از كه بر تا بيم ؟ از حق اى وبا ل *

* از دوست فرزانه و نكته بين و آزاده ام " شبح " بخا طر يا د آورى ها و نكته سنجى ها يش سپاسگزارم .


Tuesday, February 18, 2003
پا سبا ن شعبا نى در زندان خمينى ....!!!



.....اين آقاى امير انتظا م وقتى نوبت شستن ظرف ها ميشد همين طور سر سرى مى شست . قا شقى كه مى آورد هنوز چرب بود . من هم قاشق را ميدادم و مى گفتم : عبا س آ قا ! خودت با اين قا شق بخور ! مى گفت : به من نگو عبا س آ قا ! بگو آ قا ى امير انتظا م . مى گفتم : تا روزى كه من توى اين اتا ق مسئول هستم ، تو برا ى من عبا سى و من هم براى تو حسين ، فرقى نميكند . آن موقعى كه كسى بودى گذشت . مى گفتم : اين قا شق و كا سه هنوز چرب اند . مى گفت : موا د ظرف شويى نيست . مى گفتم : چرا ، اينجا ست . خلاصه ، هر بار كه امير انتظا م شهردا ر بود ما گرفتا ر بوديم . يعنى كا رش را تميز انجا م نمى داد . يك روز آمدند برا ى پا رو كردن برف ، امير انتظا م گفت من نمى آيم . بايد مرا به زور ببريد ، كه باعث شد همه ما را بدون دم پا يى ببرند توى برف برا ى پا رو كردن با م ها . يا روز ها ى مصاحبه نمى آمد و مى گفت : با يد مرا به زور ببريد ! در نما ز هم نمى آمد پشت سر اينها بايستد ....

يك روز ، يك آخوند لاغر اندامى را آوردند كه عبا بر دوش داشت . همه معطل بودند كه اين برود نما ز بخواند . نما ز حاجى مغا نى تما م شد و اين آخونده رفت و موكت را زد كنا ر و روى موزاييك نما ز خواند و غذا هم نخورد .عصر هم غذا نخورد . فكر كردند كه اعتصاب غذا كرده . آمدند بردندش و يكى دو روزى يا زدنش يا بردند بند ديگر . نمى دانم . دو با ره بر گرداندنش ولى عبا يش را از او گرفته بودند . از اين آخوند ها ى دها تى بود كه بعدا ما فهميديم چقدر كله اش با ر دارد . با هيچكس هم حرف نمى زد . روى تختش مى نشست و فكر مى كرد . يك روز آيت الله اردبيلى آمد . نميدانم عيد غدير خم بود يا روز ديگرى ، گفت آن آخونده را بيا وريد . مثل اينكه مى شناختش . آخونده اول هيچ حرفى نزد و جوا بى نداد . آمدند گفتند جواب نمى دهد . اردبيلى گفت : بگوييد كه من خوا هش ميكنم كه بيا يد . اردبيلى نمى خواست تو بيايد . جلوى هشت ايستا ده بود .
آخونده جواب داد : برو به اربا بت بگو ، من نه تنها تو را بلكه اربا بت را هم آدم نمى دانم .
آمدند و به اردبيلى گفتند . اردبيلى گفت : آره ، اعصا بش خراب شده ، بگوييد اگر كارى دارد بگويد
رفتند به آخونده گفتند . گفت : تو كه داخل آدم نيستى كه من به تو بگويم چه كا ر دارم . به اربا بت بگو فلانى ميگويد اگر خيلى لطف دارى ، بگو غذاى مرا از بيرون بياورند .
حا لا ما فكر مى كرديم از بيرون چلوكباب يا غذاى خوب مى خواهد . ديديم برايش نان خشك آوردند با كشك . كشك را صبح مى ريخت توى آب ، ظهر مى سابيد و نا ن را خورد ميكرد آن تو و نا ن و كشك مى خورد .ولى جير ه زندا ن نمى خورد .حاج داوود ميگفت : حاجى ! چرا روى موكت نما ز نمى خوا نى ؟؟
مى گفت : اين موكت ها غصبى است و نما ز ندا رد .
گفت : پس چرا روى موزاييك ها مى خوانى ؟؟
گفت : اينها زمان شاه ساخته شده و از ماليات و پول نفت مردم ساخته شده . مال اين ملت است و من هم در آن سهم دارم .غصبش نكردم . شاه هم ندزديده .نفت را فروختند پولش را گرفتند و زندا ن درست كردند و من هم در آ ن زندا نى ام . اما شما اين موكت را غصب كرديد و مال غصبى نماز ندا رد . بردندش و يكى دو روز زدنش ......


يك روز موسوى اردبيلى آمد . عده اى هم رفتند دور و برش . آن روز ، روز شهردارى من بود . ظرف ها را شسته بودم و از دستشويى مى آمدم . آقاى عليقلى اردلان وزير دارايى دوران شاه هم شهردار اتاق خودش بود و ظرف ها را شسته بود و دو تا يى دا شتيم مى آمديم . يكى از پا سدا رها گفت : آقاى اردلان ، آقاى اردبيلى آمده ، نمى خوا هيد با او صحبت كنيد ؟؟ اردلان نشنيده گرفت . پا سداره فكر كرد چون پير مرده گوشش سنگين است . زد روى دوشش و دوباره گفت : آقا ى اردلان ، آقا ى اردبيلى آمده ، نمى خواهيد با او صحبت كنيد ؟ اردلان هم به اينور و آنور نگاه كرد و گفت : من كسى را اينجا با بيل نمى بينم ! پا سدا ره گفت : چى چى با بيل ؟! اردلان گفت : آقا ! من اينجا كسى را با بيل نمى بينم .... و رفت توى اتاق خودش و نرفت آنجا ....

