Strażnica pożarnicza
Została wybudowana przy ul. Westarplatte, ówczesnej ul. Potockiego
w latach 1877-1879 według projektu M. Moraczewskiego w stylu neogotyckim. Jest przykładem nowatorskiego wówczas budownictwa pożarniczego, gdzie w jednym kompleksie mieściły się koszary oficerów i strażaków, pogotowie pożarnicze, garaże dla sikawek konnych i po-jazdów strażackich, warsztaty, suszarnia węży, sala gimnastyczna
i telegraf alarmowy. Do ulicy przylega główny, najbardziej okazały w ca-łym zespole budynek frontowy, murowany z czerwonej cegły, z trzema symetrycznie rozmieszczonymi bramami. Nad bramą środkową umieszczony był zbiornik wodny.
Cały kompleks do dzisiaj zachował się w niemal niezmienionym układzie pierwotnym - jedynie jedną ze skrajnych bram wjazdowych przebu- dowano, likwidując nadproże tak, aby mogły wjeżdżać przez nią współczesne bojowe wozy strażackie. Pierwotnie, na dziedzińcu, stała wspinalnia służąca do ćwiczeń - wykonana w znanej krakowskiej wytwórni J. Goreckiego (niezachowana).
Budynek nadal jest wykorzystywany przez straż pożarną. W holu wyeksponowano sikawkę na konnym wozie strażackim. Zwiedzanie obiektu wymaga uzyskania wcześniejszego zezwolenia.
Szerzej:
R. Gaweł, Budownictwo pożarnicze w Krakowie. Katalog wystawy Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie, Kraków 2000
