 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
Φτώχεια |
Η φτώχεια αποτελεί ένα από τα κυριότερα προβλήματα στη Νότιο Αφρική,
που φέρνει τον πληθυσμό αντιμέτωπο με την κακή διατροφή, με τις
αρρώστιες και τη βία. Το 2002, δύο απ' τα τρία νοικοκυριά στις κωμοπόλεις
των μαύρων στο Κέηπ Τάουν δεν είχαν αρκετό φαγητό για να φάνε. |
 |
Μάντι Σμόλχορν (Δημοσιογράφος-Ακτιβίστρια) "Δε νομίζω η κυβέρνηση να καταλαβαίνει τι δημιουργούν στα παραπήγματα, δημιουργούν τόση οργή, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι πολύ οργισμένοι για την αποτυχία τους να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, να βελτιώσουν τα βασικά για τις ζωές των ανθρώπων, νερό, ηλεκτρισμό, βασική ιατρική περίθαλψη, στέγαση. Αυτά δεν είναι πολυτέλειες, είναι ανθρώπινα δικαιώματα, πιστεύω." |
|
-Δέκα χρόνια απ’ την εδραίωση της δημοκρατίας, ποια είναι η πιο αρνητική εξέλιξη; |
Μετά από 10 χρόνια, παρά τις υποσχέσεις της ανοικοδόμησης και της ανάπτυξης του προγράμματος με το οποίο ξεκινήσαμε, δεν έχουμε αλλάξει σημαντικά την ζωή των απλών ανθρώπων στη Νότιο Αφρική. Σπίτια, ναι υπάρχουν ορισμένα σπίτια, υγεία, ναι υπήρξε κάποια πρόοδος, δουλειές; Κάνουμε βήματα πίσω, φτώχεια; κάνουμε βήματα πίσω; HIV; Κάνουμε βήματα πίσω. Αυτό πρέπει να διορθωθεί στη Νότιο Αφρική και επειγόντως. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών που αναπτύσσεται, η επιδημία HIV, που απλά έχει ξεφύγει από τον έλεγχο. |
|
-Υπάρχει διάκριση κατά των λευκών στην σημερινή Νότιο Αφρική; |
Ένα από τα πράγματα που ακόμα υποστηρίζω είναι το ότι ήμουν στο Κέηπ Τάουν το 1980, όταν έριχναν στους ανθρώπους δακρυγόνα στους δρόμους σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, όταν μέλη της οικογένειας συναδέλφων μου πυροβολούνταν στα γκέτο, ένιωθα μια ομοψυχία με αυτούς, να είμαι στην ίδια πλευρά με αυτούς τους ανθρώπους, ήξεραν ότι τους υποστήριζα και όλα όσα είχαν σημασία σε εκείνο το σημείο δεν ήταν το χρώμα του δέρματός μου αλλά που βρισκόμουν στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ. Και ξαφνικά, στην Ν. Αφρική το χρώμα του δέρματός μου έχει σημασία ξανά. Τώρα είμαι μια λευκή. Ποτέ δεν έχω δει τον εαυτό μου σα λευκή. Θυμάμαι ένα από τα καλύτερα κομπλιμέντα που μου έχουν κάνει, ένα συνάδελφός που έλεγε κάτι για μένα, δεν καταλάβαινα τι έλεγε στο γκέτο, δύο μαύροι μιλούσαν μεταξύ τους και αυτός είπε "Μην είσαι κακός με αυτή. Ε Αυτή είναι μια λευκή που θέλει να γίνει μαύρη." Και είναι αλήθεια, καλύτερα να ήμουν μαύρη παρά λευκή. Ντρεπόμουν να είμαι λευκή στη Ν. Αφρική. |
|
-Η κατάσταση με τη φτώχεια τώρα πώς είναι; |
Κάποια πράγματα έχουν χειροτερέψει, η εργασία έχει χειροτερέψει, η ανεργία έχει αυξηθεί σε αυτή τη χώρα και κατά ένα μεγάλο μέρος η πολιτική της αυτής κυβέρνησης ευθύνεται. Και νομίζω πως ότι έπρεπε να επικεντρωνόμαστε στα κοινωνικά ζητήματα από την πρώτη ημέρα σε αυτή τη χώρα, αντίθετα εμείς επικεντρωθήκαμε σε άλλα ζητήματα και χάσαμε την πλοκή λίγο όσο ενδιαφέρει. Έχουμε μεγαλύτερη ανεργία, έχουμε μεγάλη εγκληματικότητα, δεν είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που λένε" είναι τόσο απαίσια, είναι στα προάστια και άλλα τέτοια." |
|
-Το μεγάλο ζήτημα, το ζήτημα των αποθεμάτων νερού στα παραπήγματα στο Σοβέτο; |
Δε νομίζω η κυβέρνηση να καταλαβαίνει τι δημιουργούν στα παραπήγματα, δημιουργούν τόση οργή, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι πολύ οργισμένοι για την αποτυχία τους να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, να βελτιώσουν τα βασικά για τις ζωές των ανθρώπων, νερό, ηλεκτρισμό, βασική ιατρική περίθαλψη, στέγαση. Αυτά δεν είναι πολυτέλειες, είναι ανθρώπινα δικαιώματα, πιστεύω. |