پا سبا ن حسين شعبا نى ...
.....................
حسين شعبا نى يكى از كسانى بود كه حاج داوود را هم تحويل نمى گرفت . وقتى ملاقا تش مى آمدند ، گوشى تلفن را كه ميگرفت صحبت كند مى گفت : خدا رحمت كند شا هنشا ه آريا مهر را !! بنا م نا مى شا هنشا ه آريا مهر !! . آنى كه به ما نا ن داد ، جا ن داد ، خا نوا ده اش هم شا ه دوست بودند .پاسدا رها آ نور زن و بچه اش را كتك مى زدند ، اينور خود حسين را ...
اين حسين شعبانى آژان بود . پا سبا ن كلانترى چها رده بود . خودش تعريف ميكرد كه حا كم شرع خيلى دلش ميخواست او را به اتها م كشتا ر مردم در روز بيست و دو بهمن اعدام كند .ولى شعبا نى توانسته بود ثا بت كند كه در آن روز استرا حت دا شته و روز 21 بهمن سر خدمت بود .البته حا كم شرع انتقا م خود را از يك پا سبا ن ديگر به نا م احمد اقبا لى گرفت و او را به اتها م كشتا ر مردم اعدا م كرد . آنقدر شعبا نى بيچا ره را زده بودند كه كه تما م فك و دندا نش خورد شده بود ، ولى از رو نمى رفت . به همين دليل به او ملا قا ت نمى دادند . يك خانه يك اتا قه سا زما نى در كوى نهم ا با ن داشت كه از او گرفته بودند و زن و بچه اش رفته بودند پشت پا ركينگ شركت وا حد چا در زده بودند .فرد ثروتمندى سر پر ستى آنها را به عهده گرفت و بعنوان سرايدا ر به محا انبا رش برد . گاهى هم مى بردشان به ملاقا ت حسين . حسين شعبانى اينقدر اين كا ر ها را ادامه داد تا پا سدا رها عادت كردند . نامه كه مى نوشت با لا يش مى نوشت : بنا م نا مى شا هنشا ه آريا مهر !بعد مى نوشت : خدا شا ه را بيا مرزد ، اگر زنده بود ما اين وضع را نمى داشتيم و از اين حرفها . به جاى اينكه براى خا نوا ده اش نا مه بنويسد از شا ه مى نوشت .
شرط آزادى حسين از زندان خوا ندن دو ركعت نما ز بود كه او هم نمى خواند .خلاصه ، خسته شدند . نزديك شش سال در زندا ن بود . يك روز حاج داوود رحما نى كه رييس زند ان بود آمد وگفت : حسين ، نمى خواى برى ؟
گفت : كجا برم ، حاجى ؟
گفت : قربون من !
گفت : اون موقع كه قربون شما رفتم كمتر از چهارده سا ل داشتى !
آخر حاج داوود هم بچه شهباز بود و حسين را مى شنا خت .
حاج داوود گفت : از رو نميرى حسين ؟؟
گفت : هر چه شما از رو رفتيد ما هم ميريم .....

حسين شعبا نى تنها كسى بود كه هر چه دلش ميخواست به حاج داوود ميگفت .
يك با ر گفتند : حسين ، حاج حاج آقا لاجوردى گفته حسين بايد دو ركعت نما ز بخواند تا آزاد شود .
گفت : حاج آقا لاجوردى بيايد اينجا پيشنما ز بشود تا من پشت سرش نما ز بخوا نم .
روزى لاجوردى آمده بود بازديد زندان ها .گفتند كه حسين اين را گفته .لاجوردى تو دما غى حرف ميزد .كسانى كه لاجوردى را ديده اند ميدا نند وقتى آدم قيافه اش را ميديد چه حال چندش آورى پيدا ميكرد . لاجوردى آمد و به حسين گفت : باشه ، من مى ايستم تو پشت سر من نما ز بخوان .
همه پا سدا رها آمدند و لاجوردى ايستا د وحسين هم گفت به شرطى كه صف اول من بايستم و بقيه پشت سر من بايستند .
لاجوردى ايستا د .حسين هم پشت سرش . لاجوردى قامت بست و الله اكبر الله اكبر ميگفت كه يكمرتبه حسين گفت : خدايا ! اعليحضرت را بيا مرز ! بنا م نا مى شا هنشا ه آريا مهر ! الهى ، شا ه كجا يى كه ببينى اينها چه كا ر مى كنند ؟؟!!
آنقدر از اين حرف ها زد كه لاجوردى نما ز را نيمه كا ره گذاشت و گفت : اينو ولش كنين ، آدم بشو نيست !
يعنى حسين شعبا نى از آن سا عتى كه ايستا د به اندازه دو ركعت از شاه حرف زد : الهى نور به قبرت ببا ره ! من هر شب جمعه برا ت فا تحه ميخونم ! بعد كه گفتند تو بايد نما ز ميخواندى گفت : من نما ز خواندم ديگه ! خداى من شاهنشا ه آريا مهر است !!...

نه تنها من ، حتى چپى ها و همه بند به او احترام ميگذاشتند ...

نقل از كتاب " پشت پرده هاى انقلا ب اسلامى " اعترا فا ت حسين بروجردى
از انتشا رات نشر نيما . صفحات 392 تا 398





Monday, February 17, 2003
مهما ن نوازى گيله مردانه ..!!!

اين دوست جوان ما ن آقاى پيا م چرنديا تى ، از لس آنجلس آمده بود ديدن ما ، البته ما آين آقاى چرنديا تى را يكى دو سا لى دورا دور مى شناختيم و گهگا ه تلفنى گپى ميزديم و سر بسر همديگر ميگذاشتيم ، اما تا هفته پيش همديگر را نديده بوديم .
اين آقاى چرنديا تى هفته پيش آمد سراغ ما در شما ل كا ليفرنيا . با هم آش و اشكنه اى خورديم و عصرش هم عرق مهمان نوازى گيله مردانه مان گل كرد و برديمش شهر كوچك ما ن را نشا نش داديم و با هم به كتا بفروشى border رفتيم تا هم نگا هى به كتا ب ها بيندازيم ، هم يك ليوان قهوه نوش جا ن كنيم .
اين آقاى چرنديا تى دوربين عكا سى اش را هم همراهش آورده بود و هر جا كه مى رفتيم تلق و تلوق از ما عكس ميگرفت و ما غا فل از اينكه اين چرنديا ت نويس نا قلا مى خواهد براى ما آش بپزد .
شب كه آمديم خانه ، من بهش گفتم : اى آقاى چرندياتى ! ما گيله مرد هاى امريكايى ، راه و روش مخصوص به خودما ن براى پذيرايى از مهما نها يما ن داريم كه به آن ميگوييم مهمان نوازى گيله مردانه !! به اين معنا كه مهما ن ما ن را روز اول خوب پذيرايى ميكنيم ، اگر روز دوم ديديم كه قصد ما ندن دارد ، توى غذايش مرگ موش ميريزيم !! و اگر ديديم مرگ موش كا رگر نشده است از آن سم ها يى كه فيل را از پا مى اندازد توى غذايش ميريزيم تا هر چه زود تر شرش از سر ما كنده بشود !! بيچاره آقاى چرندياتى شب را خا نه ى ما ما ند و صبح كله ى سحر با ر و بنديلش را بست و به بها نه ى اينكه مى خواهد دوستش " خدا داد " را در بركلى ببيند راهش را كشيد و رفت .!!! حالا كه به سلامت به لس آنجلس رسيده ، هر چه عكس از ما گرفته بود گذاشته است روى سا يت چرنديات و چنان آشى براى ما پخته است كه يك وجب روغن رويش نشسته است .
يك موضوع ديگر را هم با شما در ميان بگذارم . آقا ! ما اصلا اهل خريد مريد نيستيم . يعنى اگر عيال مان بگويد برو نيم كيلو لوبياى سبز بخر ، ما ميرويم توى سوپر ماركت هاى ولنگ و واز ، اما هر چه ميگرديم و هر چه بالا و پايين ميرويم لوبياى سبز را نمى توانيم پيدا كنيم و دست از پا دراز تر به خانه مى آييم و به عيال ميگوييم اين سوپر ماركت لوبياى سبز نداشته است !! اگر بگويد برو دو كيلو نا رنگى بخر ، ما ميرويم بجاى نا رنگى پرتقال ميخريم !! اگر بگويد پرتقا ل بخر ، ما بجا يش نا رنگى ميخريم !! روزى كه اين آقاى چرنديا تى مهما ن مان بود، عيال ما ن تلفن كرد و گفت : جناب آقاى گيله مرد ! موقع آمدن به خانه ، لطفا يك توك پا برو سوپر ماركت و يكى دو قوطى نخود سبز بخر كه ميخواهم سالاد اوليويه درست كنم . ما هم آين آقاى چرندياتى را بر داشتيم و رفتيم سوپر ماركت ، اما بجا ن شما ، ده هزار جور نخود سبز آنجا بود كه من بيچاره نميدانستم كدامش براى سالاد اوليويه است و كدامش براى آش اشكنه !! و همين بها نه اى به دست آقاى چرنديا تى داد تا در آن حيرانى و سرگردانى ، هى تلق و تلوق از ما عكس بگيرد ، و حالا هم مدعى بشود كه گيله مردى كه ما با شيم فرق بين لوبياى سبز و ذرت را نميدانيم !! البته خداييش را بخواهيد راست ميگويد ، اما ما انتظا ر نداشتيم كه اين آقاى چرنديا تى اينجورى پته ى ما را روى آب بريزد .
حالا براى اينكه بدانيد اين آقاى چرنديا تى چه آشى براى ما پخته است اينجا را كليك كنيد تا بدانيد چرا هوار من از دست اين آقا ى چرنديا تى به آسمان رفته است !!
نكته ديگر اينكه : خوب است كه در اين شهر كوچك ما ،يعنى در واقع در اين روستا شهر ما ، الحمد الله هيچكس از دوستان و همسا يگا ن مان فا رسى نميدانند و نمى توانند نوشته هاى آقاى چرنديا تى را بخوانند و گرنه كارمان زار بود و ما را به بها نه ى اينكه فرق بين ذرت و نخود سبز را نميداند از شهر شان بيرون ميكردند . نا سلامتى آخر ما كد خداى اين ولايت هستيم بابا !!
عزراييل ...و حضرت سليمان ....!!


در افسانه هاى قديمى آمده است كه : در زمان حضرت سليمان ، يك آقا يى رفت خدمت ايشا ن و با عجز و لابه و التماس و تمنا از آن حضرت خواست كه به با د فرما ن دهد تا او را هر چه زود تر به هند برساند .
حضرت سليمان از او پرسيد چرا مى خواهد چنين شتابا ن به هند برود ؟؟
آقاى محترم در جوا ب گفت : والله ! من امروز در با زار قدم ميزدم ، يكهو چشمم به آقا ى عزراييل افتا د . آقا ى عزراييل چنان چپ چپ نگا هم كرد كه بگما نم مى خواست جا نم را بگيرد !از شما تمنا ميكنم به با د فرما ن دهيد تا مرا به هند برساند تا دست حضرت عزراييل به من نرسد .
حضرت سليما ن هم به با د فرما ن داد تا اين آقا را با خود به هند ببرد .
فردا يش ، اين آقا ، خوش و خندان ، سلانه سلانه ، در با زار دهلى با لا و پا يين ميرفت كه نا گا ه حضرت عزراييل جلويش سبز شد و با تحكم گفت : يا الله ! حا ضر با ش كه ميخو اهم جا نت را بگيرم .
اين آقا ى بيچا ره كه چا ره اى جز تسليم و رضا ندا شت ، از عزراييل پرسيد : ميشود به من بگويى ديروز وقتيكه مرا در با زار شيراز ديدى ، چرا آنطور چپ چپ نگا هم كردى ؟؟
حضرت عزراييل گفت : آخر مقدر چنين بود كه من در دهلى جا نت را بگيرم . ديروز كه در با زار شيراز ديدمت بسيار حيرت كردم !!
اين افسا نه مرا بيا د آن آقا ى خلبا ن اسراييلى مى اندازد كه اخيرا با هزار شوق و شور و اميد ، از اسراييل به امريكا آمده بود و همراه فضا نوردان امريكا يى با سفينه ى فضا يى كلمبيا به فضا رفته بود كه بهنگا م با زگشت به زمين ، همه شان دود و خاكستر شدند .
به گمان من ، اين آقاى عزراييل ، فضا و دريا و هوا و زمين برايش فرقى ندارد . وقتى ميخواهد جا ن كسى را بگيرد ميگيرد !! منتهاى مراتب ، نميدانم اين آقاى عزراييل چه حكمتى در كارش هست كه همواره براى گرفتن جان آدم هاى خوب و نازنين عجله دارد ،اما اين آدم هاى خونخوار مثل آيت الله ها و حجت الاسلام هاى ما را به ا مان خدا رها ميكند تا صد سا ل عمر كنند و شيره ى جان خلايق را بمكند !! شما فكر نميكنيد آين آقا ى عزراييل هم ريگى به كفشش دارد ؟؟!!