|
- Πώς ήταν να μιλάμε για αποκλεισμό λευκών από δουλειές, κυρίως στο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα; Πώς το βρίσκετε αυτό; |
Είναι πολύ λυπηρό και καταλαβαίνω πόσο επώδυνο πρέπει να είναι. Ένας λευκός άνδρας, στα σαράντα του, που έχει δημιουργήσει μια καριέρα και ξαφνικά πρέπει να φύγεις, να χάσεις την δουλειά σου και να βρεθείς έξω στο δρόμο εξαιτίας... πολιτικής. Πρέπει να είναι τόσο δύσκολο αλλά είναι πολλά εκατομμύρια Νοτιοαφρικανών που δεν έχουν καθόλου δουλειά, που ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να έχουν δουλειά. Οι λευκοί που βρέθηκαν στο δρόμο, είχαν κάποια επιλογή, όχι τεράστια, αλλά είχαν κάποια. Είχαν καλή μόρφωση, είχαν στοιχειώδη συναγωνισμό, είχαν ευκαιρίες που ένας μαύρος που δεν δούλεψε ποτέ, που ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να δουλέψει, δεν είχε. Είναι δύσκολο για μένα να πω ότι η καταφατική δράση είναι κάτι καλό γιατί μια κατευθυνόμενη δράση..., δε νομίζω πως πρέπει να πιέζεις τα πράγματα, να τα προκαταλαμβάνεις για χάρη της ατζέντας ή χρώματος ή ο,τιδήποτε τέτοιου. Αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητο, πραγματικά απαραίτητο. |
 |
Ντέιλ Μακ Κίνλει (Κίνημα Αντι-ιδιωτικοποίησης APF) "Χωρίς το νερό πεθαίνεις. Όταν μια κυβέρνηση αρχίζει να λέει, δεν μπορείς να έχεις νερό αν δεν έχεις χρήματα να το πληρώσεις αυτό χαράζει μια γραμμή στην άμμο. Και νομίζω ότι οι γραμμές της μάχης έχουν χαραχτεί, ναι, έρχονται πόλεμοι και το νερό θα είναι στο κέντρο τους." |
|
-Πώς προέκυψε αυτός ο αγώνας κατά της αντι-ιδιωτικοποίησης; |
Οι Νοτιοαφρικάνοι γενικά και οι άνθρωποι που ζουν στις κωμοπόλεις είναι πολύ συνειδητοποιημένοι πολιτικά, είχαν πάρει μέρος σε πάρα πολλούς αγώνες. Δεν είναι μακρινό βήμα, από το παρελθόν στο παρόν, απλά είναι νέες συνθήκες με νέο περιεχόμενο. |
|
-Οι άνθρωποι φάνηκαν νοσταλγικοί προς ορισμένα στοιχεία του απαρτχάιντ, πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο; |
Η πολιτική ελευθερία που προέκυψε το 1994, νομίζω όλοι το καλωσορίζουν αυτό, προφανώς ήταν μια τεράστια νίκη, για τη Νότιο Αφρική, για την ελευθερία, για τη Δημοκρατία. Αλλά αυτό που τώρα συνέβη είναι οικονομική ελευθερία γι' αυτούς τους ανθρώπους. Από το 1994 εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους, εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών που η κυβέρνηση έχει εισαγάγει. Έχουν κάνει τη ζωή των απλών ανθρώπων χειρότερη. |
|
-Κάποιοι μας είπαν ότι πλησιάζει μια καινούρια εξέγερση, τι πιστεύεις; |
Θα είναι ένας ταξικός πόλεμος, δεν είναι ένας φυλετικός πόλεμος πια. Προφανώς ο φυλετικός ανταγωνισμός υπάρχει ακόμα στη Νότιο Αφρική, και είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πολιτικού σκηνικού. Αλλά αυτό που συμβαίνει όλο και περισσότερο αν δείτε τα τελευταία 10 χρόνια είναι ότι αυτοί που γίνονται οι πιο πλούσιοι είναι οι μαύρες ελίτ, όχι οι λευκές ελίτ. Επομένως μέσα στην ίδια την μαύρη κοινότητα μπαίνουν ταξικοί διαχωρισμοί ανάμεσα στους φτωχούς και την νέα ελίτ. Επομένως, ναι, αν τα πράγματα εξακολουθήσουν έτσι αυτό που θα δούμε θα είναι ένας ταξικός πόλεμος, χωρίς αμφιβολία. Χωρίς το νερό πεθαίνεις. Όταν μια κυβέρνηση αρχίζει να λέει, δεν μπορείς να έχεις νερό αν δεν έχεις χρήματα να το πληρώσεις αυτό χαράζει μια γραμμή στην άμμο. Και νομίζω ότι οι γραμμές της μάχης έχουν χαραχτεί, ναι, έρχονται πόλεμοι και το νερό θα είναι στο κέντρο τους. |
|
Ποίημα |
Γεννήθηκα στο χώμα της φτώχειας, όπου οι άνθρωποι... τεμπελιά σαν
τη δουλειά κανενός |