Thursday, February 13, 2003
پول تو ... پول من ....


يك آقاى دزدى ، جلوى يك آقاى خوش پوش و تر و تميزى را گرفت و هفت تيرش را گذاشت روى شقيقه اش و با تحكم و تشدد گفت : give me your money
آقاى خوش پوش ، رو به آقاى دزد كرد و گفت : ميدانى من چه كسى هستم ؟؟ من عضو كنگره ى امريكا هستم .
آقاى دزد با تحكم بيشتر گفت : حالا كه اينطوره پس give me MY money
نقش عدد " 0 " در زندگى روساى جمهورى امريكا ...


نميدانم چه معمايى است كه از سال 1840 تا كنون ، همه ى روساى جمهورى امريكا كه در سال هاى مختوم به عدد " 0 " به رياست جمهورى انتخاب شده اند ، يك جورى يا سر به نيست شده يا جوانمرگ !!
تاريخ را با هم ورق ميزنيم بلكه بتوانيم از اين معما پرده برداريم :
1840 --- آقاى ويليام هنرى هريسون كه در سال 1840 به رياست جمهورى امريكا انتخاب شده بود ، در دفتر كارش به رحمت خدا رفت !
1860 -- آقاى آبراهام لينكلن كه در سال 1860 بر كرسى رياست جمهورى امريكا نشسته بود به تير غيب گرفتار آمد و درست بيست سال بعد از آقاى هريسون ، دعوت حق را لبيك گفت !!
1880 -- بيست سال پس از قتل آقاى آبراهام لينكلن ، يعنى در سال 1880 ، آقاى جيمز گار فيلد رييس جمهورى امريكا به قتل رسيد و به كاروان شهيدان پيوست !!
1900-- در اين سا ل ، كه درست بيست سال از قتل آقاى گارفيلد ميگذشت ، آقاى ويليام مك كينلى ، رييس جمهورى امريكا مورد سو قصد قرار گرفت و كشته شد .
1920 -- آقاى وارن هاردينگ رياست جمهورى امريكا ، در اين سال دعوت حق را لبيك گفت و امريكا را بدون رييس جمهور گذاشت .
1940 -- آقاى فرانكلين روزولت ، يكى از معروف ترين روساى جمهورى امريكا ، در حالى ريق رحمت را سر كشيد كه هنوز چند سالى از دوره ى رياست جمهورى او باقى مانده بود !!
1960 -- بيست سال پس از مرگ فرانكلين روزولت ، آقاى جان اف كندى ، ظاهرا توسط آقاى لى ها ر وى اسوالد به قتل رسيد ، ولى تا امروز هيچكس به ما نگفته است كه قاتل يا قاتلان اصلى او چه كسانى بوده اند .
1980 -- آ قاى رونالد ريگان ، هنر پيشه ى دست دومى كه به رياست جمهورى امريكا رسيده بود ، توسط يك جوان امريكايى ترور شد اما جان به سلامت برد . البته بعد ها آقاى ريگان به درد بى درمان الزايمر مبتلا شد كه صد بار بدتر از ترور شدن است !
2000 -- در سال 2000 ، آقاى جرج دابليو بوش ، بعد از سوار كردن هزار و يك جور كلك مافيايى ، بر رقيب خود آقاى ال گور پيشى گرفت و بر كرسى رياست جمهورى امريكا نشست . آيا كسى مى تواند پيش بينى كند كه چه بر سر آقاى بوش خواهد آمد ؟؟ الله اعلم به حقايق الامور !!!


Wednesday, February 12, 2003
يك يا د داشت ..... و يك يا د آورى ...


دوست عزيز من آقاى حا مد يوسفى از وبلاگ " روزگار من " . براى من پيا م كوتا هى گذاشته و به طنز نوشته است : حاجى ! بيست و دو بهمنت مبارك !!!
در پا سخ اين دوست ، اين شعر شاملو را برايش نوشتم :
... ما خطا ها ما ن را معترفيم .
به مكا فا ت خطا ها ست كه اكنون اينسا ن سر گردا نيم
در زما ن ها يى مجهول
به ديا رى پر هول
وزن زنجير كمر ها ما ن را مى شكند
زخم هاى تن ما ن خون ميبا رد
و چنا ن با رى از خفت ما ن بر دوش است
كه نه اشكى بر چشم توا نيم آورد از شرم
و نه آهى بر لب از بيم ...
ما خطا ها ما ن را معترفيم
و به جبرا ن خطا ها ما ن ميكوشيم ....

Tuesday, February 11, 2003
نه بيل بزن نه پايه ...انگور بخور تو سايه ...11


از روزى كه اصغر آقاى بقال و اكبر آقاى رمال و روضه خوان هاى سر قبر آقا و آفتابه داران مسجد سپهسالار ، شروع به خاطره نويسى كرده اند و با آب و تاب از مجاهدات و مبارزات !! خودشان سخن ميگويند ، ما هم تصميم داشتيم بنشينيم و خاطرات عمه جان و خاله جان و دايى جان مان را بروى كاغذ بياوريم و يه خورده هم فلفل و نمكش را زياد كنيم بلكه ما هم در اين پيرانه سرى ، سرى توى سر ها در بياوريم و معروف و پولدار بشويم ! اما عيال مان ميگويد : ما بهتر است بجاى نويسندگى ، برويم همان سبزى خودمان را بفروشيم و كشك خودمان را بسابيم ، زيرا معتقد است اين قلم بى صاحب شده مان ، جز دشمن تراشى ، هيچ منفعت ديگرى برايمان نداشته است !! اما از آنجا كه ما بيدى نيستيم از اين باد ها بلرزيم ، و از اينجور هارت و پورت ها و شمر خوانى كردن ها و توپ و تشر ها و اشتلم ها جا بزنيم ، حالا كه نمى توانيم چهار تا آسمان و ريسمانى را كه به هم بافته ايم ، به سبك و سياق حجت الاسلام ها و آفتابه دارها چاپ كنيم ، تصميم داريم برويم تلويزيون دار بشويم !! چرا داريد مى خنديد؟؟ يعنى به قيافه مان نمى آيد برويم يك تلويزيون ايرانى راه بيندازيم ؟؟!!
ما يك رفيقى داريم به نام آقا رضا . اين آقا رضا عادت هاى عجيب و غريبى دارد . يكى از اين عادت هايش اين است كه دوست دارد با " بزرگان " عكس بيندازد و اين عكس ها را وقت و بيوقت ، به دوست و آشنا و غريبه و مهمان و در و همسايه نشان بدهد و كيف بكند .
رفيق ما آقا رضا ، براى اينكه بتواند با " بزرگان " عكس بگيرد ، چپ و راست مهمانى راه مى اندازد و آلبالو پلو بار ميگذارد و چه خرج ها كه نمى كند . گاهگاهى هم مجبور ميشود از كاليفرنيا به نيويورك و واشنگتن پرواز كند تا بتواند هنر پيشه اى ، خواننده اى ، نويسنده اى ، بازيگرى ، فيلم سازى ، يا آدم مشهور ديگرى را گير بياورد و با او چند تا عكس بگيرد !!
قديمى ها مى گفتند : آدمى از زبان خود به بلاست . اما اين آقا رضاى ما ، اگرچه ديوار را چنان مى اندازد كه گرد بلند نشود ، ولى از اين " عادت " بد خود به عذاب است .
اين بنده ى خدا ، چند روزى است كه كار و زندگى اش را ول كرده است و بجاى اينكه برود توى دكانش پيچ و مهره ى ماشين ها را باز كند و چهار قران پول حلال در بياورد ، پايش را توى يك كفش كرده كه اله و بله مى خواهم روزنامه نگار بشوم !! هر چه هم بهش ميگوييم كه آقا رضا جان روزنامه نويسى براى فاطى تنبان نمى شود و اقبال روزنومه چى ها به برج ريق است ، به گوشش نمى رود كه نمى رود .
پريروز ها رفته بوديم ديدنش . ديديم كركره مغازه اش را پايين كشيده و يك تابلوى گل و گنده آنجا چسبانده كه : اين مغازه بفروش ميرسد .
گفتيم : آقا رضا جان ، نان دانى ات را چرا تعطيل كرده اى ؟؟ نكند به قول قديمى ها گندم رى برايت تلخ شده هوس ماست مسيب به دلت افتاده ؟؟ يك وقت كارى نكنى كه هم از شورباى قم بمانى هم از حلواى كاشان ؟؟ بالاخره هر چه باشد نيم ذرع شاخ بهتر از هزار ذرع دمب است . و اين اسب حضرت ابوالفضل هم بالاخره جو مى خواهد !!!
آقا رضا در جوابم در آمد كه : ديگر از هر چه آچار و پيچ گوشتى و انبر و پيچ و مهره و ترمز و كلاچ بيزارم و مى خواهم روزنامه نگار بشوم !! ميروم مثل خيلى ها يك يك روزنامه يا مجله راه مى اندازم و ميشوم روزنامه نگار !! مگر چه چيزم از آقاى فلانى كمتر است ؟؟
ديديم طفلك راست ميگويد ! آخر اين هم شد كار كه آدميزاد از كله ى سحر تا بوق شام ، توى گريس و روغن و گازوييل و بنزين غلت بزند كه چه ؟؟ كه مى خواهد دو قران نان طيب و طاير گير بياورد ؟؟ حيف آدمى مثل آقا رضا نيست كه بجاى نويسنده يا روزنامه نگار شدن ، برود ميكانيك ماشين هاى كره اى بشود كه صد رحمت به ماشين مش ممدلى خودمان ؟؟ آخر بيچاره تا كى بايد توى اين مملكتى كه به به لال ميگويند لسان الملك ، به شل قدمعلى ، و به كور عين السلطان !! و هر بى بى حكيمه و بى بى زبيده اى ، سردبير فلان روزنامه و مجله و يا مدير فلان شبكه ى تلويزيونى شده است ، با آچار هفت سر و آچار جغجغه اى و آچار سه تفنگه و آچار گوساله سرو كله بزند ؟؟ از آن گذشته روزنامه نگار و نويسنده شدن هم كه بقدرتى خدا نه تخصصى ميخواهد نه هنرى : نه بيل ميزنى نه پايه ... انگور ميخورى در سايه !! آدم سه چها رتا كتاب گير مى آورد و چهار سطر از اين و شش سطر از آن يكى رونويس ميكند و ميدهد در روزنامه اش بنام خودش و با عكس خودش چاپ ميكنند و ميشود نويسنده و روزنامه نگار !!! اين را ميگويند هنر نويسندگى ديگر !!! تلويزيون دارى هم كه از اين هم راحت تر است ، ديگر احتياجى ندارى شب نيمه شب پاى چراغ نفتى بنشينى وهى دود چراغ بخورى و هى از اين و آن رونويسى كنى . تكنيك امروزى خيلى از كار ها را آسان كرده است جان من !!
بارى ، برويم سر مطلب مان . روضه خوانى تعريف ميكرد كه : شبى در خواب ديدم در بيابانى مشغول گردشم . ناگاه چشمم به يك شخص سياه چهره ، كوسه ، باريك اندام و لاغرى افتاد كه زير درختى بروى خاك خوابيده بود . جلو رفته و به او سلام كردم . بر خاست جواب مرا داد . از او پرسيدم : كيستى ؟؟
گفت : من شمر بن ذى الجوشن هستم !!
با تشدد به او گفتم : چه كسى به تو اجازه داده در اينجا قدم بگذارى ؟؟
گفت : من شش ماه سال ، در جهنم عذاب ميكشم براى آنكه حسين را كشته ام . و شش ماه سال را اينجا ميگذرانم براى نانى كه در سفره ى شما روضه خوان هاى حق ناشناس گذاشتم كه نانم را بخوريد و لعنتم بنماييد !!
حالا چه رابطه اى است بين شمر ذى الجوشن و آقا رضاى خودمان ؟؟ رابطه اش را خودتان بايد پيدا كنيد !!
اين مقاله ى ما هم انگار مثل وضوى بى بى تميز و نماز آقاى بحر العلوم تمامى ندارد و عينهو ماست مختار السلطنه را ميماند : نگاهش ميكنند ماست است . ميخرندش دوغ است . ميخورندش آب است !!
ما قرار بود در پيرامون تصميم مان در باره ى تلويزيون دار شد ن مان با شما گپ بزنيم اما حرف و سخن مان به جاهاى ديگر كشانده شد و حرف اصلى مان يادمان رفت !!
زنم ميگويد : آدم عاقل ديوار شكسته را هم براى روز مبادا نگهميدارد ! اما از آنجا كه اين قلم بى صاحب شده مان هنرى جز دشمن تراشى ندارد ، بهتر است كه ما برويم همان باغ خودمان را شخم بزنيم و كشك خودمان را بسابيم و بيخود و بيجهت مثل كنيز مرحوم حاج ملا باقر ، پاچه ى اين و آن را گاز نگيريم ، كه بقول حضرت سعدى :
عاقبت از ما غبار ماند ، زنهار
تا ز تو بر خاطرى غبار نماند .

باقى بقاى تان ....

Monday, February 10, 2003
ابراهيم يزدى و محاكمات انقلابى ....


****************************************
پاره اى از اعترافات حسين بروجردى
نقل از كتاب " پشت پرده هاى انقلاب اسلامى "
***************************************

....چند روز پس از انقلاب ، از آنجا كه هرج و مرج در نحوه دستگيرى ها و باز جويى ها و مصادره ها زياد شده بود ، خمينى ، آيت الله ربانى شيرا زى و آقاى ابوالفضل حكيمى و آقاى زواره اى و آقاى ابراهيم يزدى را گذاشت براى رسيدگى به اين پرونده ها . ارتشى هاى رده بالا كه اطلاعات سطح بالا داشتند را مى بردند پيش آقاى ابراهيم يزدى . پولدارها را مى بردند اول پيش آقاى اشراقى ، او هم آنها را مى فرستاد يا پيش آيت الله ربانى شيرازى و يا پيش ابوالفضل حكيمى و يا آقاى زواره اى كه هر دو آخوند هستند . به اين شكل دستگير شدگان را تقسيم ميكردند . بعد از آنجا تشخيص ميدادند كه كى كجا بايد برود . دادسرا يا جاى ديگر . آن موقع هنوز دادستانى اوين به آن صورت شكل نگرفته بود .
كسانى را كه آقاى ابراهيم يزدى شخصا از آنها بازجويى ميكرد و يا آنها را تخليه اطلاعاتى ميكرد ، عبارت اند از : آقايان سپهبد ربيعى ، سپهبد هاشم برنجيان ، و مهدى رحيمى و نصيرى . اينها را يزدى شخصا بازجويى كرد . البته آقاى عباس شيبانى ، پير مرد لاغر اندام كه بعدا وزير كشاورزى شد نيز جزو باز جويان بود . از نصيرى همين عباس شيبانى بازجويى كرد كه مثل اينكه يك سيلى هم به او زد .
ُُس _..شما از كجا ميدانيد ؟؟
ج -- ما آنجا بوديم . در سالن سخنرانى مدرسه رفاه
س -- يعنى خودتان شاهد بوديد ؟
ج -- من ، شهاب ، خيلى هاى ديگر هم بودند . بخصوص بازجويى سپهبد ربيعى را من شاهد بودم . آن هم براى اين بود كه وقتى ما مى رفتيم براى كارى حكم بگيريم طول ميكشيد و من مى ايستادم و اين محاكمات را تماشا ميكردم . تازه براى دستگيرى ، باند بازى هم بود . مثلا ما مى رفتيم حكم دستگيرى كسى را بگيريم ، حكم حاضر ميشد ، ولى نميدادند تا بروند نظر فلانى را هم بپرسند . بعد آن فلانى ميگفت نه ، برويد آن يكى را بگيريد ! آنجا پر از پرونده بود و بى حساب و كتاب . هر كس ميآمد يك تكه را بر ميداشت . يك جورى پارتى بازى و چشم همچشمى هم در دستگيرى ها بود كه چه كسى را اول بگيرند ، يا چه گروهى چه كسى را بگيرد ! البته اين پارتى بازى ها به اين خاطر هم بود كه اگر طرف پول و پله اى داشت به جيب آقايان سرازير شود . يك كتاب خيلى قطور بود كه چهل پنجاه صفحه اش دست ما بود پر از اسامى كسانى كه بايد دستگير ميشدند كه در صورت مقاومت و يا اقدام به فرار ، ما حق داشتيم با تير بزنيم . آن اسامى را من دارم . ليستى هم از اسامى كسانى كه در خارج بايد ترور ميشدند وجود داشت . وقتى براى ترور آقاى بختيار آمديم ، ليست همره مان نبود ، ولى چند نام از آن ليست را بخاطر سپرده بوديم كه اگر ضرورت ايجاب كرد و تماس گرفتند دنبال آنها برويم براى ترور شان .
س-- آن اسامى را به ياد داريد ؟؟
ج-- اصلا ليس اش را دارم .
س -- منظورم ليست ترور خارج از كشور است .
ج-- نه ، بيست سال از آن ماجرا گذشته . ولى يكى همين رضا مظلومان بود در پاريس او را كشتند . خلاصه ، سپهبد ربيعى نمى دانم با اينها ارتباط داشت يا چه موضوعى در كار بود كه خيلى خودمانى با با ز جويان حرف ميزد و ميگفت كه من با شما همراه بودم چرا بايد محاكمه شوم ، بايد يك كارى هم به من بدهيد ! چند ارتشى هم با لباس شخصى بودند كه در جايى ايستاده بودند كه آنهايى كه محاكمه ميشدند آنها را نمى ديدند . وقتى در باز جويى ها آنها حرف درست نمى زدند و يا ناقص ميگفتند ، نميدانم آن ارتشى ها چطور ندا ميدادند كه باز جويى متوقف ميشد و باز جو كننده بيرون ميرفت و با آنها حرف ميزد و بعد بر ميگشت و به متهم ميگفت كه اينجور كه شما گفتى نيست و اينجور است !
س -- يعنى افسر هايى بودند كه با باز جويان همكارى ميكردند ؟؟
ج -- بله ، ارتشى بودند با لباس شخصى ، ولى در حرف هايشان كه همديگر را صدا ميكردند مثلا ميگفتند جناب سر هنگ ! چند نفر بودند . ابراهيم يزدى در محا كمه هاشم برنجيان يكى دو نفر ديگر را بعنوان منشى انتخاب كرده بود . هاشم برنجيان رييس ضد اطلاعات نيروى هوايى بود . ناصر مقدم را هم يزدى بازجويى كرد و در محاكمه نيز حضور داشت .
س -- آ قاى ابراهيم يزدى آنها را محاكمه ميكرد ؟؟
ج -- با ز جويى ميكرد . باز جويى و محاكمه در انقلاب همه با هم سر هم بود .جدا نبودند .
س -- در صدور حكم تير باران هم آقاى يزدى دخالت داشت ؟؟
ج -- من نمى دانم .
س -- ولى باز جويى ها را شاهد بوديد ؟
ج -- بله ، در باز جويى ها بودم و ديدم كه باز جويى ميكرد .......

***********************

ملاقات كنند گان خمينى در مدرسه رفاه ..

**********************

وقتى خمينى از پاريس به ايران آمد ، همه تصور ميكردند كه خمينى در مدرسه رفاه زندگى ميكند . در صورتى كه خمينى در آنجا ساكن نبود . روز ها مى آمد كار هايش را انجام ميداد و شب ها از در پشتى مدرسه رفاه به خانه حاج " ل " ميرفت .
اوايل انقلاب كه كسانى ميآمدند خمينى را ببينند و يا زنان و دختران مى توانستند نامه بنويسند و در صندوق شكايات بيندازند ، از جمله زنان نامه مى نوشتند و اعلام ميكردند كه حاضرند صيغه امام شوند ! اين نامه ها به دست آقاى هادى غفارى ميرسيد ، او هم با اين زنان تماس ميگرفت . چند تايى را خودش صيغه كرد و چند تا را ظاهرا حواله داد به آقايان ديگر ...
س - علما و روحانيون ؟؟
ج -- بله ، آنهايى كه با او رابطه داشتند . هادى غفارى اموال آقاى محمود پور كاظمى و سيد جلال تهرانى صاحب شركت استار لايت را گرفت و بعد بنياد " الهادى " را در تهران درست كرد . آقاى مظفريان و خانمش را در فرودگاه گرفتند كه در پاى گچ گرفته خانمش مقدار خيلى زيادى اشياى قيمتى و برليان بوده كه تخمين ميزدند حدود صد ميليون تومان ميشد . آنها را گرفتند و مقدار زيادى پول پياده اش كردند و آزادش كردند .
كسانى كه مى آمدند آقاى خمينى را ببينند ، پيش از ديدن او چك هاى مختلف ميدادند . مثلا آقاى ناصر كد خدا كه بعدا به جرم ربا خوارى او را گرفتند ، حدود پنج ميليون داد . يكى ديگر از طرف صنف دوچرخه سازان آمده بود به اسم حاجى سه كله يا اسمى شبيه اين ، حدود پنج ميليون هم او داد . يا آقاى ناصر اديب رييس اتحاديه ماشين فروشان چيزى حدود پانزده ميليون داد . حاجى معنوى صاحب كارخانه كفش وين يا كفش بلا ، چيزى حدود پنج ميليون داد . حاج عباس حسين زاده هم حدود بيست ميليون داد . آقاى شهابى از صنف سراجان و فروشنده چرم مصنوعى و مشمى هفت ميليون داد . برادران زين الابدينى در كار چتر و چرخ خياطى بودند حدود هفت ميليون دادند . حاج آقا بلور چى هم همينطور . هر كدام چك ميدادند كه نام برخى از بانك هايش يادم هست . خلاصه ، هر كدام قبل از ديدن خمينى اول پول ميدادند .
س -- چه كسى اين پول ها را ميگرفت ؟؟
ج -- آقاى اشراقى . تمام اينها چك بود .
س-- يعنى اول بايد پيش آقاى اشراقى داماد آقاى خمينى مى رفتند و بعد پيش آقاى خمينى ؟؟
ج -- بله ، قبل از ديدن ، حتما بايد پيش اشراقى مى رفتند . يعنى آنجا تخليه مالى ميشدند و بعد ميرفتند پيش خمينى . بدون ديدن آقاى اشراقى ديدار آقاى خمينى امكان پذير نبود ........

نقل از كتاب : " پشت پرده هاى انقلاب اسلامى . اعترافات حسين بروجردى " از انتشارات نشر نيما . به كوشش و ويرايش بهرام چوبينه . صفحات 248 تا 253

** دوستانى كه مايل به خواندن اين كتاب هستند مى توانند با كتابسرا با تلفن شماره 1.888.538.2272 تماس بگيرند

Wednesday, February 05, 2003
خونخوار تر از نوع بشر .....



به تلويزيون نگاه ميكنم . دارد رويداد هاى شگفت انگيز جهان را پخش ميكند . زنى را نشان ميدهد كه از زور پيرى با عصا راه ميرود . پيراهن سبز بلندى به تن دارد و عينكى ته استكانى به چشم . ميآيد جلوى دوربين و ميگويد توسط يك جوان بيست و پنج ساله مورد تجاوز جنسى قرار گرفته است !!!
خبرنگار ، سن و سالش را از او مى پرسد . ميگويد : هفتاد و هفت ساله است !
دوربين ، صحنه ى ديگرى را نشان ميدهد . دختركى روى تختخوابى دراز كشيده است . آب از لب و لوچه اش آويزان است . دست و پايش فلج است . عقب افتاده ى ذهنى است . نه مى تواند راه برود و نه حرف بزند . در واقع زندگى گياهى دارد . سال هاست كه اينگونه زندگى ميكند .
خبر نگار ، سن و سالش را نمى داند ، اما توضيح ميدهد كه يكى از همسايگانش به او تجاوز كرده است . يك مرد شصت ساله !!
تلويزيون به گزارش هاى خود ادامه ميدهد . دوربين ما را با خود به يك باشگاه مى برد . باشگاهى كه چيزى از آن بجز ديوارهاى سوخته بر جا نمانده است . عده اى دارند توى سر و سينه ى خود ميزنند .اشك ميريزند . ناله و ندبه ميكنند .
دوربين مردى را نشان ميدهد كه توسط پليس دستگير شده است . مرد ، حدود چهل و چند سال دارد . خبرنگار تلويزيون توضيح ميدهد كه اين مرد بسبب اختلافى كه با دوست دختر خود داشته ، اين باشگاه را به آتش كشيده است . هفتاد و پنج نفر ، توى باشگاه ، سوخته و جزغاله شده اند .

ديگر طاقتم طاق ميشود . نمى توانم بيش از اين به تلويزيون نگاه كنم . عطاى تلويزيون را به لقايش مى بخشم و به پارك كنار خانه مان ميروم تا قدمى بزنم و هوايى تازه استنشاق كنم .
ياد آن سخن غزالى مى افتم كه : خونخوار تر از نوع بشر ، جانورى نيست .

Tuesday, February 04, 2003
استراحت .....

ميگويد : ميدانى من چه وقتى استراحت مى كنم ؟؟
ميگويم : چه ميدانم ؟ لابد وقتى ميرسى خانه ات
ميگويد : نه ! من وقتى از محل كارم بطرف خانه ام رانندگى ميكنم ، زمان استراحت من است !
ميگويم : منظورت را نمى فهمم
ميگويد : وقتى در محل كارم هستم ، بايد غر و لند هاى رييس و همكاران و مشترى ها را تحمل كنم ، وقتى هم به خانه ميرسم ، نق و نوق هاى عيال و زنگوله هاى پاى تابوت را !
بنا بر اين ، تنها زمان استراحتم همان زمانى است كه از محل كارم راهى خانه ام هستم ...!!!
********

مردان زن دار ...
ميگويد : آنها كه زن دارند ، مثل سگ زندگى ميكنند اما مثل يك شاه ميميرند !اما آنهايى كه زن ندارند ، مثل شاه زندگى ميكنند و مثل يك سگ ميميرند !!
كودتاى گيله مردانه ....!!!


آقا ! دور از جان شما ، ما چند روزى مريض بوديم . بد جورى هم مريض بوديم و كم مانده بود ريق رحمت را سر بكشيم !! اولش خيال ميكرديم يك سر ما خوردگى ساده است و پس از يكى دو روز يقه مان را ول ميكند ، بعضى ها گفتند : آقا ! دو پيك ويسكى بخور خوب ميشوى . ما خورديم و خوب نشديم . بعضى ها گفتند : آقا ! درمان درد تو يك استكان ودكاست ! ما بجاى يك استكان ، يك بطر ودكا خورديم و خوب نشديم !! يكى ديگر از دوستان در آمد كه : اى آقا ! سرما خوردى ؟؟ كنياك بخور ! كنياك بهترين داروى سر ما خوردگى است ! ما هم دو سه استكان كنياك خورديم اما خوب نشديم !
عيال ما هم هرچه عرق شاه تره و عرق نعناع و عرق خار شتر و عرق هاى خانگى ديگر توى بساط داشت به ناف ما ن بست اما ديد خوب شدنى نيستيم كه نيستيم ! طفلك از ترس اينكه نكند در جوانى بيوه بشود !! دست ما را گرفت و برد پيش حكيم !! و آن آقاى حكيمباشى هم ما را بست به آنتى بيوتيك و چنان پدرى از ما در آورد كه هنوز كه هنوز است يك خط در ميان نفس مى كشيم !!
امروز ، بالاخره پس از يك غيبت كبرى ، آمديم سراغ كامپيوتر مان و ديديم در غياب ما يك آقاى گيله مرد ديگر پيدا شده است و با پر رويى تمام رفته است همه ى لينك هاى ما را صاحب شده است و دارد خوش خوشان براى خودش دست افشانى و در فشانى ميفرمايد و انگار نه انگار كه اين گيله مرد قديمى بالاخره حقى و حقوقى داشته است و كلى براى خودش هوادار و دشمن جمع كرده است .
از آنجا كه اين گيله مردى كه ما با شيم ، آب مان با هيچ خانى و خدايى و نا خدايى به يك جوب نميرود ، و ما اهل خان بازى و اين مسخره بازى هاى متداوله نيستيم و براى ما " خان " كوچك و بزرگ و نيمكاره و نيمسوز و انقلابى و دو آتشه و سه آتشه فرقى ندارند ، به اين آقايى كه بنام گيله مرد آمده اند همه ى لينك هاى ما را صاحب شده اند ، به زبان خوش ميگوييم كه هر چه زود تر بساط مار گيرى شان را جمع كنند و بزنند به چاك جاده ! و گرنه گيله مردى كه ما باشيم ، اگر خون مان جوش بيايد ، گيله مرد كودتا چى كه سهل است ، ميزنيم بساط همه ى خان ها و خان باز ها را درب و داغان ميكنيم و از نظميه و عدليه و داروغه و عسس و گزمه و حتى چماقداران آيت الله خامنه اى هم باك مان نيست ها !!!
ضمنا از همه ى دوستانى كه در اين دوران بيمارى با نامه هاى محبت آميز شان شرمنده مان كرده اند بسيار بسيار سپاسگزاريم و قول ميدهيم ديگر سر مان توى كار خودمان باشد و ديگر اينجور سرما نخوريم و همچنان به شغل شريف مان كه همانا پاچه گيرى است ادامه بدهيم و نگذاريم آب خوش از گلوى هيچ شيخ و ملايى پايين برود !! دست همه ى شما را مى بوسم .
اگر لينك هايى كه به ما داده ايد توسط گيله مرد كودتاچى اشغال نظامى !! شده است لطفا با اين نشانى جديد لينك بدهيد . www.gilehmard.com



© مطالب اين صفحه تحت قانون «حقوق مؤلفين» است. چاپ بخشی یا تمام این صفحه تنها با اجازه نویسنده ممکن است.